"Είμαστε τσούρμο αναιμικό σε μια φριχτή γαλέρα..."
Το κομμάτι αυτό είναι ένας από τους "ύμνους" συγκεκριμένου πολιτικού χώρου, των αναρχικών, όπως άλλωστε ρητά δηλώνεται σε ένα σημείο. Ωστόσο, ανεξάρτητα από τα πολιτικά πιστεύω του καθενός και την πολιτική του τοποθέτηση, νομίζω, περιγράφει με μεγάλη ακρίβεια και ενάργεια την κατάσταση στην οποία ζούμε ή δρομολογείται εσχάτως να ζήσουμε ... Δεν είναι όμως εδώ (μόνο) για αυτό το λόγο ...
Είναι ένα καταπληκτικό τραγούδι από όλες τις απόψεις... Μου έκοψε την ανάσα όταν το βρήκα στο σωλήνα, από τότε που είχα δει το "In the mood for love" (διόρθωσα το λινκ) είχε να μου συμβεί...
Για τι να πρωτοπεί κανείς?
Για τους λυρικούς και, παράλληλα, ρεαλιστικούς στίχους που συμπλέκουν την απαισιόδοξη περιγραφή της πραγματικότητας με την απερίφραστη και καβάφική δήλωση της πρόθεσης για αντίσταση?
Για την διασκευή των Ronin που αναμιγνύει πανκ, οπερετικές και καρναβαλικές μνήμες από τον Κουρτ Βαίλ, διυλισμένες στην παράνοική ατμόσφαιρα του "Carny" των πρώιμων καλών Bad Σeeds, και την παράδοση του ιταλικού canzone?
Για το αψεγάδιαστο εικαστικά, ονειρικό και εφιαλτικό μαζί, animation που αποτελεί το βιντεοκλίπ του τραγουδιού, αρχής γενομένης με το καταπληκτικής ακρίβειας και ευστοχίας εύρημα των κωπηλατούντων σκελετών?
Υ.Γ. : Επειδή υπάρχουν και κάποια "Κρίνα" που, αν και "Διάφανα", είναι εξίσου και ανεξίτηλα, να και η ελληνική εκδοχή από το Θάνο Ανεστόπουλο...
Το κομμάτι αυτό είναι ένας από τους "ύμνους" συγκεκριμένου πολιτικού χώρου, των αναρχικών, όπως άλλωστε ρητά δηλώνεται σε ένα σημείο. Ωστόσο, ανεξάρτητα από τα πολιτικά πιστεύω του καθενός και την πολιτική του τοποθέτηση, νομίζω, περιγράφει με μεγάλη ακρίβεια και ενάργεια την κατάσταση στην οποία ζούμε ή δρομολογείται εσχάτως να ζήσουμε ... Δεν είναι όμως εδώ (μόνο) για αυτό το λόγο ...
Είναι ένα καταπληκτικό τραγούδι από όλες τις απόψεις... Μου έκοψε την ανάσα όταν το βρήκα στο σωλήνα, από τότε που είχα δει το "In the mood for love" (διόρθωσα το λινκ) είχε να μου συμβεί...
Για τι να πρωτοπεί κανείς?
Για τους λυρικούς και, παράλληλα, ρεαλιστικούς στίχους που συμπλέκουν την απαισιόδοξη περιγραφή της πραγματικότητας με την απερίφραστη και καβάφική δήλωση της πρόθεσης για αντίσταση?
Για την διασκευή των Ronin που αναμιγνύει πανκ, οπερετικές και καρναβαλικές μνήμες από τον Κουρτ Βαίλ, διυλισμένες στην παράνοική ατμόσφαιρα του "Carny" των πρώιμων καλών Bad Σeeds, και την παράδοση του ιταλικού canzone?
Για το αψεγάδιαστο εικαστικά, ονειρικό και εφιαλτικό μαζί, animation που αποτελεί το βιντεοκλίπ του τραγουδιού, αρχής γενομένης με το καταπληκτικής ακρίβειας και ευστοχίας εύρημα των κωπηλατούντων σκελετών?
Υ.Γ. : Επειδή υπάρχουν και κάποια "Κρίνα" που, αν και "Διάφανα", είναι εξίσου και ανεξίτηλα, να και η ελληνική εκδοχή από το Θάνο Ανεστόπουλο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου