Για σένα τραγουδώ 13: "Γράμμα στον κύριο Νίκο Γκάτσο" (Ο Γιώργος Ανδρέου στον Νίκο Γκάτσο)

Δεν έγραφε μόνο ο Γκάτσος για άλλους πάντως. Γράφανε και άλλοι για τον Γκάτσο.
Να, ας πούμε, ο Γιώργος Ανδρέου αφιέρωσε στον Γκάτσο ένα τραγούδι.  Ας τον αφήσουμε (από εδώ) να μας τα πει ο ίδιος και εγώ θα πάω να κάνω ένα τσιγάρο- οπ το έκοψα!- να φάω μια μπανάνα.

"

Το τραγούδι «Γράμμα στον κύριο Νίκο Γκάτσο» μέσα από τα μάτια του συνθέτη και στιχουργού του, Γιώργου Ανδρέου (δεν θυμάμαι πού το βρήκα και βαριέμαι να ξαναψάξω )

«Όλα, κύριε Νίκο, είναι εδώ/όπως τα άφησες εσύ κι όπως τα ξέρεις». Κάπως έτσι απευθύνεται ο Γιώργος Ανδρέου στον μεγάλο Νίκο Γκάτσο στο σπουδαίο «Γράμμα» του. Τι σχέση, όμως, μπορεί να έχει ο Νίκος Γκάτσος με τον Μπομπ Ντύλαν; Και ποια σχέση μπορεί να έχει ο Ντύλαν με το περίφημο πια «βιολί του κόσμου» με το οποίο ξεκινά το τραγούδι;
«Το τραγούδι αυτό γράφτηκε αμέσως μετά τον θάνατο του Νίκου Γκάτσου, έχοντας στο μυαλό μου μια ιστορία στην οποία ήμουνα παρών. Η μοναδική φορά που συνάντησα τον Γκάτσο ήταν όταν έπαιζα στον Σείριο, τον χώρο που είχε τότε υπό την εποπτεία του ο Μάνος Χατζιδάκις. Ο Γκάτσος είχε έρθει ένα βράδυ να μας ακούσει και μετά πήγαμε όλοι μαζί σε ένα μαγαζί για φαγητό, όπου μας δόθηκε η ευκαιρία να συνομιλήσουμε με τον σπουδαίο Νίκο Γκάτσο». Και κάπου εδώ μπαίνει στην ιστορία μας ένας άλλος σπουδαίος, ο Μπομπ Ντύλαν. «Εγώ τόλμησα να τον ρωτήσω σε κάποια στιγμή με ποιον ομότεχνό του –εννοούσα Έλληνα– «συνομιλούσε» μέσα από το έργο του. Μου απάντησε ότι ένιωθε ως «συνομιλητή» του τον Μπομπ Ντύλαν. Αυτή ήταν για μένα μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αποκάλυψη, που με συγκλόνισε». Αρκετό καιρό μετά ήρθε και το «Γράμμα στον κύριο Νίκο Γκάτσο». «Όταν, λοιπόν, πέθανε ο Γκάτσος και έγραψα αυτό το τραγούδι, ο πρώτος του στίχος ήταν «Το σπασμένο βιολί του Ντύλαν ακόμα ουρλιάζει», καθώς ήμουν επηρεασμένος από την ιστορία που είχα ακούσει. Ήθελα να πω ότι ο Ντύλαν παρέμενε ζωντανός και θα συνέχιζε να γράφει αριστουργήματα με εξαίρετους στίχους. Μετά, όμως, αντιλήφθηκα ότι μόνο όποιος ήξερε την ιστορία εκείνη θα μπορούσε να καταλάβει τι έλεγε ο στίχος. Γι’ αυτό και τον άλλαξα και τον έκανα «Το σπασμένο βιολί του κόσμου ακόμα ουρλιάζει», ο οποίος ουσιαστικά λέει το ίδιο πράγμα: πως όταν χάνονται κάποιοι σπουδαίοι άνθρωποι, υπάρχουν κάποιοι άλλοι σπουδαίοι που παραμένουν ενεργοί και παράγουν σημαντικό πνευματικό έργο». Κάπως έτσι τελειώνει η ιστορία του… Σαν μνημόσυνο στον τεράστιο Γκάτσο. Όπως και το «Γράμμα» του, που κυκλοφόρησε το 1994 με την υπέροχη φωνή της Τάνιας Τσανακλίδου. Ένα τραγούδι που θα μας συντροφεύει πάντα… «Όλα, κύριε Νίκο, είναι εδώ…». Θα είναι πάντα εδώ. Και τα τραγούδια σου. Και ο Ντύλαν με το σπασμένο του βιολί. Εκείνο που καμιά φορά, εμείς οι άνθρωποι, το λέμε για ζωή. Κι ας γυρεύουμε αιώνες το δοξάρι…"

"