Για το "μπαρ"

Όποιος μπήκε γιατί νομίζει ότι είναι υποχρεωτικό...
Να την "κάνει"!
ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!

(Εκτός από όταν δεν έχουμε βιβλία... Τότε είναι υποχρεωτικό... Για γκελ μπουρντά, καμάρια μου!)

Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014

Β' Παγκόσμιος Πόλεμος (1939-1945)

Διάβαζα πρόσφατα ότι οι απόγονοι του Χίτλερ- μικρανήψια και μικραγγόνια του, εφόσον ο ίδιος δεν έκανε παιδιά- έχουν κάνει μια άτυπη συμφωνία κυρίων.  Να μην κάνουν παιδιά ώστε να εξαλειφθεί το γονίδιο που αιματοκύλισε τον κόσμο.
    Κατανοητή αντίδραση απέναντι στις φρικαλεότητες των οποίων  μαέστρος ήταν ο ημίτρελος Αυστριακός αποτυχημένος ζωγράφος  και συναισθηματικά φορτισμένη μες τους συμβολισμούς της. Υπεραπλουστευτική όμως, και μη έχουσα καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Γιατί ο Χίτλερ δεν ήταν μόνος του. Ήταν δημιούργημα της εποχής του όπως και θυματα-θύτες της ίδιας εποχής ήταν όλοι εκείνοί - παραπλανημένοι, στην καλύτερη περίπτωση, ή ακόμα χειρότερα άνρθρωποι που εκμεταλλεύτηκαν τις συνθήκες για να εκδηλώσουν "νύχτα που 'χουν μέσα τους" - που τον υποστήριξαν. Γερμανοί ή μή. Πράγμα που σημαίνει  ότι ο Χίτλερ ήταν απλά ένας από τους υποψήφιους "μεσσίες", που πατρονάριζε η εποχή. Κι αν δεν ήταν αυτός θα ήταν κάποιος άλλος.  
      Οι πραγματικές αιτίες του πολέμου έχουν την ρίζα τους στην οικονομική και κοινωνική κρίση της δεκαετίας του '30 και στις εθνικιστικές εξάρσεις που προβλήθηκαν ως ψευδοφάρμακο και  χρησιμοποιήθηκαν ως μέσω παραπλάνησης του λαού, προκειμένου να προωθηθούν ιμπεριαλιστικού, μιλιταριστικού, εθνικιστικού, αυταρχικού και (στην περίπτωση της Γερμανίας) ρατσιστικού  τύπου ιδεολογίες και κυβερνήσεις και να χρησιμοποιηθούν ως ανάχωμα, ώστε να μη θιχθούν τα συμφέροντα της μεγαλοαστικής τάξης των μεγαλοβιομηχάνων-τραπεζιτών από τυχόν ριζοστικοποιήσεις των κοινωνιών.
   Με βάση την κατάσταση που είχε δημιουργηθεί στον κοσμο, ο πόλεμος θα έπρεπε να ξεκινήσει νωρίτερα.  Την καθυστέρηση του αναπόφευκτου προκάλεσε η ενδοτική στάση της Αγγλίας, της Γαλλίας και των Ηνωμένων Πολιτειών και η τυχοδιωκτική πολίτικη της σταλινικής Σοβιετικής Ένωσης. Παρά τις προκλήσεις της Γερμανίας (απορρόφηση της Αυστρίας, επίθεση στην Τσεχοσλοβακία), της Ιταλίας (πόλεμος στην Αιθιοπία) και της Ιαπωνίας (κατάληψη της κινεζικής επαρχίας της Ματζουρίας), οι δημοκρατικές χώρες της Ευρώπης προσπαθούσαν να κατευνάσουν και να εξωραίσουν  την κατάσταση, προσπαθώντας να αποφύγουν τον πόλεμο. ΄Ετσι δεν αντέδρασαν, απαξιώνοντας ουσιαστικά την Κοινωνία των Εθνών. Ταυτόχρονα, στον Ισπανικό Εμφύλιο κράτησαν πλήρη ουδετερότητα και δεν βοήθησαν ως όφειλαν την δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση. Ενώ αντίθετα,  την ίδια ώρα ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι με την βοήθεια που πρόσφεραν στον Φράνκο, τον οδήγησαν στην νίκη το 1939 και στην επίβολη στην Ισπανία μιας δικατατορίας που κράτησε ως το 1974 ( εξαιτίας της οποίας σήμερα η Ισπανία συγκαταλέγεται σήμερα στις P.I.G.S. (Πορτογαλία, Ιταλία, Ελλάδα, Ισπανία), όπως αποκαλούν απαξιωτικά οι βορειουρωπαίοι  τις φτωχές χώρες του μεσογειακού Νότου). Το χειρότερο δε, αποθράσυνε τον Χίτλερ, τον Μουσολίνι και την στρατοκρατούμενη Ιαπωνία, δίνοντας τους παράλληλα τον απαιτούμενο χρόνο να προετοιμαστούν καλύτερα.
   Ως εκ τούτου,  κι ενώ στο μεταξύ στη θέση του ενδοτικού Τσάμπελνεν είχε εκλεγεί στην Αγγλία πρωθυπουργός ο περισσότερο αποφασιστικός και πραγματιστής Τσώρτσιλ, όταν κηρύχθηκε το 1939 ο πόλεμος μετά την εισβολή του Χίτλερ στην Πολωνία, οι δυνάμεις του Άξονα (Γερμανία, Ιταλία, Ιαπωνία και οι σύμμαχοί τους), ούσες περισσότερο προετοιμασμένες και καλύτερα εξοπλισμένες, φάνηκε να επικρατούν. Χαρακτηριστικό είναι ότι στις αρχές του 1942 μόνο η Αγγλία είχε απομείνει στον πόλεμο και ολόκληρη η Ευρώπη ήταν υπό την κατοχή των Γερμανών και των συμμάχων τους.
 Στη συνέχεια όμως τα πράγματα άλλαξαν. Η αποτυχία του σχεδίου απόβασης των Γερμανών στην Αγγλία, η νίκη των Συμμαχικών δυνάμεων στην βόρεια Αφρική, η αντίσταση του σοβιετικού στρατού στην μάχη του Στάλινγκραντ και η προέλαση του δυτικά, η είσοδος των Ηνωμένων Πολιτείων στον πόλεμο και οι νίκες εναντίον των Ιαπώνων στον Ειρηνικό και των Γερμανών στην Ευρώπη, καθώς και η ανάπτυξη αντιστασικακών κινημάτων στις κατεχόμενες χώρες της Ευρώπης (Κυρίως στην Ελλάδα και την Γιουγκοσλαβία και δευτερευόντως στην Γαλλία), έγειραν την πλάστιγγα από την άλλη πλευρά.
  Η Ιταλία είχε ήδη συνθηκολογήσει το 1943 και μετά την εκδίωξη του Μουσολίνι και την δημιουργία δημοκρατικής κυβέρνησης προσχώρησε στους Συμμάχους. Η Γερμανία συνθηκολόγησε τον Μάη του 1945, αφού οι σοβιετικές δυνάμες είχαν καταλάβει το Βερολίνο και ο Χίτλερ είχε αυτοκτονήσει. Η τελευταία που συνθηκολόγησε ήταν η Ιαπωνία τον Σεπτέμβριο του 1945 κι αφού είχε προηγηθεί το άγος της ρίψης ατομικών βομβών  στην Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, μια ενέργεια που αμαυρώνει τις προσπάθειες όλών όσων πολέμησαν εναντίον του φασισμού και αποτελεί ανεξίτηλη μελανή κηλίδα όχι μονο στην αμερικανική αλλά και σε όλη την ανθρώπινη ιστορία. 
    Τις φάσεις του πολέμου στην Ευρώπη καθώς και τον τρόπο με τον οποίο έγιναν κάποιες μάχες  μπορείτε να παρακολουθήσετε  γλαφυρά στο βίντεο που ακολουθεί. Από αμέλεια αυτού που έφτιαξε τον χάρτη η Κρήτη φαίνεται να μην απελευθερώθηκε από τους Γερμανούς)

Την καθημερινή εξέλιξη του πολέμου στην Ευρώπη  αποτυπώνει το παρακάτω βίντεο. 

[Maroon: Axis Power members, their dependencies/colonies, and annexed lands.
Burgundy: Areas militarily occupied by the Axis Powers.
Red: Axis puppet states.
Pink: Axis gains during that day.
Blue: Allied powers and areas occupied by the allies.
Light blue: Allied gains for that day.
Purple colors (left to right): Finland, occupied by Finland, and Finnish gains that day.
Dark Green: The USSR before it joined the allies and annexed lands.
Green: Areas militarily occupied by the USSR before it joined the allies.
Light Green: Soviet gains for that day.

Μια ευρύτερη εικόνα του ίδιου πράγματος (|Ευρώπη, Αφρική, Ασία, Ειρηνικός ) αποτυπώνει το παρακάτω βίντεο:

DETAILED KEY:
Maroon: Axis Power members, their dependencies/colonies, and annexed lands.
Burgundy: Areas militarily occupied by the Axis Powers.
Red: Axis puppet states.
Pink: Axis gains during that day.
Brown: Surrendered axis Governments (not armies)
Blue: Allied powers and areas occupied by the allies.
Light blue: Allied gains for that day.
Purple colors (left to right): Finland, occupied by Finland, and Finnish gains that day.
Dark Green: The USSR before it joined the allies and annexed lands.
Green: Areas militarily occupied by the USSR before it joined the allies.
Light Green: Soviet gains for that day.
Dark Orange: The Japanese Empire before joining the Axis Powers.
Orange: Japanese occupied lands before joining the Axis.
Light Orange: Japanese puppet states before joining the Axis.
Extra light Orange: Japanese gains for that day before joining the Axis.
Dark Lime Green: China before joining the allies.
Lime Green: Chinese gains for that day.

Δεν υπάρχουν σχόλια: