Πάλι, γιατί ενώ- ας πούμε- για τον St 2-18 , που είναι το μεγαλύτερο άστρο του σύμπαντος (so far), δεν έχουμε κάνει ανάρτηση, για τον Leleākūhonua αυτή είναι η τρίτη.
Η πρώτη ανάρτηση οφείλεται σε παρεξήγηση, στην δεύτερη o Leleākūhonua ήταν αβάπτιστος και κυκλοφορούσε με το παρατσούκλι του , οπότε αυτή εδώ είναι που βάζει τα πράγματα στη θέση τους.
Ο Leleākūhonua (έχετε καταλάβει φαντάζομαι ότι κοπιπεστάρω το όνομα του κάθε φορά που χρειάζεται) είναι σεντνοειδές* ουράνιο σώμα, πιθανός πλανήτης νάνος το οποίο βρίσκεται στα έσχατα του ηλιακού μας συστήματος. Η επίσημη αστρονομική ονομασία του είναι 2015 TG387. και ανακαλύφθηκε το 2015 στο αστεροσκοπείο της Χαβάης.
Mιλήσαμε για τον Leleākūhonua για πρώτη φορά εδώ, τον Οχτώβρη του 2018, τον πρώτο καιρό που το ιστολόγιο έθιγε αστρονομικά θέματα. Αφορμή ήταν το γεγονός της ανακοίνωση από τη ΝΑΣΑ της ανακάλυψης του ακόμα τότε ήταν αβάφτιστου ουρανίου σώματος που οι αστρονόμοι αποκαλούσαν χαϊδευτικά Γκόμπλιν, εξαιτίας της λίγο παλαβής τροχιάς που φαινόταν να έχει και κυρίως εξαιτίας του γεγονότος ότι η ανακάλυψή του έγινε κοντά στο Halloween Στα τρία χρόνια που έχουν περάσει ισχύουν τα όσα γνωρίζαμε και τότε για τον Leleākūhonua, αλλά ας τα πούμε κι εδώ επιγραμματικά. Είναι, λοιπόν, ο Leleākūhonua το τρίτο σεντνοειδές σώμα που ανακαλύφθηκε, βρίσκεται στο άκρο του ηλιακού συστήματος, έχει διάμετρο 220 με 300 χιλιόμετρα και εάν είναι σφαιρικό σώμα, όπως πιθανολογείται, είναι πλανήτης νάνος. Το περιήλιο του είναι στις 65 ΑΜ και το αφήλιο του είναι στα γύρω στις 2000ΑΜ, μακρύτερα από κάθε άλλο αντικείμενο που έχει ανακαλυφθεί στο ηλιακό μας σύστημα μέχρι τώρα, πράγμα που καθιστά τη φράση "στο αφήλιο του Leleākūhonua" ομώνυμη της φράσης "στους διαόλου τη μάνα". Χρειάζεται περίπου 32 χιλιάδες χρόνια για να κάνει μια περιστροφή γύρω από τον Ήλιο. Η ύπαρξη του Leleākūhonua και των άλλων σωμάτων που βρίσκονται στο σημείο αυτό καθώς και η σχεδόν επιμήκης τροχιά του αποτελούν σύμφωνα με τους επιστήμονες ενδείξεις για την ύπαρξη ενός ακόμα πλανήτη ο οποίος δεν έχει ακόμα ανακαλυφθεί. Άλλωστε και ο Leleākūhonua ανακαλύφθηκε τώρα γιατί έτυχε να είναι σχετικά κοντά στον Ήλιο (78ΑΜ) καθώς στο μεγαλύτερο μέρος της τροχιάς του θα ήταν αδύνατο εκ της θέσης του και της απόστασής του να παρατηρηθεί.. Υπολογίζεται ότι ο Leleākūhonua θα φτάσει στο περιήλιό του γύρω στο 2078.
Το μοναδικό που έχει αλλάξει λοιπόν είναι ότι στο μεταξύ βαφτίστηκε. Πήρε τον Ιούνιο του 2020 το όνομα Leleākūhonua, το οποίο είναι το όνομα μιας μορφής ζωής που αναφέρεται σε έναν χαβανέζικο μύθο και από ότι κατάλαβα το πρότεινε μια μηχανή παραγωγής χαβανέζικων ονομάτων, εξαιτίας της ιδιαίτερης τροχιάς του που μοιάζει με τα ταξίδια των αποδημητικών πουλιών.
Φαίνεται. όμως, πως δεν ήταν αυτή η πρώτη φορά για την οποία μιλήσαμε για τον Leleākūhonua καθώς στις 19 του Σεπτέμβρη του 2018 είχαμε αναφερθεί στον V774104. ως το μακρινότερο σώμα που έχει ανακαλυφθεί στο ηλιακό μας σύστημα. Κάτι που δεν ισχύει . Και αυτό όχι γιατί στο μεταξύ έχουν ανακαλυφθεί ακόμα δυο ουράνια σώματα που είναι πιο μακριά (τα οποία οι επιστήμονες αποκαλούν χαϊδευτικά και ανεπίσημα "Farout" kai "Far farout"). Αλλά γιατί ο V774104. δεν υπάρχει! Πρόκειται για μια σύγχυση που δημιουργήθηκε εξαιτίας της ταυτόχρονης ανακάλυψης και ανακοίνωσης του γνωστού τότε μόνος ως 2015TG387 Leleākūhonua και ενός παρόμοιου ουρανίου σώματος, του 2015TH367.. Στη δημόσια ανακοίνωση φαίνεται να έγινε μπέρδεμα και να θεωρήθηκε ο υποτιθέμενος V774104. ως ο 2015TG387 , ο Leleākūhonua δηλαδή, ενώ στην πραγματικότητα τα στοιχεία του υποδηλώνουν ότι ήταν ο 2015ΤΗ367. Η κάτι τέτοιο,. Αυτό πάντως που είναι σίγουρο είναι ότι εξαιτίας του γεγονότος αυτού καθώς και του ανύπαρκτου όπως φαίνεται εξωφεγγαριού που αναφέρεται σε αυτήν την ανάρτηση, σταμάτησα να θίγω ζητήματα της αστρονομικής επικαιρότητας, περιμένω να κατακάτσει η σκόνη...
Discovery images of 2015 TG387, taken 3 hours apart at the Subaru Telescope on October 13, 2018. 2015 TG387 is the dot moving near the center. |
Και όποιος ξέρει πώς προφέρεται ο Leleākūhonua στα ελληνικά να μας το πει. Εγώ θα το λέω Λελεακουονούα .
*Τα σεντνοειδή είναι μεταποσειδώνια ουράνια σώματα που βρίσκονται σε τροχιά κάπου μεταξύ των δυο πιο απομακρυσμένων περιοχών του ηλιακού συστήματος, του Διασκορπισμένου Δίσκου και του Νέφους του Όορτ. Χαρακτηρίζονται από την ιδιαίτερη εκκεντρότητα των τροχιών τους, η οποία θεωρείται ότι επηρεάζεται από την έλξη κάποιου μεγαλύτερου ουράνιου σώματος, ενός πλανήτη που δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμα., καθώς είναι πολύ μακριά από τον Ποσειδώνα για να επηρεαστούν από αυτόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου