Το γιοφύρι της Άρτας στίχο στίχο (Από το Γ2 και το Γ3 του Μουσικού Σχολείου Ρόδου)

     Η παραλογή "Του γιοφυριού της Άρτας" είναι ένα από τα αγαπημένα κείμενα του ιστολογίου, καθώς έχουμε ασχοληθεί με αυτή πολλές φορές. 

(Για του λόγου το αληθές δείτε τους  επόμενους συνδέσμους:    (εδώ,  εδώ,  εδώ,  εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ κι εδώ)

Φέτος τα παιδιά από το Γ2 και το Γ3 του Μουσικού Σχολείου Ρόδου ανέλαβαν να διαλέξουν από έναν ως τρεις στίχους της παραλλαγής και να τους ζωγραφίσουν. 

Πριν δούμε τις ζωγραφιές τους όμως ας δούμε ένα βίντεο που έφτιαξα με αυτές. Ως ηχητική επένδυση χρησιμοποιήθηκε η ορχηστρική εκδοχή του τραγουδιού Βάλε κρασί" του Θανάση Παπακωνσταντίνου, ενός μουσικού που εμπνεύστηκε και από το δημοτικό τραγούδι προκειμένου να φτιάξει το δικό του μουσικό σύμπαν. 

Ακολουθούν οι εργασίες των παιδιών, αρχής γενομένης από το έργο του Μιχάλη Χ. από το Γ3  ο οποίος ζωγράφισε την αφίσα μιας ταινίας θρίλερ με θέμα το γιοφύρι της Άρτας, σκηνοθέτης της οποίας θα ήταν ο ίδιος. Τα νερά του ποταμού αντικατοπτρίζουν μια γυναικεία μορφή, η οποία όμως δεν υπάρχει ως ύλη πάνω στο γεφύρι. Στον ίδιο άξονα, το φως της πανσελήνου κρύβει η σκιά ενός πουλιού 

Αγγελική Μ. 

Αλεξάνδρα Φ. 

Άννα Μαρία 

Αντζελίνα 

Αποστολία Ρ. : 
"Πουλάκι εδιάβη κι έκατσε αντίκρυ στο ποτάμι,
δεν εκελάηδε σαν πουλί, μηδέ σα χελιδόνι,
παρά εκελάηδε κι έλεγε, ανθρωπινή λαλίτσα"

Βίκυ:
"Ως τρέμει το καρυόφυλλο, να τρέμει το γιοφύρι,
κι ως πέφτουν τα δεντρόφυλλα, να πέφτουν οι διαβάτες."

Βαλάντης: 
"Μάστορα, μην πικραίνεσαι κι εγώ να πά' σ' το φέρω"

Βασιλεία: 
"Να τηνε κι εξανάφανεν από την άσπρη στράτα" 

Γιάννης: 
"Την είδ' ο πρωτομάστορας, ραγίζεται η καρδιά του.
Από μακριά τους χαιρετά κι από κοντά τους λέει:
«Γεια σας, χαρά σας, μάστοροι και σεις οι μαθητάδες,
μα τι έχει ο πρωτομάστορας κι είναι βαργωμισμένος;" 

Γιώργος :
"Ολημερίς να χτίζουμε, το βράδυ να γκρεμιέται!"

Δαμιανός :
"Ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ εγκρεμιζόταν"

Ειρήνη: 
"Τρεις αδερφάδες είμαστε κι οι τρεις κακογραμμένες"

Ελίνα 
"Ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ εγκρεμιζόταν"

Εριέττα 

Ηλίας: 
"Σαράντα πέντε μάστοροι κι εξήντα μαθητάδες
γιοφύρι-ν-εθεμέλιωναν στης Άρτας το ποτάμι.
Oλημερίς το χτίζανε, το βράδυ εγκρεμιζόταν." 

Κατερίνα 

Κωνσταντίνα Π. : 
"Γοργά να πας και να διαβείς της Άρτας το γιοφύρι"

Κωνσταντίνα Χ. 

Κωνσταντίνος Μ. : 
"Α δε στοιχειώσετε  άνθρωπο γιοφύρι δε στεριώνει"

Κωνσταντίνος Μπ. : 
"Αλίμονο στους κόπους μας, κρίμα στις δουλεψές μας... "

Λαμπρινή 

Λευτέρης:
"Γοργά ντύσου, γοργά άλλαξε, γοργά να πας το γιόμα" 

Μαίρη 

Μανώλης: 
" τι έχω αδερφό στην ξενιτιά, μη λάχει και περάσει" 

Μάξιμος : 
"κι ως πέφτουν τα δεντρόφυλλα να πέφτουν οι διαβάτες"

Μαρία Σ.: 
"Ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ εγκρεμιζόταν"

Μαρία Φ. 

Μαρία Χ. :
"Ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ εγκρεμιζόταν"

Μαριάνθη 

Μικές: 
"γιοφύρ -ν-εθεμέλιωναν στης Άρτας το ποτάμι" 

Όλγα 

Οδυσσέας Λ. : 
"Παίρνει κι ο πρωτομάστορας και ρίχνει μέγα λίθο"

Οδυσσέας Π. 1: 
 " Σαραντεπέντε μάστορες κι εξήντα μαθητάδες
γιοφύρι-ν-εθεμέλιωναν στης Άρτας το ποτάμι"

Οδυσσέας Π. 2: 
 "Μόνο μιλούσε κι έλεγε... σα να ' τανε ο Μπάτμαν"

Ραφαήλ

Σάββας : 
"Ένας πιχάει με το μυστρί, κι άλλος με τον ασβέστη,
παίρνει κι ο πρωτομάστορας και ρίχνει μέγα λίθο." 

Σάκης :  
"Ένας πιχάει με το μυστρί, κι άλλος με τον ασβέστη,
παίρνει κι ο πρωτομάστορας και ρίχνει μέγα λίθο." 

Σοφία Π. 

Σοφία Χ. 

Τσαμπίκα 

Χριστίνα 

Το τραγουδάκι για το τέλος, σχετικά σχετικό...