Η γλώσσα κι εγώ (Από τη Γ΄ Γυμνασίου Παραδεισίου και το Γ1 του Μουσικού Σχολείου Ρόδου)

    Για μια ακόμη χρονιά, στα πλαίσια του μαθήματος της Γλώσσας οι μαθητές μας ζωγραφίζουν ή σχολιάζουν τι είναι για αυτούς ή γλώσσα ή μάλλον τι θα ήταν η γλώσσα αν ήταν μια εικόνα. 

(Δες εδώ,     κι εδώ. Δες κι αυτό που είναι ξαδερφάκι... ) 

Ας δούμε τις εργασίες που, προσαρμοσμένα στην καραντίνα, υλοποίησε η  Γ΄ Γυμνασίου Παραδεισίου και του Γ1 του Μουσικού Σχολείου Ρόδου. 

Νίκος Β. Γ1 Γυμνασίου Παραδεισίου 

Αν η γλώσσα ήταν εικόνα, θα ήταν εταιρεία! Η γλώσσα θα μπορούσε να παρουσιαστεί σαν μία εταιρεία την οποία την κατέχει μια μεγαλύτερη εταιρεία που ονομάζεται εγκέφαλος. Η γλώσσα, όπως οποιαδήποτε εταιρεία, έχει σκοπό το κέρδος, η διαφορά είναι όμως πως η γλώσσα -ή ακόμα και ο εγκέφαλος -  δεν έχουν σκοπό να αποκτήσουν λεφτά αλλά να καλλιεργήσουν την ευεξία του ανθρώπου. Η γλώσσα, συγκεκριμένα, είναι υπεύθυνη για το ψυχικό κομμάτι, ενώ μια άλλη εταιρεία,  για την οποία δεν θα αναφέρω κάτι παραπάνω, το σώμα, είναι υπεύθυνο για το σωματικό κομμάτι. Η γλώσσα, έχει συνεχώς οικονομικά προβλήματα, για αυτό έχουν ορίσει υπεύθυνο τον τομέα της ομιλίας για να μπορέσει να λύσεις διπλωματικά και αποτελεσματικά με συνεργασίες από άλλες εταιρίες το πρόβλημα. Επιπλέον, υπάρχει ο τομέας της ιδέας, που οργανώνει τα έσοδα της εταιρίας, αλλά, όπως ανέφερα προηγουμένως δεν είναι τόσο κάλος σε αυτό. Τέλος,αξίζει να αναφερθεί ότι υπάρχει και ο γραπτός τομέας ο οποίος λειτουργεί σαν την γραμματεία των προηγούμενων 2 τομέων.

Μελίνα Γ. , Γ1 Μουσικού 

Ραφαέλα Γ2 Γυμνασίου Παραδεισίου

 Αθανασία  Γ1 Μουσικού 

Η εικόνα δυο ανθρώπων που επικοινωνούν 

Άννα Ν. Γ2 Γυμνασίου Παραδεισίου 

Η γλώσσα για τον καθένα είναι κάτι διαφορετικό και παίζει κύριο ρόλο στις ζωές μας. Όταν σκέφτομαι την γλωσσά, μου δημιουργείται μια εικόνα για αυτήν. Σκέπτομαιδιάφορους πολιτισμούς με διαφορετικές γλώσσες, διαφορετική νοοτροπία και διαφορετικά ήθη και έθιμα να έχουν κάτι κοινό, να μπορούν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους μέσω της γλώσσας. Επίσης, η γλώσσα μου θυμίζει και μου δημιούργει εικόνες για τον τρόπο που εκφράζονται οι άνθρωποι γύρω μου. Τέλος, η γλώσσα οδηγεί την φαντασία μου σε διάφορες σκέψεις και εικόνες  που έχουν σχέση με αυτήν.

Αντώνης, Γ1 Μουσικού

Στέλιος Τσ. Γ2 Γυμνασίου Παραδεισίου 

Αν φανταζόμουν μια εικόνα για την  σημερινή γλώσσα, αυτήν που χρησιμοποιούν οι νέοι σήμερα, θα ήταν αυτή μιας κομμένης γλώσσας, ματωμένης στο σημείο που έχει σκιστεί και μαύρης. Ματωμένη γιατί σήμερα οι περισσότεροι  έφηβοι  λένε τις λέξεις χωρίς να τις ολοκληρώσουν. Π.χ.  Το "σε θέλω" το λένε "σεθέ". Και μαύρη γιατί οι περισσότερες λέξεις είναι χυδαίες και βρισιές. 

Εβίτα,  Γ1του Μουσικού 

Η γλώσσα είναι τέχνη, γιατί είναι πολλά περισσότερα από μια απλή πράξη επικοινωνίας. Είναι η έκφραση του  εσωτερικού  κόσμου, συναισθημάτων, ιδεών... Ο τρόπος που οι λέξεις χορεύουν, όλες σε μια αρμονία κανόνων. Η γλώσσα λοιπόν είναι η εικόνα όλου του ανθρώπινου πολιτισμού καθώς είναι γνωστό ότι χωρίς την ύπαρξη της γλώσσας δεν θα μπορούσε να αναπτυχθεί πολιτισμός, να υπάρξει κοινωνία ή εξέλιξη από τον πρωτόγονο άνθρωπο. Είναι ολοφάνερο επίσης  ότι η γλώσσα πέρα από απαραίτητη είναι  και αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού μας και βασικό  στοιχείο της ταυτότητάς μας. 

Μαρία Τσ. Γ2Γυμνασίου Παραδεισίου 

Με τη λέξη "γλώσσα" έρχεται στο μυαλό μου μια εικόνα στην οποία υπάρχει  ένα κακομεταχειρισμένο λεξικό με σκισμένες σελίδες  οποίες περιέχουν καλές και χρήσιμες λέξεις, ενώ οι σελίδες που έχουν μείνει είναι εκείνες που έχουν βρισιές, χυδαία λόγια και γενικά, κακές σε σημασία λέξεις. Διότι στην σημερινή εποχή οι περισσότεροι νέοι χρησιμοποιούν κακές λέξεις και βρισιές στον καθημερινό τους λόγο και όχι μόνο μεταξύ τους. Γιατί μιλάνε έτσι και στους γονείς τους, κάτι που δείχνει μεγάλη ασέβεια και  ότι η σημερινή νεολαία έχει χαλάσει πολύ σε σχέση με τις παλιότερες, πράγμα που δεν είναι κακό. 

Κωστής, Γ1 του Μουσικού 

(Η ζωγραφιά του Κωστή αρνείται πεισματικά να φορτωθεί κανονικά... )

Μιχάλης Μ. Γ1 Γυμνασίου Παραδεισίου 

Μαρία, Γ1 Μουσικού

Είναι μια μεγάλη εικόνα. Στην μία άκρη θα έβαζα ένα μικρό παιδί και στο άλλο άκρο ένα μουγκό άνθρωπο και έναν μεγάλης ηλικίας. Στη μέση θα έβαζα τη Γη με διαφορά χρώματα που θα συμβόλιζαν τις διαφορετικές γλώσσες που υπάρχουν. Στη συνέχεια θα ζωγράφιζα πόλεις και ανάμεσα σε αυτές χωριά, που θα συμβολίζουν τις διάφορες διαλέκτους που υπάρχουν πραγματικά παντού. 

Σοφία Τ. Γ1 Γυμνασίου Παραδεισίου 

Χρυσάνθη, Γ1 Μουσικού 

Άντε κι ένα τραγουδάκι για το τέλος...