Ο Νίκος Καββαδίας πέθανε το Φλεβάρη του 1975 με το παράπονο πως δεν τον αποδέχονταν οι ποιητές της γενιάς του (γνωστό κι ενδεικτικό το περιστατικό με τον Σεφέρη) και χωρίς να γνωρίσει την αναγνώριση που το άξιζε από τον κόσμο.
Αυτό επρόκειτο να αλλάξει με τις μελοποιήσεις των ποιημάτων του, η πρώτη από τις οποίες κυκλοφόρησε εντελώς ειρωνικά λίγους μήνες μετά τον θάνατο του (το "Mal Du Depart ") στο δίσκο του Γιάννη Σπανού "Γ ΄Ποιητική Ανθολογία". Το 1977 κυκλοφόρησε από την Μαρίζα Κοχ ο πρώτος δίσκος με μελοποιημένα ποιήματα του Καββαδία, για να ακολουθήσει το 1979 ο εμβληματικός "Σταυρός του Νότου" του Θάνου Μικρούτσικου, ο δίσκος ( μαζί και οι επίγονοί του, οι "Γραμμές των οριζόντων" και ο "Σταυρός τους Νότου 2005") ο οποίος έδωσε μορφή χιονοστιβάδας στην γνωστοποίηση της ποίησης του Καββαδία και στην εξοικείωση περίπου ... όλης της Ελλάδας μ' αυτή. Αυτό επιπλέον, είχε το αποτέλεσμα κι άλλοι συνθέτες να ασχοληθούν με τον ποιητή τα επόμενα χρόνια (Ξέμπαρκοι, Λάκης Παπαδόπουλος, Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας, Ζερβουδάκης, κ.α.). Αλλά και την επίπτωση να γεννηθεί η "καββαδίτιδα", ασθένεια της μοδός, αποτέλεσμα της οποίας υπήρξε μόνο η κυρία από κάτω να μην αισθάνεται ότι έχει κάτι να πει για το ποιητή τα τελευταία 50 χρόνια. .
Αυτή την ασθένεια σαρκάζει ο παραγνωρισμένος τραγουδοποιός Μωυσής Άσερ στο τραγούδι του "Καημένε Καββαδία": Κι άνθρωποι που δεν είχαν δει ποτέ τους παραλίαΑρχίσανε να τραγουδούν για μπάρκα και για πλοία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου