Ο Αριστοφάνης. Της Ελευθερίας Μ. από το Β2.

Ας δούμε, λοιπόν, δυο τρία πράγματα για τον άνθρωπο με την οργιαστική φαντασία, που δημιούργησε τη μεγαλύτερη ελληνική λέξη.

Η Ελευθερία το έψαξε για μας. Να τι γράφει:


Οι κωμωδίες του Αριστοφάνη περιέχουν ρητορική επιχειρηματολογία και εκλεπτυσμένες λεκτικές εκφράσεις, παρά τις βωμολοχίες. Μάλιστα οι μελετητές επισημαίνουν πως οι ήρωες του κάποιες φορές μιλούν τόσο σοβαρά, ώστε να πλησιάζουν τα επίπεδα της τραγωδίας. Από κει έχει βγει και η λέξη "Ευριπιδαριστοφανίζω", που σημαίνει τον σοβαρό και εκλεπτυσμένο λόγο στα έργα του Αριστοφάνη, αλλά και την γελοιοποίηση αρκετών ηρώων στον Ευριπίδη. Κάθε σοβαρή και εκλεπτυσμένη έκφραση την ακολουθεί όμως και μια βωμολοχία, προκειμένου να εξισορροπηθεί το κωμικό στοιχείο.
Ο ίδιος είναι από τους λίγους ποιητές της εποχής του που δεν σκηνοθετούσαν τα έργα τους, αλλά τα έδιναν σε επαγγελματίες χοροδιδάσκαλους. Όλες του οι κωμωδίες πάντως κλείνουν με μια εικόνα λαϊκού πανηγυριού που, μαζί με τις συχνές αποστροφές προς το κοινό, δείχνουν το ενδιαφέρον της κωμωδίας του προς την καθημερινή ζωή της Αθήνας. Έτσι συνενώνει το λαϊκό με το έντεχνο.