Έκτακτο παράρτημα. Εμφάνιση του "Αόρατου Ανθρώπου"! ( Ο Φοίβος Δεληβοριάς στη Ρόδο)

Και καλά θα αναρωτιέστε, αφού είναι αόρατος, πως τον είδαμε? Όπως μας εξήγησε και ο ίδιος, η υπερδύναμη του έχει μια μικρή ατέλεια... Είναι μεν αόρατος, αλλά ... φαίνεται. Για αυτό, και στην παρακάτω φωτογραφία φαίνεται μόνο η κιθάρα.  Γιατί δεν  έχει αρχίσει ακόμα η συναυλία.

Εκμεταλλευτήκαμε , λοιπόν, την μικρή ατέλεια στην υπερδύναμη του Φοίβου, πριν φτάσει το ραδιενεργό νέφος από την Ιαπωνία και τον μεταλλάξει, και τον είδαμε την Παρασκευή στις 15 Απρίλη στο "Κολοράντο",  στη Ρόδο.
 
(Είναι ο κύριος με την κιθάρα, πίσω από τα μαλλιά μου, για όποιον δεν τον ξέρει)
Έτσι , μολονότι ο νέος του δίσκος δεν είχε τραγούδι για το Πάσχα, όπως "προέβλεπα" σ΄αυτές τις αναρτήσεις της Πρωτοχρονιά και των Χριστουγέννων, να που θα του κάνω, τελικά, πασχαλινή ανάρτηση. (Μέχρι τώρα έχουμε δει τη σκηνή του Κολοράντο από δεξιά, από ψηλά, και  από το κέντρο... Ώρα είναι λοιπόν να τη δούμε και από αριστερά.)
Ο Δεληβοριάς εμφανίστηκε στη σκηνή κατά τις έντεκα και για τις επόμενες τρεις ώρες απέδειξε ότι είναι πολλά  περισσότερα από το γεγονός ότι είναι ο μοναδικός Έλληνας στιχουργός που μπορεί να χρησιμοποιήσει την λέξη "Διερωτάσαι" , χωρίς να νομίσεις ότι σου κάνει τον έξυπνο [Ακούτε κ.κ. Μάνο μας , Άλκη μας και "καλλιτέχνιδα-γνωστή-ως-πρόσφατα-με-το-όνομα-Λίνα" μας? (Ο Ρασούλης πέθανε και ο Τριπολίτης έχει αποστασιοποιηθεί. Δεν μετράνε στην απαρίθμηση)]. Καταπληκτικός περφόμερ - με ή χωρίς την κιθάρα- , άμεσος - ακόμα κι αν οι παρλάτες του ήταν, προφανώς, προσχεδιασμένες-, τρυφερός, (αυτο)σατιρικός, επίκαιρος και νοσταλγικός, μας κράτησε όρθιους  μέχρι και το τελευταίο ανκόρ... (Είχε πολλά...).
Η βραδιά ξεκίνησε με το καταπληκτικό "Μπολερό" από το νέο του δίσκο
και συνεχίστηκε με νέα  και παλιά τραγούδια, όπως βλέπετε στην φωτογραφία.

Όχι, δεν ενεργοποιήθηκε ξαφνικά η υπερδύναμη του. Δεν είναι στη σκηνή. Ήταν η ώρα που έπαιζε την "Γυναίκα του Παττώκου". Και , κατά τας γραφάς και τας παραδόσεις, κατέβηκε "να δει και τις δικές μας"...

(Ευτυχώς για αυτόν δεν ήρθε κατά το μέρος μου... :P     )


(Πήγα να βιντεοσκοπήσω και το "Εκείνη", αλλά η λήψη έπεσε πάνω στην εξάντληση της μπαταρίας της μηχανής και ... "σκοτώθηκε").




Υ.Γ.: "Όμως κάποια μέρα στο Θησείο..."