Η δίκη της Φραγκογιαννούς- Της ανταποκρίτριάς μας Δήμητρας Π. από το Δ2 του Μουσικού Σχολείου Ρόδου

     Ξέρετε όλοι ήδη από πέρσι ότι σε μια εναλλακτική πραγματικότητα η Φραγκογιαννού, η κεντρική ηρωίδα της νουβέλας "Η φόνισσα" δεν πνίγηκε μεταξύ θείας και ανθρώπινης  δικαιοσύνης, όπως ήθελε ο συγγραφέας της,   ο Παπαδιαμάντης. Συνελήφθη και δικάστηκε κανονικά. Πλήρες ρεπορτάζ της δίκης μας παρέχει αυτοβούλως η Δήμητρα Π. , η ακάματη ρεπόρτερ από το Δ2 του Μουσικού Σχολείου Ρόδου... 

Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ   ΤΗΣ   ΦΡΑΓΚΟΓΙΑΝΝΟΥΣ

   Η Φραγκογιαννού μετά την σύλληψή της βρίσκεται στο δικαστήριο. Δεν νοιώθει ένοχη και ετοιμάζεται για την δίκη της. Γνωρίζοντας τον λόγο που δικάζεται είναι πάρα πολύ ψύχραιμη και έτοιμη για όλα. Η δίκη αρχίζει! Η Φραγκογιαννού βλέποντας πως η εισαγγελέας είναι γυναίκα πιστεύει πως θα αθωωθεί. Η εισαγγελέας καλεί την Φραγκογιαννού στο εδώλιο κατηγορουμένου. Η Φραγκογιαννού, σίγουρη για την αθώωσή της,  ανεβαίνει και περιμένει την πρώτη ερώτηση.

   Ο πρώτος εκ των δικηγόρων απηύθυνε ερώτηση προς την κατηγορουμένη:

 "Διαπράξατε έγκλημα… και όχι ένα ή δυο αλλά μία σειρά από φόνους. Αρνείστε την κατηγορία;"

"Φυσικά και όχι ", απάντησε, "… αλλά δεν μπορώ να πω πως διέπραξα φόνο. Απλά βοήθησα τα κορίτσια να βγουν από την δύσκολη θέση αργότερα να δώσουν οι ίδιες ένα τέλος στην ζωή τους. Το έκανα εγώ για αυτές και είμαι σίγουρη πως έτσι είναι καλύτερα. Οι γονείς είναι εγωιστές που δεν σκέπτονται πως αν ζούσαν και μεγάλωναν τα κορίτσια τους θα περνούσαν δύσκολα. Το μέλλον τους θα εξαρτιόταν από αυτούς. Θα έπρεπε να μου είναι ευγνώμων και όχι να με τρέχουν στα δικαστήρια."

    Ο πρώτος δικηγόρος αποσύρθηκε άφωνος και σαστισμένος από την απάντησή της.

    Οι υπόλοιποι δικηγόροι, σίγουροι πως απευθύνονται σε μία διαταραγμένη προσωπικότητα, άρχισαν να σκέπτονται τις ερωτήσεις καλύτερα, φοβούμενοι μήπως η κατηγορουμένη αντιδράσει και τους επιτεθεί. 

    Οι ερωτήσεις έπεφταν βροχή… Η Φραγκογιαννού απαντούσε χωρίς πρόβλημα με μεγάλη, σχιζοφρενική, απάθεια… Η Εισαγγελέας, οι δικηγόροι, οι ένορκοι και όχι μόνο  είχαν μείνει άφωνοι με αυτά που άκουγαν… Οι απαντήσεις που έδινε η Φραγκογιαννού ήταν πολύ κυνικές. Οι προθέσεις που είχε αν αθωωνόταν, δηλαδή, να συνεχίσει να σκοτώνει κορίτσια, και η άδεια που ζήτησε από την Εισαγγελέα να μην την συλλαμβάνουν κάθε φορά που διαπράττει φόνο ήταν τόσο παράλογες όσο και η ψυχραιμία που είχε η ίδια όταν μιλούσε.

   Η εισαγγελέας πρότεινε πως η κατηγορούμενη ήταν ένοχη και ψυχικά διαταραγμένη. Είχε διαπράξει μία σειρά δολοφονιών και η ποινή της θα έπρεπε να είναι ανάλογη των πράξεών της, αλλά όχι ίση.

    Η ποινή της αποφασίστηκε. Δικάστηκε σε τετρακόσια χρόνια φυλάκισης και καταναγκαστικά έργα. Επίσης, να δώσει αποζημίωση σε όλες τις οικογένειες.  Ανάλογα με το πόσα κορίτσια είχε σκοτώσει θα έδινε τα διπλά σε γρόσια. Αυτό βέβαια δεν θα γύριζε πίσω τις χαμένες ζωές, αλλά φυσικά δεν θα επέτρεπε και στην ίδια να διαπράξει άλλα εγκλήματα, συνεπώς να αφαιρέσει άλλες ζωές.

(Τα παραπάνω εκτυλίχθηκαν στην οδό Σανταρόζα )