Για το "μπαρ"

Όποιος μπήκε γιατί νομίζει ότι είναι υποχρεωτικό...
Να την "κάνει"!
ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!

(Εκτός από όταν δεν έχουμε βιβλία... Τότε είναι υποχρεωτικό... Για γκελ μπουρντά, καμάρια μου!)

Πέμπτη 19 Μαΐου 2016

Ο Έρωτας, το τραγούδι του... (Τα έργα των μαθητών-τριών από το Ε1 του Μουσικού Σχολείου Ρόδου με θέμα τον έρωτα και αφορμή το Γ' στάσιμο της "Αντιγόνης")

  Συνεχίζοντας την  παράδοση (Τι εννοείτε δεν είναι παράδοση η δεύτερη φορά που κάνεις κάτι; Εδώ ο άλλος ανοίγει μαγαζί και γράφει στην ταμπέλα "Μαζί σας από το 2016"...) επ' αφορμής του Γ΄στάσιμου της "Αντιγόνης" ασχολούμαστε με τον έρωτα μέσω των εργασιών που υλοποίησαν  μαθητές από το Ε1 του Μουσικού Σχολείου Ρόδου
     Η εργασία ήταν επιθυμία της Μαρίας και  προαιρετική (όπως και η αντίστοιχη καταληκτική πέρσι στην Λογοτεχνία με τα ίδια λίγο πολύ παιδιά) για τους υπόλοιπους και καθένας μπορούσε να ασχοληθεί με ό,τι ήθελε, μοναδικός περιορισμός  ήταν  το έργο να έχει ως θέμα τον έρωτα.
    Το πρώτο πάντως τραγούδι που θα ακούσουμε είναι  "Το όνομα σου", ένα τραγούδι του Θέμη Καραμουρατίδου σε στίχους του Οδυσσέα Ιωάννου. Η Νατάσα Μποφίλιου που το τραγουδάει θα ήταν ένας επαρκής λόγος, γιατί ποιος θα μπορούσε σήμερα να βρει κάτι πιο ερωτικό από αυτήν....
  
    Ωστόσο,  το διάλεξα γιατί πέρα από την ερωτική του ατμόσφαιρα  είναι ταιριαστό με την τραγωδία, καθώς το κλίμα του απηχεί την  και την ανιδιοτελή αγάπη (ο προσδιορισμός είναι μάλλον περιττός, γιατί αν είναι ανιδιοτελής δεν είναι αγάπη ) της Αντιγόνης για τον αδερφό της.
Psyche et L'Amour (1889) by
William-Adolphe Bouguereau
Ας πάμε τώρα στα λόγια και τις μουσικές των παιδιών...
Μαρία Κατερινα 
Η Μαρία παίζει με την κιθάρα της και τραγουδάει ένα τραγούδι με τίτλο "Θάλασσα μάτια" σε μουσική και στίχους δικούς της.


  Βαγγέλης Ξ.
Ο Βαγγέλης  διασκεύασε ένα τραγούδι του Νίκο Ξυλούρη, το " Μια χωριaνή μου πέρδικα" σε μουσική του Νίκου Ξυλούρη και στίχους του Ερρίκου Θαλασσινού. Παίζει λαούτο και τραγουδάει ο ίδιος


 Άννα Ραφαέλα
Η Άννα έγραψε μια σειρά τετράστιχα με ερωτικό θέμα. 

 Περνάνε ώρες και στιγμές,
καρδιά μου μακριά σου
και πως να ζήσω δίχως σου,
χωρίς την αγκαλιά σου.

Άγγελο για προστάτη σου,
αγάπη μου, σου στέλνω.
Δίπλα του να στέκεται
εγώ του παραγγέλνω.

Αγάπη μου, τα μάτια σου
χρυσός μες στην καρδιά μου .
Αχ, να'ξερες πως θα 'θελα
να σ' είχα εδώ κοντά μου!

Το χέρι όταν μου κρατάς
ζεσταίνεις την καρδιά μου,
εσένα θέλω δίπλα μου
για να 'χω τη χαρά.

Ποιος χρόνος, ποια απόσταση;
Μηδαμινά μετράνε.
Μονάχα είναι νούμερα
για αυτούς που αγαπάνε.

Είσαι εσύ για μένανε
πηγή ζωής, χαρά μου.
Γιατί εσύ χαράχτηκες
απάνω στην καρδιά μου.

Είναι η απόσταση γυαλί ,
τον άνθρωπο ματώνει.
Μα η αγάπη είν΄φωτιά
Για αυτό και το λυώνει. 
Νικος Τ.
Ο Νίκος συνέθεσε  δυο ερωτικά  θέματα και τα παίζει στην κιθάρα του.
Η δίψα του έρωτα


Η Νοσταλγία των δύο γυναικών (Τρέμολο)


Δήμητρα 
    Η Δήμητρα έγραψε ένα σύντομο στοχαστικό δοκίμιο διερευνώντας τη σχέση αγάπης και έρωτα.

Αγάπη ή... έρωτας;
Τι είναι αγάπη και τι είναι έρωτας;...Ποια η διαφορά τους λοιπόν; Αγάπη είναι να νοιάζεσαι...να μιλάς με τον άλλον. Να τον προστατεύεις διακινδυνεύοντας την δική σου ζωή. Να μπορείς να τον εμπιστευτείς στα τυφλά...χωρίς αποδείξεις! Να μην δικαιολογείσαι. Να είσαι αφοσιωμένος στο άτομο που θες να έχεις δίπλα σου. Να αισθάνεσαι πως αν χαθεί, θα χαθείς και εσύ μαζί του. Αγάπη είναι να ξυπνάς δίπλα στον άνθρωπό σου και το πρώτο που θα κάνεις να είναι να τον αγκαλιάσεις. Αγάπη είναι ακόμα και όταν δεν είναι μαζί σου να τον σκέφτεσαι και να τον νοιάζεσαι το ίδιο και περισσότερο. Αγάπη είναι όσα δεν μπορείς να πεις με λέξεις. Όσα δεν θα ακουστούν ποτέ με την φωνή, αλλά μόνο με τις πράξεις. Αγάπη είναι να παραδίδεις την ψυχή σου ολοκληρωτικά στον άλλον...αυτό, είναι αγάπη! Ο έρωτας...περίπλοκος. Πολλές φορές τόσο δυνατός που αψηφά κάθε εμπόδιο και κάθε κίνδυνο. Ένας ατελείωτος ενθουσιασμός. Συναισθήματα μπερδεμένα και ανακατεμένα μεταξύ τους, που δημιουργούν ένα άγχος και μία ανάγκη να είσαι μαζί με τον άλλο. Όλα τόσο έντονα που πολλές φορές τρομάζουν. Μία δύναμη που ξεπερνά την λογική. Δημιουργεί χαρά, όμως γίνεται τόσο καταστροφικός που διαλύει την ψυχή σε κομμάτια που δύσκολα ξαναενώνονται. Και η αγάπη και ο έρωτας είναι τόσο δυνατά συναισθήματα. Ή καλύτερα καταστάσεις. Εκεί καθένας από εμάς αναζητά αυτό το κάτι που θα τον συμπληρώσει. Αυτό που του λείπει και που θέλει όσο τίποτε άλλο. Έναν ‘απόλυτο’ άνθρωπο. Και τα δύο όμως είναι τόσο καταστροφικά. Χαράζουν στην μνήμη στιγμές, στο σώμα αφήνουν το άγγιγμα, και στην ψυχή πληγές. Τέτοιες που σιγά σιγά καταστρέφουν την εμπιστοσύνη στους ανθρώπους και ανοίγουν νέους δρόμους καχυποψίας, δυσπιστίας και σκληρότητας. Όταν όμως αυτά τα δύο σμίξουν, τότε συμβαίνει κάτι το μαγικό που αναρωτιέσαι αν όντως είναι αληθινό. Δύσκολο πράγμα λοιπόν η αγάπη. Δύσκολο πράγμα και ο έρωτας. Κότσια χρειάζεται και στα δύο. Κότσια, μία δόση τρέλας και πραγματικά συναισθήματα...


Psyche Revived by Cupid's Kiss (1793) by Antonio Canova

Δεν υπάρχουν σχόλια: