Για το "μπαρ"

Όποιος μπήκε γιατί νομίζει ότι είναι υποχρεωτικό...
Να την "κάνει"!
ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!

(Εκτός από όταν δεν έχουμε βιβλία... Τότε είναι υποχρεωτικό... Για γκελ μπουρντά, καμάρια μου!)

Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

Famous blue raincoat. Leonard Cohen. Παρουσιάζω εγώ. Το τραγούδι της ημέρας..

Μια και "είναι τέσσερις το πρωί, το τέλος του Δεκέμβρη"....
  Ας ακούσουμε, βλέποντας παράλληλα την ιστορία ενός ερωτικού τριγώνου,  το γράμμα που γράφει ο Λέοναρντ Κοέν σε ένα φίλο του, ο οποίος είχε ερωτευτεί παλιά τη γυναίκα του και η φιλία τους δοκιμάστηκε... Αλλά δεν έσβησε... Ο αφηγητής/Κοέν είναι αυτός που κέρδισε τελικά τη γυναίκα και ο φίλος τους αποσύρθηκε κάπου μακριά, για να ξεχάσει. Και την γυναίκα που έχασε και το φίλο που
πρόδωσε.
   Με έκδηλη πικρή τρυφερότητα ο αφηγητής, ο ίδιος ο Κοέν μιας και υπογράφει το τραγούδι με το όνομα του, αφού αναφέρει στα γρήγορα τα νέα του και ρωτήσει τα νέα του φίλου του, θυμάται γεγονότα του παρελθόντος. Κείνη τη φορά που ο φίλος του, ταλαιπωρημένος και γερασμένος, με σκισμένο το αδιάβροχο που φορούσε συνήθως, πήρε τους δρόμους χωρίς να πάει τελικά πουθενά. Ή το βράδυ που η Τζέην, το κοινό αντικείμενο του πόθου, μετά το ξεκαθάρισμα λογαριασμών επέστρεψε σ΄αυτόν, αφήνοντας όμως εκεί, ως αντίτιμό για την τούφα των μαλλιών που της έδωσε ο φίλος του, ένα κομμάτι από τον εαυτό της...
  Κλείνοντας το γράμμα, τον αποκαλεί αδερφό και φονιά του. Πράγμα που δείχνει ότι και πληγώθηκε από τη σχέση της γυναίκας του με αυτόν αλλά και πως  δεν μπορεί να παραγνωρίσει τα φιλικά του αισθήματα... Του δηλώνει, λοιπόν, ότι του λείπει, τον συγχωρεί, χάρηκε που τον γνώρισε και πως, αν θέλει να γυρίσει για αυτόν ή ακόμα και για την Τζέην, δεν μπορεί να αισθανθεί εχθρικά απέναντί του.  Και τον ευχαριστεί για τα προβλήματα που βοήθησε τη γυναίκα του να λύσει, για τα οποία ο ίδιος δεν είχε καν προσπαθήσει, καθώς τα θεωρούσε δεδομένα και άλυτα.  Τέλος, τον αποχαιρετά θερμά.
    Σβήστε τα όλα, αν θέλετε! Γιατί ένα νόμισμα έχει δυο όψεις... Κι αυτοί οι στίχοι μπορούν να εκληφθούν σαν ένα συνεχής σαρκασμός του νικητή προς τον ηττημένο... Και τότε αλλάζουν όλα! Και το ποίημα μετατρέπεται σε ένα ύμνο της ειρωνείας και της χαιρεκακίας...Η μεταφρασούλα, πρόχειρη,  απελέκητη, που θα λέγε ο Μακρυγιάννης, και δική μου...

Its four in the morning, the end of Δecember Τέσσερις το πρωί, τέλος του Δεκέμβρη.
I 'm writing you now just to see if you' re better Σου γράφω μονάχα για να μάθω πως είσαι
New York is cold, but I like where Im living Είναι κρύα η Νέα Υόρκη, αλλά μ΄αρέσει
Theres music on Clinton street all through the evening. Η Κλίντον Στριτ γεμίζει μουσική κάθε βράδυ

I hear that you ΄re building your little house deep in the desert Μαθαίνω, στήνεις το σπιτικό σου βαθιά στην έρημο
are you living for nothing now, I hope youre keeping some kind of record. Ασχολείσαι με τίποτα αυτή την εποχή? Ελπίζω να κρατάς κάποιου είδους λογαριασμό.

Yes, and Jane came by with a lock of your hair Ναι, η Τζέην , που λες, επέστρεψε με μια τούφα από τα μαλλιά σου
She said that you gave it to her Είπε πως της την έδωσες
That night that you planned to go clear το βράδυ εκείνο που λέγατε  να ξεκαθαρίσετε την  κατάσταση.
Did you ever go clear? Την ξεκαθαρίσατε, αλήθεια;

Ah, the last time we saw you you looked so much older Τη τελευταία φορά που σε είδα έδειχνες πολύ γερασμένος
Your famous blue raincoat was torn at the shoulder Και το πασίγνωστο (= χαρακτηριστικό) μπλε αδιάβροχό σου ήταν σκισμένο στον ώμο.

You 'd been to the station to meet every train Βρέθηκες στο σταθμό σκοπεύοντας να πάρεις ένα οποιοδήποτε  τρένο
And you came home without Λili Μarlene Και γύρισες στο σπίτι χωρίς καμιά "Λίλη Μαρλέν" σου (αναφορά στο διάσημο γερμανικό τραγούδι)

And you treated my woman to a flake of your life Και φέρθηκες στη γυναίκα μου σαν να ήταν η νιφάδα της ζωής σου
And when she came back she was nobodys wife. Κι όταν γύρισε πίσω, δεν ήταν πια κανενός σύζυγoς

Well I see you there with the rose in your teeth Που λες, (σαν να) σε βλέπω εκεί, με ένα τριαντάφυλλο ανάμεσα στα δόντια σου
One more thin gypsy thief σαν ένας ακόμα  λεπτός Τσιγγάνος ληστής
Well I see Jane 's awake -- Μόλις ξύπνησε η Τζέην...
She sends her regards. Στέλνει τους χαιρετισμούς της

And what can I tell you my brother, my killer Και τι να σου πω, αδερφέ μου και φονιά μου;
What can I possibly say? Τι θα μπορούσα να πω, αλήθεια;
I guess that I miss you, I guess I forgive you Μου λείπεις, φαντάζομαι, και σε συγχωρώ
I' m glad you stood in my way. Χαίρομαι που βρέθηκες στο δρόμο μου
If you ever come by here, for Jane or for me Κι αν γυρίσεις ποτέ  εδώ, για μένα ή για την Τζέην,
Your enemy is sleeping, and his woman is free. κοιμάται ο εχθρός σου κι είναι διαθέσιμη η γυναίκα του
Yes, and thanks, for the trouble you took from her eyes Αλήθεια, και σε ευχαριστώ για τα προβλήματα που έσβησες από το μυαλό της
I thought it was there for good so I never tried. Πίστευα ότι ήταν αδύνατο να διορθωθούν και δεν προσπάθησα ποτέ...
And Ξane came by with a lock of your hair  Η  Τζέην, που λες,  επέστρεψε με μια τούφα από τα μαλλιά σου.
She said that you gave it to her είπε ότι της την έδωσες
That night that you planned to go clear το βράδυ εκείνο που λέγατε  να ξεκαθαρίσετε την  κατάσταση.
-- sincerely, L. Cohen  Με εκτίμηση ... Λ. Κοέν

Δεν υπάρχουν σχόλια: