Όλοι έχουν γραμμένο και το λένε πεπρωμένο, λέει το παλιό τραγουδάκι...
Το ίδιο ακριβώς λέει και ο Χορός στο Δ' Στάσιμο. Στο άφευκτο της της ανθρώπινης μοίρας αναφέρεται, που οδηγεί στο αναπόφευκτο του θανάτου...
Θα το δούμε από την παράσταση του 1995 στο θέατρο Δωδώνης.
Για το επεισόδιο με τον Τειρεσία, το τελευταίο στάσιμο και την έξοδο θα μιλήσουμε του χρόνου, ώστε να μην μείνει ατελείωτη η τραγωδία.
Μέχρι τότε - και επειδή μεράκλωσα- ας βάλουμε το τραγούδι του τίτλου...
(Υπάρχει, βέβαια, και η άλλη εκδοχή που τονίζει τις μικρές ελευθερίες που προκύπτουν από τέτοιες αντιλήψεις και την επισημαίνει ο αιρετικός μα οξυδερκής Μανώλης Ρασούλης: "Αφού λοιπόν τα πάντα είναι γραμμένα, θα κάνω ότι μου 'ρθει μέσα στο κεφάλι...
)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου