Για το "μπαρ"

Όποιος μπήκε γιατί νομίζει ότι είναι υποχρεωτικό...
Να την "κάνει"!
ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!

(Εκτός από όταν δεν έχουμε βιβλία... Τότε είναι υποχρεωτικό... Για γκελ μπουρντά, καμάρια μου!)

Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

Το τραγούδι της ημέρας. Επετειακόν.

And I'm talking to myself at night
Because I can't forget


12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλά,ε...
Τέλειο το τραγούδι! Σούπερ!
Κι όχι μόνο το τραγούδι... Όλο το μπλογκ είναι άπαιχτο!

"Ματούλα"

Kakos Lykos είπε...

Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, με τιμούν ιδιαίτερα...

Υ.Γ. : κι άμα σου δώσουν καμιά σοκολάτα να την πάρεις...

Ανώνυμος είπε...

Μμμμμμ.... Εξυπνάδες! Και γιατί παρακαλώ να την πάρω; Δεν παίρνουμε γλυκά από αγνώστους κύριε Κακέ Λύκε! Τους τα πετάμε στα μούτρα!

"Ματούλα"

Kakos Lykos είπε...

Ο Παύλος και η Ματούλα γνωρίζονταν από το νηπιαγωγείο...

Ανώνυμος είπε...

Και; Και παλι τους τα πετάμε στα μούτρα τα γλυκά!
Ο κύριος Παύλος αν θυμάστε καλά είχε σταματήσει να την μιλάει για να μην χαλάσει το image! Γιατί λοιπόν να τη δεχθεί τη σοκολάτα η Ματούλα; Ξαφνικά τη θυμήθηκε ο κύριος Παύλος;

"Ματούλα"

Kakos Lykos είπε...

Ας πούμε ότι έιναι ένας τρόπος σύνδεσης με τα περασμένα.
Εγώ εννοούσα πάντως να μην είσαι κάθετη και απόλυτη (όταν/αν δεν χρειάζεται)
ας το αφήσουμε το βιβλίο. το βαρέθηκα

Ανώνυμος είπε...

Οκ! Ας το αφησουμε... No promblem!

"Ματούλα"

Kakos Lykos είπε...

ε καλά δεν σε μαλώνω, βρε! το βιβλίο βαρέθηκα, όχι την κουβέντα...

Ανώνυμος είπε...

Για πείτε, λοιπόν, πώς θα συνεχιστεί η κουβεντούλα???


"Ματούλα"

Kakos Lykos είπε...

εμ, τι λέγαμε?

Ανώνυμος είπε...

Mμμμμ...
Ξεμείναμε από ιδέες!

"Ματούλα"

Kakos Lykos είπε...

Μάτι είναι...