Στη προσπάθεια τους να καταστείλουν την Ελληνική Επανάσταση, οι τουρκικές ναυτικές δυνάμεις στράφηκαν εναντίον των Ψαρών.
Οι Ψαριανοί , μαζί με τους Υδραίους και τους Σπετσιώτες, ήταν οι κατεξοχήν ναυτικοί του Αγώνα. Πέρα από τις άλλες υπηρεσίες που προσέφεραν οι Ψαριανοί, έσπευσαν στη Χίο -μετά την καταστροφή της από τους Τούρκους- και διέσωσαν πολλούς Χιώτες, μεταφέροντάς τους στα Ψαρά, στις Κυκλάδες και στην ηπειρωτική Ελλάδα. Στις 6 Ιουνίου 1822, ψαριανά πυρπολικά με αρχηγό τον Κωνσταντίνο Κανάρη πυρπόλησαν την τουρκική ναυαρχίδα που ήταν αγκυροβολημένη στο λιμάνι της Χίου. Το γεγονός αυτό ξεχείλισε το ποτήρι για τον Σουλτάνο, που αποφάσισε να σβήσει τα Ψαρά από το χάρτη προς παραδειγματισμό και, για τον σκοπό αυτό, συγκεντρώνει μεγάλο στόλο υπό την ηγεσία του Χουρσέφ. Πασά Μετά την απόβαση των Τούρκων και την κατάληψη της πόλης των Ψαρών, οι Ψαριανοί, άμαχοι και πολεμιστές, έτρεξαν να βρουν καταφύγιο και σωτηρία στα πλοία. Κάποιοι από αυτούς τα κατάφεραν, οι περισσότεροι πνίγηκαν ή σφαγιάστηκαν.
Οι Ψαριανοί , μαζί με τους Υδραίους και τους Σπετσιώτες, ήταν οι κατεξοχήν ναυτικοί του Αγώνα. Πέρα από τις άλλες υπηρεσίες που προσέφεραν οι Ψαριανοί, έσπευσαν στη Χίο -μετά την καταστροφή της από τους Τούρκους- και διέσωσαν πολλούς Χιώτες, μεταφέροντάς τους στα Ψαρά, στις Κυκλάδες και στην ηπειρωτική Ελλάδα. Στις 6 Ιουνίου 1822, ψαριανά πυρπολικά με αρχηγό τον Κωνσταντίνο Κανάρη πυρπόλησαν την τουρκική ναυαρχίδα που ήταν αγκυροβολημένη στο λιμάνι της Χίου. Το γεγονός αυτό ξεχείλισε το ποτήρι για τον Σουλτάνο, που αποφάσισε να σβήσει τα Ψαρά από το χάρτη προς παραδειγματισμό και, για τον σκοπό αυτό, συγκεντρώνει μεγάλο στόλο υπό την ηγεσία του Χουρσέφ. Πασά Μετά την απόβαση των Τούρκων και την κατάληψη της πόλης των Ψαρών, οι Ψαριανοί, άμαχοι και πολεμιστές, έτρεξαν να βρουν καταφύγιο και σωτηρία στα πλοία. Κάποιοι από αυτούς τα κατάφεραν, οι περισσότεροι πνίγηκαν ή σφαγιάστηκαν.
 |
| Λαϊκού Ζωγράφου: "Η καταστροφή των Ψαρών" |
Πεντακόσιοι περίπου Ψαριανοί κλείστηκαν στο μικρό φρούριο της Παλαιοχώρας (Μαύρη Ράχη), όπου ήταν και η πυριτιδαποθήκη του νησιού, αποφασισμένοι να μην παραδοθούν και να πεθάνουν πολεμώντας, και έγιναν τελικά ολοκαύτωμα στις 21 Ιουνίου του 1824.
Το γεγονός αυτό ενέπνευσε στον Διονύσιο Σολωμό το παρακάτω επίγραμμα.
Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη
Περπατώντας η Δόξα μονάχη
Μελετά τα λαμπρά παλληκάρια
Και στην κόμη στεφάνι φορεί
Γεναμένο από λίγα χορτάρια,
Που είχαν μείνει στην έρημη γή.
Περπατώντας η Δόξα μονάχη
Μελετά τα λαμπρά παλληκάρια
Και στην κόμη στεφάνι φορεί
Γεναμένο από λίγα χορτάρια,
Που είχαν μείνει στην έρημη γή.
Η "Δόξα" του Σολωμού, μια σκεπτική, εντυπωσιακή μέσα στην υποβλητικότητας της και δωρική (και στην αυστηρότητα και τη λιτότητα με την οποία περιγράφεται και στη σοβαρότητα, το ύφος και τη βαρύτητα που αποπνέει ) γυναικεία μορφή, που περιδιαβαίνει αμίλητη τα ερείπια αναλογιζόμενη των ηρωισμό και την αυτοθυσία των Ψαριανών, καθιστά την πράξη τους σύμβολο θυσίας και ολοκληρωτικής προσφοράς στην διεκδίκηση της Ελευθερίας, όχι μόνο της ελληνικής.
Από το επίγραμμα του Σολωμού ο Νικόλαος Γύζης εμπνεύστηκε τον - χαμένο και, κατά πάσα πιθανότητα, κλαπέντα σήμερα - παρακάτω πίνακα.
(Αξίζει να σημειωθεί ότι στο γεγονός της καταστροφής στα Ψαρά αναφέρεται και η ωδή του Ανδρέα Κάλβου "Εις Ψαράν" απ΄όπου και το παρακάτω απόσπασμα:
"Επί το μέγα ερείπιον
η Ελευθερία ολόρθη
προσφέρει δύο στεφάνους•
έν' από γήινα φύλλα
κ άλλον απ' άστρα." )
(Αξίζει να σημειωθεί ότι στο γεγονός της καταστροφής στα Ψαρά αναφέρεται και η ωδή του Ανδρέα Κάλβου "Εις Ψαράν" απ΄όπου και το παρακάτω απόσπασμα:
"Επί το μέγα ερείπιον
η Ελευθερία ολόρθη
προσφέρει δύο στεφάνους•
έν' από γήινα φύλλα
κ άλλον απ' άστρα." )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου