Για το "μπαρ"

Όποιος μπήκε γιατί νομίζει ότι είναι υποχρεωτικό...
Να την "κάνει"!
ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!

(Εκτός από όταν δεν έχουμε βιβλία... Τότε είναι υποχρεωτικό... Για γκελ μπουρντά, καμάρια μου!)

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

"Το τρένο φτάνει τελικά στην Κατερίνη"- Μανόλης Ρασούλης, Κατερίνα Σιάπαντα

Μπράβο, Τσαμπίκα!


Το 1970 ο στρατός, εκτός από το χάσιμο χρόνου που είναι και σήμερα, ήταν κατί εξαιρετικά δυσάρεστο. Όχι μόνο για την παραπάνω διάρκεια της θητείας (δύο με δύομιση χρόνια), όχι μόνο γιατί το παρανοιόμετρο μεταξύ των μονίμων αξιωματικών και υπαξιωματικών είχε φτάσει στο κόκκινο, όχι μόνο γιατί όσοι τυχόν είχαν την ατυχία αυτοί ή κάποιο μέλος της οικογένειάς του να μην έχουν το "σωστό " πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων αντιμετωπίζονταν ως υποκείμενα αναμόρφωσής με ελάχιστα ευγενικούς τρόπους. Αλλά και γιατί βρισκόμαστε στο μέσο της δικτατορίας, η οποία αντιμετωπίζει την στράτευση σαν ένα μέσο σωφρονισμού δυνητικών , ή πραγματικών αντιπάλων της , κυρίως φοιτητών. Τότε ήταν που έγραψε ο Μάνος Ελευθερίου τους στίχους του τραγουδιού "Το τρένο φεύγει στις 8" για ένα φαντάρο που τυλιγμένος στην πρωινή ομίχλη φυλάει σκοπιά στην Κατερίνη μέσα στο Νοέμβρη , βλέποντας τα τρένα να περνούν, χωρίς την αγαπημένη του ή τους δικούς του ανθρώπους, ανάλογα με το φύλο που θα δώσουμε στον αφηγητή.

"Το τρένο φτάνει τελικά στην Κατερίνη" και συναντιέται επιτέλους ο φαντάρος με "εκείνη", το 1998, χρονιά κατά την οποία κυκλοφόρησε ο στιχουργός και τραγουδιστής Μανόλης Ρασούλης (γνωστός για τις "συνομιλίες" του με άλλα τραγούδια) τον ομώνυμο δίσκο, σε μουσική του Χάρη Παπαδόπουλου. Το ομώνυμο τραγούδι τραγουδάει ο στιχουργός με την Κατερίνα Σιάπαντα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: