Μικροί κριτικοί στον κοροναϊό 2 :"Βρες χρόνο" (Ιρλανδική προσευχή ίσως, σίγουρα πια ΟΧΙ σε μετάφραση Γιάννη Ρίτσου), του Χρήστου Μ. από το Ε1 του Μουσικού Σχολείου Ρόδου

(Σε σχόλιο της, κάτω από το κείμενο η κυρία Ρίτσου ξεκαθαρίζει ότι δεν έχει καμία σχέση με τον Ρίτσο)

Ο Χρήστος από το Ε1 του Μουσικού Σχολείο Ρόδου, επέλεξε στα πλαίσια του μαθήματος της Λογοτεχνίας να σχολιάσει ένα ποίημα. 

  Πρόκειται για την ιρλανδική προσευχή "Βρες χρόνο"* που πιθανότατα μετέφρασε ο Γιάννης Ρίτσος 

«Βρες χρόνο» (Ιρλανδική προσευχή. Μετάφραση:  Γιάννης Ρίτσος)

   Το ποίημα «Βρες χρόνο» είναι ένα από τα πολλά ποιήματα, δικά του ἠ μεταφρασμένα,  τα οποία δημοσιεύθηκαν κατά την διάρκεια της ζωής του.   Πιθανότατα, πρόκειται για μια ιρλανδική προσευχή, όπως  βρήκα να υποστηρίζει σε ένα σχόλιο στο  You Tube  η κόρη του Ρίτσου, Έρη. Σε αυτό,  υπογραμμίζεται το τι είναι πραγματικά σημαντικό στην ζωή.

   Το ποίημα, αρχικά, λέει «βρες χρόνο για δουλειά», σύμφωνα με το ποίημα η δουλειά είναι το βασικό συστατικό της επιτυχία. Με άλλα λόγια, για να πετύχει κάποιος στη ζωή χρειάζεται θυσίες.  Πολύ λίγοι βρίσκουν έτοιμη μία ζωή έτσι όπως την θέλουν. Η πλειοψηφία αναγκάζεται να στερηθεί πράγματα που ίσως κάποτε να τα θεωρούσε δεδομένα για να πετύχει και να ζήσει την ζωή έτσι όπως πραγματικά την θέλει.

   Στη δεύτερη στροφή, το ποιητικό υποκείμενο αναφέρεται στην σκέψη και επισημαίνει ότι αυτή είναι πηγή δύναμης εννοώντας ότι καθώς σκέφτεται κανείς κάτι που τον ενοχλεί ή τον χαροποιεί, γενικότερα που τον απασχολεί, παίρνει δύναμη για να συνεχίσει ακλόνητος την πορεία του σε αυτό το ταξίδι που λέγεται ζωή, έτσι ώστε κάποτε να καταφέρει να ξεπεραστούν όλα τα προβλήματα τα οποία μπορεί να ταλανίζουν το μυαλό του καθένα από εμάς. Με άλλα λόγια, όταν κάποιος σκέφτεται ένα θέμα που τον απασχολεί «προσγειώνεται» και προσπαθεί να λύσει οτιδήποτε και αν τον ενοχλεί.

   Στην τρίτη στροφή, το ποίημα, λέει «βρες χρόνο για παιχνίδι». Το ποιητικό υποκείμενο θεωρεί το παιχνίδι ως μυστικό της αιώνιας νιότης. Με αυτό εννοεί ότι με το παιχνίδι μπορεί κάνεις να μείνει για πάντα παιδί, παίζοντας, γελώντας αλλά και μένοντας «αθώος» όπως ένα παιδί. Με άλλα λόγια, η αιώνια νιότη, εκτός από την ευεξία που προσφέρει, προσφέρει και άλλες αρετές που έχει ένα παιδί όπως η αθωότητα και το καθαρό μυαλό.

   Η επόμενη στροφή ο αναφέρεται στο διάβασμα το οποίο ορίζεται ως το θεμέλιο της γνώσης. Διαβάζοντας, ο καθένας από εμάς μπορεί να μάθει ό,τι θέλει, από το πιο ασήμαντο πράγμα που συνέβη προχθές έως και την σημαντικότερη ανακάλυψη της γενετικής. Με άλλα λόγια, το διάβασμα εκτός από το θεμέλιο είναι και η πηγή της γνώσης. Διαβάζοντας κανείς μπορεί να αναπτύξει την κριτική του σκέψη και ικανότητα με ταχύτατους ρυθμούς, πράγμα που καθιστά τον άνθρωπο ικανό να πάρει ορθές αποφάσεις που να κάνουν, αυτές με τη σειρά τους, ευκολότερη τη διαβίωση επάνω στη γη και ανάμεσα στους συνανθρώπους μας.

   Στην 5^η στροφή το ποιητικό υποκείμενο αναφέρεται στην φιλία και το πόσο σημαντική είναι για να οδηγηθεί κάνεις στην ευτυχία. Εδώ τονίζεται πει πως με τους φίλους  -οι οποίοι, παρεμπιπτόντως, είναι και η οικογένεια που ο καθένας από εμάς διαλέγει ,τους πραγματικούς φίλους (όχι δηλαδή αυτούς  που κάνουν πράγματα πίσω από την πλάτη σου και μετά εσύ τα μαθαίνεις ένα χρόνο αργότερα από μία τυχαία συζήτηση που κατά λάθος οι συγκυρίες την έφεραν έτσι και αυτός /αυτή τα ξέρασε μόνος-μόνη  του-της όλα) -προοδεύεις και γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος.

   Στην επόμενη στροφή, το ποίημα λέει «βρες χρόνο για όνειρα». Ονειροπολώντας ο καθένας από εμάς αντλεί δύναμη για να συνεχίσει και, όπως λέει και το ποίημα, τα όνειρα θα τραβήξουν το όχημά σου ως τα αστέρια. Έχοντας δηλαδή, όνειρα, ο οποιοσδήποτε παίρνει κουράγιο και συνεχίζει να παλεύει για να τα πραγματοποιήσει το γρηγορότερο δυνατό.

   Στην έβδομη στροφή, αναφέρεται ότι πρέπει να βρεθεί χρόνος να αγαπάμε και να αγαπιόμαστε, πράγμα που το ποιητικό υποκείμενο θεωρεί ως προνόμιο των θεών. Οι θεοί αγαπούν αλλά ταυτόχρονα και αγαπιούνται. Για να το καταφέρει κάποιος θνητός… θα πρέπει να προσπαθήσει πολύ.

    Η επόμενη στροφή μας παροτρύνει να κοιτάξουμε γύρω μας, διότι ο χρόνος σε μία ημέρα είναι λιγοστός, σύμφωνα με το ποιητικό υποκείμενο, για να είναι κανείς εγωιστής. Όντας κάποιος εγωιστής, αναιρεί το νόημα και το περιεχόμενο της πέμπτης και της έβδομης στροφής, πράγμα το οποίο φρενάρει την επίτευξη του απώτερου σκοπού της ζωής , την ευτυχία.

   Στην ένατη στροφή, αναφέρεται, κατά την προσωπική  μου άποψη, το σημαντικότερο στοιχείο στη «συνταγή» της ευτυχίας, το γέλιο, το οποίο από το ποιητικό υποκείμενο χαρακτηρίζεται ως «η μουσική της ψυχής. Το γέλιο είναι αγχολυτικό, ενισχύει το ανοσοποιητικό και γενικότερα προσφέρει ευεξία. Χωρίς το γέλιο μία ζωή δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε ευτυχισμένη ούτε πετυχημένη. Το γέλιο είναι κλινικά αποδεδειγμένο ότι έχει αναρίθμητα οφέλη, όταν υπάρχει στην ζωή μας, ενώ η απουσία του ή της χαράς χαρακτηρίζεται αποκλειστικά και μόνο από επιπτώσεις.

   Στην τελευταία στροφή, δίνεται έμφαση στο να βρει κανείς χρόνο να είναι παιδί. Αυτό έχει ακριβώς το ίδιο νόημα με την τρίτη στροφή η οποία αναλύθηκε παραπάνω, απλά τιθέμενη στο τέλος του ποιήματος τονίζεται η σημασία του.

  Γενικότερα ,στο ποίημα, κυριαρχεί το β’ ενικό πρόσωπο, προσδίδοντας του ένα πιο οικείο, προτρεπτικό και συμβουλευτικό ύφος. Το ύφος ,επίσης, είναι φιλικό και άμεσο. Επιπλέον, στο ποίημα κυριαρχεί η χρήση σχημάτων λόγου, τα οποία το καθιστούν ζωηρότερο. Τέλος, η συνεχής επανάληψη των φράσεων «βρες χρόνο» και «αυτό είναι» τονίζουν την σημασία αυτών των ενεργειών/δραστηριοτήτων στην ζωή.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 *Χρειάστηκε και εγώ και ο Χρήστος να κάνουμε μια μίνι έρευνα και προβούμε σε εικασίες όσον αφορά την ταυτότητα και την προέλευση του ποιήματος. Στο διαδίκτυο κυκλοφορεί ευρέως σε  αρκετές ανυπόληπτες, επαρχιακές ή παρακμιακές ιστοσελίδες που άκριτα αναδημοσιεύουν κουτσομπολιά και  συνωμοσίες για τα χιτ (μεταξύ των οποίων δυστυχώς και εκείνη του εφηβικού μου ήρωα του Γιάννη Πετρίδη)   έχοντας συγκολλημένο αυθαίρετα  στο τέλος την πρώτη στροφή από ένα άλλο πολύ γνωστό ποίημα του ποιητή, την "Ειρήνη".  Ο Χρήστος βρήκε το ποίημα από ένα λυσάρι, το οποίο, όπως φαίνεται από την φωτογραφία, αναφέρει ότι το ποίημα είναι του Ρίτσο και το πήρε από το 

     Ωστόσο, σε σχόλιο της σε αυτό εδώ το βίντεο, 

η Έρη Ρίτσου, η κόρη του ποιητή, αναφέρει ότι δεν είναι ποίημα του Ρίτσου, αλλά πρόκειται για μετάφραση, χωρίς να διευκρινίζει, ρητά τουλάχιστον, ότι είναι του Ρίτσου αυτή, μιας ιρλανδικής προσευχής. Ως κόρη του και θεματοφύλακας του έργου του κάτι παραπάνω θα ξέρει. [17/11: Η κύρια Ρίτσου ξεκαθαρίζει σε σχόλιο της στο ιστολόγιο και σε σειρά δημοσιεύσεων της στο διαδίκτυο ότι το ποίημα δεν έχει καμία σχέση με τον Ρίτσο ούτε και το έχει μεταφράσει ο ποιητής. Και ο εκδοτικός οίκος από τον οποίο προέρχεται το λυσάρι στο οποίο ο μαθητής μου βρήκε το ποίημα παραδέχεται ότι αντέγραψε το ποίημα από το διαδίκτυο, όπως βλέπω εδώ στον Σαραντάκο. Χαίρομαι αν η παρούσα δημοσίευση, η πρώτη στην οποία έγινε μια πρόχειρη έστω απόπειρα να ανασκευαστεί ο μύθος, έγινε η αιτία με οποιονδήποτε τρόπο να αποκατασταθεί η αλήθεια. ] Συνεξετάζοντας λοιπόν, όλα τα δεδομένα που μπορούσαμε να συγκεντρώσουμε υπό τις παρούσες συνθήκες  εικάζουμε ότι πρόκειται για μετάφραση μιας ιρλανδικής προσευχής από το Ρίτσο, την οποία το εν λόγω λυσάρι τσίμπησε από εκεί που λέει, λησμονώντας όμως να αναφέρει ότι είναι μετάφραση. Και όσον αφορά το διαδίκτυο, ότι κάποιος κάπου κάποτε αυθαίρετα κόλλησε το ένα δίπλα στο άλλο κομμάτια από δυο διαφορετικά ποιήματα με τα οποία σχετίζεται κάπως ο Ρίτσος, για να το κάνει πιο πιασιάρικο, κατά τη γνώμη του,  και δια της μάστιγας του άκριτου κοπιπεϊσταρίσματος  εξαπλώθηκε όπως ο κοροναϊός, παντού,  όπως μαρτυρούν κι άλλες περιπτώσεις όπως η υποτιθέμενη φράση του Ισοκράτη  περί δημοκρατίας  και το υποτιθέμενο ποίημα του Σουρή με την Ελλάδα που από χώρα ηρώων βγάζει γαϊδάρους.

Και μια αντιπολίτευση