Για όσα δε θα χαθούν (Νο2)

Τα κείμενα ονομάζονται "κείμενα" γιατί κείτονται. Μπορεί τα γραπτά να μένουν αλλά μένουν νεκρά, ξαπλωμένα μελάνια πάνω σε λευκές σελίδες. Μέχρι να τους φυσήξει ζωή ο Αναγνώστης. Θα φυλλομετρήσει τις σελίδες, θα προφέρει τις λέξεις και θα δώσει νόημα στα τυπογραφικά σημάδια. Θα κάνει το άρθρο, άρθρο, το παραμύθι, παραμύθι και το ποίημα, ποίημα. Θα κάνει ό,τι είχε ξεχαστεί, να ξανα-υπάρξει.
Γι' αυτό και η εργασία των παιδιών στο μάθημα της Λογοτεχνίας ήταν να γράψουν για ό,τι έχει χαθεί. Ακριβώς για να μην χαθεί.

Με τον παραπάνω πρόλογο, συνηθίζω να καλωσορίζω τους μαθητές και τις μαθήτριες στο μάθημα των Κειμένων κάθε φορά που το διδάσκω. Ίσως και να τον έχω χρησιμοποιήσει ξανά στην εισαγωγή κάποιας ανάρτησης. Αν και δε συμπαθώ τις επαναλήψεις, η χρήση τους για λόγους έμφασης είναι αποτελεσματική. Αφήστε που όντως πιστεύω στη δύναμη της γλώσσας να κρατά την ιδέα/ανάμνηση/συναίσθημα (όπως θέλετε πείτε το) σε μια κατάσταση ιδιότυπου "κώματος" (όχι του κόμματος, του σημείου στίξης), σε μια φάση ήπιας νάρκωσης μέχρι να συντελεστεί η έκρηξη της ανάγνωσης και κάποιος-α να επαναφέρει στη ζωή το κείμενο.
Γι' αυτό και βρήκα ταιριαστό σε αυτά τα παιδιά, με τα οποία μοιραζόμαστε το μάθημα της Λογοτεχνίας στο Γυμνάσιο του Παραδεισίου για τρία χρόνια, να τους ζητήσω να γράψουν ένα κείμενο, πεζό είτε ποίημα, για κάτι (οτιδήποτε διάλεγαν τα ίδια) που έχει χαθεί. Οι εργασίες τους αφορούν από προσωπικές εμπειρίες μέχρι φανταστικές διηγήσεις και ειδήσεις της επικαιρότητας, από υπερρεαλιστικά κείμενα μέχρι σονέτα!
Εδώ μπορείτε να διαβάσετε τα γραπτά του Γ1. Αμέσως παρακάτω, ακολουθούν οι δουλειές των παιδιών του Γ2.

Γιώργος Μ., "Για την αγάπη που χάθηκε..."

Όνειρα που χαθήκαν μες στον χρόνο,

που πάλευαν στου ήλιου μας τη δύση,

που χόρευαν στου νου σου το μεθύσι,

εσβήσανε και τούτο το πλερώνω.

Δυο λέξεις στο αφτί σου δίπλα αρθρώνω,

σαν τότε που σου είχα ψιθυρίσει,

ο έρωτας σαν είχε σπινθηρίσει,

το "Σ'αγαπώ", αυτό σου λέω μόνο.

Ο άνεμος την κόμη σου στολίζει,

κι εσύ μες στα χαράματα με διώχνεις,

στο άκουσμα η λέξη σε φοβίζει,

βουρκώνουν τα ματάκια σου, με σπρώχνεις

και χάνεσαι στης νύχτας το σκοτάδι,

γλυκό μου, της ψυχής μου εσύ ανθοκλάδι.

Ντενίσα Μ., "Για την Ελένη που έχει χαθεί"

Λένε πως, όταν αγαπάς κάποιον,  πρέπει να ζεις μαζί του. Να του λες τα μυστικά σου και εκείνος τα δικά του. Να γελάτε μαζί. Είναι ωραία όταν έχεις κάποιον να σε καταλαβαίνει. Σ'αρέσει όταν σ'αγαπάνε αλλά... "όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν", είχε πει κάποιος. Και είχε δίκιο. 

Τι γίνεται όταν δεν έχεις σε ποιον να πεις τα μυστικά σου; Όταν δεν έχεις κάποιον να σε καταλαβαίνει και να γελάτε μαζί; Τι γίνεται τότε; 

Τότε, το μόνο πράγμα που απομένει, ακόμα κι αν κάποιος χαθεί, είναι η αγάπη. Το μόνο πράγμα που ζητάμε είναι αγάπη. Το μόνο πράγμα που δεν πεθαίνει είναι η αγάπη.

 

Αθανασία Μ., "Για το δαχτυλίδι που έχει χαθεί"

Μου το 'χε δώσει η μαμά όταν ήμουν κορίτσι

μονάχα για να τη θυμάμαι, μου 'χε πει

Αλλά τώρα που το κρατώ στα χέρια μου

η μητέρα μου λείπει και το κρατώ ολομόναχη.

Την άλλη μέρα ξυπνάω και δεν το βρίσκω δίπλα μου

ήταν πεταμένο στη γωνιά του στάβλου.

Το αναγνώρισα από την μπλε λάμψη του.

Ήξερα ότι μου φέρνει δυσάρεστες αναμνήσεις

και έτσι το πέταξα στην πιο κοντινή λίμνη.

Μπήκα μέσα και κοιμήθηκα στενοχωρημένη.

Ξύπνησα και μετάνοιωσα για αυτό που έκανα

Πήγα στη λίμνη αλλά δεν υπήρχε λίμνη πια.

Εξαφανίστηκε και ένα κύμα ξαφνιασμού με διαπέρασε

Ήξερα ότι δεν έπρεπε να το πετάξω αλλά το έκανα

Μου το είχε χαρίσει η μητέρα μου.

Τώρα πια δεν θα είχα τίποτα για να τη θυμάμαι.

 

Νικόλας Κ.

Έχασα τα βήματά σου
και το στίγμα της καρδιάς σου
χάθηκε κι αυτό.
Μια σιωπή στο κινητό μου
και ρωτώ τον εαυτό μου
μήπως φταίω εγώ.


Δεν μπορώ να ζήσω άλλο
από μέσα μου να σε βγάλω
δεν θα πίστευα ποτέ μου
τόσο να μου λείπεις, Θεέ μου.


Το κρεβάτι μου κρυώνει
η φυγή σου μου σκοτώνει
κάθε μου χαρά.
Περασμένες τρεις η ώρα
όπου και να είσαι τώρα
να περνάς καλά.


Δεν μπορώ να ζήσω άλλο
από μέσα μου να σε βγάλω
δεν θα πίστευα ποτέ μου
τόσο να μου λείπεις, Θεέ μου.




Ειρήνη Σ.,''Για τον παππού μου, που έχει χαθεί''

Ο παππούς μου είχε προβλήματα υγείας από την ηλικία των πενήντα χρόνων. Σε ένα ατύχημα, έχασε το δεξί του πόδι και ύστερα προσβλήθηκε από μια ανίατη αρρώστια από την οποία, μετά από χρόνια, νικήθηκε. Κατά καιρούς νοσηλευόταν στο νοσοκομείο, ώστε να αποκατασταθούν οι βλάβες που προκαλούσε η αρρώστια στον οργανισμό του.

Τα συναισθήματα που επικρατούσαν τότε ήταν αυτά της αγωνίας, του φόβου, της στεναχώριας και της μελαγχολίας. Μετά την απώλεια, νοιώσαμε οδύνη, πόνο, λύπη. Λίγους μήνες μετά, ήρθε στον κόσμο το αδερφάκι μου, που, προς τιμήν του παππού μου, ονομάστηκε Μανώλης.

 

Αγγελική Σ., "Για την ελπίδα που πλέον έχει χαθεί"
Μια ζωή έλεγε
δεν παύω να ελπίζω.
Μα τώρα πια κατάλαβε
πως η ελπίδα άλλο δεν κρατά.
Έτσι την άφησε κι αυτήν
να πάει παραπίσω.
Κι αλλού γυρεύει τώρα πια
να βρει παρηγοριά.

 

Κατερίνα Χ., "Για τον θησαυρό που έχει χαθεί απ'τη ζωή μου"
Επειδή έζησες για λίγο κοντά μου
Επειδή περάσαμε καλά όταν ήσουν κοντά μου
Ήσουν ο θησαυρός μου.
Ήσουν ο θησαυρός μου,
γιατί με ήξερες, με ένοιωθες
Και μες σ' ένα βράδυ
Χάθηκες και έφυγες από κοντά μου
Χάθηκες; Όχι, Όχι
Σ' άρπαξε σαν τ' αρπακτικά τα πουλιά με τα γαμψά τα νύχια
μέσα απ' την αγκαλιά μου
Σε πήρε μακριά,
αυτή που τόσους άλλους έχει πάρει μαζί της και δεν τους
έχει επιστρέψει ποτέ!
Και από τότε... άρχισα να βαδίζω μοναχή σ'αυτό το
δύσκολο και σκοτεινό μονοπάτι, ονόματι "ζωή".

 

Παντελής Τ.
Μια φορά και μια μέρα, ήταν όλη μου η οικογένεια μαζεμένη στο σπίτι... ήθελαν να μου πουν ότι θα πηγαίναμε διακοπές στην Ισπανία. Όταν το άκουσα αυτό, πέταξα από τη χαρά μου! Ετοιμαζόμασταν όλοι, φτιάχναμε τις βαλίτσες με τα ρούχα και την επόμενη μέρα θα φεύγαμε...
Την επόμενη μέρα, όμως, άρχισε να χιονίζει και να έχει πάρα πολύ αέρα. Έτσι, ακυρώθηκαν οι πτήσεις και, μαζί με τις άλλες, ήταν και η δικιά μας. Αυτός ο καιρός έμεινε για έναν ολόκληρο μήνα -οπότε, καταλαβαίνετε ότι δεν θα πηγαίναμε ποτέ στην Ισπανία!
Είχα στεναχωρηθεί πολύ εκείνες τις μέρες. Δεν ήμουν καλά γιατί είχα μια ευκαιρία να πάω στην Ισπανία και την έχασα κι αυτήν... Ο πατέρας μου μου είπε: "Δεν πειράζει. Θα πάμε κάποια άλλη φορά." Κι εγώ του απάντησα: "Δεν πειράζει και να μην πάμε και καθόλου..." Την άλλη μέρα πήγα και βρήκα τους φίλους μου και παίζαμε όλο το απόγευμα. Μετά κατάλαβα ότι, άμα πήγαινα στην Ισπανία, δεν θα περνούσα τόσο ωραία όπως εδώ, με τους φίλους μου...

Αλέξανδρος Μ., "Το φως του σκότους"
Τι ήμασταν εμείς οι δύο
φεγγάρι κι ηλιαχτίδα
να μου χαρίζει τη ζωή
να σου χαρίζω τη γαλήνη.
Κι έτσι όπως σιγά αργόσβηνες,
να με σκοτώνεις κι εμένα,
να με τραβάς κι εμένανε
στ' ατέλειωτο σκοτάδι.

  

Κλεμεντίνο Σ.

Ενώ έβλεπα ειδήσεις ένα βράδυ, ακούω ξαφνικά πως ο αγαπημένος μου ηθοποιός έχασε τη ζωή του σε τροχαίο ατύχημα. Στην αρχή δεν μπορούσα να το πιστέψω. Έλεγα πως θα είχε γίνει κάποιο λάθος. Όμως μετά, άρχισαν να το λένε όλα τα κανάλια και το Facebook. Το όνομά του ήταν Paul Walker και ήταν ένας από τους καλύτερους ηθοποιούς στον κόσμο. Εγώ για πρώτη φορά τον είχα δει σε ένα από τα Fast and Furious και από τότε έβλεπα όλες τις ταινίες του.

Το ατύχημα στο οποίο έχασε τη ζωή του δεν το προκάλεσε ο ίδιος αλλά ο φίλος του που οδηγούσε το αμάξι. Έχασε τον έλεγχο και έπεσε πάνω σε ένα δέντρο επειδή έτρεχε με 160 χλμ την ώρα. Όλος ο κόσμος, όμως, μιλούσε μόνο για τον Paul -για τον φίλο του (που κι εκείνος πέθανε) δεν ανέφερε τίποτα κανείς.
Σκεφτόμουν πάντα πως ήταν καλός ηθοποιός και καλός άνθρωπος. Την ώρα που έμαθα ότι πέθανε είχα αγωνία και αναρωτιόμουν ποιος θα τον αντικαταστήσει τώρα στην ταινία Fast and Furious 7.

 

Νίκος Μ.

Ήταν Σάββατο, τελευταία μέρα του Νοεμβρίου. Ήταν μόλις έφτασα σπίτι και άνοιξα τον υπολογιστή. Μπήκα στο διαδίκτυο και όλοι μου έστελναν μηνύματα. "Μόλις τώρα! Τροχαίο με αποτέλεσμα τον θάνατο ενός πασίγνωστου ηθοποιού", έγραφε. Όταν άνοιξα το μήνυμα και είδα το όνομα, έπαθα σοκ! 

Ο ηθοποιός αυτός πρωταγωνιστούσε σε μία σειρά ταινιών δράσεις με αμάξια και αγώνες ταχύτητας. Είχε προοικονομήσει, επίσης, τον θάνατό του, λέγοντας σε μία από τις ταινίες που έπαιζε ότι θα υπάρξει άλλη μία κηδεία. Ο ηθοποιός στον οποίο είχε μιλήσει επισκέφθηκε τον χώρο του ατυχήματος λίγα λεπτά αργότερα και άφησε ένα τριαντάφυλλο. Ο κολλητός του νεκρού ηθοποιού, μόλις έγινε το μοιραίο δυστύχημα, επισκέφθηκε το πατρικό του φίλου του, για να συμπαρασταθεί στους γονείς του. Η μητέρα του ηθοποιού, όταν άκουσε από τον φίλο του γιου της "συλλυπητήρια", του απάντησε ότι εκείνος έχασε το άλλο του μισό. 

Το όνομα του νεκρού ηθοποιού είναι Paul Walker. Πρωταγωνίστησε όχι μόνο στις προαναφερόμενες ταινίες αλλά και σε άλλες περίπου πενήντα. Όλος ο κόσμος μιλούσε για τον Paul, που ήταν πολύ πετυχημένος στο επάγγελμά του. Πολλοί θαυμαστές του έφτιαξαν και ανέβασαν βίντεο στο διαδίκτυο από ταινίες όπου έπαιζε και διάφορες εικόνες από τη ζωή του. "Ο Paul ήταν και θα είναι πάντα ο καλύτερος", έγραφαν στο τέλος.

Κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω ότι είχε φτιάξει ένα ίδρυμα τον Ιούλιο του 2013, με όνομα "Reach out worldwide", που βοηθούσε τους ανθρώπους μετά τις καταστροφές του τυφώνα Χαϊγιάν στις Φιλιππίνες. Ο ίδιος στήριζε ένα παιδί που ήταν εγκλωβισμένο στην περιοχή από όπου πέρασε ο τυφώνας. Για τον θάνατό του φταίει ένα εργοστάσιο παραγωγής αυτοκινήτων, επειδή δεν είχε ολοκληρώσει την κατασκευή ενός οχήματος. Πιστεύω πως δεν του άξιζε αυτό που έπαθε! Άσχετα που έτρεχε με υπερβολική ταχύτητα σε μικρό δρόμο.

 

Χρήστος Σ.

Μια μέρα, καθώς είμαστε στην πλατεία του χωριού, εγώ, ο αδερφός μου και οι φίλοι μας, ένας άλλος γνωστός μάς ρώτησε αν θέλουμε σκυλάκι, διότι εκείνος έχει πάρα πολλά.

Το σκυλάκι αυτό χάθηκε εξαιτίας ενός κλέφτη που ήρθε και μας το πήρε από την αυλή του σπιτιού μας. Με αυτό το σκυλάκι, που το είχαμε μόλις 2-3 μέρες, χαμογελούσαμε, πετάξαμε! Ήταν τόσο γλυκό. Το σκυλάκι μου χάθηκε. Μετά από 2-3 μέρες που το πήρα. Αυτός που το πήρε δεν ξαναπέρασε από τη γειτονιά.

Πριν να χαθεί, ήμουνα χαρούμενος. Αλλά μετά που το έμαθα, τα συναισθήματα που είχα ήταν τα εξής: νευρίασα, γιατί το είχα λίγο καιρό. Θύμωσα. Μετά από κανέναν μήνα, ήμουν και πάλι χαμογελαστός. Το είχα πια ξεχάσει και ήμουν καλύτερα.

 

Ρονάλντο Μ., "Η χαμένη αγάπη"

Εάν δε με αγαπάς πια

Έλα και πες μου το

Μια ψυχή που έχει υποφέρει

Θα συνεχίζει να υποφέρει

Θα πληγώσεις μια ψυχή

που μέσα σε κρατάει

Θα σκοτώσεις μια ψυχή

που για σένα κλαίει

Θα χάσεις μια αγάπη

που σε αγάπησε χωρίς τέλος

Θα θάψεις έναν άνθρωπο

που τη ζωή του έδωσε για σένα ως το όριο.

 

Καλή συνέχεια σε όσα δε θα χαθούν!