Η Ιστορία σε α' πρόσωπο στα χρόνια του κοροναϊού από το Α3 του Μουσικού Σχολείου Ρόδου: Μέρος 1ο, από τους Αιγύπτιους ως την αρχαϊκή εποχή

  Μετά τις δημιουργικές εργασίες της Α' Λυκείου του Μουσικού Σχολείου Ρόδο, δημοσιεύονται  σήμερα και οι αντίστοιχες των παιδιών του Α3. 

    Υπενθυμίζεται ότι στη σειρά αυτών των δημιουργικών εργασιών τα παιδιά προσεγγίζουν δημιουργικά την Ιστορία σε α' πρόσωπο.  Οι μαθητές και οι μαθήτριες  του  Α3 επέλεξαν από μια λίστα που τους είχε δοθεί  ένα ιστορικό γεγονός ή ένα ιστορικό πρόσωπο, πραγματικό ή φανταστικό αλλά τοποθετημένο σε συγκεκριμένο και ρεαλιστικό ιστορικό πλαίσιο  και χωρίς αναχρονισμούς γράφουν κείμενα διαφόρων ειδών:  Γράφουν επιστολές, παίρνουν συνεντεύξεις, καταγράφουν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους, γράφουν τα ημερολόγιά τους κ.α.. Εννοείται ότι  τα παιδιά θα μπορούσαν να ασχοληθούν και με κάποια δική τους ιδέα σχετική .  Οι σημερινές εργασίες προέρχονται από την αρχαία αιγυπτιακή ιστορία μέχρι την αρχαϊκή εποχή, θα  ακολουθήσουν μετά το Πάσχα οι εργασίες εμπνευσμένες από την κλασική εποχή. 

(Οι πρώτοι πρώτοι διδάξαντες:  εδώ,)

Ακολουθούν οι εργασίες των παιδιών (Ο Θανάσης είναι από άλλη τάξη, παλιά)

Το ημερολόγιο  μιας Πυθίας που παίρνει σύνταξη

Μαργαρίτα

Δελφοί, Πρώτη μεσούντος Εκατομβαίωνος

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

Αποφάσισα σήμερα να βγω στη σύνταξη. Κάποια στιγμή θα το ανακοινώσω στο ιερατείο του θεού Απόλλωνα. Έχω μεγαλώσει πολύ και χάνω τη δύναμή μου να επικοινωνώ με τους θεούς. Πάντως απόλαυσα όλα αυτά τα χρόνια να συμβουλεύω τους συνανθρώπους μου, ακόμα κι αν οι χρησμοί μου δεν ήταν πάντοτε ακριβείς. Τουλάχιστον οι περισσότεροι από όσους ερχόντουσαν στο μαντείο ήταν έξυπνοι και καταλάβαιναν την πρόβλεψη που τους έδινα.

Βέβαια, χαίρομαι που θα ξεφύγω από τις αναθυμιάσεις των φύλλων δάφνης. Καμμιά φορά, όταν είχε πολύ κόσμο, πνιγόμουν από τους καπνούς. Για να πω την αλήθεια, οι θεοί δεν μου μιλούσαν πάντοτε και τότε έπρεπε να βγάζω από το κεφάλι μου τους χρησμούς. Ήταν πετυχημένοι, γιατί έδινα και τα δύο ενδεχόμενα σε μία πρόταση κι έτσι δεν είχα ποτέ άδικο.

Θα μου λείψει πολύ να μου φέρονται σαν να είμαι θεά και να με σέβονται. Ελπίζω ακόμα να με τιμούν ως πρώην Πυθία! Όμως, χρειάζομαι πολύ ένα διάλειμμα μετά από τόσο καιρό σκληρής δουλειάς. Μπορώ να ασχοληθώ με το πλέξιμο χιτώνων!

Ευρυδίκη, πρώην Πυθία

Οι περιπέτειες μιας Πυθίας που μεταφέρθηκε με χρονομηχανή  στις μέρες μας 

Θανάσης 

 Είστε ένας μυκηναίος ηγεμόνας που μόλις έχει καταστραφεί το ανάκτορο του από φωτιά. Γράψτε τα συναισθήματά σας.

Νεφέλη

 «Μα γιατί τέτοια μοίρα, τέτοια κακοτυχία. Το μεγαλύτερο μέρος της εξουσίας μου πήγε στον βρόντο. Σκοτώθηκαν οι περισσότεροι και πιστοί υπήκοοί μου. Τεράστια η απώλεια και μεγάλο το κόστος. Ποτάμι από δάκρυα αλλά μια σταγόνα τύχη. Αυτή η σταγόνα μου χάρισε τη ζωή αλλά μου στέρησε άλλες τόσες. Το κέντρο της εξουσίας και της κυβέρνησης του λαού δεν υπάρχει πια. Θα προσπαθήσω να ξαναχτίσω το ανάκτορο στη μνήμη των νεκρών που έφυγαν νωρίς δεν άξιζαν τον θάνατο…»  

 Χάρης 

Είστε έμπορος στην αρχαϊκή εποχή  ο οποίος πλούτισε από εμπόριο και προσπαθήσετε να πείσετε τους άλλους εμπόρους ότι εσείς και όχι οι αριστοκράτες πρέπει να  κυβερνούν την πόλη.

Μυρσίνη

Αξιότιμοι ακροατές και συμπολίτες ,

   Συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ για να σας μιλήσω περί της εξουσίας των Αριστοκρατών .

Θεωρώ πως είναι η πιο καλή στιγμή για επέμβουμε και να πάρουμε την εξουσία που μας δυσκολεύει καθώς αυτοί νοιάζονται  για δικό τους συμφέρον .

   Πρώτον:  Αν και αρκετά ευχαριστημένοι με τη δουλειά μας και το κέρδος μας , είμαστε αδικημένοι ως προς το φορολογικό σύστημα και τα δικαιώματα μας .

Δεύτερον: Εμείς έχουμε  να προτείνουμε καλύτερο και πιο χρήσιμο σύστημα διοίκησης για τους συνανθρώπους μας. Επιπλέον, οι φόροι θα μειωθούν στους εμπόρους , στους αγρότες και στους απελεύθερους δούλους σε αντίθεση με τους αριστοκράτες στους οποίους  θα αυξηθεί και μέσο όρο 5%, ανάλογα με την  περιουσία του καθένα.

Τρίτον:  Θα χωρίσουμε τα χωράφια με τον δικό μας τρόπο, με δικαιοσύνη και αποφασιστικότητα. Επίσης, θα συνεδριάζουμε εβδομαδιαία για τις εξελίξεις του τόπου μας και  τις ανάγκες των συμπολιτών μας .

Τέταρτον: Το ανώτερο  αξίωμα θα το έχει ο άνθρωπος που μετά από ψηφοφορία θα αναδειχθεί πρώτος. Θα είναι ο  ο λεγόμενος  «πρώτος άρχοντας» . Οι υπόλοιποι θα τον συνοδεύουν ως σύμβουλοι .

Αυτοί ήταν οι λόγοι που πρέπει κατά τη γνώμη μου να πάρουμε  την εξουσία και ήρθε η ώρα να τους εφαρμόσουμε .

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας

 Γράψτε το ημερολόγιο κάποιας ιστορικής προσωπικότητας πραγματικής ή φαντασιτκής

 Βασίλης  Το ημερολόγιο του Μιλτιάδη

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

Μόλις επέστρεψα από μια πολύ σκληρή μάχη! Είμαι πολύ κουρασμένος και πονάω τον αστράγαλό μου, γιατί τον γύρισα καθώς κατηφόριζα από την πλαγιά στον Μαραθώνα!!! Όμως η νίκη ήταν δική μας! Καταφέραμε να διαλύσουμε τον περσικό στρατό. Χάρή στο σχέδιο που καταστρώσαμε και την πειθαρχία του στρατού μου καταφέραμε να τους εξολοθρέψουμε!! Εγώ παραλίγο να χάσω την ζωή μου. Καθώς ένας Πέρσης ήταν έτοιμος να με σκοτώσει, ένας Αθηναίος τον κάρφωσε στην πλάτη! Ακόμα δεν έχω μάθει το όνομά του. Θα τον ευγνωμονώ για όλη μου την ζωή…  Ξέχασα να σου αναφέρω πως μου εμφανίστηκε σε όραμα η θεά Αθηνά να πολεμάει μαζί μας. Αυτό το είπα και στους συμπολεμιστές μου για να πάρουν θάρρος. Τελικά έτσι κι έγινε!  Τους νικήσαμε!!! Εδώ θα σε κλείσω, διότι  από την κούραση της μάχης μου κλείνουν τα βλέφαρά μου… Θα τα ξαναπούμε σύντομα , σε αποχαιρετώ ευχόμενος  και την επόμενη φορά να έχω ευχάριστα νέα να σου γράψω …!!!

                                                                                                                                 Μιλτιάδης

Ένας από τους 700 Θεσπιείς στέλνει μια ερωτική επιστολή στην αγαπημένη του, πριν την τελική μάχη των Θερμοπυλών.

Μαρίνα

Αγαπητή μου Ευτέρπη,

   Νιώθω τυχερός που  λαμβάνω τα γράμματα σου. Μου δίνουν δύναμη και με πεισμώνουν να δίνω το καλύτερο του εαυτού μου.

   Ο Ξέρξης, όπως θα έχεις μάθει,  κοντεύει. Κοντεύει να φτάσει . Όλοι οι Θεσπιείς  είμαστε εδώ στο πλάι των Σπαρτιατών. Όλοι ετοιμάζονται για την τελική μάχη. Η μάχη θα γίνει εδώ,  στις Θερμοπύλες. Αρχηγός μας θα είναι ο Λεωνίδας,  ένας από τους γενναιότερους πολεμιστές. Τον εμπιστεύομαι απόλυτα.  

   Αν σου έλεγα πως είμαι τελείως ήρεμος, θα σου έλεγα ψέματα. Δεν ξέρω τι μας περιμένει, αγαπητή μου. Κανένας δεν ξέρει. Οτιδήποτε μπορεί να συμβεί από στιγμή σε στιγμή. Μπορεί τώρα να είμαστε 2.000 πολεμιστές άλλα σε λίγο ίσως  να γίνουμε 200. Παρόλα αυτά εγώ είμαι εδώ για να πολεμήσω. Είμαι εδώ για να πολεμήσω μέχρι το τέλος,  όποιο κι αν είναι αυτό.

  Ό, τι και αν γίνει εγώ είμαι περήφανος για τον εαυτό μου και ελπίζω να σε κάνω και εσένα. Ελπίζω να διαβάζεις κάθε φορά τα γράμματά  μου και να ηρεμείς . Πριν κοιμηθείς να με νιώθεις στο δίπλα προσκεφάλι σου και να με ονειρεύεσαι. Ελπίζω να μην ξεχάσεις πόσο σε αγαπώ. Γιατί σε αγαπώ και η σκέψη μου είναι πάντα μαζί σου.

  Ένα θα σου ζητήσω. Προσευχήσου. Προσευχήσου για εμένα και για εσένα. Σε αγαπώ , αγαπημένη μου, μου λείπεις. Θα περιμένω το επόμενο σου γράμμα. Αντίο.. 

Δικός σου, Ισοκράτης.

 Θαρρενός

Αγαπημένη Ελένη,

Οι μάχες γίνονται όλο και πιο δύσκολες και μετά βίας μπορούμε και πολεμάμε ακόμη. Ο στρατηγός μας είπε χθες πως κάποιος μας πρόδωσε. Δεν ξέρω ποιός αλλά εξαιτίας του οι Πέρσες θα μας περικυκλώσουν και αυτό δεν είναι καλό. Είναι περισσότεροι. Αυτά όμως δεν έχουν σημασία, εγώ θέλω να ξέρεις πως κανείς μας δεν θα τα καταφέρει να βγει ζωντανός από αυτή την μάχη. Θέλω όμως να μην θρηνήσεις και να συνεχίσεις τη ζωή σου γιατί είσαι νέα και όμορφη. Το ξέρω ότι μπορεί να είναι δύσκολο να ξεχαστούν όλες οι ωραίες μας στιγμές και όλα τα ωραία βράδια που περάσαμε μαζί αλλά κάντο για εμένα. Σε αγαπώ και την τελευταία μου μάχη θα την δώσω για εσένα.

Με πάθος και αγάπη

Έξαρχος.

Δημήτρης Δ.

Αγαπημένη μου Αθηνά,

    Σου γραφώ αργά το βράδυ, την ώρα π ου έχουν σταματήσει οι συγκρούσεις μας με τους Πέρσες, για να σου υπενθυμίσω ότι σε σκέπτομαι και μου δίνεις δύναμη στην μάχη όταν θυμάμαι τα μαλλιά σου, το πρόσωπο σου και ελπίζω σύντομα να γυρίσω πίσω  στο σπίτι μας.

 Έχουμε όλοι κουραστεί και θέλουμε να νικήσουμε και να επιστρέψουμε σπίτια μας . Δεν ξέρω για πόσο καιρό μπορεί να κρατήσει αυτή η μάχη αλλά θέλω να ξέρεις ότι σε αγαπάω πάρα πολύ και θέλω να προσέχεις για τον καιρό που θα λείψω.

Την πρώτη ημέρα οι  Πέρσες χάσανε πάρα πολλούς στρατιώτες. Χθες έχασαν ξανά,  καθώς θεωρούσαν ότι εμείς  λόγω των μικρού αριθμού μας, δεν θα μπορούσαν να αντισταθούμε . Αύριο είναι η τρίτη ημέρα αυτού του βασανιστηρίου και δεν ξέρω πια αν θα πεθάνω ή θα ζήσω.

Η μόνη μου παρηγοριά είναι όταν θυμάμαι που  καθόμασταν γύρω από την φωτιά και έπαιζες με την λύρα σου και τραγουδούσες με την γλυκιά σου φωνή.

Εδώ θα τελειώσω το γράμμα μου γιατί είμαι κουρασμένος από την μάχη της ημέρας και πρέπει να  ξεκουραστώ για αύριο. Και θέλω να ξέρεις ότι εγώ πολεμάω για εσένα και την οικογένεια που θα κάνουμε όταν γυρίσω      

Σπύρος

Αγαπημένη μου γυναίκα,

όπως ξέρεις είμαι στις Θερμοπύλες με τον Λεωνίδα και τα άλλα τα παιδιά. Σήμερα ξυπνήσαμε από τις τέσσερις το πρωί για να ξεκινήσουμε τις περιπολίες. Ο Λεωνίδας υποψιάζεται ότι κάποιος θα μας προδώσει και έτσι είπε ότι όποιος δεν είναι έτοιμος να πεθάνει, καλύτερα να φύγει. Τα πράγματα φαίνονται εξαιρετικά δύσκολα. Εδώ πέρα κοιμόμαστε σε σκηνές και δυστυχώς δεν έχουμε τις πολυτέλειες που είχαμε στο σπίτι. Έχουμε τρεις σκηνές και τις χρησιμοποιούμε όλοι μαζί. Στη πρώτη σκηνή, όπως σου είπα, απλά κοιμόμαστε στριμωγμένοι. Στη δεύτερη βρίσκονται κάποιοι Σπαρτιάτες και ακονίζουν τα σπαθιά και τα βέλη. Η τρίτη και τελευταία είναι το μέρος όπου γυαλίζουμε τις πανοπλίες μας και πλένουμε τα ρούχα μας. Το φαγητό που τρώμε δεν είναι και το καλύτερο. Έχουμε μόνο λίγα χόρτα και λίγο ξερό ψωμί. Το νερό που πίνουμε είναι από μια μικρή λίμνη εδώ δίπλα.

    Αν πεθάνω, να ξέρεις ότι σε αγάπησα, σε αγαπώ και θα σε αγαπώ για πάντα. Έχω συνέχεια στο μυαλό μου τις υπέροχες στιγμές που ζήσαμε μαζί και αυτές μου δίνουν κουράγιο να νικήσω το φόβο μου. Να πεις στα παιδιά μας ότι έπεσα γενναία πολεμώντας. Επίσης, αν μπορείς, πες και στη γειτόνισσα ότι και ο Κίμωνας ο γείτονας την αγαπάει. Αντίο! Ελπίζω να μπορέσω να σου ξαναγράψω σύντομα… Ή, ακόμα καλύτερα να βρεθώ γρήγορα κοντά σας… Αν όμως όχι… μην με ξεχάσετε...

Με απέραντη αγάπη και εκτίμηση…

Ο άντρας σου

Υποθέστε πως ήσασταν παρόντες στους Ολυμπιακούς αγώνες ως νικητής αθλητής. Γράψτε τις εντυπώσεις σας από τους αγώνες και την υποδοχή σας όταν γυρίσατε στην πόλη σας.

Δημήτρης Χ.

   Έτρεχα όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Είχα το μυαλό μου στραμμένο προς την νίκη. Έτρεχα ώσπου συνειδητοποίησα ότι μπροστά μου δεν υπήρχε κανένας άλλος αγωνιζόμενος. Τους είχα προσπεράσει όλους και ήμουν πρώτος. Με περισσότερη αυτοπεποίθηση συνέχισα να τρέχω όλο και γρηγορότερα ,μέχρι που χρειάζονταν μόνο μερικές δρασκελιές για να φτάσω στον τερματισμό. Με όλη μου την ταχύτητα και με δάκρυα χαράς, έσκισα το σχοινί του τερματισμού. Όλοι οι θεατές του σταδίου άρχισαν να ζητωκραυγάζουν. Ήταν η καλύτερη στιγμή της ζωής μου .Έπειτα ακολούθησε το στεφάνωμα των νικητών. Ναι ,μέσα στους νικητές ήμουν και εγώ. Ήμουν ένας ολυμπιονίκης.

     Μετά από τόσα χρόνια καθημερινής προπόνησης, το  όνειρο μου πραγματοποιήθηκε. Μαζί με τον προπονητή μου γυρίσαμε θριαμβευτές στην πόλη μας. Η υποδοχή ήταν πραγματικά απερίγραπτη. Πάνω σε ένα άρμα, με τον πολυπόθητο κότινο από την ιερή αγριελιά της Ολυμπίας στο κεφάλι μου, εγώ και ο πολυαγαπημένος μου προπονητής (στον οποίο οφείλω την νίκη μου) περάσαμε από ένα άνοιγμα στα τείχη της πόλης .Όλοι οι κάτοικοι μας υποδέχτηκαν με χαρά. Μετά ακολούθησε ένα πολυτελέστατο συμπόσιο, όπου συνάντησα και την οικογένεια μου. Όλοι ήμασταν  χαρούμενοι. Τιμούσα την πόλη μου μιας και ήμουν ο πρώτος ολυμπιονίκης που γύρισε με τον ιερό κότινο. Έτσι, όλοι ευτυχισμένοι και ικανοποιημένοι, γυρίσαμε στα σπίτια μας. Το χαμόγελο έλαμπε στα πρόσωπα όλων.

Αθηνά

Πω πω ! Τι αγώνας και αυτός!

Είμαι εξουθενωμένος από τα τόσα αθλήματα που έλαβα μέρος. Πήρα μέρος στην ιππασία , στο παγκράτιο και  στο τρέξιμο.  Ήταν αρκετά δύσκολα όλα ! Αλλά περισσότερο από όλα πιστεύω ότι ήταν το παγκράτιο.

     Όταν ανακηρύχτηκαν οι νικητές εγώ πέταξα από την χαρά μου που ήμουν κι εγώ ένας από τους νικητές του αγώνα!  Ήμουν τόσο ενθουσιασμένος , όλοι ζητωκραύγαζαν και χειροκροτούσαν εμάς, τους νικητές! Σηκώθηκα και πήγα μπροστά να μου δώσουν το κλαδί ελιάς! Η μητέρα μου και ο πατέρας μου όταν έμαθαν ότι νίκησα συγκινήθηκαν παρά πολύ και άρχισαν να κλαίνε.

    Πρώτα όμως, όταν γύρισα πίσω στην πόλη μου όλοι μαζί έσπασαν τα τείχη επειδή πλέον δεν είχαν να φοβούνται τίποτα γιατί ήμουν εγώ εδώ και θα τους προστάτευα. Σε λίγο ήρθε διαταγή του βασιλιά να πάω να τον δω .

       Πήγα και με συγχάρηκε για την νίκη μου και με ενημέρωσε ότι από εδώ και στο εξής θα πολεμάω στο πλευρό του. Εγώ ήμουν κατευχαριστημένος  από αυτό ! Τι άλλο καλό θα μου συμβεί άραγε σήμερα! Φαίνεται είναι η τυχερή μου μέρα!

       Το απογευματάκι βγήκα και πήγα στους φίλους μου. Ήταν πολύ χαρούμενοι για εμένα που νίκησα τους αγώνες κι έτσι μου είχαν ετοιμάσει ένα πάρτι έκπληξη! Φάγαμε, ήπιαμε, μιλήσαμε – και τι δεν κάναμε!  Στο τέλος – μετά από 5 ώρες διασκέδασης- αποχαιρετιστήκαμε και δώσαμε ραντεβού για την Τρίτη – σε τρεις μέρες δηλαδή- .

     Αυτές ήταν η καλύτερες στιγμές της ζωής μου! Θα μου μείνουν αξέχαστες!

Γιάννης

  Ονομάζομαι Κριτολαος Αναξιμάνδρου  και είμαι ο πρώτος Ολυμπιονίκης στους  στο άθλημα του πένταθλου. Μια τεράστια τιμή είναι για εμένα αυτό. Οι παντοδύναμοι θεοί με βοήθησαν και αξιώθηκα να κερδίσω μια τέτοια τεράστια τιμή. Προσπάθησα και τα κατάφερα ύστερα από πολύ δρόμο και κούραση. Οι αντίπαλοι ήταν πολύ δυνατοί και ήταν για όλους μας η πρώτη φορά, το 776 π.Χ., που αγωνιζόμασταν σε μια τέτοια λαμπρή και μεγάλη, πανελληνίου χαρακτήρα εκδήλωση.

  Θα σας τα διηγηθώ, όμως, όλα από την αρχή. Όλα ξεκίνησαν στα τέλη του 777 π.Χ. Ήταν μια καθημερινή αλλά και ιδιαίτερη μέρα για εμένα. Καθώς τελείωνα, λοιπόν, την καθημερινή μου πολύωρη προπόνηση, και περπατούσα προς το κέντρο, όπου συχνά μαζευόμασταν, ξαφνικά ακούω να λέγονται τα θαυμάσια νέα. Τα νέα ήταν: «του χρόνου τον Απρίλιο, θα πραγματοποιηθούν οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες στο στάδιο της Ολυμπίας…>>. Μόλις το άκουσα αυτό, χωρίς πολλές σκέψεις, αποφάσισα να πάρω μέρος στους αγώνες αυτούς, τους πρώτους. Αφού ήμουν βέβαιος για την απόφασή μου, κάθε μέρα έκανα προπόνηση πολλές ώρες και πολύ σκληρά.

  Μετά από λίγους μήνες, άφησα το σπίτι μου και όλους τους συγγενείς μου, σε κλίμα γενικής συγκίνησης, και έφυγα από την Σπάρτη μου για να πάω στους αγώνες. Τους υποσχέθηκα επίσης, ότι δεν θα φύγω άδικα, θα έρθω νικητής. Έτσι και έγινε. Μόλις ανακηρύχτηκα πρωταθλητής, με στεφάνωσαν με ένα κλαδί αγριελιάς και με όλο τιμές και ευχαριστίες, από όλο τον κόσμο, γύρισα στην πολυαγαπημένη μου πατρίδα, την Σπάρτη. Ο βασιλιάς, με υποδέχτηκε με χαρές και τιμέςκαι μου είπε ότι θα πολεμάω στο πλευρό του πια. Νιώθω πολύ υπερήφανος για την νίκη μου και χαίρομαι πολύ που είχα την τιμή να είμαι ο πρώτος, μάλιστα, Ολυμπιονίκης. 

 

Γράψτε τις εντυπώσεις ενός νεαρού γραφιά που μόλις έγραψε σε ένα στρογγυλό δίσκο που 3000 χρόνια αργότερα θα ονομαστεί «δίσκος της Φαιστού»

Ελένη Κ.

Αγαπητό ημερολόγιο,

     Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενος! Μετά από πολύ καιρό δουλειάς κατάφερα να ολοκληρώσω ένα ολοκαίνουριο είδος γραφής! Σύμφωνα με τις εντολές του άρχοντα, έπρεπε να κατασκευάσουμε ένα νέο είδος γραφής, ειδικά για τις θρησκευτικές μας τελετές (καθώς, όπως σου έχω πει, έχουν πολύ μεγάλη σημασία για τον λαό μου). Ήταν πάρα πολύ δύσκολο και χρονοβόρο. Όταν ολοκλήρωσα το λεξιλόγιο, αποφάσισα να το δοκιμάσω, για να βεβαιωθώ ότι είναι ευανάγνωστο και χρηστικό. Ετοίμασα ένα δοκιμαστικό κείμενο πάνω σε έναν πλατύ, στρογγυλό δίσκο. Αντέγραφα έναν ύμνο προς μια από τις θεότητές μας με μεγάλη προσοχή αλλά και δέος. Μετά από τρείς χειμώνες τα είχα επιτέλους καταφέρει! Αφότου ο ήλιος περάσει την μέση του ουρανού, θα πρέπει να δείξω το δημιούργημά μου στον άρχοντα. Προς το παρόν, όμως θα ξεκουραστώ. Θα σου γράψω, ημερολόγιο, για να μάθεις τα νέα μετά την επίσκεψή μου!

     Τελικά, ημερολόγιο, η επίσκεψή μου δεν πήγε όπως περίμενα. Προχωρώντας στο ανάκτορο, παρατήρησα ότι δεν ήμουν μόνος. Ένας άνθρωπος πήγαινε προς την ίδια κατεύθυνση με εμένα. Όταν  έφτασα στην αίθουσα του θρόνου, οι φόβοι μου επιβεβαιώθηκαν. Η δουλειά μου είχε ανατεθεί και σε έναν άλλο γραφιά. Είχε ετοιμάσει μια πολύ διαφορετική και παράξενη γραφή. Όταν την πρωτοαντίκρισα ήμουν σίγουρος ότι δεν υπήρχε καμία περίπτωση να καταφέρει να με κερδίσει. Βλέπεις, χρησιμοποιούσε πολλά σχέδια, που αντιστοιχούσαν σε συλλαβές! Νομίζω ότι την γραφή του την ονόμασε Γραμμική, ή κάτι τέτοιο. Σε κανέναν δεν θα άρεσε κάτι σαν αυτό! Φαίνεται όμως ότι στον άρχοντά μας άρεσε και προτίμησε αυτή τη παράλογη ιδέα από την πολυετή δουλειά μου… 

Δεν πειράζει, όμως. Όπως λένε, δεν πρέπει να απογοητεύομαι! Θα φυλάξω τον δίσκο μου με πολλή προσοχή κάπου που θα είναι ασφαλής. Ποιος ξέρει, μπορεί στο μέλλον ο άρχοντας να καταλάβει το λάθος του και να ζητήσει την δικιά μου ιδέα. 

Αναστάσης

     Σήμερα μόλις έγραψα σε ένα δίσκο τα σημάδια που χρησιμοποιούμε για να επικοινωνούμε με τους ανθρώπους βρίσκονται μακριά μας και για να τα έχουν οι απόγονοί μας . Πριν δύο μέρες πήγα στον ποταμό για να βρω πηλό. Έφτιαξα με τον πηλό έναν δίσκο και έβαλα τα σύμβολά μας σε κυκλική σειρά για να καταλάβουν οι απόγονοί μας ότι δεν έχουμε μία συγκεκριμένη σειρά.  Τον έχω βάλει πάνω στον τοίχο μου για να τον βλέπω κάθε μέρα και για να τον δώσω στα παιδιά όταν αρχίσουν το σχολείο. Επίσης  έχω φτιάξει πολλούς τέτοιους  δίσκους και τους δίνουμε στους ξένους έμπορους για να μπορούνε να καταλάβουνε τι ζητάμε και για να μπορούν να επικοινωνούν με την οικογένειά τους και για να επικοινωνούν με τους φίλους τους . Ελπίζω όσο εξελίσσεται η γλώσσα και η γραφή να μην χαθεί αυτός ο δίσκος με την αλφάβητό μας και να μην  ξεχάσουν εντελώς την γλώσσα μας.

Είστε Ροδίτης μαθητής και έχετε πάει πενθήμερη στην Αίγυπτο και είδατε τις πυραμίδες. Γράφτε τις εντυπώσεις   για έναν άρρωστο συμμαθητή σας που δεν ήρθε στην εκδρομή.

Ελένη Π.

Γεια σου Κλεοπάτρα,

Εχθές ήταν η τελευταία μέρα στην Αίγυπτο και σήμερα γυρίσαμε σπίτι. Ήταν πραγματικά μια φανταστική εμπειρία!  Ήταν υπέροχες οι πυραμίδες και έχουν πολύ μεγάλη διαφορά από κοντά, στις  απεικονίσεις  φαινόντουσαν πολύ μικρές. Οι πυραμίδες ήταν τόσο τεράστιες που ήταν λες και θα ζούσαν γίγαντες μέσα τους. Έκανε πάρα πολύ ζέστη και είχαμε ιδρώσει όλοι πάρα πολύ, πήραμε μαζί μας άφθονο νερό ώστε να μας φτάσει. Είναι πολύ κρίμα που δεν ήρθες λόγω της αρρώστιας σου, άλλα εύχομαι να ξαναπάμε ώστε να ζήσεις και εσύ μια τέτοια εμπειρία. Σου εύχομαι περαστικά, καλή ανάρρωση και να γίνεις καλά  γρήγορα ώστε να ξανάρθεις στο σχολείο.

Με αγάπη η φίλη σου Ελένη.

Μαρία

   Γεια σου Αναξίμανδρε

λυπάμαι πολύ που δεν ήρθες μαζί μας στην εκδρομή στην Αίγυπτο  και σου εύχομαι περαστικά! Γι΄αυτό τον λόγο σου γράφω αυτό το μήνυμα για να σου περάσω τις εντυπώσεις μου.                          

    Οι περισσότερες πυραμίδες μας είπαν πως χτίστηκαν ως τάφοι των φαραώ και των  συζύγους τους . Υπάρχουν πολλές διαφορετικές πυραμίδες και το εντυπωσιακό είναι ότι η κάθε μία έχει και το δικό της όνομα! Οι πιο γνωστές είναι περίπου είκοσι και όλες με την δικιά τους ιστορία. Ανυπομονώ να βρεθούμε να στις πω από κοντά.

     Οι πιο γνωστές αιγυπτιακές πυραμίδες είναι αυτές της Γκίζα, στα προάστια του Καΐρου, έτσι είπαν οι ιερείς ότι θα ονομάσουν στον μέλλον μια πόλη που θα χτιστεί εκεί. Η Πυραμίδα του Χέοπα είναι η μεγαλύτερη από τις αιγυπτιακές πυραμίδες. Είναι ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου μας και είμαι σίγουρη πως θα υπάρχει υπάρχει μέχρι το τέλος του κόσμου

    Τώρα θα σου μιλήσω για το συμβολισμό τους! Το σχήμα των αιγυπτιακών πυραμίδων μας είπαν ότι αντιπροσωπεύει τον αρχέγονο λόφο από τον οποίο οι Αιγύπτιοι πιστεύουν ότι δημιουργήθηκε ο κόσμος. Επίσης θεωρούν ότι είναι το σχήμα τον ακτινών του ήλιου έτσι όπως κατεβαίνουν από αυτόν, και οι περισσότερες πυραμίδες είναι  καλυμμένες με γυαλιστερό άσπρο ασβεστόλιθο που είχε εκθαμβωτική εμφάνιση όταν τις βλέπαμε  από μακριά.                                                               

       Όλοι στεναχωρήθηκαν που δεν ήρθες και σου λένε περαστικά! Ελπίζω με αυτά που σου είπα να πήρες μια ιδέα για τις πυραμίδες, και στην επόμενη εκδρομή μας να την περάσουμε όλη η τάξη μαζί !!!

Η φίλη σου          

                      Κλεονίκη J

Φαίη

Γεια σου Ελένη ,

     Σήμερα που ήταν η τελευταία μέρα μας στην Αίγυπτο . Πριν φύγουμε πήγαμε στις πυραμίδες, ήταν πραγματικά υπέροχες και τεράστιες,  Ήταν σαν τρισδιάστατα  τρίγωνα από άμμο.  Στην αρχή,  που λες,  μόλις είδα τις πυραμίδες νόμιζα πως με το παραμικρό φύσημα θα έπεφταν κάτω και θα έμπαινε η άμμος στα μάτια μας, εκτός αυτού έκανε και πάρα πολύ ζέστη και η άμμος έκαιγε υπερβολικά πολύ και γι’ αυτό κάνεις δεν θα τολμούσε να βγάλει τα παπούτσια του και να ακουμπήσει τις πατούσες του στην άμμο.  Μπορεί να ήταν λίγο κουραστικό το ταξίδι αυτό αλλά άξιζε τον κόπο, πραγματικά ήταν πολύ κρίμα που δεν ήρθες.  Αλλά και πάλι δεν ήσουν η μόνη που δεν ήρθε, ήταν και ένα άλλο παιδί που δεν ήρθε γιατί είχε γαστρεντερίτιδα . Εύχομαι να ξαναπάμε με το σχολείο εκδρομή για να έρθεις και εσύ και το άλλο το παιδί που δεν ήρθατε τώρα λόγω της αρρώστιας σας .

Τα λέμε ,

Η φίλη σου Φερενίκη

 

Τσαμπίκος

Αγαπητέ Δημήτριε,

    Ανησυχώ πολύ που δεν ήρθες μαζί μας στην εκδρομή της Αιγύπτου. Εκεί περάσαμε τέλεια! Είδαμε γιγάντιες πυραμίδες που όταν πήγαμε μέσα είχαν  πολλές, μα πάρα πολλές παγίδες. Όλοι πηγαίναμε προσεκτικά μέχρι που τα καταφέραμε και είδαμε τον Τάφο του Φαραώ! Είδαμε και την Σφίγγα που ήταν Τεράστια! Καθώς πηγαίναμε να δούμε τα άλλα αξιοθέατα βουλιάξαμε σε κινούμενη άμμο. Ο δάσκαλός μας είπε να μην  κάνουμε πολλές κινήσεις γιατί θα βουλιάξουμε περισσότερο! Επιτέλους,  τα καταφέραμε και βγήκαμε και πήγαμε στην “Κοιλάδα των Βασιλέων”, η οποία ήταν Απέραντη! Για ολόκληρη την εκδρομή σκεφτόμουν πως θα ήταν η εκδρομή μαζί με εσένα. Το σκεφτόμουν συνέχεια, ήταν όλα τέλεια μα με εσένα σίγουρα καλύτερα! Όμως κάθεσαι στο κρεβάτι σου κουκουλωμένος. Σκέψου και εσύ πως θα ένοιωθες αν πήγαινες και εσύ, αν θα χαιρόσουν, αν θα σου άρεσε. Μην ξεχνάς και εσύ να διασκεδάζεις. Ακόμα και μόνος σου να είσαι, πρέπει να διασκεδάζεις, όπως όλοι!

 Ο φίλος σου Τέρπανδρος

 

Υποθέστε ότι είστε ένας Ροδίτης και προσπαθείτε να πείσετε τις αρχές των τριών πόλεων κρατών που υπήρχαν στο νησί (Λίνδος, Κάμειρος, Ιαλυσός) για την ανάγκη να ενωθούν και να ιδρύσουν μια νέα πόλη.

Αλέξης

Αγαπητοί συμπατριώτες

Κάθε πόλη σαν ξεχωριστό κράτος είμαστε πάρα πολύ δυνατοί. Το ξέρετε αυτό. Αλλά γιατί να μην  είμαστε δυνατότεροι, αν είμαστε όλοι μαζί.  Άλλωστε  είμαστε το σταυροδρόμι ανάμεσα στο Αιγαίο και την Ανατολική  Μεσόγειο. Πολλές  πόλεις  κράτη θα ήθελαν να είναι στην θέση μας  Κι όμως, νομίζω  ότι πολλές φορές, είμαστε κάτι σαν τον εύκολο στόχο για τους αντιπάλους,  διότι είμαστε  κάθε μία, μια μικρή πόλη σε ένα μικρό νησί. Κι όποιος έρθει να μας κυριεύσει θα μας κυριεύσει όλους. Και την Κάμειρο , και την Ιαλυσό και την Λίνδο . Μην ξεχνάτε πως και ο τρεις  πόλεις, έχουμε πάρα πολλά κοινά .Μιλάμε την ίδια γλώσσα, έχουμε τα ίδια έθιμα και είμαστε σε ένα μικρό νησί. Το  οποίο το έχουμε χωρίσει στα τρία, σε τρεις  ακόμα μικρότερες πόλεις . Για αυτό ,αν συμφωνείτε και εσείς με την ιδέα μου, μπορούμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να δημιουργήσουμε μια μεγάλη πόλη. Για το όνομα, θα δούμε τι να κάνουμε. Εγώ πάντως,  αγαπητοί μου πατριώτες,  σας είπα την ιδέα μου. Νομίζω ότι θα είναι πολύ άδικο να χάσουμε μια τέτοια ευκαιρία να γίνουμε ένας τόσο δυνατός λαός.

 

Αναστασία

Αγαπητοί μου βασιλείς των τριών πόλεων του νησιού μας,

     Σας στέλνω αυτό το γράμμα για να σας εκθέσω τα επιχειρήματα μου σχετικά με την ένωση των τριών πόλεων κρατών του νησιού μας, κάτι που θεωρώ πως είναι απαραίτητο να γίνει, μιας και οι συνθήκες απαιτούν την δημιουργία μιας μεγαλύτερης δύναμης σεβαστής από τις υπόλοιπες πόλεις κράτη.

    Αρχικά θα σας μιλήσω για τα πλεονεκτήματα της Καμείρου. Έχει σπουδαία εμπορική δραστηριότητα, βιοτεχνία και είναι φημισμένη για τους αγγειοπλάστες της που οι δημιουργίες τους έχουν ξεπεράσει τα σύνορα του νησιού.

Στη συνέχεια η Ιαλυσός, έχει τρία μεγάλα κέντρα, την Ιστάνη, την Βρυγίνδαρα και την Ποντώρεια, είναι η οικονομική πρωτεύουσα ολόκληρου του νησιού κι έχει τον μεγαλύτερο πληθυσμό. Τέλος η Λίνδος είναι το θρησκευτικό και πολιτιστικό κέντρο του νησιού. Έχει φυσικά οχυρή θέση και εύκολη πρόσβαση, κυρίως στη βόρεια και  νότια πλευρά που ανοίγονται δυο όρμοι, αρκετά προστατευμένοι από ανέμους, κάτι που την κάνει σημαντική εμπορική πόλη ενώ η ακρόπολη της μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως φρούριο.

    Ενώνοντας τις τρεις πόλεις κράτη, με τα πλεονεκτήματα της κάθε μίας και με συνετές και προοδευτικές πολιτικές και διπλωματικές κινήσεις, θα καταφέρετε να διατηρήσετε την πόλη της Ρόδου που θα φτιάξουμε  δυνατή και ακμάζουσα. Σε συνδυασμό με την γεωγραφική θέση του νησιού μας, θα αποτελέσει την καινούρια πόλη κράτος η οποία θα είναι μια νέα ναυτική, εμπορική, πολιτική δύναμη,  υπολογίσιμη από όλες τις πόλεις κράτη της Ελλάδας.