Πάγια άποψη μας είναι ότι η γλώσσα δεν είναι άγριο θηρίο που πρέπει να δαμάζουμε, αλλά ένα σκανταλιάρικο πλάσμα που θέλει να πέσει κυνηγητό.
Στα πλαίσια αυτά, ζητάμε από τους μαθητές μας αφού ολοκληρωθεί η διδασκαλίας της 2ης ενότητας του μαθήματος της Νεοελληνικής γλώσσας, το οποίο αναφέρεται στη γλώσσα, να φανταστούν την γλώσσα ως μια εικόνα, Με όσους μπορούν περισσότερες λεπτομέρειες. Κι έπειτα να την περιγράψουν ή να τη ζωγραφίσουν. (Δες πιο κάτω για προηγούμενες σχετικές εργασίες) Το ίδιο έκαναν και φέτος μαθητές και μαθήτριες από το Γ1 και το Γ2 του Μουσικού Σχολείου Ρόδου και την Γ΄ Γυμνασίου Παραδεισίου. Ενεργοποίησαν την φαντασία τους και είδαν την γλώσσα ως ποτάμι, ως πίνακα, ως.. Γκάρφιλντ, ως ένα παιδί και πολλά άλλλα.
Κατά τα γνωστά, βέβαια, πριν δούμε τις εργασίες των παιδιών, ας δούμε το βίντεο που φτιάξαμε με τις εργασίες των παιδιών που είχαν την μορφή εικόνας. Ως μουσική επένδυση επιλέχθηκε το μουσικό θέμα της Ευανθίας Ρεμπούτσικα "Από στιγμή σε στιγμή".
Ακολουθούν όλες οι εργασίες των παιδιών.
Άννα Παπ.
Ζαχαρίας Σαρρ.
Κωνσταντίνος Ζωίδ.
Μιχαήλ Άγγελος Πατσ.
Ολίβια Παν.
Άγγελος Καρ.
Αν η γλώσσα ήταν εικόνα, θα ήταν ένα θρυλικό πόκεμον ονόματι Γλωσσάριουμ, τύπου φυτού και γλώσσας (μοναδικός τύπος). Ως προς την εμφάνιση, είναι ένα κοράκι με σώμα ανθρώπου με μεγάλα φτερά. Έχει ύψος 2,5 μέτρα και χρώματα άσπρο με πράσινο. Οι κινήσεις του θα ήταν οι εξής:
1η κίνηση: Στροφιλιστή Διάλεκτος. Αυτή η κίνηση θα έστελνε έναν τυφώνα με γράμματα που θα εγκλώβιζε τον αντίπαλο.
2η κίνηση: Μαστίγιο της Γνώσης. Το Γλωσσάριουμ εμφανίζει ένα καφέ μαστίγιο που γράφει "φιλόλογος". Με αυτό το μαστίγιο βαράει τον αντίπαλο με ταχύτητα φωτός και του αφαιρεί 50% δύναμη.
3η κίνηση: Βλέμμα της Αιώνιας Γνώσης. Το Γλωσσάριουμ κοιτάει με θάρρος τον αντίπαλο και μεταφέρει το πνεύμα του σε ένα σύμπαν μόνο με γνώση, στο οποίο θα βαριέται αφόρητα ενώ το σώμα του πίσω στην πραγματικότητα θα δέχεται επιθέσεις.
Το Γλωσσάριουμ είναι πολύ σπάνιο να το βρεις αφού είναι θρυλικό αλλά έχει αφεθεί να διαβάζει βιβλία κάτω από δέντρα. Είναι τόσο σοφό που μπορεί να χρησιμοποιεί οποιαδήποτε ανθρώπινη διάλεκτο- οπότε μπορείς να πιάσεις συζήτηση μαζί του, αφού είναι και πολύ φιλικό, αν καταφέρεις να το συναντήσεις.
Ανδρέας Μπα.
Όταν ακούω τη λέξη "Γλώσσα", σκέφτομαι μια σπηλιά φτιαγμένη από χιλιάδες λέξεις. Όσο πιο μέσα μπαίνεις, τόσο προστίθενται νέες λέξεις και τόσο η σπηλιά βαθαίνει περισσότερο - με αργό ρυθμό αλλά μεγαλώνει. Εκεί φτάνει μόνο η νέα γενιά ενώ οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας μένουν πίσω και δεν ανακαλύπτουν καινούριες λέξεις.
Γιώργος Περ.
Η γλώσσα είναι ένα μεγάλο δέντρο, πανύψηλο κι έχει πάνω άπειρες λέξεις. Όποτε θέλεις να μάθεις μια "πάρα πολύ καλή" λέξη, ανεβαίνεις σε μια τεράστια σκάλα για να φτάσεις στην κορυφή του δέντρου. Εκεί βρίσκεται το πλούσιο λεξιλόγιο, το οποίο το χρησιμοποιούμε όταν είμαστε μαζί με ένα μεγάλο πρόσωπο ή σε κάποια επιχείρηση. Λίγο πιο πάνω από τη μέση, είναι οι "καλές" λέξεις, τις οποίες χρησιμοποιούμε σε άτομα μεγάλης ηλικίας. Στη μέση είναι οι "μέτριες" λέξεις τις οποίες χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητά μας. Τέλος, στο κάτω μέρος είναι οι "κακές" λέξεις, όπως οι βρισιές, τις οποίες δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε.
Παλιότερες υλοποιήσεις της ιδέας
5)2020-21; "Η γλώσσα κι εγώ":
3) 2018-19: Δυστυχώς δεν τις δημοσιεύσαμε
1) 2016-17: Δυστυχώς δεν τις δημοσιεύσαμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου