Δόξα πατρί και υιώ... (Ένα παράδειγμα σεβασμού προς τους γονείς )

Όχι δεν θα το ρίξω στα Θρησκευτικά, όπως ίσως υποδηλώνει ο τίτλος...

"Επί Ασπαλάθων" - Γιώργος Σεφέρης. Μια επετειακή ανάρτηση

  Πάλι με την άνοιξη, όπως και τότε,ο γηραιός ποιητής επιλέγει την απομόνωση ανήμερα της επετείου της απελευθερωτικής επανάστασης, αντί των μασκαράτων και τον καραγκιοζιλικιών εν είδει εορτασμού από την Χούντα.  Στα κίτρινα ανθάκια των ασπαλάθων διακρίνει την βέβαιη τιμωρία των Τυράννων...

"Θούριος" (Ρήγας Φεραίος) - Όποιος ελεύθερα συλλογάται συλλογάται καλά.

  Πληροφορείσαι από τον Τύπο ότι η αστυνομία εξάρθρωσε σπείρα τρομοκρατών και ανακάλυψε την γιάφκα της, εντός της οποίας ανευρέθηκαν πλήθος προκηρύξεων με σκοπό την εξέγερση και την διασάλευση της τάξης... Μη βιαστείς, αναγνώστη, να πάρεις αβασάνιστα το μέρος της αστυνομίας.

"Του έρωτα και του θανάτου". Μαρία Μουτσάκη - Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Με ένα δημοτικό τραγούδι ξεκίνησα τη σειρά αναρτήσεων για την πορεία της ποίησης από το παραδοσιακό στο μοντέρνο και θα μου επιτρέψετε - για να κλείσει ο κύκλος  - να την ολοκληρώσω με τους "δημοτικογενείς "στίχους  ενός τραγουδιού...

"Ο τόπος μας" (Γιάννης Ρίτσος) / "Πώς να σωπάσω" (Κώστας Κινδύνης) Vs "Ο τόπος μας είναι κλειστός" (Γιώργος Σεφέρης) /"Ασημένια σφήκα" (Κώστας Κοντοβάς)

  'Η πώς εκκινώντας από το ίδιο σημείο και χρησιμοποιώντας τα ίδια υλικά χτίζονται δυο ολωσδιόλου διαφορετικά ποιήματα...

'Ηταν ένα μικρό καράβι που ήταν α-α-αταξίδευτο: " Μποτίλια στο πέλαγο" (Μυθιστόρημα, ΙΒ΄) - Γιώργος Σεφέρης

  Ο στίχος από το γνωστό παιδικό τραγουδάκι στον τίτλο της ανάρτησης, πέραν της αναφοράς σε συγκεκριμένο απόσπασμα του ποιήματος του Σεφέρη, λειτουργεί λιγάκι συμβολικά, καθώς υποδηλώνει τις διαθέσεις μου. Προτίθεμαι, δηλαδή, να κάνω  παρατηρήσεις, σχόλια, επισημάνσεις, νύξεις, ονειροφαντασίες για το ποίημα του Σεφέρη "Μποτίλια στο πέλαγο", δεν πρόκειται όμως να τα χρησιμοποιήσω όλα αυτά για να προβώ σε οποιουδήποτε είδους απόπειρα  "αποκρυπτογράφησης" ή ερμηνείας του. (Οι ερωτήσεις της τράπεζας θεμάτων εδώ. )

Το Α2 Γυμνασίου Παραδεισίου... ζωγράφισε!

Οι γνωστές παροιμίες του τύπου "Μάρτης-γδάρτης" έτσι κι αλλιώς δεν έχουν μεγάλη πέραση στη Ρόδο. Αλλά και στην απίθανη αυτή περίπτωση που ο Μάρτης μάς κάνει τις ζαβολιές του και καθυστερεί να ανοίξει την πόρτα στην άνοιξη, μην ανησυχείτε! Τα παιδιά του Α2 είναι εδώ για να φροντίσουν ώστε η άνοιξη και το καλοκαίρι να μη φύγουν ποτέ από την καρδιά και... το σχολείο μας: η διακόσμηση της τάξης με τις ζωγραφιές που ετοίμασαν για τα ποιήματα του Ρίτσου και του Ελύτη θα μας θυμίζει πάντα τον καλό μας τον καιρό!

"Κονιάκ μηδέν αστέρων " (Κική Δημουλά) -" Κάτω από τη μαρκίζα" (Μάνος Ελευθερίου): Έγινε η απώλεια συνήθεια μας

   Είδαμε τον Κορνάρο,  τον Σολωμό, τον Μαβίλη, τον Σικελιανό, μέχρι και τον Πολέμη... Καμιά ποιήτρια; Ας δούμε, λοιπόν,  ένα ποίημα μιας γυναίκας, της  Κικής Δημουλά, η οποία παράλληλα θα εκπροσωπήσει σ' αυτή τη σειρά αναρτήσεων τις νεότερες ποιητικές γενιές...

Ζωγραφίζοντας τις "γάτες των φορτηγών".

Να μην ξαναλέμε για την αγάπη που τρέφουμε στο ιστολόγιό μας για τον Νίκο Καββαδία και την ταξιδιάρικη ποίησή του. Ταξιδιάρικη όχι για τη δουλειά που έκανε ούτε για το ιδιότυπο ναυτικό λεξιλόγιό του ούτε καν γιατί μιλάει για τη ζωή στα καράβια, για παράξενους μακρινούς τόπους, για εξωτικά μέρη ή αλλόκοτα έθιμα ξένων φυλών. Με την ποίησή του κάνεις ένα ταξίδι που δεν αφορά γεωγραφικές αποστάσεις στον χάρτη. Και δεν χρειάζεσαι διαβήτη για να χαράξεις πορεία. Και σίγουρα δεν έχεις καμιά πυξίδα να σε οδηγήσει στον δρόμο τον ασφαλή. Πας όπου σε πάει το ποίημα. Πιο πέρα από το ύστατο σύνορο της γης. Είναι περίεργα καμιά φορά τα ταξίδια μέσα μας...

Η τρελή ροδιά - Οδυσσέας Ελύτης

Η λυρική ευεξία της ελύτειας [chic,σόρρυ sic] ποίησης σε όλη της μεγαλοπρέπεια.

Το τραγούδι της ημέρας. Σκιές.

Όχι που δε θα 'χαμε αριστεύσαντα (ή μάλλον αριστεύσασα) από το Γ1 στη Λογοτεχνία! Η Νικολέτα Κ. έγραψε είκοσι στο διαγώνισμα τριμήνου και σήμερα επιλέγει τιμητικά το τραγούδι της ημέρας.

Το τραγούδι της ημέρας. I knew you were trouble.

Να σου και τα 20σάρια στις δοκιμασίες του δευτέρου τριμήνου! Για το άριστα που πέτυχε στο διαγώνισμα της Λογοτεχνίας διαλέγει το σημερινό τραγούδι της ημέρας η Δέσποινα Π. από το Γ2 του Γυμνασίου Παραδεισίου.

Έκτακτη Επετειακή 501η ανάρτηση!

Φτάσαμε αισίως τις 500 αναρτήσεις! Ή αλλιώς στη μισή χιλιάδα!!

Γιάννης Ρίτσος (1909- 1990)

   Ο ποιητής της "Ρωμιοσύνης", του "Επιταφίου", των "Λιανοτράγουδων", του "Πρωινού Άστρου" και πολλών ακόμα ποιητικών συνθέσεων.

Γιώργος Σεφέρης (1900-1971)

 Το παρόν ιστολόγιο αποτελεί προέκταση της τάξης, πράγμα που σημαίνει ότι ένα θέμα θίγεται όταν ασχοληθούμε μ' αυτό,  οι συντάκτες του ιστολογίου, στην τάξη μας. Γι' αυτό το λόγο και δεν έχει γίνει καμιά αναφορά στον αγαπημένο Γιώργο Σεφέρη, καθότι διδάσκουμε κυρίως σε Γυμνάσιο και -οκ, ας το παραδεχθούμε - είναι λίγο ριγμένος ο ποιητής από τους ανθολόγους των λογοτεχνικών εγχειριδίων του Γυμνασίου. Να, λοιπόν, που στα πλαίσια της ενασχόλησης μας με την θεματική ενότητα "Παράδοση και μοντερνισμός στην ελληνική ποίηση" ήρθε η ώρα να αρθεί αυτή η αδικία...  Ας ξεκινήσουμε μ' αυτήν την ανάρτηση και λίγα στοιχεία για τον ποιητή...