Κι εγώ δηλαδή - μη νομίζετε- το θυμάμαι γιατί όταν είχε πρωτοβγεί ήμουν στην πιτσιρικοηλικία εκείνη που ρουφάς και θυμάσαι κάθε πληροφορία που παίρνεις από το περιβάλλον. Ειδικά αν το περιβάλλον είναι εκείνο ενός μικρού ορεινού χωριού και η μόνη διέξοδος για να δει κανείς τι υπάρχει πέρα από τον ορίζοντα είναι ένα ραδιόφωνο με δύο κρατικά προγράμματα.
Οι στίχοι του πάντως αποτελούν μια ωραιότατη σατιρική βινιετούλα με την οποία ο Τριπολίτης κοροϊδεύει γλυκά και ανελέητα την ευρωλιγουρίαση και το σύμπλεγμα κατωτερότητας που που χαρακτηρίζει τους σύγχρονους Έλληνες στις σχέσεις του με του Δυτικούς. Δες και το ωραιότατο παραδόξως διήγημα του Παπαντωνίου "Το παραστράτημα του Προέδρου" και την κασκαρίκα που έπαθε ο καημένος ο πρωταγωνιστής ο οποίος. ήταν δικαστής γνωστός για τα καντήλια που κατέβαζε όταν ανέβαινε να δικάσει. Και μια μέρα ξαφνικά άρχισε να μιλάει με το σεις και με το σας προς έκπληξη όλων. Και αυτό ήταν γιατί είχε διαβάζει ότι θα ερχόταν κάποιοι Ευρωπαίοι επιθεωρητές για να ελέγξουν το δικαστικό σύστημα της Ελλάδας και αισθανόμενος ότι την εκπροσωπεί ήθελε να κάνει καλή εντύπωση. Βλέποντας μέσα στη δικαστική αίθουσα έναν τύπο με φράγκικα ρούχα άρχισε να μιλάει μελίρρυτα γιατί νόμισε πως ήταν ο ξένος επιθεωρητής. Μόνο που ήταν ένας Επτανήσιος ο οποίος ήταν μάρτυρας σε εκδικαζόμενη υπόθεση. Κι αφού τον μπινελίκωσε ο πρόεδρος σταμάτησε τα... παραστρατήματα και άρχισε τα καντήλια πάλι..
Τώρα πια η καλημέρα
λέγεται γκουντ ντέι
κι αν ρωτάς όλοι εδώ πέρα
είμαστε οκέι.
Αν ρωτάς τι τρέχει
γκαρσόνια ο τόπος έχει
αν ρωτάς πως πάει
ο κόσμος δε μιλάει
κι αν ρωτάς για μένα
νεύρα τεντωμένα.
Λένε πάρκινγκ την αλάνα
όπου έπαιζες παιδί
κι είναι μόδα η αφάνα
με κολώνια ζιβανσί.
Τώρα πια τα περιβόλια
τα ονομάζουν ράντζα
κι η TV μας κάνει εμβόλια
με φτηνά ρομάντζα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου