1. Από τη Ρώμη στη Νέα Ρώμη. [Οι πρώτοι αιώνες του Βυζαντίου (330-717): Η μετεξέλιξη του ρωμαϊκού κράτους (Ι)]

Εδώ να μετακομίσεις από το ένα τετράγωνο στο άλλο και το σκέφτεσαι  κι ο Κωνσταντίνος μετακόμισε ολόκληρη πρωτεύουσα... 

Και χωρίς να χωρίζει...  (Αντίθετα, όπως είδαμε πέρσι, ένωσε ξανά την αυτοκρατορία υπό την εξουσία του) 

 

Ας δούμε πώς και γιατί, αλλά πρώτα  να δούμε άλλες σχετικές αναρτήσεις του ιστολογίου. 

1) Ο Διοκλητιανός και η αναδιάρθρωση της αυτοκρατορίας/ Ο Κωνσταντίνος, ο εκχριστιανισμός και η ισχυροποίηση της ρωμαϊκής Ανατολής

2) Από την κλασική εποχή στο Βυζάντιο. Αυτοκρατορικοί χρόνοι. Pax Romana και παρακμή, Διοκλητιανός και Κωνσταντίνος.

Ακολουθεί το σχεδιάγραμμα της ενότητας γραμμένο υπό ανωνύμου τους Έλληνός ή της Ελληνίδος. 

ΚΕΦ. 1^ο: ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΑΙΩΝΕΣ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ (330-717)

1.    Η μετεξέλιξη του ρωμαϊκού κράτους

1. Από τη Ρώμη στη νέα Ρώμη

Κωνσταντίνος = βάζει τις βάσεις για το Βυζάντιο. 

1)Μεταφορά πρωτεύουσας 

2) Αναγνώριση του χριστιανισμού 

3) Διάκριση στρατιωτικής από πολιτική εξουσία στη διοίκηση 

4) Έκοψε και έθεσε στην κυκλοφορία  ένα καινούργιο σταθερό νόμισμα  (Σόλιδος. Έγινε η βάση για τα βυζαντινά και τα ευρωπαϊκά νομίσματα για τα επόμενα χίλια χρόνια. )

Α) Ίδρυση Κωνσταντινούπολης

324 μ.Χ.: ο Κωνσταντίνος μονοκράτορας του ρωμαϊκού κράτους μεταφέρει την πρωτεύουσα από τη Ρώμη στη θέση του αρχαίου Βυζαντίου.

Θέση σημαντική

Ø  Μοναδική γεωπολιτική θέση, στο σταυροδρόμι Ασίας-Ευρώπης, Μεσογείου-Εύξεινου Πόντου

Ø  Θέση με εμπορική σημασία

Λόγοι μεταφοράς της πρωτεύουσας

v    Η Ανατολή διαθέτει ακμαία οικονομία

v    Επικρατούν πληθυσμιακά οι χριστιανοί, στους οποίους στηρίζεται πολιτικά ο Κωνσταντίνος

v    Από αυτή τη θέση εύκολη η απόκρουση εχθρών (Γότθοι στο Δούναβη, Πέρσες στον Ευφράτη)

Η νέα πόλη τα εγκαίνια της οποίας έγιναν στις 11 Μαΐου 330 ονομάστηκε Κωνσταντινούπολη.  Πολυτελής, θύμιζε τη Ρώμη.

330: Αρχή Βυζαντινής Περιόδου (330-717: Πρωτοβυζαντινή περίοδος)

 

Β) Θρησκευτική πολιτική Κωνσταντίνου

Στόχος του να εξασφαλίσει ενότητα του κράτους. Στηρίχτηκε στους χριστιανούς που ήταν η πολυπληθέστερη πληθυσμιακή ομάδα της Ανατολής. Για να εξασφαλίσει την υποστήριξή τους λαμβάνει ευνοϊκά για τους χριστιανούς μέτρα:

Ø  Μετέφερε το Χριστόγραμμα, σημαντικό χριστιανικό σύμβολο στα νομίσματά του

Ø  Διάταγμα των Μεδιολάνων (313): αναγνώρισε στους χριστιανούς το δικαίωμα να ασκούν ελεύθερα τη θρησκεία τους (ανεξιθρησκεία) > παύουν οι διωγμοί τους

Ø  Α Οικουμενική Σύνοδος Νίκαιας: καταδίκασε αίρεση του Αρειανισμού. Στόχος η ειρήνευση της Εκκλησίας και, κατ’ επέκταση η ειρήνευση της αυτοκρατορίας

Στα επόμενα 200 χρόνια, το Ρωμαϊκό Κράτος χωρίστηκε σε δυο κομμάτια και επικράτησε ο χριστιανισμός. Το Δυτικό Ρωμαϊκό Κράτος διαλύθηκε από τους Οστρογότθους  το 473 και το γεγονός αυτό  αποτέλεσε για τη Δύση την αρχή του Μεσαίωνα. Το Ανατολικό Ρωμαϊκό Κράτος αποτελεί αυτό που μεταγενέστερα ονομάστηκε Βυζαντινή Αυτοκρατορία και άντεξε μέχρι το 1453. Ο χριστιανισμός έγινε η επκρατούσα θρησκεία και ήταν η σειρά των ειδωλολατρών  αλλά και των οπαδών χριστιανικών αιρέσεων να υποστούν διώξεις  για την πίστη τους. Ο χωρισμός του επηρεασμένου από τον ελληνικό πολιτισμό  Ανατολικού Κράτους από το Δυτικό Κράτος στο οποίο επικρατούσε το λατινικό στοιχείο, η αποφυγή του εκγοτθισμού της αυτοκρατορίας και το γεγονός ότι η τα ιερά βιβλία της επικρατούσας θρησκείας, του χριστιανισμού, είναι γραμμένα στην ελληνική γλώσσα είναι οι βασικοί παράγοντες που σιγά σιγά οδήγησαν βαθμιαία στον εξελληνισμό της αυτοκρατορίας. 

Αλλά για όλα αυτά μπορείτε να δείτε εδώ: 

1) O εξελληνισμός του Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους/ Το τέλος του Δυτικού Ρωμαϊκού Κράτους

 

2) Ειδωλολατρία και χριστιανισμός. Δράμα σε δύο πράξεις με ένα ιντερμέδιο.

3) Η επέλαση των βαρβάρων- Η παρακμή και η πτώση της Ρωμαΐκής Αυτοκρατορίας