Για το "μπαρ"

Όποιος μπήκε γιατί νομίζει ότι είναι υποχρεωτικό...
Να την "κάνει"!
ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!

(Εκτός από όταν δεν έχουμε βιβλία... Τότε είναι υποχρεωτικό... Για γκελ μπουρντά, καμάρια μου!)

Κυριακή 11 Απριλίου 2021

Στην Ανδρομέδα και στη Γη: Στο Κολόμπο και τα νησιά Λοφούτεν./ Για σένα τραγουδώ 14 (Ο Νίκος Καββαδίας για τον Νάγκελ Χάρμπορ)

Αυτό που συνδέει αυτές τις δυο τόσο απομακρυσμένες τοποθεσίες δεν είναι άλλο,  βέβαια,  από τον Νάγκελ Χάρμπορ στο ποίημα του Καββαδία "Ο πιλότος  Νάγκελ".
  Ο Νάγκελ Χάρμπορ είναι ο χαρακτηριστικός καββαδιακός ήρωας, ένα τυπικό δείγμα καββαδιακού ναυτικού-  για αυτό και ας το εντάξουμε και στην κατηγορία "Για σένα τραγουδώ" - που μοιράζεται συνεχώς στον τόπο και το χρόνο. Εκκινώντας  από ένα εδώ και  και ένα τώρα που τοποθετούνται  κάπου πολύ μακριά, καταδιώκεται από την μνήμη και τη νοσταλγία ενός τόπου οικειότητας εκεί και τότε.. Ταυτόχρονα, όμως, αδυνατεί να κατασιγάσει την επιθυμία του να μείνει μακριά.  Ο Νάγκελ Χάρμπορ είναι ένας  Νορβηγός καπετάνιος που ξεμένει στο Κολόμπο γιατί βαρέθηκε να ταξιδεύει  και η δουλειά του είναι να βοηθάει τα καράβια να βγουν από το λιμάνι. Γιατί δεν θέλει  να επιστρέψει στα νησιά Λοφούτεν, τον τόπο που κατάγεται, πιθανότατα, μιας και φοβάται συν τοις άλλοις  ότι κι εκεί ακόμα θα είναι ξένος (ένα πράγμα σαν τον ήρωα του Χατζή στο διήγημα "Η τελευταία αρκούδα της Πίνδου").  Η μνήμη του όμως συνεχώς γυρίζει στον γενέθλιο τόπο  και πεθαίνει τελικά από νοσταλγία και θλίψη, αμέσως αφού βάλει σε πορεία ένα καράβι που πηγαίνει στο εκεί όπου ο ίδιος έχει καταδικάσει ουσιαστικά τον εαυτό του να μην επιστρέψει ποτέ παρά την νοσταλγία που τον κατατρύχει. (Κάποια άλλα  σχολιάκια για το ποίημα εδώ)
Για το Steamer Tank «Fjord Folden»  δες εδώ)










  







Το Κολόμπο είναι η μεγαλύτερη πόλη της Σρι Λάνκα και  υπήρξε η πρωτεύουσά της στα χρόνια της αποικιοκρατίας, όταν ονομαζόταν  Κεϋλάνη. και μέχρι το 1978. Σήμερα  οι διοικητικές υπηρεσίες μεταφέρθηκαν στην πόλη Κότε  και το Κολόμπο παραμένει οικονομική πρωτεύουσα του νησιού και το μεγαλύτερο λιμάνι του. Το  όνομα προέρχεται από τους Πορτογάλους αλλά πιθανότητα βασίζεται σε μια παλιότερη λέξη της τοπικής γλώσσας . Υπήρξε από την αρχαιότητα λόγω της γεωγραφικής του θέσης  ένα από τα πιο  σημαντικά εμπορικά σταυροδρόμια της περιοχής. Ο πληθυσμός της  πόλης είναι γύρω στις 750.000.  Μετά τη λήξη του σριλανκέζικου εμφυλίου χαρακτηρίζεται ως ταχύτατα αναπτυσσόμενος τουριστικός προορισμός. Στο κέντρο της πόλης δεσπόζει μια μεγάλη λίμνη, η Beira,  η οποία ενώνεται με άλλες λίμνες μέσω καναλιών και όλες μαζί  με τη θάλασσα.





 Λοφούτεν ή Λοφότεν ονομάζεται ένα αρχιπέλαγος και η συστάδα νησιών του  στη Νορβηγία,  στον αρκτικό κύκλο. Το όνομα σημαίνει  "το πόδι του λύγκα" και προέρχεται από το σχήμα του νησιού Βέστβόγκεϊ του οποίου "Λοφούτεν" ήταν το πρώτο όνομα. Χαρακτηρίζονται από ψηλά βουνά με επιμήκεις κορφές. Τα μεγαλύτερα νησιά είναι: Χίνεγια, Όστβογκεϊ, Γκίμσεγια, Βέστβογκεϊ, Φλάκσταντεγια και Μόσκενεσεγια. Φαίνεται ότι κατοικούνται ήδη από το 11000 π.Χ..  Είναι  ένα από τα βορειότερα κατοικημένα μέρη του κόσμου και οι κάτοικοι ζουν από το ψάρεμα και τον τουρισμό καθώς είναι δημοφιλέστατος τουριστικός προορισμός.  Αυτό οφείλεται στο εξαιρετικά θερμό για αρκτική περιοχή κλίμα του, το οποίο βέβαια  είναι αποτέλεσμα της ευεργετικής επίδρασης του Γκόλφστριμ.  Ο πληθυσμός των νησιών είναι γύρω στις 80000. Μπορείτε να πάτε εκεί ακόμα και με αυτοκίνητο καθώς επειδή είναι τόσο κοντά στις ακτές συνδέονται με αυτές σε κάποια σημεία.
   Νότια ωστόσο των νησιών, βρίσκεται το Μάελστρομ, το κατ' εξοχήν Μάελστρομ, γνωστό πια περισσότερο ως Μοσκστράουμεν , μια από τις μεγαλύτερες  παλιρροιακές ρουφήχτρες στον  κόσμο με ταχύτητα 40km/h,  η φήμη της οποίας εκτοξεύτηκε  λόγω της λογοτεχνίας, μιας και αναφέρεται  σε δυο μνημειώδη λογοτεχνικά  έργα του 19ου αιώνα.  Το ένα είναι το διήγημα του Έντγκαρ Άλαν Πόε "Στη δίνη του Μάελστρομ"  όπου ένας ναυτικός περιγράφει τη φρίκη που έζησε προσπαθώντας να γλιτώσει από την τρομερή δίνη που ρούφηξε τα δυο αδέρφια τους και το καΐκι τους. Το άλλο είναι το μυθιστόρημα του Ιουλίου Βερν "20000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα". Στο τέλος της ιστορίας ο καθηγητής Αρονάξ και οι σύντροφοί του κατορθώνουν να ξεφύγουν, επειδή τον Ναυτίλο του κάπτεν Νέμο τον ρουφάει το Μάελστρομ και βρίσκουν καταφύγιο στα νησιά Λοφουτεν. 




Το ταξίδι από τον Χάνδακα στα νησιά Λοφούτεν δείτε το εδώ.
   Και για το τέλος,   η τελευταία εκτέλεση της  μελοποίησης του ποιήματος  από τον Θάνο Μικρούτσικο, από τον τελευταίο δίσκο του συνθέτη που κυκλοφόρησε μετά το θάνατό του..Ρισπέκτ, Ρίτα Αντωνοπούλου! 


Δεν υπάρχουν σχόλια: