Μουσικορομαντισμού συνέχεια...
Αυτή τη φορά -μετά τα ποιήματα των μαθητών και των μαθητριών του Δ1- με τα ρομαντικά ποιήματα που έγραψαν οι επιλέξαντες το μάθημα της "Νεότερης Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας" μαθητές από τη Β' Λυκείου του Μουσικού Σχολείου Ρόδου...
Τα ποιήματα τους συνοδεύονται μεαποσπάσματα από ρομαντικούς συνθέτες της κλασικής μουσικής μουσική από το υποείδος της ποπ μουσικής που εμφανίστηκε στην Αγγλία στις αρχές της δεκαετίας του '80, επηρεάστηκε από τη μουσική και το στυλ του David Bowie και των " Roxy Music" και ονομάστηκε "νεορομαντικό". Ναι, εκείνο εξαιτίας της επιρροής του οποίου στην μόδα ρίχνουμε τρελά γέλια κάθε φορά που βλέπουμε ταινία των '80'ς. (Εγώ προειδοποίησα...)
Κοραλία
Κι η πανσέληνος μια λεπτομέρεια,
στον ουρανό της ζωής μας...
Τα αστέρια στιγμές,
ολοκληρώνουν το σύνολο.
Η ματιά σου φωτιά,
με καίει αργά, βασανιστικά...
Τα χείλη σου μια αγκαλιά,
με τραβουν να κουρνιάσω κοντά τους...
Η παρουσία σου υπόσχεση,
στην ανήσυχη ψυχή μου που ρωτά,
"Πού καταλήγει η ζωή μας;"
Εσύ δυνατός σαν τον ήλιο
κι εγώ χλωμή, σαν την σελήνη...
Το φως σου με φωτίζει,
η αγάπη μας με γεμίζει.
Κι αναρωτιέμαι μελαγχολικά,
τα αξίζω άραγε όλα αυτά;
Γεωργία
Αχ αγάπη μου μεγάλη, έρωτά μου εσύ!
Για πάντα στην καρδιά μου θέλω να μείνεις
Να είσαι για πάντα εκεί.
Όλα για σένα θα τα έκανα
Όλα για σένα θα τα έδινα
Όλα για σένα, καρδούλα μου
Για σένα, που είσαι η ζωή μου.
Είσαι η ανάσα μου, ψυχή μου, το φως μου
Γιατί δίνεις χρώμα στην ασπρόμαυρη ζωή μου.
Μέτρησε τ' αστέρια και ίσως καταλάβεις
πόσο σ' αγαπώ!!!
Ηλίας
Ένα παγωμένο απόγευμα
σε ένα ξεχασμένο μαραμένο παγκάκι
πάνω στην Νυμφαία.
Οι λύκοι τραγουδούσαν
και από δίπλα τους περνούσα.
Καλοσώριζαν με χαρά,
τα κομμάτια της καρδιάς μου.
Σαν φαΐ
Ελένη
Η ησυχία, τι τρομακτικό πράγμα για κάποιον·
περιμένεις σε ένα μουχλιασμένο, άδειο
από έπιπλα δωμάτιο την αποτυχία να χτυπήσει
την πόρτα η μόνη συντροφιά είναι η ησυχία
που βέβαια η παρέα της δεν είναι επιλογή
κανενός
Μικαέλα
Ποιήμα
Ο ένας και μοναδικός
έρωτας της καρδιάς μου
Είσαι εσύ, αγάπη μου,
ο άγγελος της βραδιάς μου.
Φίλα με μέχρι το πρωί
μέσα στην αγκαλιά στου.
Θέλω να βρίσκομαι εκεί,
να ζω στα όνειρά σου.
Ράνια
Θέλω να σε ξαναδώ
πόσο μου έλειψες θέλω να σου πω
σε προσμένει η αγκαλιά μου
σε ζητάει η καρδιά μου.
Ολα γύρω μοιάζουν βαρετά
έφυγες τόσο ξαφνικά
Γύρνα πίσω σε παρακαλώ
δεν μπορώ χωρίς εσένα να ζω.
Αν ήσουν εδώ
θα 'χα λόγο να ζω
έλα λίγο να σε δω
να σου πως πως σ΄αγαπώ.
Γαβριέλα
Μ' άστρα μοιάζαν τα μάτια σου όταν σε πρωτοείδα
μαγνήτιζε το βλέμμα σου ήταν σαν ηλιαχτίδα.
Μέσα στο φως του φεγγαριού καθρέφτης η σκιά σου
κι εγώ να καθρεφτίζομαι μέσα στα όνειρά σου.
Μοίάζεις με την αστροφεγγιά και με του ήλιου αχτίδα
η θάλασσα κι ουρανός στιυ νου την καταιγίδα.
Θάλασσα, γή και ουρανός μέσα στα δυο σου μάτια
και χάνομαι σαν σε κοιτώ, και γίνομαι κομμάτια.
Τζορτζίνα
Ο Αγγελός σου
Φεγγάρι μου μικρό, μη μου λυπάσαι.
Στο φως θα κρύβομαι εγών σαν θα κοιμάσαι.
Όπως η μάνα το παιδί θα σε φροντίζω
και την καρδιά σου με αγάπη θα γεμίζω.
Πόνος καημού δεν θα σε βρει όπου και να 'σαι
καμιά ψυχή κακού νεκρού, μη μου φοβάσαι.
Φύλακας- αγγέλος εγώ θα σε προσέχω
μες τα φτερά τα λαμπερά εγώ θα σ' έχω.
Ποτέ ο φόβος την καρδιά σου δεν θα πνίγει.
Εδώ είμαι, αγάπη μου γλυκιά, δεν έχω φύγει.
Μαρία
Αχ... να ερχόσουνα μια μέρα
σαν το φύσημα του αέρα
στο βασίλεμα του ήλιου να σε δώ...
Τα ματάκια σου μπροστά μου
να χτυπάει η καρδιά μου
και τα χείλη σου να βλέπω, να μεθω...
Αχ... να 'ρχόσουνα σαν κύμα
κάποια μέρα, κάποιο μήνα
να γινόμουνα λιμάνι να σε πιώ...
Να σε αγγίζω, να πετώ στον ουρανό!!!
Σαν σύννεφο να σε ακολουθώ
και να γίνομαι βροχή...
Πάνω σου να πέφτω!!!
Κωνσταντίνα
Κλείνω τα μάτια κι όνειρα βλέπω
λάθη και σκέψεις συνεχώς παραβλέπω
Βουταω στο βυθό του μυαλού
και χάνομαι.
Μόνο εικόνες μένουν τώρα
και περιμένω να' ρθει αυτή η ώρα
όλα όσα ψέμα φαντάζουνε
πλέον μ' αλήθεια να μοιάζουνε.
Αγάπη μου εσύ, μακρινό αστέρι.
Κάθε βράδυ απλώνω το χέρι
μήπως και καταφέρω να σε πιάσω
δεν θέλω ποτέ να σε χάσω.
Άντε κι ...όνειρα γλυκά
Υ.Γ.:
Αυτή τη φορά -μετά τα ποιήματα των μαθητών και των μαθητριών του Δ1- με τα ρομαντικά ποιήματα που έγραψαν οι επιλέξαντες το μάθημα της "Νεότερης Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας" μαθητές από τη Β' Λυκείου του Μουσικού Σχολείου Ρόδου...
Τα ποιήματα τους συνοδεύονται με
Κοραλία
Κι η πανσέληνος μια λεπτομέρεια,
στον ουρανό της ζωής μας...
Τα αστέρια στιγμές,
ολοκληρώνουν το σύνολο.
Η ματιά σου φωτιά,
με καίει αργά, βασανιστικά...
Τα χείλη σου μια αγκαλιά,
με τραβουν να κουρνιάσω κοντά τους...
Η παρουσία σου υπόσχεση,
στην ανήσυχη ψυχή μου που ρωτά,
"Πού καταλήγει η ζωή μας;"
Εσύ δυνατός σαν τον ήλιο
κι εγώ χλωμή, σαν την σελήνη...
Το φως σου με φωτίζει,
η αγάπη μας με γεμίζει.
Κι αναρωτιέμαι μελαγχολικά,
τα αξίζω άραγε όλα αυτά;
Γεωργία
Αχ αγάπη μου μεγάλη, έρωτά μου εσύ!
Για πάντα στην καρδιά μου θέλω να μείνεις
Να είσαι για πάντα εκεί.
Όλα για σένα θα τα έκανα
Όλα για σένα θα τα έδινα
Όλα για σένα, καρδούλα μου
Για σένα, που είσαι η ζωή μου.
Είσαι η ανάσα μου, ψυχή μου, το φως μου
Γιατί δίνεις χρώμα στην ασπρόμαυρη ζωή μου.
Μέτρησε τ' αστέρια και ίσως καταλάβεις
πόσο σ' αγαπώ!!!
Ηλίας
Ένα παγωμένο απόγευμα
σε ένα ξεχασμένο μαραμένο παγκάκι
πάνω στην Νυμφαία.
Οι λύκοι τραγουδούσαν
και από δίπλα τους περνούσα.
Καλοσώριζαν με χαρά,
τα κομμάτια της καρδιάς μου.
Σαν φαΐ
Ελένη
Η ησυχία, τι τρομακτικό πράγμα για κάποιον·
περιμένεις σε ένα μουχλιασμένο, άδειο
από έπιπλα δωμάτιο την αποτυχία να χτυπήσει
την πόρτα η μόνη συντροφιά είναι η ησυχία
που βέβαια η παρέα της δεν είναι επιλογή
κανενός
Μικαέλα
Ποιήμα
Ο ένας και μοναδικός
έρωτας της καρδιάς μου
Είσαι εσύ, αγάπη μου,
ο άγγελος της βραδιάς μου.
Φίλα με μέχρι το πρωί
μέσα στην αγκαλιά στου.
Θέλω να βρίσκομαι εκεί,
να ζω στα όνειρά σου.
Ράνια
Θέλω να σε ξαναδώ
πόσο μου έλειψες θέλω να σου πω
σε προσμένει η αγκαλιά μου
σε ζητάει η καρδιά μου.
Ολα γύρω μοιάζουν βαρετά
έφυγες τόσο ξαφνικά
Γύρνα πίσω σε παρακαλώ
δεν μπορώ χωρίς εσένα να ζω.
Αν ήσουν εδώ
θα 'χα λόγο να ζω
έλα λίγο να σε δω
να σου πως πως σ΄αγαπώ.
Γαβριέλα
Μ' άστρα μοιάζαν τα μάτια σου όταν σε πρωτοείδα
μαγνήτιζε το βλέμμα σου ήταν σαν ηλιαχτίδα.
Μέσα στο φως του φεγγαριού καθρέφτης η σκιά σου
κι εγώ να καθρεφτίζομαι μέσα στα όνειρά σου.
Μοίάζεις με την αστροφεγγιά και με του ήλιου αχτίδα
η θάλασσα κι ουρανός στιυ νου την καταιγίδα.
Θάλασσα, γή και ουρανός μέσα στα δυο σου μάτια
και χάνομαι σαν σε κοιτώ, και γίνομαι κομμάτια.
Τζορτζίνα
Ο Αγγελός σου
Φεγγάρι μου μικρό, μη μου λυπάσαι.
Στο φως θα κρύβομαι εγών σαν θα κοιμάσαι.
Όπως η μάνα το παιδί θα σε φροντίζω
και την καρδιά σου με αγάπη θα γεμίζω.
Πόνος καημού δεν θα σε βρει όπου και να 'σαι
καμιά ψυχή κακού νεκρού, μη μου φοβάσαι.
Φύλακας- αγγέλος εγώ θα σε προσέχω
μες τα φτερά τα λαμπερά εγώ θα σ' έχω.
Ποτέ ο φόβος την καρδιά σου δεν θα πνίγει.
Εδώ είμαι, αγάπη μου γλυκιά, δεν έχω φύγει.
Μαρία
Αχ... να ερχόσουνα μια μέρα
σαν το φύσημα του αέρα
στο βασίλεμα του ήλιου να σε δώ...
Τα ματάκια σου μπροστά μου
να χτυπάει η καρδιά μου
και τα χείλη σου να βλέπω, να μεθω...
Αχ... να 'ρχόσουνα σαν κύμα
κάποια μέρα, κάποιο μήνα
να γινόμουνα λιμάνι να σε πιώ...
Να σε αγγίζω, να πετώ στον ουρανό!!!
Σαν σύννεφο να σε ακολουθώ
και να γίνομαι βροχή...
Πάνω σου να πέφτω!!!
Κωνσταντίνα
Κλείνω τα μάτια κι όνειρα βλέπω
λάθη και σκέψεις συνεχώς παραβλέπω
Βουταω στο βυθό του μυαλού
και χάνομαι.
Μόνο εικόνες μένουν τώρα
και περιμένω να' ρθει αυτή η ώρα
όλα όσα ψέμα φαντάζουνε
πλέον μ' αλήθεια να μοιάζουνε.
Αγάπη μου εσύ, μακρινό αστέρι.
Κάθε βράδυ απλώνω το χέρι
μήπως και καταφέρω να σε πιάσω
δεν θέλω ποτέ να σε χάσω.
Άντε κι ...όνειρα γλυκά
 |
| Alan Raynolds: "Dark landscape" |
Υ.Γ.:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου