Η αισθητική είναι η ηθική του παρελθόντος, μέρος 2ο: Η Α' Λυκείου του Μουσικού Σχολείου Ρόδου σχολιάζει δημιουργήματα της μινωικής τέχνης.

 Στην παρούσα δημοσίευση  θα δούμε τα  σχόλια των μαθητών της Α΄Λυκείου του Μουσικού Σχολείου Ρόδου  που τους άρεσαν έργα της μινωικής εποχής.

 Υπενθυμίζεται ότι η σχετική ανάρτηση για την κυκλαδική τέχνη  έχει ήδη δημοσιευτεί εδώ μαζί με την φιλοσοφία πάνω στην οποία βασίζεται η εργασία αυτή.
 Οπότε χωρίς πολλά λόγια ας δώσουμε τον λόγο στα παιδιά.

Χρήστος

 ‘Όταν το 1905 αποκαλύφθηκε στην Κνωσό μια τοιχογραφία  τους 15ου αιώνα π.Χ.,  η παράσταση μιας νέας γυναίκας, οι εργάτες του Έβανς την ονόμασαν "Παριζιάνα" λόγω του εντόνου μακιγιάζ της. Η "Παριζιάνα" σήμερα βρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου. Στη συγκεκριμένη τοιχογραφία αποδίδεται μια γυναικεία μορφή, μάλλον αριστοκρατικής καταγωγής, θεάς ή ιέρειας πιθανότατα, όπως υποδηλώνει ο διάκοσμος και η όψη της.   Οι γυναίκες την εποχή εκείνη άπλωναν στο πρόσωπο λευκή πούδρα, ενώ έβαφαν κόκκινα τα χείλη, τα μάγουλα, τα νύχια και τους λοβούς των αυτιών. Έντονα βαμμένα με σκούρα βαφή ήταν και τα μάτια τους. Οι βαφές προέρχονταν από φυτά. Αυτό σημαίνει πως ήταν σύνηθες από τότε οι γυναίκες αριστοκρατικών οικογενειών να βάφονται στο πρόσωπο. Για αυτό το λόγο η "Παριζιάνα" μου έκανε εντύπωση, διότι αυτή είναι απτή  απόδειξη πως το μακιγιάζ υπάρχει για πάνω από 3.500 χρόνια τουλάχιστον.

Γιώργος Μ. 

Το έργο τέχνης αυτό βρέθηκε σε ένα από τα ανάκτορα της Κνωσσού και απεικονίζει ένα από τα μυθικά πλάσματα της θρησκείας του μινωικού πολιτισμού. Έχει το κεφάλι και την υπερηφάνεια ενός αετού, τα φτερά και την ομορφιά ενός παγωνιού και το σώμα και τη δύναμη ενός λιονταριού. Το πλάσμα αυτό ενδέχεται να υπήρξε  κάποιου είδους θεότητα της μινωικής θρησκείας. Μου έκανε εντύπωση γιατί δείχνει πως  δημιουργούσαν τις θεότητες τους και επίσης μου φαίνεται ενδιαφέρον πως  έπλαθαν τα μυθικά πλάσματα που χρησιμοποιούσαν για την επινόηση ιστοριών και την εξήγηση φαινομένω,ν με βάση ήδη υπαρκτά πλάσματα της φύσης, ή συνδυάζοντας τα πιο εντυπωσιακά χαρακτηριστικά του κάθε ενός από εκείνα που τους κέντριζαν το ενδιαφέρον.

Γιάννης

Τα "Ταυροκαθάψια" μου  αρέσουν πολύ γιατί απεικονίζουν κάτι που  ήταν άθλημα της μινωικής εποχής, στο οποίο ο αθλητής εκτελούσε άλματα πάνω από έναν ταύρο. Και κάνοντάς το έδιναν και κάτι  σαν παράσταση για το κοινό το οποίο είχε προσέλθει για την γιορτή η οποία ήταν αφιερωμένη στους θεούς τους.  

 Κατερίνα Σ. 

Επέλεξα αυτό το εικαστικό έργο από την εποχή την  μινωική τέχνη επειδή μου άρεσε η απεικόνιση.  Οι αθλητές μέσα από τις κινήσεις δείχνουν πόσο επικίνδυνο άθλημα ήταν.  Μου άρεσε επίσης και η χρονική στιγμή που ο ζωγράφος επέλεξε να ζωγραφίσει. Τέλος,  μου άρεσε ο τρόπος με τον οποίο  χρησιμοποιεί τα χρώματα.

Καλλιόπη

Τα έργα τέχνης τα οποία μου έκαναν εντύπωση ήταν οι τοιχογραφίες  και ιδιαίτερα οι μινωικές. Από αυτές ξεχωρίζουν για εμένα δυο:  η μινωική "Τοιχογραφία του γαλάζιου πουλιού" και   οι κυκλαδικές "Κροκοσυλλέκτριες". Μου άρεσαν πολύ αυτές οι δύο τοιχογραφίες, διότι τα χρώματα τα οποία χρησιμοποιήθηκαν ήταν έντονα και ποικίλαν, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να  κοσμούν τους χώρους στους οποίους βρισκόντουσαν. Το είδος τέχνης επίσης είναι το ίδιο , δεν υπάρχουν τοιχογραφίες που να διαφέρει το στυλ της τέχνης, λόγου χάρη το ένα να είναι μινιμαλιστικό και το άλλο ρεαλιστικό. Οι σκηνές από όλα τα έργα διαδραματίζονται σε τοπία της φύσης, στα οποία διακρίνονται είδη βλάστησης με πολύ έντονα και εντυπωσιακά χρώματα και επίσης παντού υπάρχουν πολλά είδη λουλουδιών, όπως τριαντάφυλλα, άγρια ρόδα, ίριδες και κρίνα, αλλά και δέντρα, κυρίως φοινικόδεντρα

 
Νίκος Δ. 

“Κεραμικός λαβομάνος, από το χωριό Άγιος Ονούφριος της Κρήτης, κατασκευασμένος περίπου μεταξύ του 2600 και του 1900 π.Χ.” 

Προτίμησα το συγκεκριμένο δείγμα κεραμικής τέχνης από τη Μινωική Κρήτη, εξαιτίας του διάκοσμου του με παράλληλες πορφυρίζουσες γραμμές, όπως και του λεπτομερούς σχεδιασμού του, ο οποίος κατάφερε να επιβιώσει αναλλοίωτος τουλάχιστον τις τελευταίες τέσσερις χιλιετίες. Αποτελεί πραγματικά ένα εντυπωσιακότατο κομψοτέχνημα του Μινωικού πολιτισμού.

Λίζα 

   Το έργο που μου άρεσε περισσότερο σε ότι αφορά τον μινωικό πολιτισμό που διακρίνεται για την τέχνη του, είναι ο «Πρίγκιπας με τα κρίνα». Το προτιμώ από όλα τα γνωστά έργα, γιατί μου αρέσει η ποικιλία των χρωμάτων και η φυσικότητα στην κίνηση του πρωταγωνιστή. Επίσης όμορφα απεικονισμένη είναι η φύση καθώς και η ενδυμασία του «Πρίγκιπα», η οποία είναι αρκετά λεπτομερής.

Μαρίττα

Οι Μινωίτες έφτιαχναν πήλινα αγγεία  με τη βοήθεια του τροχού , που τα διακοσμούσαν με σχέδια και χρώματα παρμένα από τη φύση, όπως λουλούδια, ψάρια, κοχύλια κ.ά.

Αυτό που μου έκανε περισσότερο εντύπωση είναι ότι πάνω στο αγγείο είναι ζωγραφισμένη μια σκηνή από το βυθό της θάλασσας που είναι χρωματισμένο με πλούσια χρώματα.Ο τρόπος που χρησιμοποιούσαν τα χρώματα  δημιουργεί  στον θεατή το αίσθημα της ασφάλειας και  είναι έκδηλη η φροντίδα του καλλιτέχνη  για το έργο του. Είναι απίστευτο, τέλος,  πόσο ένα έργο μπορεί να οδηγήσει το μυαλό σου σε  φαντασιώσεις και σκέψεις.

Μιχαήλ Άγγελος

Αυτό το κομμάτι κρητομυκηναϊκής τέχνης μου κάνει εντύπωση διότι δείχνει το πως απεικόνιζαν τις θρησκευτικές τους στην τέχνη.Αυτό το χρυσό πλακίδιο απεικονίζει αριστερά την Πότνια (την κυρίαρχη θρησκευτική φιγούρα) και τέσσερις δαίμονες οι οποίοι της προσφέρουν κρασί. Μου αρέσει ο τρόπος με τον οποίο έχουν σκαλίσει σε ένα χρυσό πλακίδιο μια τέτοια σκηνή, με τέτοια άνεση λες και το πλακίδιο  ήταν φτιαγμένο από χαρτί. Είναι πανέμορφο και γεμίζει το μάτι καθώς το κοιτάς. .Μέσα σε τόσα άλλα κομμάτια, αυτό μου κάνει την μεγαλύτερη εντύπωση και πιστεύω ότι μέσα σε τόσα κομμάτια αυτό θα είναι από τα πρώτα που θα πάει το βλέμμα σου.

Μυρτώ

Το έργο τέχνης που με εντυπωσίασε περισσότερο, ανήκει στον μινωικό πολιτισμό. Είναι ένα καμαραϊκό αγγείο με ολόγλυφα άνθη. Τα χρώματά του είναι ζωηρά (κόκκινο, κίτρινο, μπλε), χαρακτηριστικό που συναντάμε σε όλα τα αγγεία τέτοιου είδους. Είναι στολισμένο με λευκά ολόγλυφα άνθη και γεωμετρικά γραπτά στολίδια. Στο σώμα του, φέρει δύο οριζόντιες λαβές, (πιθανότατα διακοσμητικές, αν κρίνουμε από το μέγεθός του). Στηρίζεται πάνω σε ψηλό κυλινδρικό πόδι και δισκοειδή βάση. Η χρήση του προφανώς δεν ήταν καθημερινή, καθώς το ύψος αυτού του αγγείου ξεπερνά το 1 μέτρο. Φυλάσσεται στο μουσείο Ηρακλείου Κρήτης.

 
Άνθιμος

   Η "Παριζιάνα" είναι μία από τις τοιχογραφίες που βρέθηκαν στο ανάκτορο της Κνωσού. Περισσότερο από όλα, μου κάνει εντύπωση πόσο μπροστά ήταν οι καλλιτέχνες στην εποχή τους, ώστε να είναι ικανοί να μεταδώσουν την πραγματικότητα με τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε να συνυπάρχει και να συνδυάζεται άψογα με την τέχνη. Διότι, όπως μπορούμε να διαπιστώσουμε, χρησιμοποιείται πολύ ο συνδυασμός των χρωμάτων γαλάζιου-κίτρινου, που σημαίνει ότι οι Μινωίτες είχαν αναπτύξει τις δικές τους καλλιτεχνικές συνήθειες, και επίσης η ποιότητα των γραμμών και ο διάκοσμος της απεικόνισης μας δίνει άμεσα να καταλάβουμε την φύση και την κοινωνική θέση της γυναικείας μορφής στην τοιχογραφία.

Αναστασία  Ζ.

Από τα εικαστικά δημιουργήματα που είδα μου αρέσει περισσότερο το αγγείο με τον ταύρο λόγω των έντονων χρωμάτων που διάλεξε ο καλλιτέχνης. Γενικά μου αρέσουν περισσότερο τα δημιουργήματα του μινωικού πολιτισμού.

Όλγα

Αυτό που μου άρεσε περισσότερο από την μινωική σκέψη  είναι η τοιχογραφία των ταυροκαθάψιων . Το  κεντρικό θέμα του έργου είναι μια σκηνή ταυροπαιδιάς  στην οποία παίρνουν μέρος και άντρες αλλά και γυναίκες, για αυτό μου αρέσει. Επίσης, η τοιχογραφία δείχνει  πόσο προχωρημένοι ήταν οι καλλιτέχνες την εποχή εκείνη στην τεχνική τους.

Μανώλης Τ.

Εμένα μου αρέσει η μινωική τέχνη. Μου αρέσει πολύ ο τρόπος με τον οποίο οι Μινωίτες έφτιαχναν τα αγγεία τους, τα διάφορα γλυπτά τους, τα κοσμήματα και γενικά  πως διακοσμούσαν τους χώρους , αφήνοντας το δικό τους στίγμα στην τέχνη. Μου αρέσει η σημασία που φαίνεται να είχε η φύση στη τέχνη και τη ζωή τους  και η υψηλή τους τεχνική με την οποία έκαναν οποιοδήποτε υλικό να φαίνεται πολύτιμο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτών είναι ο περίφημος περίαπτος σε σχήμα δυο μελισσών ή σφηκών που αφήνουν μια σταγόνα μέλι στην κηρήθρα.

Βασίλης Α.

  Ο δίσκος της Φαιστού είναι το πιο γνωστό δείγμα της ιεροφλυφικής μινωικής γραφής.  Βρέθηκε σε ένα μικρό δωμάτιο του ανακτόρου της Φαιστού. Διακρίνονται 45 σύμβολα τα οποία ενώνονται και σχηματίζουν λέξεις.  Επειδή τα σύμβολα απότυπώθηκαν με σφραγίδες όταν ο πηλός ήταν νωπός,  θεωρείται από κάποιους ένα από τα πρώτα δείγματα τυπογραφίας.  Το περιέχομενο του δίσκου δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί και με ασφάλεια. Κατά καιρούς προτείνονται κάποιες αποκρυπτογραφήσεις. Γι αυτό και μου αρέσει τόσο πολύ. Εκτός από ότι είναι πολύ όμορφος με γοητεύει που το περιεχόμενο του είναι άγνωστο και άρα ανοιχτό σε τόσες ερμηνείες.  Αξιοσημείωτο είναι ότι κάποια από τα σύμβολα του δίσκου διακρίνονται και στον " Πέλεκυ του Αρκαλοχωρίου".

Ακίρα

Προσωπικά τα μινωικό άγαλμα της θεάς των όφεων μου ελκύει περισσότερο το ενδιαφέρον από ότι τα κυκλαδίτικα εδώλια.  Αρχικά, γιατί η μορφή του  αποδίδεται  πιο λεπτομερώς  και παρουσιάζει   ξεκάθαρα το πρόσωπο μιας γυναίκας.  Μου αρέσει επίσης που από το άγαλμα και μόνο μπορεί κάποιος να αντλήσει πληροφορίες για τον μινωικό πολιτισμό και ιδιαίτερα για τη θρησκεία του. Είναι ένα μυστηριώδες άγαλμα με λίγες πληροφορίες για την ερμηνεία του.  Με ενθουσιάζει που πολλοί το συνδέουν με την Αιγυπτιακή θεότητα  Ουτζέτ γιατί και ο αιγυπτιακός πολιτισμός φημίζεται για την μοναδική του τέχνη. Τέλος, πιστεύω ότι και οι δυο πολιτισμοί, ο μινωικός και ο κυκλαδικός,  έχουν ξεχωριστό και ιδιαίτερο είδος τέχνης, αλλά εμένα μου τραβάει περισσότερο την προσοχή ο μινωικός όχι μόνο για τα αγάλματα αλλά και για τα μεγάλα κτίρια  όπως και τα χρώματα που χρησιμοποιούσαν.

Κατερίνα Κ.

Μου αρέσουν οι μινωικές τοιχογραφίες και περισσότερο η παραπάνω διότι απεικονίζουν χαρούμενες γυναικείες φιγούρες με κοσμήματα και κατορθώνει ο καλλιτέχνης να αποδώσει την κίνηση των γυναικών που χαρακτηρίζεται από μεγάλη χάρη.

.
 Μιχάλης

Εμένα το έργο που με εντυπωσίασε περισσότερο είναι η θεά των όφεων . Γιατί μου αρέσουν περισσότερο τα μινωικά έργα τέχνη, διότι εκεί οι καλλιτέχνες μπορούσαν να αποδίδουν πιο σωστά τα χαρακτηριστικά των έργων τους και μοιάζαν περισσότερο με κανονικούς ανθρώπους και τα χρώματα ήταν πιο έντονα λόγω του υλικού που χρησιμοποιούσαν

Μη φύγετε, θα βάλω και μουσικούλα. Και μιας και στην κυκλαδική τέχνη έβαλα μινιμαλιστική μουσική, αυτονόητο είναι ότι στη μινωική τέχνη με τα ζωηρά της χρώματα ταιριάζει ο ιμπρεσιονισμός...


Άλλες αναρτήσεις του ιστολογίου για τους Κυκλαδίτες και τους Μινωίτες
1) http://afterschoolbar.blogspot.com/2016/10/blog-post_9.html
2) http://afterschoolbar.blogspot.com/2010/09/blog-post_27.html
3) http://afterschoolbar.blogspot.com/2010/10/blog-post_08.html
4) http://afterschoolbar.blogspot.com/2010/10/blog-post_12.html