Για το "μπαρ"

Όποιος μπήκε γιατί νομίζει ότι είναι υποχρεωτικό...
Να την "κάνει"!
ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!

(Εκτός από όταν δεν έχουμε βιβλία... Τότε είναι υποχρεωτικό... Για γκελ μπουρντά, καμάρια μου!)

Κυριακή 10 Μαΐου 2020

"Δεν μ΄ αγαπά και περισσεύει ένα"- Κείμενα για την ερωτική απώλεια από μαθητές του Ε1 του Μουσικού Σχολείου Ρόδου

 Πέρασε καραντίνα και παρέμεινε σε περιορισμό όπως κι εμείς η συγκεκριμένη εργασία. 

 Την  Τρίτη την έβαλα στο φάκελο που βάζω τις εργασίες και τις καταστάσεις μου μαζί με το εμπιθριάκι μου, τα διαγωνίσματα που θα έγραφε το Β2 σε  Αρχαία  και Ιλιάδα, τις εκθέσεις που θα έγραφε το Γ1 και το Γ3 και τα τεστ που θα έγραφε η Β΄Λυκείου, όλα ωραία, τακτοποιημένα και τα ξέχασα  στο σχολείο. Μόνο την Τετάρτη κλείσαν τα σχολεία και έμεινε κι εκείνη μαζί με τα άλλα στο σχολείο αποκλεισμένη... 
   Πρόκειται για ομαδική εργασία- η τελευταία, ποιος ξέρει πότε θα είναι η επόμενη- που υλοποίησαν για το μάθημα της Λογοτεχνίας στα πλαίσια ενός σεναρίου που βασίζεται σε αυτήν εδώ τη δημοσίευση όσοι μαθητές και μαθήτριες του Ε1 δεν συμμετείχαν σε σχολικούς αγώνες  τη Δευτέρα που είχαμε μάθημα. 
  Μελέτησαν τα ποιήματα του Ζαλοκώστα και του Σαχτούρη, άκουσαν το τραγούδι από τα Διάφανα Κρίνα και την Άντζελα Δημήτρίου, το οποία και ήταν ο λόγος που ξεχάστηκε το εμπιθριάκι μου, και έπειτα έγραψαν συνεργατικά ένα κείμενο για την ερωτική απώλεια...
"Δεν με αγαπά και περισσεύει ένα" (Ελισάβετ, Γαβριέλα, Σοφία, Κατερίνα Σ. Ραφαέλα)
 Η ερωτική απώλεια κάποιες φορές δεν ξεπερνιέται, αφού οι αναμνήσεις που έχουν δημιουργηθεί και τα συναισθήματα που αναπτύχθηκαν δεν ξεχνιούνται εύκολα.  Βέβαια, για κάθε άνθρωπο είναι διαφορετικό το συναίσθημα της απώλειας, μιας και δεν το βιώνουν όλοι οι άνθρωποι το ίδιο και για άλλους είναι αρκετά ευκολότερο από τους υπόλοιπους.  "Οι μέρες περνούν το χιόνι λιώνει", τελειώνει το ποίημα του Σαχτούρη. Ο καιρός περνά αλλά το συναισθηματικό κενό υπάρχει ακόμα μέσα σε κείνον που βιώνει την απώλεια και δημιουργήθηκε ίσως ακόμα και πριν από τον χωρισμό και εξακολουθεί να το νιώθει και έπειτα.  Γιατί, δεν είναι απαραίτητο να έχει υπάρξει ο χωρισμός ήδη για να νιώσει κάποιος την απώλεια, καθώς αυτό μπορεί να συμβεί και μέσα σε μια νεκρή σχέση. Και αυτό προκύπτει πολλές φορές από το γεγονός ότι  δεν υπάρχει συναισθηματική ολοκλήρωση σε επαρκή  βαθμό μεταξύ των δύο.  Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι δύσκολο να διατηρηθούν και σε κάθε περίπτωση απαιτείται  αμοιβαία κατανόηση και προσπάθεια μεταξύ των δυο μελών της σχέσης. 

<
"Ερωτική απώλεια"  (Αγγελική, Άνθιμος, Χρήστος) 
Η διαφορά μεταξύ έρωτα και αγάπης είναι ότι ο έρωτας είναι προσωρινός, ενώ η αγάπη μένει. Εφόσον η αγάπη μένει και ο έρωτας φεύγει, η σχέση που βασίζεται μόνο στον έρωτα είναι μια σχέση πρόσκαιρη στην οποία θεμέλια δεν υπάρχουν. Θεμέλιο μια μακρόβιας σχέσης  είναι η αγάπη, ο αλληλοσεβασμός και γενικότερα η αμοιβαιότητα των συναισθημάτων.  Τα αίτια που οδηγούν μια  σχέση στον χωρισμό είναι αναρίθμητα, χαρακτηριστικών παράδειγμα των οποίων είναι η  απουσία αμοιβαιότητας, από ένα σημείο και μετά, με αποτέλεσμα η σχέση να γίνεται ψυχοφθόρα και για τα δύο άτομα και να καταρρέει σταδιακά. Επίσης,  πάρα πολλοί είναι και οι τρόποι αντιμετώπιση αυτών των δυσμενών καταστάσεων από άνθρωπο σε άνθρωπο, παρά το γεγονός ότι προδιαγεγραμμένη, από ένα σημείο και μετά,  έκβαση είναι μία. Ο χωρισμός. Οι συνέπειες,  όπως και παραπάνω, είναι ο πόνος, η στεναχώρια, η απώλεια, η νοσταλγία, η πρόκληση κάποιων έντονων συναισθημάτων  εξαιτίας της θύμησης ευχάριστων ή δυσάρεστων αναμνήσεων. Αυτό με τη σειρά του προκαλεί μεταβολές στην ψυχική και σωματική υγεία του ανθρώπου, συνήθως προς το χειρότερο, επηρεάζοντας συγχρόνως και άλλες πλευρές της ζωής του. 


Υ.Γ.: 

Δεν υπάρχουν σχόλια: