Γράμματα από το μέλλον, μέρος 2ο: Στην Ελένη Αλταμούρα.

Previously on Afterschoolbar 

   Xάσμα στο χρονικό συνεχές δημιούργησε μια σκουληκότρυπα που επέτρεψε στους μαθητές του Δ1 και του Δ2 του Μουσικού Σχολείου Ρόδου να έρθουν σε επαφή με την Ελισάβετ Μουτζαν και την Ελένη Αλταμούρα γράφοντας τους ένα γράμμα.

  Στην παρούσα ανάρτηση θα δημοσιευτούν τα γράμματα που εστάλησαν με αποδέκτη την Ελένη Αλταμούρα. Υπενθυμίζω ότι στο τέλος της ανάρτησης αποκαλύπτονται οι αλλαγές που επέφερε στο χωροχρόνο η αλληλογραφία των μαθητών με τις δυο γυναίκες.

   Όπως και στην προηγούμενη ανάρτηση, τα γράμματα διανθίζονται με τραγούδια που απευθύνονται σε συγκεκριμένα πρόσωπα εν είδει αφιερώματος... Tribute που λέμε στα ελληνικά.

Το ξαναλέω. Μην ξεχάσετε να διαβάσετε την ανάρτηση μέχρι το τέλος ώστε να πληροφορηθείτε τις επιπτώσεις αυτής της παραβίασης στο χωροχρόνο που επέτρεψε στους μαθητές μου να επικοινωνήσουν με δυο πρόσωπα από το παρελθόν.... 

 Περισσότερα για την Ελισάβετ Μουτζάν στους παρακάτω συνδέσμους: Εδώ  , εδώ, εδώ , εδώ , εδώ,   κι εδώ

Περισσότερα για την Ελένη Αλταμούρα στους παρακάτω συνδέσμους: εδώ κι εδώ

Ακολουθούν τα γράμματα των παιδιών.

[Από τον Αλκίνοο για τον  Έντγκαρ Άλλαν Πόε
]

Καλλιόπη

Ρόδος 16/10/2014

    Αγαπητή Ελένη,

    Είναι τόσα αυτά που θέλω να σου γράψω και άλλα τόσα αυτά που θέλω να σε ρωτήσω, που δεν ξέρω από πού να αρχίσω.

    Νοιώθω απέραντο θαυμασμό για τον δυναμισμό σου, που λόγω της αστείρευτης ανάγκης για να τελειοποιήσεις  τις γνώσεις σου στην ζωγραφική, παίρνεις το ρίσκο  να ντυθείς και να παραμείνεις ως άντρας για ένα με δύο χρόνια στην σχολή των περίφημων Ναζαρηνών ζωγράφων.

    Άραγε τι είναι αυτό που θα συμβάλλει ώστε να γίνει ο τρόπος σκέψης σου αντρικός ; Πως θα μπορέσεις να κρύψεις τις ευαισθησίες μιας γυναίκας στους πίνακες ζωγραφικής που θα δημιουργήσεις; Πόσο σκληρή μπορεί να γίνει η ματιά σου; Δεν φοβάσαι μήπως προδοθείς από τα δημιουργήματά σου; Ή μήπως σκληρύνεις μέσω αυτών; 

    Πόσες φορές προσπάθησα να μπω στην θέση σου, να ντυθώ, να περπατήσω, να μιλήσω σαν άντρας, μήπως και καταλάβω πόσο δύσκολο θα είναι για σένα ούτε που μπορείς να σκεφτείς.

    Όπως η Κυρά, έτσι και εσύ μοναδική με θάρρος και πυγμή. Πόσο πολύ θα ήθελα να πάρω από εσάς  την δύναμη να πω η να κάνω κάτι από όλα αυτά που μου απαγορεύονται  για λόγους ευγενείας.

    Ναι είμαι και εγώ μία Ελληνίδα, μα όχι και τόσο γενναία. Δεν νομίζω να μπορούσα ποτέ να κρύψω σαν εσένα την αλήθεια από τον πατέρα μου. Θέλω βλέπεις να ασχοληθώ με το τραγούδι, μα ο πατέρας μου πάντοτε λέει πως δεν είναι αυτό επάγγελμα για κορίτσια της σειράς μας. Στυφή, τετράγωνη γνώση ενός νομικού, τι να καταλάβει; Αυτό που θέλει για μένα είναι να ακολουθήσω το επάγγελμά του και να πραγματοποιήσω βέβαια και ένα καλό γάμο με έναν επιφανή νέο της τάξεως μας, τίποτα άλλο.

    Πόσο πολύ θα ήθελα να είχα το κουράγιο να μπω μέσα σε ένα πλοίο για την Νάπολι και να έρθω να σε βρω.

    Μα δυστυχώς εγώ δεν μπορώ να γίνω ο Κανένας, γιατί είμαι η κόρη του κ. Δημητρακόπουλου.

    Θα προσμένω λοιπόν με ανυπομονησία να μάθω νέα σου και ελπίζω ότι θα έχω την τιμή να δω υπογεγραμμένο, ένα έργο σου.

Μετά τιμής

Καλλιόπη Χ.
[Από  τον Μάνο Λοΐζο για τον Τσε Γκεβάρα
]
Ζωζώ

K. Αλταμούρα-Μπούκουρα 

    Είμαι η Σωτηρία Γ. και έκρινα απαραίτητο να σας στείλω ένα γράμμα και να σας πω για τα δικαιώματα των δύο φύλων τότε και σήμερα. Εκείνη την εποχή οι γυναίκες ήταν εσώκλειστες και τα μόνα μέρη που επιτρεπόταν να πάνε ήταν η εκκλησία και το σπίτι.  Οι γυναίκες τότε δεν μπορούσαν να ασκήσουν όποιο επάγγελμα επιθυμούσαν, βασικά δεν τους επιτρεπόταν καν να ασχοληθούν με  κάτι εκτός από τις δουλειές του σπιτιού, την ανατροφή των παιδιών και  να προσέχουν το ύφος και τη συμπεριφορά τους απέναντι στον άντρα  τους .Εσείς όμως καταφέρατε με τη βοήθεια του πατέρα σας να  πάτε στην Ιταλία, να μεταμφιεστείτε σε άντρα για να περάσετε στη σχολή Τέχνης  και να κάνετε το όνειρό σας πραγματικότητα!

   Στην σημερινή εποχή οι γυναίκες ασκούν όποιο επάγγελμα θέλουν αδιαφορώντας αν αυτό το επάγγελμα που διάλεξαν «ταιριάζει» σε άντρα ή σε γυναίκα. Οι γυναίκες τώρα μπορούν και μιλάνε όπως νιώθουν πιο άνετα ακόμα και αν είναι «προσβλητικό»  απέναντι στον  άντρα. Εσείς επιλέξατε η ίδια τον άντρα, τον οποίο επιθυμούσατε να παντρευτείτε ενώ σε  εκείνη την εποχή απαγορευόταν και υπήρχε μόνο η προίκα από τον αδελφό ή απ’ τον  πατέρα. Στη σημερινή εποχή οι γυναίκες διαλέγουν και φλερτάρουν με όποιον άντρα  επιθυμούν και παντρεύονται όποιον διαλέξουν χωρίς να τους ενδιαφέρει η γνώμη κανενός. Δυστυχώς, στην δική σας εποχή δεν υπήρχαν φάρμακα ή εμβόλια κατά  των διάφορων ασθενειών που κυκλοφορούσαν τότε και δεν μπορέσατε να σώσετε  το παιδί σας και να καταφέρετε να πάρετε τον μικρό σας γιό από τον άντρα σας που σας  τον πήρε μακριά. Τώρα υπάρχει θεραπεία σχεδόν για κάθε αρρώστια θανάσιμη ή μη  και με τη βοήθεια δικαστηρίου πολλές μάνες έχουν καταφέρει να κερδίσουν τα παιδιά τους. Γιατί σήμερα η γυναίκα είναι κάτι πολύ σημαντικό για την επιβίωση των  ανθρώπων. Είναι η αρχή και το τέλος της ανθρώπινης ζωής και τα πάντα βασίζονται πάνω της, είναι η γερή βάση για το κτίσμα της ζωής.  Με λίγα λόγια ένας άντρας τώρα δεν  τα καταφέρνει χωρίς μια γυναίκα δίπλα του. Αυτά ήθελα να σου πω και να σου  εκφράσω τη γνώμη μου γι’ αυτό το θέμα. Ελπίζω να τα ξαναπούμε ξανά και πάλι  μπράβο σας. Είσαστε το πρότυπο πολλών γυναικών…!

[Από τον Άλκη Αλκαίο στον Μάνο Λοΐζο  ]

Ελεάννα Κων.

Προς: Ελένη Αλταμούρα Μπούκουρα                      15/10/2014

     Αγαπητή Ελένη,

  Ήθελα εδώ και καιρό να σου γράψω. Βρήκα την ευκαιρία να σου στείλω και να σου περιγράψω πώς αντιμετωπίζεται η γυναίκα στην εποχή μου. Τα δεδομένα πλέον έχουν αλλάξει και δεν είναι ίδια όπως τότε.

  Η γυναίκα πλέον δεν αντιμετωπίζεται ως ένα όν χαμηλότερου επιπέδου και εκτίμησης. Πλέον μπορεί να εργάζεται σε όλους τους τομείς, ακόμα και σε επαγγέλματα που κάποτε θεωρούνταν ανδρικά. Η θέση της έχει απελευθερωθεί και η αξία της εκτιμάται ανάλογα με αυτά που προσφέρει μέσα στην κοινωνία.

  Παρ' όλα αυτά είμαι συγκλονισμένη με εσένα και τη ζωή σου. Πήρες ένα τεράστιο ρίσκο , ώστε να πραγματοποιήσεις τα όνειρα σου, αν και ήξερες τις συνέπειες και τους κινδύνους των πράξεων σου.

  Χάρη σε εσένα και σε όλες αυτές τις γυναίκες που αντέδρασαν το ίδιο  μέσα στην καταπίεση εκείνης της εποχής, εμείς σήμερα έχουμε την ευκαιρία να αναδείξουμε την προσωπικότητα μας και το ταλέντο μας δίχως να φοβόμαστε τι μπορεί να προκύψει.

 Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο που μου αφιέρωσες ώστε να διαβάσεις το γράμμα  μου.  Σε φιλώ,
 Με εκτίμηση

 Ελεάννα Κων.      

[Από τον Κάρλος Πουέμπλα για τον Τσε Γκεβάρα

]

Ραφαήλ

Αγαπητή Ελένη.

     Σου γράφω αυτό το γράμμα για να σου πω ότι έχουν αλλάξει πολλά πράγματα σε σχέση με τις γυναίκες και τη ζωγραφική.

    Τώρα οι γυναίκες είναι ανεξάρτητες , μπορούν να κάνουν ότι θέλουν , δεν τις πιέζουν, δεν τις δέρνουν, ψηφίζουν και έχουν δικαίωμα να σπουδάσουν στα Πανεπιστήμια, να πραγματοποιήσουν τα όνειρά του και να προσφέρουν στην κοινωνία. Δυστυχώς όμως, αυτό δεν συμβαίνει σε όλες τις χώρες. Σε άλλες χώρες υπάρχει πόλεμος , βία και οι γυναίκες δεν είναι ακόμα ανεξάρτητες…

        Όσον αφορά τη ζωγραφική τώρα, έχουν αλλάξει κάποια πράγματα. Παλιά ζωγράφιζαν μόνο με το πινέλο,  τώρα ζωγραφίζουν και με σπρέι σε τοίχους, σε δρόμο και σπίτια , όπου βρουν. Αυτό είναι ωραίο αλλά μερικές φορές πρέπει να σταματάνε γιατί καταστρέφουν δημόσια και ιδιωτική περιουσία . Δεν λέω να το σταματήσουν, αλλά μπορούν να το περιορίσουν…

       Όπως βλέπεις πολλά πράγματα έχουν αλλάξει…..

Ραφαήλ Μ.

[Από τον Γιώργο Ανδρέου στον Νίκο Γκάτσο
]

Βαγγέλης Π.

Ελένη,

αποφάσισα να σου γράφω ένα γράμμα για να σου περιγράψω την κοινωνική θέση της γυναίκας σήμερα.  Γνωρίζω πόσο δύσκολη ήταν στο παρελθόν, και πιο συγκεκριμένα στην εποχή που γεννήθηκες και μεγάλωσες , η ζωή για τις γυναίκες. Ζούσαν μόνο μέσα στο σπίτι και απαγορευόταν να βγουν έξω. Η μόνη τους απασχόληση ήταν τα παιδιά τους, η οικογένειά τους και οι δουλειές του σπιτιού.  Εκεί περιστρεφόταν όλη τους η ζωή.

Γνωρίζω επίσης, πόσο ανήσυχο πνεύμα ήσουν. Φανταζόσουν τη γυναίκα ελεύθερη, ανεξάρτητη, ικανή για μεγάλα πράγματα.  Αυτή τη γυναίκα που ανταποκρίνεται στο σήμερα κι όχι στο τότε. Θέλησες να ασχοληθείς με τη ζωγραφική, κάτι που καμιά γυναίκα δεν είχε σκεφτεί να κάνει μέχρι πρότινος.

Θα σου μιλήσω λοιπόν για τη σημερινή γυναίκα. Είναι ελεύθερη να πράξει ό,τι θέλει  και όπως το θέλει. Μπορεί πια να παντρευτεί εάν το θέλει εκείνη, κανένας πια δεν της το επιβάλλει. Πλέον στην σημερινή εποχή οι γυναίκες είναι ικανές να εργαστούν σε οποιαδήποτε δουλειά επιθυμούν, ανεξάρτητα από το πόσο δύσκολη και απαιτητική είναι.  Στις περισσότερες χώρες του πλανήτη μας η γυναίκα έχει τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις με τον άντρα. Σήμερα οι γυναίκες δεν ζουν σαν δούλες, ούτε ασχολούνται αποκλειστικά με τις δουλειές τους σπιτιού.

Τώρα, σχετικά με τις γυναίκες που ασχολούνται με τη ζωγραφική έχω να πω ότι είναι πολλές και συνέχεια πληθαίνουν αλλά και γίνονται καλύτερες.  Η τέχνη αυτή εξελίσσεται, καλυτερεύει, δημιουργούνται καινούριες τεχνοτροπίες και χρησιμοποιούνται καινούρια υλικά. Επίσης, η ζωγραφική είναι πλέον ένα βασικό μάθημα που διδάσκεται σε όλα τα σχολεία της Ελλάδας.

Βέβαια, πρέπει να αναφέρω ότι όλα τα παραπάνω δεν συμβαίνουν σε όλον τον κόσμο. Υπάρχουν και κάποιες χώρες  που ζουν με τα παλιά ήθη κι έθιμα, τα οποία θέλουν τις γυναίκες σκλάβες της οικογένειας, καταπιεσμένες και χωρίς να έχουν δικαίωμα να πουν τη γνώμη τους.

Αυτά είχα να σου πω. ελπίζω να σε κάλυψα, να σου έλυσα τυχόν απορίες για το μέλλον  και να  σου έδωσα μια σοφή και κατανοητή εικόνα της κατάστασης η οποία επικρατεί σήμερα και συνέβαλες και συ σ’ αυτήν…

Βαγγέλης Π.

[Από τον Μάνο Ελευθερίου στον Μακρυγιάννη
]

Δήμητρα

Αξιότιμη κυρία Αλταμούρα

      Είμαι μια κοπέλα εν ονόματι Δήμητρα.  Σου στέλνω αυτό το γράμμα από το μέλλον. Βρισκόμαστε πλέον στο 2014. Έχω βρει μια μικρή χρονομηχανή και αποφάσισα να την αξιοποιήσω στέλνοντάς σου ένα γράμμα. Μελετώντας τα παιδικά σας χρόνια καθώς και τα χρόνια της ενήλικης ζωής σας, παρατηρώ την υποβάθμιση που αντιμετώπιζε τότε το γυναικείο φύλο και την δυσκολία να εκφράσει τη γνώμη του ή να πραγματοποιήσει τα όνειρά του.

     Εσείς όμως τα καταφέρατε και τα δυο ! Κι αυτό είναι κάτι το οποίο θαυμάζω ιδιαίτερα και το επαινώ. Μέσα σε τόσα «όχι» που ακούγατε, εσείς καταφέρατε και είπατε το «ναι» μη φοβούμενη την αντίδραση των ανθρώπων. Πραγματοποιήσατε το όνειρό σας, ενώ οι περισσότερες γυναίκες, είτε παρά την θέληση τους είτε και από άγνοια, συμφωνούσαν ότι το γυναικείο φύλο είναι κατώτερο.

     Βέβαια, υπήρχαν άνθρωποι που σας βοήθησαν να ορθοποδήσετε, σας υποστήριξαν σας έδωσαν κουράγιο και όση βοήθεια μπορούσαν να σας προσφέρουν με σκοπό να επιτύχετε αυτό που λατρεύατε να γίνετε, άσχετα με το τι πίστευαν οι άλλοι. Φυσικά, αναφέρομαι στον πατέρας σας που έκανε τόσα πολλά για να μορφωθείτε και να αναπτύξετε ακόμη περισσότερο το ταλέντο σας.

     Στην σημερινή εποχή, είναι αλήθεια ότι λίγοι άνθρωποι σας γνωρίζουν. Αλλά αυτοί οι λίγοι, όσοι έχουν αντιληφθεί τη σημασία της ζωής σας  και των επιλογών σας, είναι αρκετοί για να διαδώσου τη ζωή και το έργο σας αλλά και τις δύσκολες καταστάσεις που βιώνατε και οι περισσότερες –αν όχι όλες-γυναίκες της εποχής σας.

    Σήμερα έχει γραφεί η βιογραφία σας και πολλές γυναίκες που τη διάβασαν πήραν κουράγιο για να πραγματοποιήσουν  τα δικά τους όνειρα όπως κι εσείς τα δικά σας.

    Θα ήθελα πολύ κάποτε να σας γνωρίσω και να μάθω λεπτομέρειες για τη ζωή σας και όσα δεν γράφηκαν για σας.

Με εκτίμηση

Δήμητρα

[Από τους Σόνικ Γιουθ για την Κάρεν Κάρπεντερ

]

Θοδώρα

 Ρόδος, 12/10 .2014

Αγαπητή κυρία Αλταμούρα- Μπούκουρα

    Συγκλονίστηκα διαβάζοντας την ιστορία της ζωής σας και ένιωσα την ανάγκη να επικοινωνήσω με κάποιον τρόπο μαζί σας.
      Αντισταθήκατε στο συντηρητισμό και στο κοινωνικό κατεστημένο της Ελλάδα του 19^ου αιώνα, που προέβλεπε για την γυναίκα τον παραδοσιακό ρόλο της συζύγου, της μητέρας και της νοικοκυράς. Παραμείνατε ανυποχώρητη και αποφασιστική, ξεπερνώντας τα εμπόδια και τις δυσκολίες που εμφανίστηκαν στο δρόμο σας. Τολμήσατε να μεταμφιεστείτε σε άντρα για να πραγματοποιήσετε το άπιαστο φαινομενικά όνειρό σας, να αφιερωθείτε στις καλλιτεχνικές σας αναζητήσεις, σπουδάζοντας ζωγραφική στην Νάπολι της Ιταλίας. Κι έχοντας παράλληλα τη στήριξη της οικογενείας σας κάνατε το όνειρο σας πραγματικότητα και γίνατε μια σπουδαία ζωγράφος. Παντρευτήκατε από έρωτα έναν άνδρα τον οποίο η ίδια επιλέξατε και κι είχατε μια μακροχρόνια  ασυνήθιστη για την εποχή σχέση, αδιάφορο που σεν είχατε στο τέλος την τύχη να νιώσετε αληθινή ευτυχία.

      Τα επιτεύγματά σας με εντυπωσίασαν απερίγραπτα. Με την βοήθειά σας συνειδητοποίησα πως ο άνθρωπος μπορεί με ισχυρή θέληση και προσπάθεια να πετύχει όσους υψηλούς στόχους έχει θέσει. Με τη ζωή και το έργο σας υπήρξατε πρότυπο και παράδειγμα πολλών γυναικών.

Με εκτίμηση

Η αναγνώστρια σας Θεοδώρα 
[Από τον Πήτερ Γκάμπριελ στον Στήβεν Μπίκο
]

Μαρία Α.

Γράμμα στην Ελένη   Ρόδος 14/10 20114

Αγαπητή Ελένη

      Η θλιβερή σου ιστορία με συγκλόνισε και ταυτόχρονα με παρακίνησε να σου γράψω αυτό το γράμμα, αποκαλύπτοντας σου πολλές αλήθειες του σήμερα. Ακόμη να σου εκδηλώσω  τις ευχαριστίες μου για την ανατρεπτική σου ιστορία, η οποία συντέλεσε στην χειραφέτηση της γυναίκας. Θα ήθελα, τέλος, να σε ταξιδέψω στο σήμερα και να γνωρίσεις τις τρομερές αλλαγές της κοινωνίας.

   Αρχικά, διαβάζοντας την ιστορία σου ένιωσα στο  πετσί μου τι σημαίνει να αρνιέσαι την ταυτότητά σου για χάρη των επιλογών σου και πραγματικά σε θαύμασα για το θάρρος και την αγάπη με την οποία περιέβαλες τις επιλογές σου.  Το γεγονός πως η οικογένειά σου σε στήριξε, πως παντρεύτηκες αυτόν που ερωτεύτηκες και πως εσύ, μια γυναίκα, σπούδασες έστω και κρυφά εικαστικές τέχνες, ήταν πράξεις πρωτοπόρες για την εποχή σου κι ως εκ τούτου πρωτότυπες. Και σε θαύμασα για αυτό. Αλλά πιο πολύ σ’ ευχαριστώ γιατί η διότι η τραγική σου ιστορία, παρέμεινε ζωντανή μέσα στο χρόνο και συντέλεσε στην ανεξαρτητοποίηση της γυναίκας.

    Συγκεκριμένα, εσύ και η ιστορία σου αποτελέσατε ένα από τα πρώτα χτυπήματα στην αντίληψη της εποχής σας για τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία, μια θέση η οποία έχει αλλάξει πια ριζικά. Σήμερα πια , το 2014, η γυναίκα , μετά από πολλούς αγώνες και εξαιτίας της Γαλλικής Επανάστασης, της Βιομηχανικής Επανάστασης αλλά και του φεμινιστικού κινήματος που αναπτύχθηκε  και  αγωνίστηκε για τα δικαιώματα της γυναίκας , χειραφετήθηκε και ανεξαρτητοποιήθηκε. Συγκεκριμένα,  έχει δικαίωμα ψήφου, φοράει παντελόνια, εργάζεται σε πολύ απαιτητικά επαγγέλματα, καπνίζει, οδηγεί, σπουδάζει, πάει σχολείο υποχρεωτικά, μπορεί να γίνει βουλευτής ή πρωθυπουργός. Έχει δηλαδή πλέον ίσα δικαιώματα με τους άντρες και η ισότητα μεταξύ των δυο φύλων είναι πια γεγονός.

     Έτσι λοιπόν, Ελένη μου, με τη συμβολή της δικής σου ιστορίας και με πολλούς ακόμα αγώνες για την χειραφέτηση της γυναίκας και η ισότητα των φύλων επιτεύχθηκε. Κι εγώ σου εκφράζω τις ευχαριστίες μου για τη συμβολή σου  σ’ αυτό το επίτευγμα και το θαυμασμό μου.

Με  πολύ θαυμασμό 

Μαρία Κατερίνα Αθ.

[Από τον Νίκο Γκάτσο στον Αρθούρο Ρεμπώ

]

 Πετρούλα

Αγαπητή κυρια Αλταμούρα- Μπούκουρα

     Πρόσφατα έμαθα την ιστορία σας και με εντυπωσίασε πολύ όλη αυτή η δύναμη και η θέλησή σας , οπότε το θεωρώ μεγάλη μου τιμή που έχω την δυνατότητα να σας μιλήσω λίγο και για την δικιά μου ζωή.

     Πρώτα απ’ όλα, θα πρέπει να σας ενημερώσω πως έχουν αλλάξει πολλά από αυτά που ξέρατε. Ας πούμε, για καλή μας τύχη, η κοινωνία έχει γίνει πιο φιλική απέναντι στις γυναίκες και μας προσφέρει περισσότερες ελευθερίες . Δεν ξέρω αν θα το πιστέψετε, αλλά οφείλω να σας πω πως στις μέρες μου υπάρχει ισότητα και έχουμε τις ίδιες δυνατότητες με τους άντρες.

      Ας μιλήσουμε για μένα τώρα… Είμαι μαθήτρια της Α’ Λυκείου στο Μουσικό Σχολείο Ρόδου. Πιστεύω  ήρθε η ώρα να σας πω πως η εκπαίδευση έχει γίνει υποχρεωτική μέχρι την Γ΄ Γυμνασίου. Αλλά σχεδόν όλοι συνεχίζουν και στο Λύκειο, συμπεριλαμβανομένων και των γυναικών,  αν θέλουν να πετύχουν κάποιο στόχο σχετικό με τις σπουδές τους. Από όσα έχω μάθει για σας, είχατε την ευκαιρία να πραγματοποιήσετε το όνειρό σας και να πάτε και στην Ιταλία, αλλά ήταν δύσκολο και αδιανόητο για τις γυναίκες να γίνουν ζωγράφοι ε;  Για αυτό και η μόνη λύση που σας είχε μείνει να μεταμφιεστείτε σε άντρα.  Σήμερα τα πράγματα είναι πιο απλά. Ούτε να παριστάνετε πως είστε κάποιος άλλος χρειάζεται, ούτε να το κάνετε κρυφά… Αυτό που χρειάζεται, πέρα από ταλέντο, είναι δυστυχώς η οικονομική ευχέρεια…..

    Τέλος πάντων. Έμαθα επίσης ότι είχατε την δυνατότητα να παντρευτείτε τον άνθρωπο που αγαπήσατε, μια ευκαιρία που ελάχιστες γυναίκες στην εποχή σας είχαν. Εδώ και κάμποσα χρόνια. αυτοί οι περιορισμοί έχουν εξαφανιστεί και πλέον  μπορεί ο καθένας να παντρευτεί όποιον θέλει υπό την προϋπόθεση ότι συμφωνούν και οι δυο.  Επιπλέον, όπως ίσως γνωρίζεται παραμένει και η δυνατότητα του χωρισμού σε ισχύ και μάλιστα δίχως μεγάλες δυσκολίες, ειδικά αν το ζευγάρι δεν είναι παντρεμένο.

   Έδώ θα ήθελα να σας εκφράσω την θλίψη μου για τον χαμό των παιδιών σας. Οι αρρώστιες ήταν, είναι και θα είναι πάντα στη ζωή μας. Τα καλά νέα όμως είναι ότι πλέον έχουν βρεθεί φάρμακα και αντίδοτα για τις περισσότερες  ασθένειες. Οπότε έχουν μειωθεί δραστικά οι θάνατοι εξ αφορμής ασθενειών πολλών ειδών.

    Για να μην τα πολυλογώ, έχουν πραγματοποιηθεί πολλές αλλαγές στην κοινωνία, στις επιστήμες και, γενικά, στην συμπεριφορά και τον τρόπο ζωής των ανθρώπων. Θέλω να επισημάνω ξανά πως  βρίσκω  ότι είναι μεγάλη τιμή να έχω την δυνατότητα να μπορώ να μιλάω με εσάς.

     Άμα σας ενδιαφέρουν αυτά που έχω να σας πω, που σας είπα δηλαδή, θα περιμένω με ανυπομονησία την απάντησή σας και θα ήταν μεγάλη μου χαρά και ευχαρίστηση αν θα είχατε κάποια ερωτήματα να μου θέσετε ή αν θα μπορούσα να απαντήσω σε ερωτήσεις σχετικά με τον μέλλον.

Με εκτίμηση

Πετρούλα
[Από τον Ανδρέα Εμπειρίκο στον Θεόφιλο
]

Ελεάννα Κατ. 

Αγαπητή κυρία Ελένη Μπούκουρα

    Σας γράφω από μια εποχή πολύ μακρινή από την δική σας, μια εποχή στο μέλλον. Είμαι μαθήτρια σε Λύκειο· σε Μουσικό Λύκειο. Σε ένα μάθημα στο σχολείο, στη Λογοτεχνία, μελετήσαμε και μάθαμε την βιογραφία και την ζωή σας γενικά. Όλα αυτά που ζήσατε με συγκλόνισαν. Η εποχή που ζείτε δεν είναι δεν είναι εποχή πλήρους γνώσης. Σε εμάς γνώση υπάρχει σε όλους τους τομείς. Ζούμε σε μια εποχή εξελιγμένης τεχνολογίας, με τις τέχνες ανεπτυγμένες και πολλά, πάρα πολλά δικαιώματα. Και αναφέρομαι και στα δυο φύλα. Σε τούτη την εποχή θα μπορούσατε να ασχοληθείτε με αυτό που αγαπάτε ελεύθερα.

   Θαυμάζω την προσωπικότητά σας, την επιμονή σας, την υπομονή σας και την αντοχή σας. Κάνατε αυτό που επιθυμούσε η καρδιά σας, ξεπερνώντας κάθε εμπόδιο , κάθε ενδοιασμό, κάθε δυσκολία. Ξεπεράσατε ακόμα και τον εαυτό σας, μιας και μόνο η προσπάθεια θα χρειαζόταν πολύ θάρρος. Με την μεταμφίεσή σας σε άντρα και μόνο, ρισκάρατε τόσα πολλά.

  Αυτό που με λύπησε αφάνταστα ήταν το γεγονός ότι κάψατε όλα τα έργα σας μετά τον θάνατο των παιδιών σας. Μάθαμε ότι κατηγορούσατε την τέχνη για όλες σας τις συμφορές. Θα θέλαμε πολύ να θαυμάσουμε τα έργα σας. Υπάρχουν πολλά κείμενα στα οποία καταγράφεται η ιστορία σας. Οι γυναίκες πλέον έχουν ίσα δικαιώματα με τους άνδρες και μπορούν να μαθαίνουν γράμματα, να καλλιεργηθούν. Ίσως σας παραξενεύει και το γεγονός ότι τώρα πια η εκπαίδευση είναι υποχρεωτική στα έξι χρόνια του Δημοτικού και στα επόμενα τρία του Γυμνασίου. Και για τα δύο φύλα. Εδώ, τώρα, έχουν περάσει 183 χρόνια από τη γέννησή σας και είμαι πολύ ενθουσιασμένη που σας γράφω.  Σας παραδίδω αυτό το γράμμα για να καταλάβετε ότι είστε υπόδειγμα για μένα.  Η τέχνη και η θέλησή σας  ήταν το καλύτερο σας. Ελπίζω να παραλάβετε το γράμμα μου έγκαιρα. Έμαθα για την αρρώστια σας και λυπάμαι πολύ.

Με εκτίμηση

Ελέάννα Κατ.
[Από τους Μπαουχάουζ  για τον Μπέλα Λουγκόζι
]
Δημήτρης
Αγαπημένη μου φίλη Ελένη Αλταμούρα
     Σου γράφω αυτό το γράμμα για να σου αποκαλύψω πως είναι η ζωή των γυναικών στο μέλλον. Ίσως σε στεναχωρήσω λίγο, αλλά θα ήθελα να σε ξυπνήσω και να καταλάβεις τι θα πει ελευθερία για τις γυναίκες σήμερα.
    Πρώτα απ' όλα οι γυναίκες είναι πια ίσες με τους άντρες και πλέον οι γυναίκες μας κάνουν ότι θέλουν. Γιατί πλέον οι άντρες δεν θέλουν να χάσουν τις συντρόφους τους και αυτές το εκμεταλλεύονται και... μας κάνετε ότι θέτε. Χαχαχαχα......
    Απλά κάνε λίγο υπομονή, φίλη μου. Και οι γυναίκες θα είστε ίσες (και λίγο ανώτερες )από τον άντρα.

[Από τον Ντίνο Χριστιανόπουλο για τον Μακρυγιάννη
  (όχι ακριβώς αυτό, αλλά τέλος πάντων)]

Διαμαντής 

Αγαπητή Ελένη Μπούκουρα-Αλταμούρα,

αυτό το γράμμα έρχεται απο το μέλλον.

 Ξέρω οτι σου αρέσει πάρα πολύ η ζωγραφική.Θέλω να ξέρεις  ότι αφού μπείς στην σχολή ζωγραφικής θα γνωρίσεις τον Ιταλό ζωγράφο Φραντσέσκο Σαβέριο Αλταμούρα και μαζί θα αποκτήσετε 3 παιδιά. Αυτός μετά, το 1857, θα σου πάρει το ένα και θα φύγει με την ερωμένη του και θα γυρίσεις στην Αθήνα.
   To 1872 θα αρρωστήσει η κόρη σου απο φύματίωση και μετά απο αυτό, θα  την πάρεις  και θα πάτε να μείνετε στις Σπέτσες.Όμως τα τέλη του 1872 η κόρη σου θα πεθάνει.
   Το 1876 ο γιός σου  ολοκλήρωσε τισ σπουδές του στην Κοπεγχάγη ως ανερχόμενος ζωγράφος. Η επιστροφή σου στην Αθήνα θα επιστρέψει στην Αθήνα θα σε χαροποιήσει.Όμως το 1878 θα πεθάνει και ο γιός σου απο φυματίωση. Εσύ  στην ηλικία των 60 χρονών επέστρεψες στις Σπέτσες και έκαψες όλα σου τα έργα.

    Τώρα που ξέρεις τι θα γίνει, λάβε τα μέτρα σου. Σώσε την οικογένεια σου και μην κάψεις τα έργα σου. Θέλουμε πολύ να τα δούμε

[Από τον Διονύση Σαββόπουλο για τον Αλέκο Παναγούλη 

]

 

        Αυτές ήταν οι εργασίες των παιδιών... Φήμες λένε ότι ως αποτέλεσμα των γραμμάτων  που έλαβε η μεγάλη Ελληνίδα λογοτέχνης Ελισάβετ Μουτζάν, η αναμορφώτρια της ελληνικής λογοτεχνίας, έφυγε τελικά κρυφά από το σπίτι της και βρήκε καταφύγιο στην Νάπολι της Ιταλίας όπου ξεκίνησε την μεγαλειώδη διαδρομή στα ελληνικά γράμματα, την οποία όλοι γνωρίζουμε. Τριάντα χρόνια μετά συνάντησε μια νεαρή Ελληνίδα ζωγράφο που είχε καταφύγει στην Ιταλία για να εκπληρώσει το όνειρο της να γίνει ζωγράφος. Πρόκειται, όπως καταλάβατε, για την διάσημη ζωγράφο Ελένη Αλταμούρα. Με την βοήθεια της, η νεαρή Ελένη στάθηκε στα πόδια της όταν την εγκατέλειψε ο άντρας της, διεκδίκησε και κέρδισε την επιμέλεια του μικρού τους γιου και αφοσιώθηκε απερίσπαστη στο ζωγραφικό της έργο κερδίζοντας αρκετά ώστε όταν δημιουργήθηκε η υπόνοια ότι ο Ιωάννης και η Σοφία, τα άλλα της παιδιά, προσεβλήθησαν από φυματίωση, να προβεί σε όλες τις απαιτούμενες ενέργειας που απέβησαν ευεργετικές για τη σωτηρία των δύο νέων. Έτσι, όπως γνωρίζετε, η μητέρα και τα τρία παιδιά κατόρθωσαν με το έργο τους να αναδείξουν την ελληνική ζωγραφική και να την ωθήσουν  ώστε να αποκτήσει την σημαίνουσα θέση που έχει παγκοσμίως σήμερα... 

   Τέλος πάντων,  μην σας κουράζω με πασίγνωστα πράγματα. Πρέπει να φύγω τώρα.  Πάω να ακούσω την ομιλία της δημοφιλέστατης προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Ευρώπης, της Μέρκελ, προς τιμή της μέντορα της, της Μάργκαρετ Θάτσερ, πρωθυπουργού της Βρεττανίας και προέδρου του Εργατικού Κόμματος, η οποία με τις ακάματες προσπάθειες της συνετέλεσε τα μέγιστα στην άρση  και των τελευταίων ανισοτήτων  που είχαν επιβιώσει... Μετά θα ακολουθήσει συναυλία αφιερωμένη στην Αικατερίνη Στανίση, της μεγάλης Ελληνίδας τραγουδίστριας  και μαθήτριας της Μαρίας Κάλας, και δεν κρατιέμαι...

(Όποιος σώζει ένα άνθρωπο φτιάχνει ένα καινούργιο κόσμο... Οπότε: Let's party!

)