Μηδένα προ του τέλους μακάριζε- Το Ε' στάσιμο της "Αντιγόνης"

     Αν υπάρχει κάποιο στάσιμο που διεκδικεί βραβείο τραγικής ειρωνείας,  αυτό αναμφίβολα  είναι το Ε΄στάσιμο της "Αντιγόνης" .

  Πρόκειται για ένα υπόρχημα, δηλαδή  χαρούμενο τραγούδι, του Xορού που πιστεύει ότι μετά την μεταστροφή του Κρέοντα που συνετίστηκε  κατόπιν της συνομιλίας με τον Τειρεσία και των απειλών που του εξαπέλυσε o ο μάντης, η καταστροφή αποφεύχθηκε. Πλην όμως, όπως γνωρίζουμε, είναι πια αργά. Την ώρα ακριβώς που ο Χορός τραγουδάει χαρούμενα, η καταστροφή (για την οποία θα πληροφορηθούμε στην έξοδο) συντελείται.  Κατά τα λοιπά, το στάσιμο λειτουργεί σαν ιντερμέδιο χαράς που έχει σκοπό να ανακουφίσει τους θεατές πριν τη λύση του δράματος και να έρθει  σε αντίστιξη με την καταστροφή που θα ολοκληρωθεί σ' αυτήν ώστε να δοθεί έμφαση στο μήνυμα της τραγωδίας που εκφράζει ο Χορός στο εξόδιον άσμα...

Θα δούμε το στάσιμο από την παράσταση του 2002 στο Θέατρο Δελφών...