Μικροί γραφίστες 2: "Του γιοφυριού της Άρτας" (Κινηματογραφικές αφίσες από τη Γ΄ Γυμνασίου του Μουσικού Σχολείου Ρόδου)

  Το προηγούμενο διδακτικό έτος με την περσινή Γ΄ Γυμνασίου είχαμε κάνει εξώφυλλα βιβλίων με  αφορμή την τη διδασκαλία των  αποσπασμάτων από την "Αυτοβιογραφία" της Ελισάβετ Μουτζάν και την μυθιστορηματική βιογραφία της Ελένης Αλταμούρα "Ελένη ή ο Κανένας" που έγραψε η Ρέα Γαλανάκη.   Φέτος είπαμε να το ρίξουμε στις κινηματογραφικές αφίσες ... 

      Πρόκειται για μια εργασία που υλοποιήθηκε διαθεματικά στα πλαίσια των μαθημάτων της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας και των Εικαστικών κι αποτελεί συνεργασία του συντάκτη του παρόντος κειμένου, της Μάνθας Μήτρου που διδάσκει τα μαθήματα της Γλώσσας και της Λογοτεχνίας στο άλλο τμήμα της Γ' Γυμνασίου και της εικαστικού του σχολείου μας Ρένας Γρηγοριάδη. 

Η πρώτη αρχιτεκτονική αποτύπωση του Γιοφυριού της Άρτας:
«Pont de l’Arta sur la rivière Arachtus 1780», Louis–François Cassas

   Η ιδέα σε ένα πρώιμο στάδιο προήλθε από την ζωγραφιά που έκανε ο μαθητής του περσινού Γ3 Μιχάλης Χ. με αφορμή δημιουργική εργασία με θέμα το γιοφύρι της Άρτας που υλοποίησαν τα παιδιά πέρσι (Είναι η πρώτη πρώτη εδώ). Έτσι, λοιπόν, αφού τελειώσαμε της διδασκαλία του "Γιοφυριού της Άρτας", εξετάσαμε την κινηματογραφική αφίσα ως πολυτροπικό κείμενο, χρησιμοποιώντας αφίσες από τις ταινίες του Χάρι Πότερ (Δυστυχώς, πρόσφατα μόλις ανακάλυψα αυτήν εδώ τη σελίδα που περιέχει αφίσες από παραστάσεις έργων που βασίζονται στο "Γιοφύρι..."). Και στο τέλος, στην αίθουσα των Καλλιτεχνικών τα παιδιά υπέθεσαν ότι είναι γραφίστες και υπό την εποπτεία της κυρίας Γρηγοριάδη αξιοποίησαν τα συμπεράσματα στα οποία καταλήξαμε και την φαντασία τους για να φτιάξουν την δική τους αφίσα για μια υποτιθέμενη κινηματογραφική ταινία βασισμένη στην υπόθεση του "Γιοφυριού της Άρτας", όπως είχαμε προαναγγείλει εδώ. 

     Πριν δούμε τις εργασίες των παιδιών όμως, ας δούμε ένα βίντεο που έφτιαξα με αυτές. Ως ηχητική επένδυση χρησιμοποιήθηκε το παραδοσιακό τραγούδι "Νερατζούλα φουντωμένη". Πάντα μου έκανε εντύπωση, όταν ήμουν παιδάκι, ότι το χρησιμοποιούν ως νυφιάτικο τραγούδι, παρόλο που είναι μελαγχολικό, και στα λόγια και στη μουσική. Και διάλεξα μια α καπέλα ερμηνεία  του τραγουδιού που έκανε η καλή ηθοποιός Ελένη Κοκκίδη Για δύο λόγους. Ο ένας είναι γιατί είναι ό,τι πιο κοντινό βρήκα στην μελωδία τους τραγουδιού όπως το θυμόμουν από τα παιδικά μου χρόνια να το τραγουδάνε οι γυναίκες του χωρίου. Και ο άλλος είναι γιατί το τραγούδι γυμνό, χωρίς μουσική, λειτουργεί ως  σύμβολο και κατοπτρισμός της δηλητηριασμένης σχέσης του πρωτομάστορα και τη λυγερής και της εκτροχιασμένης γαμήλιας ζωής τους. Το φαντάζομαι να ακούγεται στους τίτλους αρχής της ταινίας ενόσω στην οθόνη προβάλλονται φωτογραφίες  από το γάμο τους. (Τώρα που το σκέφτομαι θα μπορούσα να βάλω και το "Δεν υπάρχουν άγγελοι σου λέω", που θα έλεγε κι η καημένη η λυγερή).

 (Άλλες αναρτήσεις για την παραλογή  εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, κι εδώ )

Ακολουθούν οι εργασίες των παιδιών, μαζί με αυτές και δυο ζωγραφιές των κορών μου, οι οποίες ήθελαν να συμμετέχουν κι αυτές.

Αγγελική 

Άγγελος 

Αγνή 

Αθηναγόρας 

Αλέξανδρος 

Αλήθεια 

Αμάντα

Αναστασία 

Ανθούλα 

Άννα Κ. 

Άννα Νομική 

Άννα Δ. 

Αντζελίνα 

Αντωνία

Ανώνυμο Γ2

Αρετή Κυρά 

Άρης 

Βάιος 

Βαρβάρα 

Γιάννης 

Γιώργος Γ. 

Γιώργος Μ. 

Γιώργος Σ. 

Γκιουλίζ 

Γρηγόρης 

Δανιήλ 

Δήμητρα

Δημήτρης 

Ειρήνη 

Εύα 

Ευθύμης 

Ευσταθία 

Ηλιάνα 

Θάνος 

Ιουλία 

Ιωάννα

Κάρμεν 

Κατερίνα 

Κυριάκος Κ. 

Κυριάκος Χ. 

Κωνσταντίνος 

Μαρία Κ. 

Μαρία Π. 

Μαριάννα 

Μαρίζα 

Μελιτίνη 

Μιράντα 

Μιχάλης Β. 

Μιχάλης Π. 

Μιχάλης Τ. 

Νάιλα

Νάντια 

Νίκος Σ. 

Νίκος Τ. 

Ρεβέκκα 

Ρίτα 

Σαββίνα 

Σέβα 

Στέλλα 

Τσαμπίκα 

Χριστίνα