H A' Γυμνασίου Αρχαγγέλου στο "Μουσείο της Μέλισσας"

Οι μη μαθητές και λίγο μεγαλύτεροι αναγνώστες της σελίδας ίσως θυμούνται εκείνη την παλια διαφήμιση που έλεγε: "Σαράφης στα Τρίκαλα, Σαράφης στην Αθήνα, Σαράφης στο Παρίσι". Κάπως έτσι κι εμείς, σήμερα το κάναμε: "Γυμνάσιο Αρχαγγέλου στη Λίνδο, Γυμνάσιο Αρχαγγέλου στο Φράγμα Γαδουρά, Γυμνάσιο Αρχαγγέλου στο Μουσείο Μέλισσας".

   Η επίσκεψη στο Μουσείο της Μέλισσας ήταν ο προορισμός της εκπαιδευτικής εκδρομής της Α΄Γυμνασίου. Περί  της δεκάτης πρωινής φθάσαμε στις εγκαταστάσεις του Μουσείου και όλοι μαζί -παρά το πληθος μας-  παρακολουθήσαμε μια πάρα πολύ ενδιαφέρουσα και κατατοπιστική παρουσίαση από την εκπρόσωπό του.  Αρχικά, αναφέρθηκε στη οργάνωση της ζωής μέσα σε μια κυψέλη  καθώς και στου ρολους και στα καθήκοντα των μελών μιας κοινωνίας μελισσών, ανάλογα με το φύλο τους, την ηλικία τους ή την εργασία η οποία τους έχει ανατεθεί. Έπειτα, μας παρουσίασε τα αγαθά τα οποία προέρχονται από τις μέλισσες (μέλι, γύρη, βασιλικό πολτό, κερί, πρόπολη) και την σημασία τους για την ανθρώπινη ζωή. Το τρίτο μέρος επικεντρώθηκε στο κερί, το οποίο ήταν και το κύριο θέμα της σημερινής παρουσίασης. Δόθηκαν ιστορικά στοιχεία της χρήσης του, αναφέρθηκε η σημασία του σε διάφορους τομείς της ανθρώπινης ζωής (θρησκεία, φαρμακευτική, βιομηχανία καλλυντικών κ.α.) και παρουσιάστηκαν οι τρόποι με τους οποίους μπορούμε εύκολα στο σπίτι μας να φτιάξουμε το δικό χειροποίητο κερί ή λαμπάδα από αγνό μελισσοκομικό κερί. Η εκδήλωση τελείωσε με τα παιδιά σε ομάδες να φτιάχνουν το δικό του κερί το καθένα. Έπειτα περιηγηθήκαμε στα εκθέματα του μουσείου, γεγονός που εμένα είδικά που είμαι μελσσοκομόπουλο μου προκάλεσε μια άλφα συγκίνηση. Είδαμε κυψέλες, μελιτοεξαγωγείς, καπνιστήρια, τελάρα, μαχαίρια εκλεπίσματος και πολλά κουβέλια (σε κοφίνια, από ξύλο, από πηλό, σε κουφάλες δέντρων κ.α.). Τέλος, σε μια γυάλινη κυψέλη-έκθεμα είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε τις μέλισσες επί το έργον αλλά και να προσπαθήσουμε να εντοπίσουμε τη βασίλισσα...
  Μετά την επισκεψή μας, κατευθυνθήκαμε στο εκκλησάκι του προφήτη Αμώς στο Φαληράκι για τον απαραίτητο χρόνο αναψυχής.  Εκεί, μικροί και μεγάλοι, είχαμε την ευκαιρία να ξεκουραστούμε στους πρόποδες του ομώνυμου (;) λόφου και τις παρυφές του δάσους που φτάνει μεχρι το εκκλησάκι.  Είχαμε, επίσης, την ευκαιρία να δούμε  πάρα πολλά παγόνια με τα εντυπωσιακά χρώματα τους (και παράλληλα την ατυχία να ακούσουμε το όχι ιδιαίτερα εύηχο κελάηδημα τους) και , εκτός των άλλων φυσικών ομορφιών, και αυτόν το ιδιαίτερο διάτρητο βράχο, την ιστορία του οποίου μου διηγήθηκε η Τσαμπίκα Λ. από το Α2.

Είσοδος

 Παλιά θεωρούσαν ότι ο βράχος αυτός ήταν θαυματουργός.

Έξοδος

Έφερναν τα άρρωστα παιδιά και τα περνούσαν μέσα από την τρύπα για να θεραπευθούν. Εναλλακτικά, λέγεται ότι  περνούσαν τα μικρά παιδά που ήθελαν να ψηλώσουν.  Κατά την παράδοση, τον βράχο τον πέταξε ο προφήτης Ηλίας στον Αμώς, κάποτε που τσακώθηκαν και ο οργισμένος Αμώς του έδωσε μια γροθιά και άνοιξε την τρύπα.