Το τραγούδι της ήμερας. "Someone like you". Διαλέγει η Αγγελική από το Α3 Αρχαγγέλου

Η Αγγελική δεν αρίστευσε, όπως απαιτεί η ...παράδοση του ιστολογίου, σε διαγώνισμα τριμήνου (μολονότι κι αυτό κάλλιστα θα μπορούσε να συμβεί... )

Μ' ένα παράπονο πικρό... Κρίτων Αθανασούλης. Παράπονο σκύλου.

Αν καποτε αποφασίσει ο Κωνσταντίνος Β. να μου ζητήσει δικαιώματα, την πάτησα... Πρέπει να είναι η τέταρτη ή η πέμπτη φορά σ΄αυτό το ιστολόγιο που χρησιμοποιώ αυτό το τραγούδι του...

Ένας "Τούρκος" στη Βιέννη και μια "Ελένη" στην Αίγυπτο.

Με την αναιρέση της αντίθεσης   ανάμεσα στο είναι"  και στο "φαίνεσθαι"  τελείωνει το πρώτο μέρος της τραγωδίας στην  "Έλένη" του Ευρυπίδη και αρχίζει να αναπτύσσεται το δεύτερο πρόβλημα... Η φυγή από την Αίγυπτο (Πρόβλημα εντελώς αντίστοφό αυτό από του Ιωσήφ, της Μύριαμ και του Ιησού).

"Τα φαντάσματα" - Μαρία Ιορδανίδου (κι ακόμα μια ιστορία με φαντάσματα)

Τα "Φαντάσματα" της Μαρίας Ιορδανίδου είναι το κείμενο που θα κάνουμε σήμερα. Πριν ξεκινήσω θα σας πω την αληθινή ιστορία για το πρώτο μου φάντασμα, καθώς αυτή θυμήθηκα και διάλεξα αυτό το κείμενο. (Οι ιστορίες μυστηρίου των παιδιών του Α2 και του Α3 του Γυμνασίου Αρχαγγέλου βρίσκονται εδώ κι εδώ)

Άγγελος, εξάγγελος μας ήρθε απ' τη σπηλιά. Η Β΄σκηνή του Β΄ Επεισοδίου στην "Ελένη" του Ευριπίδη

    Στην παρούσα ανάρτηση θα ασχοληθούμε με την έννοια του αγγελιφόρου γενικότερα στην τραγωδία και, ειδικότερα, με την ταυτότητα του συγκεκριμένου αγγελιοφόρου στη β΄σκηνή του Β' επεισόδίου της "Ελένης", ο οποίος, αντίθετα με αυτόν στο διασκευασμένο από τον Διονύση Σαββόπουλο τραγούδι του Μπομπ Ντύλαν, όχι μόνο δεν είναι υποκριτής, κόλακας και διεφθαρμένος , αλλά,  πέρα από την συμπάθεια μας για τις άδικες ταλαιπωρίες που υπέστη, μας κερδίζει και για τη γνήσια φιλοσοφική σκέψη ενός ευριπίδειου ήρωα και για τον βαθύ και ειλικρινή ανθρωπισμό του, αμφότερα με τον κλασικό τρόπο του Ευριπίδη, δηλαδή μη αναμενόμενα με βάση τις αντιλήψεις της εποχής του για ανθρώπους χαμηλής καταγωγής (ειρωνική μέθοδος).

Τα 'χουμε 400!!! Έκτακτη επετειακή 401η ανάρτηση.

Λίγες μέρες μετά τα δεύτερα γενέθλια του ιστολογίου, φτάσαμε αισίως τις 400 αναρτήσεις! Και γιορτάζουμε, ως είθισται κάθε φορά που συμπληρώνουμε... κατοστάρα, με ένα τραγούδι της ημέρας που διαλέγω εγώ ως δώρο-έκπληξη στον Κακό Λύκο, στους μαθητές-τριές μας και στους-ις αναγνώστες-τριες του aftershool bar. (τα τρία προηγούμενα τέτοια "δωράκια" μπορείτε να τα θυμηθείτε κάνοντας αναζήτηση στην ετικέτα "Επετειακόν".)

Ο Μίλτος Πασχαλίδης στη Ρόδο.

Την προηγούμενη Τετάρτη, λοιπόν, μαζέψαμε τα κουράγια μας από μια εξουθενωτική μέρα στο σχολείο, ρίξαμε τα καντήλια μας στον καιρό που έχει καταμπερδέψει τη Ρόδο με το Λονδίνο και βρέχει συνεχώς και αδιαλείπτως τον τελευταίο μήνα και μαζευτήκαμε στο Colorado για να ριχτούμε με τα μούτρα σε μια πολλά υποσχόμενη βραδιά συντροφιά με τον Μίλτο Πασχαλίδη, τη Μιρέλλα Πάχου, τη Φρόσω Στυλιανού και τον σολίστα μουσικό Θύμιο Παπαδόπουλο.

Η εποχή του Καρυωτάκη. Η Γενιά του '20 (1922-1930).

"Γενιά του ΄20", "Γενιά του Μεσοπολέμου", "Νεορομαντική/ Νεοσυμβολική σχολή", "Χαμένη Γενιά". Και μόνο το πλήθος των ονομασιών που έχουν αποδοθεί στους λογοτέχνες που πρωτοεμφανίστηκαν στην ελληνική λογοτεχνία λίγο πρίν ή κατά τη διάρκεια της τρίτης δεκαετίας του 20ου αιώνα δικαιολογεί, νομίζω, τον τίτλο της πιο "ταλαιπωρημένης" γενιάς της Ελληνικής Λογοτεχνίας.

Κώστας Καρυωτάκης

 Κώστας Καρυωτάκης (1896-1928)

Ο Κερτ Κομπέϊν της εποχής του.

2 χρόνια afterschoolbar."Η συνομωσία των μετρίων". Επετειακό τραγούδι της ημέρας. Διαλέγει ο Κακός Λύκος, εγώ δηλαδή.

Δυο χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την μέρα που "γεννήθηκε" το ιστολόγιο τούτο κι επιμένουμε να  είμαστε ακόμα εδώ.

"Λίγα λόγια για τα αυτονόητα ή σκέψεις περί τεχνοκρατίας και δημοκρατίας" - Από τον "Καντηλανάφτη"

-->

Ο πολύ καλός μου φίλος με το ψευδώνυμο "Καντηλανάφτης" μου έκανε την τιμή να μου παραχωρήσει για (συν)δημοσίευση στο προσωπικό μου ιστολόγιο ένα κείμενό του αναφορικά με την ενορχηστρωμένη προσπάθεια που γίνεται να μας πείσουν ότι η δημοκρατία, παρά τα θρυλούμενα, έχει αδιέξοδα κι είμαστε τυχεροί που βρέθηκαν κάποιο καλοί άνθρωποι να θυσιαστούν για μας και να μας γλυτώσουν από τους "Δράκους" και τον "άγριο λύκο" κι έτσι μπορεί να κι εμείς να κάνουμε "τα ταξίδια της πεντάμορφής", αρκεί να είμαστε "πιστά σκυλιά".

"Τα ζα" του Στρατή Μυριβήλη vs "War Horse" του Στήβεν Σπήλπεργκ vs "Guernika" του Πάμπλο Πικάσο.

Το αφήγημα του Στρατή Μυριβήλη "Τα ζα" είναι απόσπασμα από το επιστολικό του (πρόκειται για γράμματα του αφηγητή στην αραβωνιστικιά του ) μυθιστόρημα "Η ζωή εν τάφω", το οποίο εμπνεύστηκε από τις εμπειρίες του από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. 

Ρεαλισμός και νατουραλισμός.

Ρεαλισμός.

Καλλιτεχνική τεχνοτροπία που ξεκίνησε στην Γαλλία τον 19^ο αιώνα ως αντίδραση στον ρομαντισμό και εξαπλώθηκε ταχύτατα. Ως λογοτεχνικό κίνημα είναι το πεζογραφικό αντίστοιχο του παρνασσισμού.

Παραπονεμένα λόγια: Ποιήματα των παιδιών του Παραδεισίου με αφορμή το "Παράπονο Σκύλου"

Και που λέτε, μας κατασυγκίνησε στην τάξη ο Κρίτων Αθανασούλης (1916-1979) με το παραπονιάρικο ποίημά του... Συμβολαιογράφος ήταν ο ποιητής, άρα, άνθρωπος της λεπτομέρειας και της ακρίβειας... Κι ίσως αυτά τα χαρακτηριστικά είναι που έκαναν το έργο του τόσο άμεσο, κοντινό, σχεδόν δικό μας. Γιατί, χωρίς μεγαλόφωνες εξάρσεις ή πομπώδεις στίχους, τα λόγια του μας άγγιξαν και μας έκαναν να ταυτιστούμε μ' αυτό το ποιητικό υποκείμενο, το περιθωριοποιημένο, το μόνο που κοιτάζει τη ζωή (του) μέσα από τα μάτια ενός αδέσποτου σκυλιού.

 Περίμενα οι μαθητές να έχουν κάποια συναισθηματική αντίδραση κατά την ανάγνωση και την επεξεργασία του ποιήματος αλλά η τόσο έντονη εντέλει συμμετοχή τους πραγματικά με εξέπληξε. Η ευασθησία των παιδιών κι η ευαισθησία του στίχου συναντήθηκαν σ΄ ένα ξεχείλισμα ποιητικότητας, το οποίο θα απολαύσετε παρακάτω.

"Όσο μπορείς" (Κ. Καβάφης ) = "Βάλτε να πιούμε" (Κ. Καρθαίος)

Εννοείται ότι θα αρχίσω με την κλασική μου εισαγωγή. Πως, αν η αμφισβήτηση και η άρνηση κάθε αυθεντίας - πράγμα αυτονόητο στην ανθρώπινη σκέψη μετά τον Διαφωτισμό - ...αμφισβητούταν, αυτό θα συνέβαινε μόνο γιατί υπήρξαν ο Θουκυδίδης και ο Καβάφης. Για το Θουκυδίδη δεν έχει αναφερθεί εκτενώς το παρόν ιστολόγιο (ακόμα;). Για τον Καβάφη πληροφορίες μπορείτε να αντλήσετε εδώ και αναρτήσεις για άλλα ποιήματα του εδώ ("Θερμοπύλες"), εδώ ( "Υπέρ της Αχαϊκής Συμπολιτείας πολεμήσαντες ") και εδώ (" Φωνές").

Η λογοτεχνία του νέου ελληνικού κράτους. Παλιά (1830 -1880) και Νέα (1880 - 1920) Αθηναϊκή Σχολή)

Οι Αθηναϊκές Σχολές...

Συμβολισμός

Συμβολισμός

Λογοτεχνικό κίνημα που γεννήθηκε  στη Γαλλία τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα  στα χνάρια του

Λάμπρος Πορφύρας - Το στερνό παραμύθι.

"Το στερνό παραμύθι" είναι ένα από τα  γνωστότερα ποιήματα του ποιητή Λάμπρου Πορφύρα (βιογραφικά στοιχεία διαβάστε εδώ). Πρόκειται για ένα σονέτο (για το σονέτο δείτε αυτόν εδώ το σύνδεσμο, καλά μου παιδιά), στο οποίο ο ποιητής ενδεδυμένος την ποιητική φωνή ενός παιδιού εκφράζει την ήμερη θλίψη  του για το αναπόφευκτο του θανάτου.

Tο τραγούδι της ημέρας. "Είμαι ακόμα παιδί"- Διονύσης Σχοινάς. Της Ανθούλας Παπ. από το Α3

Τα πρωτάκια μου λοιπόν θα έχουν εκπρόσωπο μέσω της Ανθούλας στην επιλογή του τραγουδιού  της ημέρας... (Και περιμένουμε και το Α2).

το τραγούδι της ημέρας. Διαλέγει ο Κώστας Τ. από το Γ3

Αριστεύσας σε διαγώνισμα τριμήνου ήταν και ο Κώστας Τ. από το Γ3. Και μας διάλεξε το "Moves like Jagger" από  τους  Maroon5...

Το τραγούδι της ημέρας. "Sukuhauta" - Routasielu. Διαλέγει η Αντωνία T. από το Γ3

Συνεχίζοντας τη παράδοση που θέλει τα "λυκόπουλα" που αριστεύουν σε διαγώνισμα τριμήνου να διαλέγουν το τραγούδι της ημέρας, η Αντωνία από το Γ3 θα μας πετάξει από το... Μεσολλόγγι (όπου

" Η μεταμφίεση" - Ρέα Γαλανάκη - (Από την Ελισσάβετ Μουτζάν στην Ελένη Αλταμούρα)

  Πολλά κοινά στοιχεία ανάμεσα στα δυο κείμενα που κάναμε στην τάξη, την ""Αυτοβιογραφία της Ελισσάβετ Μουτζάν (συνεχίζω να αρνούμαι να την αποκαλέσω "Μαρτινέγκου") και τη "Μεταμφίεση" της Ρέας Γαλανάκη.  Κεντρικές ηρωίδες είναι και στα δύο γυναίκες, η ίδια η Ελισσάβετ Μουτζάν και η Ελένη Αλταμούρα. (Αναλυτικότερη συνεξέταση των δύο κειμένων εδώ.)

Κάνε το χειμώνα καλοκαίρι... Οι εμπνευσμένες από το "Όλα το πήρε το καλοκαίρι" ζωγραφιές των παιδιών του Α2 και του Α3

Άρα, λοιπόν, όχι "Όλα τα πήρε το καλοκαίρι" αλλά "Όσα δεν πήρε το καλοκαίρι"...  Κι αν αργήσαμε λιγάκι να ανεβάσουμε την ανάρτηση, ήταν για να κάνουμε αυτό που λέει το τραγούδι του Γιάννη Κότσιρα το οποίο δανείζει τον τίτλο της δημοσίευσης ... Μέσα στον χειμώνα, να  "φυτέψουμε" μπουκίτσες καλοκαιριού...

Ποιος αλήθεια είμαι εγώ και πού παω. Ο Μενέλαος στο Α΄Επεισόδιο της "Ελένης"

 Δείτε λίγο την εικόνα κάτω:

Βλέπετε τον κύκλο που σχηματίζουν οι ροζ κουκκίδες;  Κάντε το! [Είναι]
Αν καρφώσετε το βλέμμα σας στο σταυρό, αρκετά σύντομα θα υπάρχει μόνο μία πράσινη κηλίδα που τρέχει γύρω, όλα τα άλλα σημεία θα εξαφανιστούν. [Φαίνεσθαι].                                                   
 Κάπως έτσι την πατάνε και οι ήρωες του Ευριπίδη...  Εστιάζουν σε ένα σημείο των δεδομένων και η εικόνα που αποκομίζουν για την κατάσταση είναι ψευδής. Ο Μενέλαος, στον Πρόλογο, προσηλωμένος στην δική του πραγματικότητα, έχοντας εστιάσει σ΄αυτά που ξέρει, μπορεί να αποδεχτεί μονάχα την "Ελένη" που έχει στην σπηλιά (εκείνη που επανέκτησε με πολύ κόπο και διατηρεί με ακόμα περισσότερο στο δύσκολο ταξίδι της επιστροφής) [Φαίνεσθαι]. Κι όταν η γερόντισσα του ξεφουρνίζει ορθά -κοφτά,

Υπερρεαλισμός ( και λίγα λόγια για τον "Φουτουρισμό" και τον "Ντανταϊσμό")

Δεν είναι ο Ρομπέν των Δασών. Είναι η "Μόνα Λίζα με μουστάκι " του Ντισάν

Κάπου στα 1915-16, κι ενώ  η φρίκη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου έχει καρφώσει  στο λαιμό το κίνημα του Φουτουρισμού (λογοτεχνικό κίνημα με κύρια χαρακτηριστικά την απεριόριστη εμπιστοσύνη στις δυνατότητες του ανθρώπου και της επιστήμης και την αισιοδοξία για το μέλλον της ανθρωπότητας ) το οποίο ψυχορραγεί, ξεπηδά το κίνημα του "ντανταϊσμού", ένα ευρύτερο καλλιτεχνικό μη- κίνημα (ή κίνημα αντί-τέχνης) που ξεκίνησε στην ουδέτερη Ζυρίχη και άλλα κέντρα του υπήρξαν το Παρίσι, το Βερολίνο, η προεπαναστατική Μόσχα και η Νέα Υόρκη. Επηρέασε  και την λογοτεχνία (Τζαρά). Είναι αποτέλεσμα της κατανόησης του παραλόγου του πολέμου (γενικά και ειδικά του Α΄ Παγκόσμιου) αλλά και της άρνησης της φορμαλιστικής μορφικής τελειότητας στην οποία είχε φθάσει τη λογοτεχνία η "καθαρή ποίηση" (= ακραίος συμβολισμός).
Ιδανικό του κινήματος ήταν η συνεχής αταξία και η ακατάπαυστη ανταρσία -και όχι επανάσταση- από την οποία θα βγαίνει μια καινούρια  κάθε φορά ζωή.
Οι ντανταϊστές ήταν εραστές του παραλόγου και αυτό φαίνεται και από το όνομα που έδωσαν στο κίνημα τους. "Ντάντα" σημαίνει άλογο στη γλώσσα των παιδιών.

Από τη γλώσσα στην ποίηση κι ακόμα παραπέρα (στην νεωτερική ποίηση)

Ακολουθώντας μια απλουστευμένη εκδοχή της θεωρίας του Γιάκομπσον για τη γλώσσα, μπορούμε να ξεκινήσουμε λέγοντας ότι για να μιλήσουμε με κάποιον, να κάνουμε μια πράξη επικοινωνίας, απαιτούνται τα εξής: Ένας Πομπός που εκφέρει ένα Μήνυμα, το οποίο έχει μια συγκεκριμένη Μορφή και ένα ορισμένο Περιεχόμενο, απευθυνόμενος προς έναν Δέκτη, χρησιμοποιώντας έναν Κώδικα επικοινωνίας και ένα Κανάλι. Σε κάθε πράξη επικοινωνίας υπάρχουν τα συγκεκριμένα στοιχεία και κάθε ένα απο αυτά σχετίζεται με μια λειτουργία της γλώσσας...

Τα τραγούδια της ημέρας. Πρωτοχρονιά.

Πρώτη μέρα του χρόνου. Συνυφασμένη με καινούρια ξεκινήματα. Σαν να μην έχεις αναμνήσεις ή  μάλλον σαν να 'χουν γίνει όλες οι αναμνήσεις φρέσκες ιδέες, νωπές, όπως αυτές των μικρών παιδιών που δεν έχουν προλάβει να παλιώσουν, να πολυκαιρίσουν, να ξεθωριάσουν. Είναι ολοζώντανες και παλλόμενες σαν τα φώτα των πυροτεχνημάτων και εκκωφαντικά παρούσες σαν τον κρότο την ώρα της εκτίναξής τους.

Αποχαιρετώντας τον κερδισμένο χρόνο...

Όσο κι αν μας έχουν πάρει τα αυτιά με την οικονομική κρίση -μπορεί να 'χουν και δίκιο- είναι ανάγκη να την αντιμετωπίσουμε από τη θετική της πλευρά: να αναλογιστούμε τις μέχρι τώρα επιλογές μας, να διορθώσουμε τα λάθη μας και, το πιο δύσκολο, να αποδεχτούμε τις αλήθειες μας.

Βρες τι σου εύχεται το afterschoolbar

Ο γρίφος που θα διαβάσετε  μας παραχωρήθηκε ευγενικά από την καλή μας φίλη και συνάδελφο Ελευθερία Σταυριανού, από το Γυμνάσιο Αφάντου... Απευθύνεται όχι μόνο στους μαθητές μας, αλλά σε όλους τους αναγνώστες μας - ανεξαρτήτως ιδιότητας -  και σε όλους τους ανθρώπους .
Ακούστε το τραγούδι, απαντήστε στις ερωτήσεις,

Το τραγούδι της ημέρας: Taio Cruz Dynamite

Το σημερινό τραγούδι για το ιστολόγιό μας διαλέγει ο Κωνσταντίνος Κ. από το Α1 του Γυμνασίου Παραδεισίου, νικητής του χριστουγεννιάτικου γρίφου της περασμένης Τρίτης. Γνωστό ανατρεπτικό στοιχείο για τις πρωτότυπες ιδέες του, ο Κωνσταντίνος θέλει με την επιλογή του να ... δυναμιτίσει τη γιορτινή αυτή μέρα!