Γάμος: Απαγορευόταν για αγόρια κάτω των δεκατεσσάρων και κορίτσια κάτω των δώδεκα χρόνων. Προηγούταν αρραβώνας. Προγαμιαίο συμβόλαιο και Προίκα.
Γαμήλιο γλέντι.
Διαζύγιο: Επιτρεπόταν από το κράτος, αν ήταν κοινή συναινέσει . Αντιδρούσε η Εκκλησία.
Θέση της γυναίκας: Λιγότερα δικαιώματα. Περιορισμοί στην κοινωνική ζωή. Μπορούσε να δεσπόζει στην οικογενειακή. Περιορισμένες δημόσιες εμφανίσεις με καλυμμένο το πρόσωπο και συνοδεία δούλων για τις αρχόντισσες κατά την έξοδο. Ωστόσο, μετά τον 11 αιώνα δυνατότητα μόρφωσης.
Θέση του παιδιού: Σημαντικό γεγονός η γέννηση. Δίπλα στο όνομα του έμπαινε σε γενική το όνομα του πατέρα του για να το ξεχωρίζουν. Αργότερα καθιερώθηκε το επώνυμο, αρχικά στις αριστοκρατικές οικογένειες.
Προστασία και στοργή και από το κράτος, όπως και στις μητέρες, αλλά και στα πλαίσια της οικογένειας. Αφήγηση παραμυθιών και ιστοριών από την Αγία Γραφή. Όταν μεγάλωνε λίγο, άρχιζε να πηγαίνει σχολείο.
Η εκπαίδευση στο Βυζάντιο.
Δυο κύκλοι σπουδών: «του γραμματιστη» (παιδιά από εφτά ως δώδεκα χρόνων) και του «γραμματικού» (για τα μεγαλύτερα παιδιά).
Μαθήματα: Ανάγνωση, γραφή, φιλοσοφία, γραμματική ρητορική, αριθμητική, φυσικη φιλοσοφία και λογοτεχνία (Όμηρος και άλλοι αρχαίοι αλλά και μεταγενέστεροι συγγραφείς).
Για τα ορφανά υπήρχαν δωρεάν σχολεία, οι υπόλοιποι πλήρωναν δίδακτρα.
Εκτός από τα «κοσμικά σχολεία» που λειτουργούσαν υπό την αιγίδα του κράτους, υπήρχαν και εκκλησιαστικά.
Οι έχοντες την οικονομική δυνατότητα συνέχιζαν τις σπουδές τους στο Πανεπιστήμιο.
Κοινωνικές και ιατρικές υπηρεσίες
Οργάνωση ιατρικών υπηρεσιών και ύπαρξη νοσοκομείων και γιατρών σε κάθε πόλη, ανάλογα με το πληθυσμό της . Παράλληλη ύπαρξη και ιδιωτών γιατρών.
Όμως την ιατρική ανταγωνιζόταν, εξαιτίας της αμάθειας και παρά τον πόλεμο της Εκκλησίας εναντίον των δεισιδαιμονιών, η μαγεία με τις διάφορες μαγγανείες της.
Η Εκκλησιά ίδρυε και συντηρούσε πτωχοκομεία και ορφανοτροφεία.
Κατοικία
Στις πόλεις και στις πλούσιες συνοικίες: Σπίτια που διέθεταν μια κεντρική αίθουσα υποδοχής και γύρω της διάφορα δωμάτια (πλυσταριό, δωμάτιο με τζάκι, κουζίνα, παρεκκλήσι, λουτρό κτλ ), το ίδιο και στο δεύτερο όροφο (κρεβατοκάμαρες).
Στις φτωχές συνοικίες και στα χωριά: Άθλιες οι συνθήκες και ανύπαρκτες οι ανέσεις. Υπήρχε συνήθως ένα ενιαίος η χωρισμένος στα δύο στεγασμένος χώρος. Στον οποίο κατοικούσαν όλοι μαζί. Οι λιγάκι περισσότερο ευκατάστατοι κατοικούσαν σε δίπατα σπίτια και στο ισόγειο είχαν κοτέτσια, αποθήκες και/ή στάβλους.
Μεγαλοκτηματίες: πολυτελείς και πολυδαίδαλες επαύλεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου