Ήρθε η πολυπόθητη Ανάσταση -τουλάχιστον προς το θρησκευτικόν του πράγματος. Τώρα, για τις άλλες, τις πιο προσωπικές και καθημερινές αναστάσεις που περιμένουμε στις ζωές μας, καλό είναι οι ίδιοι να αρχίσουμε να τις διεκδικούμε και να τις δημιουργούμε.
Το βιντεάκι που έφτιαξα για το σημερινό τραγούδι της ημέρας αφορά τις στιγμές, αυτό το κατά βάση φευγαλέο και άπιαστο κομμάτι χρόνου που, όμως, αν το κοιτάξουμε αθροιστικά, μας κάνει εν τέλει ό,τι είμαστε.
Η ευχή μου απευθύνεται σε όλους όσοι τύχει και διαβάσουν αυτήν την ανάρτηση αλλά, κυρίως, στα παιδιά μου του Γυμνασίου Παραδεισίου, που έχουν χρόνο πολύ μπροστά τους για να δημιουργήσουν και ν' αναστήσουν τον κόσμο που ζουν. Να προσπαθούμε να μαζεύουμε σημαντικές στιγμές στη ζωή μας, ή -για να γίνω σαφέστερη- να αγωνιζόμαστε ώστε οι στιγμές μας να είναι σημαντικές, να κυνηγάμε τις στιγμές μας, τις πολλές και την καθεμία...
Η ευχή μου απευθύνεται σε όλους όσοι τύχει και διαβάσουν αυτήν την ανάρτηση αλλά, κυρίως, στα παιδιά μου του Γυμνασίου Παραδεισίου, που έχουν χρόνο πολύ μπροστά τους για να δημιουργήσουν και ν' αναστήσουν τον κόσμο που ζουν. Να προσπαθούμε να μαζεύουμε σημαντικές στιγμές στη ζωή μας, ή -για να γίνω σαφέστερη- να αγωνιζόμαστε ώστε οι στιγμές μας να είναι σημαντικές, να κυνηγάμε τις στιγμές μας, τις πολλές και την καθεμία...
1 σχόλιο:
Εννοειται και στα δικά μου τα παιδιά...
Λύκος ο Κακός
Δημοσίευση σχολίου