Αντίθετα με την δική μου τη γενιά που είχε την τύχη στο Γυμνάσιο να διδαχθεί το σύνολο της "Αληθινής ιστορίας" του Λουκιανού, οι επόμενες γενιές με ψίχουλα της σατιρικής μεγαλοφυίας του έχουν έρθει σε επαφή.
Ε όπου τον πετυχαίνουμε, λοιπόν, το Λουκιανό του δίνουμε και καταλαβαίνει... Στη δημιουργικότητα!
 |
| Η... Φελλώ από... δρόνο |
Στην 4η ενότητα του βιβλίου των Αρχαίων Ελληνικών ανθολογείται το απόσπασμα το οποίο αναφέρεται στους Φελλόποδες. Εκεί ο Λουκιανός περιγράφει ότι οι Φελλόποδες είναι άνθρωποι καθόλα όμοιοι με τους υπόλοιπους, εκτός από τα πόδια τα οποία είναι φτιαγμένα από φελλό, πράγμα που τους επιτρέπει να τρέχουν στην θάλασσα. Αφηγείται ακόμα ότι τους χαιρέτησαν ευγενικά στα ελληνικά, τους είπαν ότι πάνε στην πατρίδα τους τη Φελλώ κι, αφού συνταξίδεψαν για λίγο μαζί τους (οδοιπόροι σε θαλάσσιους δρόμους αυτοί), τους αποχαιρέτησαν κι έφυγαν για την πόλη τους. Όπως και πέρσι, είχαμε με το Α2 περιέργεια πώς να είναι η πόλη αυτή και είπαμε να εξερευνήσουμε το σύμπαν του Λουκιανού λίγο παραπάνω για να μας φύγει η απορία. Έτσι τα παιδιά κλήθηκαν να υποθέσουν ότι οι Φελλόποδες τους προσκάλεσαν να επισκεφτούν την πόλη τους κι αυτοί δέχτηκαν. Και χρησιμοποιώντας την φαντασία τους τους ζητήθηκε να την περιγράψουν και, αν ήθελαν, να την ζωγραφίσουν κιόλας.
Ακολουθούν οι εργασίες των παιδιών
Αμαλία
α)
β)
Πάντως πρέπει να πω ότι μάλλον αυτό το θέμα είναι κάπως... καταραρμένο γιατί όπως πέρσι το χωροχρονικό χάσμα κατάπιε την εργασία της Αρετής, φέτος ρούφηξε την εργασία του Δημήτρη και την ζωγραφιά της Ιωάννας (οκ, αυτή καταφέραμε και την ανασύραμε...).
Υ.Γ. : Παλιά ζωγραφίζαμε Φελλόποδες. Σαν αυτούς:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου