Η Ελλάδα ήταν από τις χώρες που μπήκαν σχετικά ετεροχρονισμένα στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ουσιαστικά η πρώτη πολεμική πράξη που σχετίζεται με την Ελλάδα ήταν ο τορπιλισμός του καταδρομικού ''Έλλη' από ιταλικό υποβρύχιο στο λιμάνι της Τήνου, στις 15 Αυγούστου του 1940. Μολονότι η εθνικότητα του υποβρυχίου αναγνωρίστηκε, επισήμως καταχωρήθηκε ως αγνώστου ταυτότητας σε μια προσπάθεια να αποφευχθεί ο πόλεμος. Έτσι, ο μοναδικός που την πλήρωσε ήταν εκείνος ο δημοσιογράφος αθηναϊκής εφημερίδας στον οποίο είχε ανατεθεί να καλύψει τον εορτασμό της γιορτής της Παναγίας. Αυτός όμως προτίμησε την συντροφιά της κοπέλας του, έστειλε το "ρεπορτάζ" του από αθηναϊκό ξενοδοχείο και την επόμενη μέρα η εφημερίδα του κυκλοφόρησε με το πρωτοσέλιδο: "Μεγγαλειώδης ο εορτσασμός" (η κάτι τέτοιο).
Τη συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο παρουσιάζει το ακόλουθο βίντεο,
Συνοπτικά να πούμε ότι στις 28 Οκτώβρη του 1940, η Ιταλία κήρυξε τον πόλεμο στην Ελλάδα. Οι Ελλήνες απέκρουσαν την επίθεση των Ιταλών και τους απώθησαν βαθιά μέσα στα αλβανικά σύνορα.
Όταν απέκρουσαν και την "Εαρινή επίθεση" την άνοιξη του 1941 προκλήθηκαν αλυσιδωτές αντιδράσεις, Οι Γιουγκοσλάβοι, εμπνεόμενοι από τις ελληνικές επιτυχίες, οπι οποίες ήταν οι πρώτες συμμαχικής δύναμης εναντίον των δυνάμεων του Άξονα, ξεσηκώθηκαν, άλλαξαν την φιλοναζιστκή τους κυβέρνηση και μπήκαν στο πόλεμο στο πλευρό των Συμμάχων. Οι Γερμανοί αποφάσισαν να επέμβουν, διότι τα συμμαχικά στρατεύματα που βρίσκοταν στην Ελλάδα, θα μπορουσαν να αποτελέσουν απειλή για τη σχεδιαζόμενη επιχείρηση εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης. Η επίθεση τους ξεκίνησε στις 6 Απριλίου του 19141. Παρά την σθεναρή αντίσταση στα σύνορα με την Βουλγαρία, η κατάρρευση του γιουγκοσλαβικού στρατού, επέτρεψε την διείσδυση των γερμανικών δυνάμεων στη Θεσσαλονίκη. Τότε, ο στρατηγός Τσολάκογλου πήρε μόνος του την απόφαση για συνθηκολόγηση. Στις 21 Απριλίου τα ναζιστικά στρατεύματα μπαίνουν στην Αθήνα. Η ελληνική κυβέρνηση αποσύρεται στην Κρήτη στην οποία εκδηλώνεται σφοδρή γερμανική επίθεση ("Μάχη της Κρήτης"). Μετά την νίκη των γερμανικών δυνάμεων στο τέλος του Μάη ολόκληρη η Ελλάδα βρίσκεται υπο κατοχή. Να σημειωθεί όμως ότι η επέμβαση των Γερμανών στην Ελλάδα ανέβαλλε την "επιχείρηση Μπαρπαρόσσα", δηλαδή την επιχείρηση εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης. Έτσι οι Γερμανοί δεν πρόλαβαν να καταλάβουν να καταλάβουν την Μόσχα και το Λένινγκραντ πριν αρχίσει ο χειμώνας, καθηλώθηκαν στο Στάλινγρραντ και τελικά αποκρούστηκαν. Έμμεσα έτσι, η Ελλάδα καθόρισε σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξη του Πολέμου.
Οι Γερμανοί, αφού διόρισαν κυβέρνηση - αχυρανθρώπων με πρώτο δοτό πρωθυπουργό τον Τσολάκογλου, χώρισαν την χώρα σε τρεις ζώνες κατοχής. Μια δική τους, μια ιταλική και μια βουλγαρική, τις οποίες διοικούσαν με την βοήθηεια των Ταγματων Ασφαλείας, ελλήνων συνεργατών τους δηλαδή. Τα επόμενα χρόνια ήταν πολύ δύσκολα για τον λαό και με πολλές απώλειες ειδικά στους αμάχους. Η οικονομική κρίση, η οποία επιτάθηκα από το λεγόμενο "κατοχικό δάνειο", το οποίο εξαναγκάστηκε να δώσει η Ελλάδα στην Γερμανία (και το οποίο ως σήμερα αρνείται η Γερμανία να αποπληρώσει) αλλά και έλλειψη τροφίμων, απόρροια της επίταξης της σοδειάς από τις δυνάμεις κατοχής, οδήγησαν σε πολλούς θανάτους από την πείνα. Υπολογίζονται περί τα 300.000 άτομα, τα περισσότερα στις μεγάλες πόλεις. Σε αυτούς πρέπει να προστεθούν και τα θύματα από τις εκτελέσεις των δυνάμεων κατοχής ως αντίποινα για τις αντιστασιακές πράξεις (χαρακτηριστικό το παράδειγμα των Καλαβρύτων στο οποίο αναφερθήκαμε εδώ )και τα θύματα της επιχειρούμενης από τους Βούλγαρους γενοκτονίας, στην προσπάθεια τους να εκβουλγαρίσουν τα εδάφη που κατείχαν, τα οποία εποφθαλμιούσαν από την ήττα τους στους Βαλκανικούς και στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Πολλοί ήταν τέλος, οι Έλληνες Εβραίοι οι οποίοι αποδεκατίστηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Μετά την συνθηκολόγηση της Ιταλίας, οι Γερμανοί πήραν υπό τον έλεγχο τους τα κατεχόμενα από αυτή εδάφη. Οι Γερμανοί αποχώρησαν από την Αθήνα στις 12 Οκτωβρίου του 1944, αφού πρώτα εξόπλισαν τους έλληνες συνεργάτες τους με σκοπό καλύψουν την υποχώρησή τους, συμβάλλοντας έτσι στους Εμφυλίους πολέμους που ακολούθησαν.... Οι Βούλγαροι, αφού συνθηκολόγησαν και προσχώρησαν στους Συμμάχους, προσπάθησαν ανεπιτυχώς να παραμείνουν στην ζώνη που κατείχαν ως... στρατός απελευθέρωσης.
Με την Συνθήκη των Παρισίων (1946) τα Δωδεκάνησα ενσωματώνονται στην Ελλάδα, (1948) αποτελώντας το μοναδικό κέρδος της χώρας από τον πόλεμο.
Υ,Γ. : Για τα ρεμπέτικα τραγούδια της Κατοχής δείτε το αφιέρωμα αυτό.
Για την Εθνική Αντίσταση, θα ακολουθήσει ειδική ανάρτηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου