Ως γνωστόν οι μινόρε κλίμακες είναι
συνδεδεμένες με θλιβερά ακούσματα, ενώ αντίθετα οι ματζόρε θεωρούνται πιο
αλέγρες. Εν αντιθέσει, όμως με ότι θα περίμενε κανείς από ένα ποίημα του Καρυωτάκη,
το «[Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα]» διαψεύδει τις αναμονές
μας και ξεκινά σε τόνους ματζόρε. (Μια πρόταση διδακτικής προσέγγισης του ποιήματος εδώ. )
Οδύσσεια το φετινό διαγώνισμα α τετραμήνου στην Οδύσσεια, αλλά η Αναστασία Β.. ο Σάββας και η Άννα ξεπεράσανε τους Κύκλωπες και τις Κίρκες των ερωτήσεων και αρίστευσαν ... Ως εκ τούτου, τιμής ένεκεν διαλέγουν τα αγαπημένα τους τραγούδια...
Φιλοσόφησαν αρίστως ο Βυρων, η Ευηάννα, η Κατερίνα Ατ. και η Κατερίνα Αν. στο διαγώνισμα τετραμήνου της Φιλοσοφίας, ας τους δούμε να... φιλοκαλούνε μετά γούστου, τώρα επιλέγοντας τιμής ένεκεν τα αγαπημένα τους τραγούδια...
Η εσοδεία αριστευσάντων, καλά κόβω την καθαρεύουσα, στο μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών αρίστευσαν και μαθητές από το Α1 και διαλέγουν σήμερα τιμής ένεκεν τα τραγούδια τους.
Χορταστική ανάρτηση σήμερα καθώς αρκετοί ήταν οι μαθητές και μαθήτριες του Β3 που αρίστευσαν στην "Ιλιάδα"... (Και με καινούργιες...αφίξεις σε σχέση με πέρσι, οι οποίες ελπίζουμε να είναι μόνιμες και να επιστρέψουν τυχόν... απουσίες).
Μετά τα διαγωνίσματα α' τετραμήνου στα Αρχαία Ελληνικά ο Γιώργος. ο Τσαμπίκος Π. και η Αναστασία Β. αρίστευσαν κι ως εκ τούτου διαλέγουν τιμής ένεκεν το αγαπημένο τους τραγούδι.
Εντάξει, κακόφωνο, αλλά αυθεντικό. Κάπως έτσι ακουγόταν, όταν το τραγουδούσες με τις φιλενάδες σου. Ποιος νοιάζεται για κλίμακες και αρμονίες. Η ψυχή ήταν το θέμα κι από αυτό είχες περίσσεμα, νερατζούλα μου.
Αποσπάσματα από την γιορτή για την επέτειο του Πολυτεχνείου, 17
Νοεμβρίου 2016. Όπως κάθε χρόνο, μαθητές και μαθήτριες της Β' Λυκείου
του Μουσικού Σχολείου Ρόδου, οργανώνουν εξ ολοκλήρου την επετειακή
γιορτή του Πολυτεχνείου.
Η Κωνσταντίνα είναι ένα γενναίο κορίτσι. Η Άλκη Ζέη την έπλασε τόσο δυνατή που να αντιμετωπίζει τις αράχνες της και όσους φιλολόγους καταπιάνονται με τις αναμνήσεις της από τη ζωή της στη Γερμανία.
Ο Μάρκος Αντώνιος πέθανε, ο Μάρκος Αντώνιος πάει! Σαν τον γέρο-Δήμο ένα πράμα. Κι ενώ ο μακαρίτης, που ήταν βίος και πολιτεία, καθώς και η υστεροφημία του παρέχουν αρκετό υλικό για να του κάνω μια τιτανομεγιστοτεράστια ανάρτηση σαν κι εκείνη για τον θάνατο του Καίσαρα, εγώ θα περιοριστώ (ποιος να το έλεγε ποτέ ότι θα χρησιμοποιούσα τέτοιο ρήμα!) σε δυο τρία πραγματάκια.
Μια καινούρια σχολική χρονιά ξεκίνησε και πολλά πράγματα έχουν αλλάξει: νέο πρόγραμμα, νέο εξεταστικό σύστημα, νέο Γυμνάσιο. Αλλά ένα πράγμα δεν έχει αλλάξει: η όρεξή μας για δημιουργική δουλειά!
Ορίστε, λοιπόν, η πρώτη ανάρτηση για φέτος (και θα ακολουθήσουν πολλές) με τις εργασίες των παιδιών της Β' Γυμνασίου Παραδεισίου.
Κατά την ετήσια συντήρηση του ιστολογίου (για σπασμένα λινκ και τέτοια) συνειδητοποίησα πως όταν πέντε (μόλις...) χρόνια πριν αναφερόμουνα στον κυκλαδική τέχνη, παρασύρθηκα λιγάκι από την σύγκριση της με την τεχνοτροπία του πριμιτιβισμού και έθιξα μόνο ό,τι σχετίζεται με την γλυπτική.
Πέρσι δημοσίευα στην αρχή κάθε μήνα ένα τραγούδι που αναφερόταν στον μήνα. Οι μήνες μου τελείωσαν τον Ιούλιο και βαριόμουνα να το συνεχίσω. Περσινά ξινά σταφύλια.