Για σένα τραγουδώ 15: "Νυχτέρι" (Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου για την Λαξμί Σανκάρ και την Ρόζα Μπαλιστρέρι)

 Στο "Νυχτέρι" του Θανάση Παπακωνσταντίνου (κάτω από τον Βέγα, τον Ντενέμπ και τον Αλτάιρ  για τους οποίους τα έχουμε πει εδώ),  του κρατάνε συντροφιά στον νταλκά του η Σανκάρ και η Μπαλιστρέλι. Και για αυτές θα μιλήσουμε σήμερα... 

 Πρόκειται για την Λαξμί Σανκάρ και την Ρόζα Μπαλιστρέρι οι οποίες είναι οι αγαπημένες

τραγουδίστριες του Παπακωνσταντίνου. Ειδικά για την Μπαλιστρέλι ο θρύλος λέει ότι πήγε μέχρι την Ιταλία ψάχνοντας άγνωστες ηχογραφήσεις της. (Και, βρήκε! Λέει ο θρύλος)

  Η Λαξμί Σανκάρ  γεννήθηκε στην Ινδία το 1926. Είναι νύφη ( ή κουνιάδα, δεν ξέρω πώς πάνε αυτά, πάντως τον αδερφό του είχε παντρευτεί) του Ραβί Σανκάρ, του διάσημου  σιταρίστα  [sic] που από την δεκαετία του '60 έκανε  την ινδική  κλασική μουσική πασίγνωστη.  Ο πατέρας της ήταν ένας από τους στενότερους συνεργάτες του Γκάντι στην προσπάθεια του για την απελευθέρωση της Ινδίας. Ξεκίνησε την καριέρα της ως χορεύτρια στο σχήμα του χορευτή και χορογράφου Ουντάι Σανκάρ, αδερφού του Ραβί και του άντρα της. Κατόπιν μιας περιόδου ασθένειας στράφηκε στη μουσική και στο τραγούδι και ασχολήθηκε με την κλασική ινδική μουσική με πολύ μεγάλη επιτυχία. Πέθανε το 2013. 

`

   Η Ρόζα Μπελιστρέρι είναι η Δόμνα Σαμίου της Ιταλίας, Γεννήθηκε το 1927 στη Σικελία, σε ένα φτωχό χωριό της επαρχίας Αγκριτζέντο. Για να ξεφύγει από τη φτώχεια και την ανέχεια πήγε 

 στη Φλωρεντία  για να δουλέψει ως υπηρέτρια. Η μετακίνηση αυτή άνοιξε τους ορίζοντες στην Μπαλεστέρι και το τραγούδι έγινε για κείνη από μέσο έκφρασης των δυσκολιών της ζωής διέξοδος για ένα καλύτερο μέλλον. Η μετάβαση αυτή επέτρεψε στη φωνή της να γίνει η φωνή των βασανισμένων, των  μόνων, των απόκληρων  και των φτωχών. Η καλλιτεχνική της καριέρας άρχισε σε ηλικία 39 χρονών.  Αρχικά τραγουδούσε παραδοσιακά τραγούδια κι έπειτα τραγούδια που είχαν γραφεί για κείνη, κάποια μάλιστα ήταν δικές της συνθέσεις.  Η Μπαλεστρέρι πέρασε τα επόμενα χρόνια  της ζωής της ,απολαμβάνοντας τις τιμές που αξίζουν στο ταλέντο της, στη Φλωρεντία και τη Σικελία όπου πέθανε το 1990.  Έχει χαρακτηριστεί προσωποποίηση της Σικελίας και φωνή της Μεσογείου.

   

Σε τούτο το νυχτέρι
η Σανκάρ κι η Μπαλιστρέρι
μου κρατάνε συντροφιά.
Κι η νύχτα η κοροϊδεύτρα
κράζει και λαλεί
πάλι νταλγκάδες το παιδί.

Αρχέγονες οι μνήμες
τα παπούτσια φαγωμένα
απ' τις κοκκινόπετρες.
Στην ξενιτιά δεν πήγα
ούτ' αρρώστησα
μα το κλαρίνο με τρυπά.

Ανάμεσα στο Βέγα
τον Ντενέμπ και τον Αλτάιρ
υπάρχει μία θέση του ουρανού.
Όπου θα πάω σαν γίνω
σκόνη αστρική
για κει σας κλείνω ραντεβού.