Ζωγραφίζοντας τις "γάτες των φορτηγών".

Να μην ξαναλέμε για την αγάπη που τρέφουμε στο ιστολόγιό μας για τον Νίκο Καββαδία και την ταξιδιάρικη ποίησή του. Ταξιδιάρικη όχι για τη δουλειά που έκανε ούτε για το ιδιότυπο ναυτικό λεξιλόγιό του ούτε καν γιατί μιλάει για τη ζωή στα καράβια, για παράξενους μακρινούς τόπους, για εξωτικά μέρη ή αλλόκοτα έθιμα ξένων φυλών. Με την ποίησή του κάνεις ένα ταξίδι που δεν αφορά γεωγραφικές αποστάσεις στον χάρτη. Και δεν χρειάζεσαι διαβήτη για να χαράξεις πορεία. Και σίγουρα δεν έχεις καμιά πυξίδα να σε οδηγήσει στον δρόμο τον ασφαλή. Πας όπου σε πάει το ποίημα. Πιο πέρα από το ύστατο σύνορο της γης. Είναι περίεργα καμιά φορά τα ταξίδια μέσα μας...

Στις γάτες των φορτηγών, η ποιητική φωνή αφηγείται το δέσιμο που αναπτύσσουν οι σκληραγωγημένοι ναυτικοί που δουλεύουν στα εμπορικά πλοία με τις γάτες που τους συντροφεύουν στα ταξίδια τους και υποκαθιστούν όλες τις απουσίες που βιώνει ένας ναυτικός: αυτά που άφησε πίσω, αυτά που αφήνει σε κάθε νέο ταξίδι πίσω, αυτά που δεν έχει βρει ακόμα γιατί δεν προλαβαίνει στο ανάμεσο των ταξιδιών, αυτά που δε θα γνωρίσει ποτέ κι ας δει πολλά καινούρια μέρη επειδή ακριβώς αυτά δεν θα προλάβουν να γίνουν ποτέ. Λαχταρούν λοιπόν οι ναυτικοί το δέσιμο, τη φροντίδα, την προσμονή της φροντίδας. Να τι είναι γι' αυτούς οι γάτες στα καράβια. Όμως, έρχεται η "κακή αρρώστια", αυτή που περιμένει ίσως τους ίδιους τους ναυτικούς, η τρέλα από τη διαρκή θέα του σιδήρου.  Μ' όλα τα φυλαχτά τους και μ' όλην την αγάπη τους, δεν καταφέρνουν να σώσουν τη γάτα από τη μοίρα της τρέλας και το μόνο που τους μένει είναι να την ανακουφίσουν από τον πόνο της. Μόνο ο πιο δυνατός αντέχει και την πετάει στη θάλασσα, γίνεται ο θύτης μιας πράξης δολοφονικής αλλά λυτρωτικής. Οι υπόλοιποι ναύτες θα σιωπήσουν, θα κρυφτούν και θα θρηνήσουν την απώλεια της γάτας τους, της γυναίκας τους, της αδυναμίας τους. 

Για μια ενδελεχή αν όχι καταπληκτική ερμηνεία (και όχι μόνο) του ποιήματος από τον Κακό Λύκο, πατήστε εδώ και εδώ.

Τα παιδιά της Β' Γυμνασίου Παραδεισίου, γνωστά από πέρσι για την ευαισθησία και το καλλιτεχνικό τους αισθητήριο, δεν θα μπορούσαν να μείνουν ασυγκίνητα από τον κόσμο του Καββαδία. Κι αφού ταξίδεψε ο νους και η ψυχή μας, κι αφού ευφράνθηκε και η ακοή μας με τη μελοποίηση του ποιήματος από τους Ξέμπαρκους, σκεφτήκαμε να ολοκληρώσουμε την προσέγγιση στις Γάτες των φορτηγών τέρποντας την όραση. Τα παιδιά εικονοποίησαν τη σκηνή του ποιήματος που τους άρεσε περισσότερο κι εγώ συνέθεσα τις ζωγραφιές τους στο παρακάτω βιντεάκι με μουσική επενδυση τη μελοποίηση που λέγαμε πριν.

Τα έργα των παιδιών:

Κατερίνα Χ.

Κατερίνα Ζ.

Αγγελική Σ.

Χανόρα Α.

Ευαγγελία Ε.

Ντενίσα Μ.

Άρμπρι Ζ.

Κλεονίκη Γ.

Γιώργος Μ. [Εμπνευσμένο από τη "Θεσσαλονίκη"]

Άντζελα Λ.

Γαβριέλα Β.

Παρασκευή Α.

Παντελής Τ.

Παντελής Τ.

Χάιδω Δ.

Μαρία Α.

Κυριακή Θ.

Δανιήλ Γ. [Παρωδία]