Για το "μπαρ"

Όποιος μπήκε γιατί νομίζει ότι είναι υποχρεωτικό...
Να την "κάνει"!
ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!

(Εκτός από όταν δεν έχουμε βιβλία... Τότε είναι υποχρεωτικό... Για γκελ μπουρντά, καμάρια μου!)

Κι αν είμαι ροκ, μη με φοβάσαι...

Εκδοσή 1.3.6
Ελληνικό ροκ και ποίηση. (Λεπτομέρειες εδώ)
Δικαιωματικά, την αρχή θα την κάνουμε με "Τρύπες", καθώς υπήρξαν αυτοί που από το πουθενά (ακόμα θυμάμαι το θέατρο του Λυκαβηττού, στις αρχές του ' 90, ασφυκτικά γεμάτο από ανθρώπους που αισθάνονταν την ίδια έκπληξη αντιλαμβανόμενοι ότι είναι τοοοοοόσοι πολλοί) έβαλαν στο χάρτη την ελληνόφωνη ροκ. Για το σάουντρακ της ταινίας "Η εποχή των δολοφόνων" του Νίκου Γραμματικού τους ακούμε αρχικά να μελοποιούν Αρθούρο Ρεμπώ και "Μια εποχή στην κόλαση"

και στην συνέχεια, Τόμας. Σ. Έλλιοτ.  "Σημαίνοντας θάνατο"

Τον οποίο Έλλιοτ, και συγκεκριμένα το ποίημα του "Κούφιοι άνθρωποι", μελοποιεί η αναρχική μουσική κολεκτίβα "Ωχρά Σπειροχαίτη"

Εσχάτως δε αντελήφθην και αυτή την ωραία μελοποιησούλα στο ποίημα "Ο θάνατος δεν θα 'χει πια εξουσία" του Ντύλαν Τόμας από τους "DADAIFI PORNOSTROIKA"... 

Τα "Διάφανα Κρίνα" μελοποιούν τον Διονύση Καψάλη και τις "Μέρες αργίας" του. Ξέρω πως θα 'ρθει και δεν θα 'μαι όπως ήμουν... (Ποιος θα ΄ρθει? Ο έρωτας? Ο θάνατος? ...?)


Ο Κ. Καρθαίος είναι ένας από τους λεγόμενους ελάσσονες ποιητές της νεοσυμβολικής/νεορομαντικής σχολής, που σκεπάστηκε από τους οδοστρωτήρες της γενιάς του '30 και των μεταπολεμικών γενιών...
Τα Διάφανα Κρίνα του χαρίζουν τη αθανασία που του αρμόζει "Βάλτε να πιούμε"...


Ο Νικόλας Άσιμος από την πλευρά του μετατρέπει το κωμικοτραγικό "Ουλαλούμ" του Γιάννη Σκαρίμπα σε σπαρακτική ερωτική εξομολόγηση.


Από τους περισσότερο μελοποιημένους ποιητές είναι βέβαια ο Κώστας Καρυωτάκης.
Λιγότερο γνωστή από την εκτέλεση του Παπακωνσταντίνου, αλλά εντυπωσιακή είναι εκτέλεση της, μελοποιημένης  από τον "έντεχνο" Γιάννη Γλέζο,  "Πρέβεζας " του από τον Θανάση Γκαϊφύλλια... 
ο Γκαϊφύλλιας μελοποιεί ακόμα το ποίημα " Στο άγαλμα της ελευθερίας που φωτίζει τον κόσμο"
 
και με ένα ακόμα ποίημα του Καρυωτάκη δηλώνει "Θέλω να φύγω πια από δω
Από τα "Υπόγεια Ρεύματα" ακούμε την "Πολύμνια"
το "Παιδικό"
και τα "Ανδρείκελα"

Τα " Μωρά στη Φωτιά", εκτός από το να δανείζονται τίτλους από το Καρυωτάκη (Ανδρείκελα, Δον Κιχώτες) μπερδεύοντας με,  μελοποίησαν και το "Εμβατήριο πένθιμο και κατακόρυφο"

Οι "Magic De Spell" το "Gala (θα γλεντήσω και εγώ μια νύχτα)"

Ενώ ο Σωκράτης Μάλαμας τραγουδάει,  δια χειρός Σαρλ Μπωντλέρ, πλην  όχι  μέσω της μετάφρασης Κώστα Καυρωτάκη αλλά αυτής του Αλέξανδρου Μπάρα, το ποίημα "Άλμπατρος"
Η Ηδύλη Τσαλίκη δεν έκανε την μεγάλη καριέρα που φάνηκε ότι της άξιζε, αλλά το τραγούδι αυτό είναι από μόνο του "Δικαίωσις", μια μορφής.
  Και θα μπορούσαν να λείπουν οι μεγάλοι μελαγχολικοί της ελληνικής ροκ σκηνής από τους μελοποιούς του μεγάλου θλιμμένου της ελληνικής ποίησης; Τα "Διάφανα Κρίνα", στο τελευταίο τους δίσκο πριν διαλυθούν, μελοποιοιούν το  απελπισμένα και ανέλπιδα αισιόδοξο "κι αν έσβησε σαν ίσκιος..."



  
Το αυτό, μελοποίηση, ποιήματος του Καρυωτάκης διέπραξε και η αναρχική μουσική κολλεκτίβα "Ωχρά Σπειροχαίτη", οι οποίοι έχουν πάρει το όνομα τους από το ομώνυμο ποίημα του Καρυωτάκη, ο οποίος, με τη σειρά του, αναφέρεται στο βακτήριο της σύφιλης, ασθένειας από την όποια έπασχε ο Καρυωτάκης. Εδώ τους ακούμε να μελοποιούν το ποίημα του "Στίχοι".

Κι εσχάτως οι "Δραμαμίνη" ασχολούνται με τον καρυωτάκειο "Μιχαλιό"  

 Όπως επίσης  έκαναν ένα "Σάββατο βράδυ"  και οι "Χερουβείμ"

Τα "Υπόγεια ρεύματα", ξανά, ασχολούνται αυτή τη φορά με τον μεγάλο Αργεντίνο ποιητή Χόρχε Λούις Μπόρχες και την "Βροχή" του.

Το ίδιο ακριβώς πράττουν και οι "Συνήθεις ύποπτοι" αποδίδοντας στα ελληνικά και μελοποιώντας τις "Περικοπές ενός απόκρυφου Ευαγγελίου"
Ενώ ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου βασίζει την "Αγρύπνια" του στους στίχους του Τριστάν Κομπέρ!

κρύβεται πίσω από τις "Διάφανες Αυλαίες" του Ανδρέα Εμπειρίκου
για να μελοποιήσει τα  "Τρία ρουμπαγιάτ"    του Ομάρ Καγιάμ
αλλά και το "Με το φεγγάρι πιες " του Καγιάμ πάλι. Το ακούμε με την "Επιτύμβια " απάντηση του ίδιου του Θανάση

την ώρα που ο Μιχάλης Πασχαλίδης σκέφτεται την "Πόλυ και τον Ουίλλι Ουί ΙΙ" του Ντύλαν Τόμας

Τα "Διάφανα Κρίνα" τους βλέπουν και δεν πάνε πάσο... Απαντούν, καταρχήν, με το... " Καταρχήν (Μου απομένει η λέξη)" του Blas de Otero
παίζουνε τα ρέστα τους
με το "Όνειρο μέσα σ΄όνειρο " του Έντγκαρ Άλαν Πόε στη μετάφραση του Κώστα Ουράνη
και πάνε για άλλα με το "Θέμεθλον" του Λ. Ιωαννίδη

Η πολυβασανισμένη Λένα Πλάτωνος, ίσως να μην είναι ροκ με την στενή, τη μουσική, έννοια του όρου...  Είναι και παραμένει με όλες τις άλλες... Ασχολήθηκε ενδελεχώς με τον Καρυωτάκη και έβγαλε ένα ολόκληρο- ομώνυμο- δίσκο σε ποίηση του, με ερμηνεύτρια την Σαββίνα Γιαννάτου. Έχω χρησιμοποιήσει ήδη  αυτό εδώ. Εμείς θα ακούσουμε το "Βράδυ"
και το "Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα"
Αυτή την εποχή η Πλάτωνος κυκλοφορησε  το δίσκο της για τον Καβάφη.  Ακούμε  το "Πόλις"
και το "Απολείπειν ο θεός Αντώνιον"

Με τον οποίο Καβάφη έχει ασχοληθεί και  ο Lolek, κατά κόσμο Γιάννης Αναγνωστάτος.
Τον ακούμε στην αγγλική μετάφραση του ποιήματος "Κεριά".

Αλλά και τα "Φώτα που σβήνουν" του Στάθη Δρογώση, που εναρμονίζουν τις "Φωνές".

Ο Σωκράτης Μάλαμας, πάλι, απογειώνει το αποκηρυγμένο ποίημα του Καβάφη "Μέρες του Δεκέμβρη του 1903"

Ούτε ο Γιώργος Σεφέρης έμεινε παραπονεμένος . Τα "Μωρά στη φωτιά" διασκευάζουν τους "Θεατρίνους Μ. Α."

και ο Πέτρος Θεοτοκάτος κάνει την έκπληξη με μια καταπληκτική μελοποίηση του ποιήματος του Σεφέρη "Το φύλλο της λεύκας" και κερδίζει την εκτίμησή μου...


Ο Μίλτος Πασχαλίδης την είχε ήδη την εκτίμηση μου και έγινε μεγαλύτερη μέσω της "Αφήγησης" του Σεφέρη
Οι "Μάσκες", πάλι, μελοποιούν το "Σάββατο, 31 Οκτώβρη".


Ούτε οι ελάσσονες ποιητές του κλίματος του Καρυωτάκη έμειναν παραπονεμένοι.
Με πρώτη - πρώτη την απέλπιδα και ασίγαστα ερωτευμένη με τον Καρυωτάκη  Μαρία Πολυδούρη.
Κι όταν λέει "Σ' ένα νέο που αυτοκτόνησε" και το μελοποιεί ο Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος  καταλαβαίνετε όλοι ποιον εννοεί.

Ακούμε, επίσης,  τους "Πληνθέτες" στο ποίημα της "Χαμένα".

και τη "Σεμνότητα " της από την Μαρία Βουμβάκη

 Τα "Διάφανα Κρίνα", πέρα από τον Κλέαρχο Καρθαίο που είδαμε πιο πάνω, μελοποιούν Κώστα Ουράνη. "Θα πεθάνω ένα πένθιμο του φθινόπωρου δείλι"

Οι "Ενδελέχεια", από την πλευρά τους, το ποίημα του  "Αν νοσταλγώ"

Οι Domenica ασχολούνται με τον Μήτσο Παπανικολάου και το Ναπολέοντα Λαπαθιώτη σε αρκετά τραγούδια τους.  Εμείς ακούμε "Μέσα στη βουή του δρόμου" του Παπανικολάου
και το "Τίποτ' αλλο" του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη.

Λαπαθιώτη μελοποιεί και ο Νίκος Ζιώγαλας. Το "Μακριά, μακριά"
To Σκαρίμπα τον είδαμε πιο πάνω και θα τον ξαναδούμε κι έπειτα, εδώ θα ακούσουμε δυο από τα ποιήματα της συλλογής "Εαυτούληδες" του που μελοποίησε ο Διονύσης Τσακνής στον ομώνυμο δίσκο του. Αυτό που έδωσε το όνομα του στο δίσκο και στη συλλογή και "Το πλοίο. (Τιτανικός)".
Τέλος, τα "Μωρά στη φωτιά"  τον Ρώμο Φιλύρα. Δεν τον μελοποίησαν, θυμάμαι λάθος, πάντως κρατώ την αναφορά για λόγους δομής,  ώστε να μπορώ να πω ότι

  σίγουρα δεν άφησαν παραπονεμένο  τον Ελύτη. Εδώ ο "Χαμαιλέων"

  Τη "Μαρία Νεφέλη" του Ελύτη την ακούμε από τους "Ωχρά Σπειροχαίτη"

Το μερίδιο τους στην μελοποίηση πήραν και οι παλαιότεροι  ποιητές. Από τα ....πολυμελοποιούντα Υπόγεια Ρέυματα ακούμε τον "'Όρθρο των ψυχών" του Γιάννη Γρυπάρη


και την "Κακή φωτιά" του Κωστή Παλαμά.

Τη "Μια πίκρα"  του Παλαμά μελοποιεί ο Φοίβος Δεληβοριάς.

Ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου εισέρχεται σ' αυτή τη συλλογή βάζοντας ρίμες σε έναν αισώπειο μύθο, τον οποίο μελοποιεί ο Μίλτος Πασχαλίδης . "Ο Παπαγάλος"


Κι ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας εισάγει τον Γεώργιο Σουρή, με τους "Τεμπελιά"
και "Το αρχοντόπουλο"

Ο Λάκης Παπαδόπουλος τα πρώτα χρόνια τους ως τραγουδοποιός, με το όνομα "Λάκης με τα ψηλά ρεβέρ", μελοποιεί "Το ουρλιαχτό" του Γκίνσμπεργκ (τραγουδάει η Χαρά Αργυροπούλου)
Αργότερα "τα πράγματα που δεν έκανες" του Λεο Μπουσκάλια, αν και όχι ακριβώς ποίημα...

και πιο μετά την "Μπάλαντα της φυλακής του Ρέντιγκ" του Όσκαρ Γουάιλντ... (Τραγουδάει η Ισιδώρα Σιδέρη )


και ενδιάμεσα τις "Ιωάννα και Μαριέττα" του Γιώργου Χρονά.

(Θα παραλείψω τις μελοποιήσεις του στον Καββαδία, που έκανε για την Αρλέττα)
Χρόνια μετά την μελοποίηση του "Ουρλιαχτού" από τον Λάκη Παπαδόπουλο, ο Χάρης και ο Πάνος Κατsιμίχας επανενώθηκαν και μελοποίησαν κι  αυτοί  κομμάτια από το  "Το ουρλιαχτό", (ακούμε το απόσπασμα" Μολώχ"   ) μέσα σε ένα δίσκο ("Beat poetry") που περιείχε μελοποιήσεις σε ποιήματα του Άλλεν Γκίνσμπεργκ, του εμβληματικού ποιητή της beat generation. Εμείς θα ακούσουμε ακόμα "Τα παράξενα πουλιά του Σαν Φραντζίσκο" .
Οι Magic De Spell στο πρώτο δίσκο μετά την επανασύνδεση τους θυμούνται τις εξαρχειώτικες καταβολές τους και μελοποιούν Κατερίνα Γώγου. "Εμένα οι φίλοι μου"


ενώ η ίδια η Κατερίνα Γώγου, σε μουσικό χαλί του Κυριάκου Σφέτσα, απαγγέλλει ποιήματα της στο σάουντρακ της ταινίας "Παραγγελία" (1980), που κυκλοφόρησε το 1995 με τίτλο "Στο δρόμο" . Εμείς ακούμε το "Θα 'ρθει καιρός"


Ο Εγγονόπουλος έχει πεθάνει εδώ και τριανταπέντε χρόνια κι έτσι την απαγγελία των ποιημάτων του σε μουσική του Socos ανέλαβε ο Δημήτρης Πουλικάκος. Από το δίσκο που κυκλοφόρησαν με τίτλο "Η Ύδρα των Πουλιών" ακούμε το "Περί ύψους" ("Και σ΄αγαπώ παράφορα...")

και την "Ύδρα των πουλιών"

(Ευχαριστώ πολύ την Dessy Kal  για την υπενθύμιση)

Ο Θάνος Ανεστόπουλος δεν εμποδίστηκε από την διάλυση των Διάφανων Κρίνων και συνέχισε απτόητος να ανοίγει παρτίδες με την ποίηση. Από την παράσταση  "Οι ποιητές γυμνοί τραγουδάνε", που ελπίζουμεε να την δούμε κάαποτε και δισκογραφήμένη, εμείς ακούμε τα δάκρυα των πραγμάτων ("Lacrimae Rerum")του Λάμπρου Πορφύρα

και τον "Πληθυντικό αριθμό" της Κικής Δημουλά

Και μιας και πιάσαμε τις ποιήτριες, ας δούμε τον Κώστα Λειβαδά να προστίθεται σε αυτούς που έχουν μελοποιήσει το "Έρωτας τάχα..." της Μυρτιώτισσας και ας τον ακούσουμε να το τραγουδάει μαζί με την Ελένη Τσαλιγκοπούλου.

Ο Χάρης και ο Πάνος Κατσμίχας υπήρξαν συνεπείς μελοποιητές σε όλη τη διάρκεια της πορείας τους, εξέδωσαν δε το 2002 μια συλλογή με τις μελοποιήσεις τους και τίτλο
"Στους ελαιώνες της αγάπης". (ακούστε το) Εμείς θα ακούσουμε  "Το υπόγειο" Ρίτας Μπούμη - Παππά.


και "Το δωμάτιο" της Λένας Παππά.


Συνεχίζουμε με τις κυρίες, αλλά αυτή τη φορά σε ρόλο συνθέτριας. Η "κόρη" της Λένας Πλάτωνος Μαρία Βουμβάκη, ανάμεσα σε άλλες μελοποιήσεις της ( είδαμε πιο πάνω στη Πολυδούρη) έχει κάνει και αυτή του ποιήματος του Καρυωτάκη "[όταν κατέβουμε τη σκάλα]"...
Παράλληλα, στην "Φαντασία" του Γιάννη Σκαρίμπα, μελοποιεί ένα ποιήμα που ακολουθεί  την αντίστροφη διαδρομή από τις "Γραμμές των οριζόντων", καθως εκεί ήταν ο Καββαδίας που απήυθυνε  τολόγο σε ένα άλλο ποιητή, εδώ είναι ένας άλλος ποιητής που απευθύνεταται στον Καββαδία 

καθώς και τη "Στέρνα" του Γιώργου Σεφέρη.
(Εντός ολίγου θα προστεθούν όλες οι μελοποιήσεις της Βουμβάκη)
Η Πένυ Ραμαντάνη τραγουδώντας τα "Σταυροδρόμια του νότου" του Τάσου Λειβαδίτη αιτιολογεί την , ανάιτια κατά τ' άλλα, ύπαρξη των "Όναρ".
Τέλος, και οι "Ωχρά Σπειροχαίτη" μελοποιούν  εκπροσώπους από τις μεταπολεμικές γενιές, αυτοί τον Τίτο Πατρίκιο και "Μόνο σε εμένα" (Περισσότερα για τους "Ωχρά Σπειροχαίτη" παρακάτω)

Κι ο Παπακωνσταντίνου ο καλός, δηλαδή ο Θανάσης, μελοποιεί Γιάννη  Ζαρκάδη.  "Να βγαίνεις απ' το όνειρο"

και ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας  που, με τα λόγια του Μιχάλη Κατσαρού, μας προτρέπει: "Αντισταθείτε"
 
το Υστερόγραφο, του Κατσαρού πάλι,
και σε δεύτερη εκτέλεση το "Δεν κλαίω" του Γιάννη Ρίτσου και του Μάριου Τόκα

και το "Και να, αδερφέ μου" του Ρίτσου, πάλι, και του Λεοντή.
Ο Διονύσης Σάββόπουλος μελοποιεί τον Ντίνο Χριστιανόπουλο και διαμαρτύρεται τραγουδώντας μαζί με  μαζί με τη Δόμνα Σαμίου  "Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας, ποτέ δεν λένε την αλήθεια". Ήταν, βλέπετε, μακριά τότε ακόμα ο καιρός που και ο ίδιος θα έγραφε τέτοια...
Όταν διαλύθηκαν οι λαικοέντεχνοι "Νέοι Επιβάτες",  ο Δημήτρης Ζερβουδάκης βρέθηκε σε αμηχανία για τη συνέχεια της μουσικής του πορείας, μέχρι τη στιγμή που σε ένα φιλικό σπίτι έπεσε τυχαία από μια βιβλιοθήκη ένα βίβλίο στη σελίδα του ποιήματος του Νίκο Καββαδία "Γράμμα σε ένα ποιητή".. Ποιήμα απάντηση του Καββαδία στο στίχο του Καισαρα Εμμανουήλ "Νομίζω ότι τίποτα πια δε μας σώζει ". Για τον Καββαδία η απάντηση - σωτηρία  ήταν η θάλασσα, για τον Ζερβουδάκη η μελοποίηση του ποιήματος.

Και για να μείνουμε σε κλίμα Καββαδία, οι "Ξέμπαρκοι"  ήταν μια παρέα φίλων που τους άρεσε ο Καββαδίας και με την βοήθεια της Δήμητρας Γαλάνη ηχογράφησαν κάποτε ένα δίσκο (S/S IONION 1934) με ποιήματα του.
Μολονότι ο ήχος τους παραπέμπει ξεκάθαρα στις μαντολινάτες των Επτανήσων, η χειροποίητη και αφτιασίδωτη, αλλά γνήσια και ειλικρινής αίσθηση που σου αφήνει τους δίνει μια αύρα καθαρού ροκ.
όλοι ξέρουν το ποίημα "Θεσσαλονίκη" από τη μελοποίηση του Θάνου Μικρούτσικου...
Εμείς από τους "Ξέμπαρκους" ακούμε το ποίημα "Θεσσαλονίκη 2"

Υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις, που η διασκευή ενός τραγουδιού που βασίζεται σε ποίημα το  εντάσσει στη σελίδα αυτή.
Μια  είναι από τα "Υπόγεια Ρεύματα", (και φαντάζομαι αυτό ισχύει για όλα τα τραγούδια του Μικρούτσικου σε ποίηση Καββαδία, που συμπεριέλαβαν στο σχετικό τους δίσκο) και είναι σε ποίηση Βολφ Μπίρμαν και μετάφραση Δημοσθένη Κούρτοβικ. "Τους έχω βαρεθεί"(Έτσι λέγεται και ο δισκος)

Μια, ακόμα, από τους "Μπλε".  "Θα σημάνουν οι καμπάνες" του Γιάννη Ρίτσου. Σύνθεση Μίκη Θεοδωράκη.

Οι Στέρεο Νόβα δεν μελοποιούν κανένα.  Τα λόγια είναι δικά τους. Ποιος όμως θα αρνιόταν οι στίχοι του Κωνσταντίνου Β. είναι η πιο ανόθευτη ποίηση της εποχής μας?

"6.00 π.μ." (ο θάνατος ενός πολίτη ξεκινάει από τα όνειρα του ΛΟΤΤΟ)
"Ο Εξώστης"

Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει σε όσους δεν έχουν δισκογραφηθεί επισήμως και εμπορικώς.
Είτε για λόγους συγκυριών, όπως οι "Το πλήρωμα του χρόνου" από τη Δράμα, που μελοποιούν τη "Μπαλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνων"  του Καρυωτάκη.
Είτε επειδή δεν γουστάρουν η μουσική τους να μπει στη διαδικασία της εμπορευματοποίησης και να γίνει προϊόν, επιλέγοντας να την παρουσιάζουν και να τη μοιράζουν  στις συναυλίες τους.  Τέτοια περίπτωση είναι οι "Ωχρά Σπειροχαίτη". Με τη βοήθεια του Papatragou, σε νεώτερη εκδοχή της ταινίας θα προστεθούν όλες οι μελοποιήσεις τους...
Πέρα από όσα έχουμε ακούσει, μελοποιούν Νίκο Αλέξη Ασλάνονλου  "Modus Vivendi" .  Τη "Βαρκαρόλα" του Laurent Tailhade σε μετάφραση Κώστα Καρυωτάκη.
Το "Τραγούδι των κανονιών" του Μπερτολντ Μπρεχτ

Ή στο Διαδίκτυο, όπως ο  Παπατράγος, ο οποίος μελοποιεί  (μεταξύ άλλων )τους ιδιάζοντες και ιδιαίτερους στίχους του Αιμόφιλου Τ. Ινφλουέντζα (ναι, και τα δύο είναι ψευδώνυμα ) και  ερμηνεύει, κάνει την ηχοληψία και παίζει όλα τα όργανα." LOCUS DELICTI: MELQUIADES"
 και Lacandona
και περιμένουμε τη συνέχεια, πάτερ...

Το ακόλουθο τραγούδι, βασικά δεν ταιριάζει με τα υπόλοιπα της σελίδας,. Κι ας είναι συνθέτης ο Κώστας Λειβαδάς, που είδαμε πιο πάνω. Γιατί είναι λίγο τσιφτετελοειδές και γιατί τον ερμηνευτή Γιάννη Κότσιρα δεν έχεις κάπως να τον πεις ρόκα. Το παραθέτω όμως γιατί είναι παραγγελιά... (και δεν είναι άσχημο τώρα που το ακούω...) . "Τα βήματα", σε ποίηση της Μυρτιώτισσας.
Τέλος, ΔΕΝ ταιριάζει ως θέμα ούτε το αυτό το τελευταίο τραγούδι. Αλλά δεν υπάρχει περίπτωση σε κάτι δικό μου να μην υπάρχει ο Μανόλης Αναγνωστάκης. "Το σκάκι"