Για το "μπαρ"

Όποιος μπήκε γιατί νομίζει ότι είναι υποχρεωτικό...
Να την "κάνει"!
ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!

(Εκτός από όταν δεν έχουμε βιβλία... Τότε είναι υποχρεωτικό... Για γκελ μπουρντά, καμάρια μου!)

Κυριακή 15 Μαΐου 2016

Αντί επιλόγου (για τα παιδιά που δίνουν Πανελλήνιες και όχι μόνο )

Αυτό είναι λοιπόν... Έφτασε η στιγμή που περιμένατε ένα χρόνο τώρα...
Φτάσατε στο τέλος την   αυτήν τη σύγχρονη, φριχτή τελετή ενηλικίωσης ...
Μόνο που όλα τελειώνουν, για να ξεκινήσει κάτι άλλο.
Και οι Πανελλήνιες μπορούν να γίνουν και βατήρας πραγματοποίησης ονείρων, κάνοντας μας αυτό που θέλουμε να γίνουμε και μας αφήνει να δούμε "τα φώτα της πόλης", Αμαλία, με άλλα μάτια...  (Αλλά δεν είναι και το μόνο πράγμα που το κάνει, υπόψιν )
Σας αποχαιρετάω όλους, όσους δώσατε κι όσους δε δώσατε διαλέγοντας άλλο τρόπο να εκπληρωθούν τα όνειρά σας, με δυο στιχάκια από τη δανεική αυτοβιογραφία μου, ευχόμενος ....................................................................................... [ανοιχτή ευχή, όσο ανοιχτή (ας) είναι η ζωή σας ]
Πανελλήνιες: Η ζωή μετά... (Γαμάτη)

Δεν υπάρχουν σχόλια: