Κι ενώ προετοιμαζόμαστε ολοταχώς για εξετάσεις (πάντα έκανα αισιόδοξα ξεκινήματα ε;;;), λέω να ξεπληρώσω τα χρωστούμενα και να σας χαλαρώσω με ένα απόγευμα ποίησης -αυτό που λέμε φιλολογικό βραδινό- με την ευγενική χορηγία της Α' τάξης του Γυμνασίου Παραδεισίου.
Νάνου Βαλαωρίτη
Ως είθισται, πάντως, η σύγκρουση στο μάθημα υπήρξε ιδιαιτέρως παραγωγική και είχε ως αποτέλεσμα (με τη δική μου παρώθηση, το ομολογώ) τα παρακάτω κείμενα των μαθητών και μαθητριών. Η εργασία που είχαν ήταν, κρατώντας τη βασική θεματική του ποιήματος που επεξεργαστήκαμε στο μάθημα, δηλαδή το ταξίδι, να αφήσουν το εαυτό τους ελεύθερο και να χρησιμοποιήσουν την τεχνική της συνειρμικής γραφής για να συνθέσουν το δικό τους υπερρεαλιστικό πόνημα. Τα γραπτά που έφτασαν τελικά στα χέρια μου από το Α1 και το Α2 μιλούσαν για κάθε είδους ταξίδι (είναι, άραγε, τυχαίο που πολλοί-ές επικεντρώθηκαν στο ταξίδι/ταξίμι του έρωτα;), άλλα με παρηχήσεις, άλλα με ομοιοκαταληξίες (οκ, αυτό δεν είναι τελείως ασύνειδη διαδικασία αλλά δεν νομίζω να μας "χαλάει" κιόλας), άλλα μιμούμενα το ύφος του αρχικού ποιήματος και άλλα σχεδόν πεζά...
Προτού περάσετε στην ανάγνωση (να σημειώσω εδώ πως δε θα διαβάσετε όλα τα κείμενα των παιδιών καθότι κάποια παραήταν προσωπικά και γι' αυτό μου ζητήθηκε να μην τα δημοσιεύσω. Σεβόμενη την επιθυμία των δημιουργών τους, αυτά τα έργα δεν τα συμπεριέλαβα στην παρούσα ανάρτηση), έτσι για ζέσταμα, ακούστε το παρακάτω τραγούδι σε ποίηση (και πάλι) του Νάνου Βαλαωρίτη, μελοποίηση του Βασίλη Δημητρίου και ερμηνεία του Χρήστου Θηβαίου που μας στέλνει... σε Ποια Θάλασσα; Μάλλον σ' αυτήν των συναισθημάτων και των ονείρων.... Εξάλλου, όλοι οι άνθρωποι είναι ποιητές στα όνειρά τους...
Το ταξίδι, Λάμπρος Κ.
Άνεμος κι αν έγινα στο μεγάλο ταξίδι της ζωής σου
θα υπάρχω να σε φέρνω κοντά μου μέχρι να πεθάνω
Το ταξίδι της αγάπης, Μαρία Α.
Η αγάπη ταξιδεύει στον χρόνο.
Διατρέχει γενιές,
συμβαδίζει με σχέσεις
συνοδεύει ζωές
Κάποια στιγμή, αποφάσισε να έρθει και σε μένα.
Όμως, συνάντησε εμπόδια
και πινακίδες που την παρέσυραν
και κατάφεραν να την κάνουν να χάσει τον δρόμο της.
Έτσι, άφησε ένα κενό στη διαδρομή του ταξιδιού της
το οποίο δεν κατάφερε να διανύσει.
Την ξανακάλεσα
και τότε κατάφερα κι έλαβα τα δώρα της.
Έμαθα να τα καλλιεργώ
και να τα προσφέρω στους συνανθρώπους μου.
Όλοι μπορούμε να βρούμε την πορεία της
και να μην μείνουμε αμήχανοι
με μια αγκαλιά άδεια.
[Ταξίδι], Κατερίνα Μ.
Ταξίδια μακρινά στα απέραντα βουνά του κόσμου, όλα τα μέρη στο πέλαγος, κρυμμένη. Κύματα καταγάλανα, μπλε κι ο ουρανός. Ηλιόλουστη ημέρα, ταξίδι μακρινό στο απέραντο βουνό. Μια εικόνα χωρίς αρχή και τελειωμό...!
Το ταξίδι της αγάπης, Μαρία Α.
Η αγάπη ταξιδεύει στον χρόνο.
Διατρέχει γενιές,
συμβαδίζει με σχέσεις
συμβαδίζει με σχέσεις
συνοδεύει ζωές
Κάποια στιγμή, αποφάσισε να έρθει και σε μένα.
Έμαθα να τα καλλιεργώ
Όμως, συνάντησε εμπόδια
και πινακίδες που την παρέσυραν
και κατάφεραν να την κάνουν να χάσει τον δρόμο της.
Έτσι, άφησε ένα κενό στη διαδρομή του ταξιδιού της
το οποίο δεν κατάφερε να διανύσει.
Την ξανακάλεσα
και τότε κατάφερα κι έλαβα τα δώρα της.Έμαθα να τα καλλιεργώ
και να τα προσφέρω στους συνανθρώπους μου.
Όλοι μπορούμε να βρούμε την πορεία της
και να μην μείνουμε αμήχανοι
με μια αγκαλιά άδεια.
Το ταξίδι της ματιάς, Μαριέττα Χ.
Το ταξίδι δεν είναι μόνο μεταφορά σ' άλλη πατρίδα
είναι και γνωριμία με μάτια που εγώ δεν είδα.
Τα μάτια, ο καθρέφτης της ψυχής
που όταν λάμπουν, είσαι ευτυχής
κι όταν τυχαίνει και δακρύζουν,
δεν κοιτάζουν ούτε γυρίζουν.
Μήπως είναι η ευτυχία
ή με περιμένει κακουχία;
Νομίζω είναι η αγάπη
που στον κόσμο δεν υπάρχει άλλη
Ένα ταξίδι μακρινό
που μπορεί να 'ναι μαγικό.
Είναι γεμάτο ερωτήματα,
μάλλον και με μίνι ανομήματα
Εγώ, λοιπόν, αυτό το βρήκα
στης γαλανής ματιάς του τη γλύκα
Σαν τον γαλάζιο ουρανό
με την Πούλια και τον Αυγερινό.
Είναι τέλειο να ταξιδεύεις
χωρίς να ξέρεις πού πηγαίνεις
με έναν άγνωστο προορισμό
με αγάπη και άφθονο ερωτισμό.
Μια Ζωή, Σάββας Λ.
Μια ζωή θα σ΄αγαπώ
όπου κι αν πας θα σ'
όπου κι αν πας θα σ'
ακολουθώ, αγάπη μου
Θα σ΄αγαπάω μια ζωή
Θα σε ρωτώ αν με αγαπάς
για να ξέρω αν έχω
λόγο να ζω στον κόσμο
Αυτό το μαγικό νάζι σου
Μια ζωή, μια ζωή μαγική
Το ταξίδι, Αντώνης Α.
Ένα καράβι, ένα τρένο, ένα αεροπλάνο
θέλω τώρα αμέσως να πάρω
Να φύγω μακριά από 'δω,
να πάω ταξίδι μακρινό
Μαζί μου όμως εσένα θέλω να πάρω
στη θάλασσα, στην έρημο και στο βουνό
Να 'χω παρέα εσένα στο ταξίδι αυτό,
για να μην είμαι μόνος μου και τρελαθώ
Το Ταξίδι, Δέσποινα Π.
Το ταξίδι αργοπορημένο
σε λάθος προορισμό
σε πλοίο κατεστραμμένο και παλιό
Εγώ και οι γονείς μου πηγαίναμε για Ιταλία
και τελικά φτάσαμε μέχρι τη Νορβηγία
Δεν ξέρω αν θα φτάσουμε ακόμα παραπέρα
αλλά μέχρι τώρα περνάω πολύ ωραία
γιατί στο πλοίο εδώ που είμαστε,βρήκα καλή παρέα
Το πλοίο είναι παλιό
και σιγά-σιγά βουλιάζει
και στην ακτή πως δεν θα φτάσουμε μου μοιάζει
Δεν θέλω να τα σκέφτομαι όλα αυτά
με πιάνει πανικός
και ο οδηγός μας μου μοιάζει φονικός
Πάντως αν επιζήσουμε από αυτή την τραγωδία
θα πω στους φίλους μου για την περιπέτειά μου
και θα γελάει και η κυρία
Έρωτας, Κώστας Θ.
Στα μεγάλα ταξίδια
φαίνεται η παλικαριά
γιατί μόνο οι φουρτούνες δίνουν
θάρρος στην καρδιά.
Κι όταν τα κύματα σε
πάρουν αγκαλιά θα νιώσεις
πόνο στην καρδιά
Κι όταν με δεις ξανά
θα λάμπεις από χαρά
Κι όταν το όνειρό
μου θα γίνει αληθινό
τότε θα σε παντρευτώ
Το Ταξίδι, Ελένη Γ.
Μ' ένα καράβι θα σαλπάρω
με οδηγό τον γλάρο.
Ταξίδι μακρινό θ' αρχίσω
όλο τον κόσμο να γυρίσω.
Με πυξίδα τα όνειρα
και τιμόνι την καρδιά μου.
Θέλω να γνωρίσω κόσμους μακρινούς
και ν' αντικρίσω τους απέραντους ωκεανούς
Μα στ' ανοιχτά όταν φτάσω
δεν ξέρω από τη χαρά μου αν
θα κλάψω ή θα γελάσω.
Κι όταν όλα αυτά τα ζήσω
πίσω θα θέλω να γυρίσω.
Και ευτυχισμένη θα αποσυρθώ
τα όσα είδα να αναπολώ.
Είναι πράγματι αυτό το ταξίδι του έρωτα μες στο μυαλό; Νικολέτα Κ.
Το ταξίδι του μυαλού είναι πάντα μαγευτικό
πηγαίνει σε ωραία μέρη, ωραίες σκέψεις
μα το δικό μου το μυαλό όλο εκεί πάει.
Δεν μπορώ να του αλλάξω κατεύθυνση
Δεν μπορώ να κάνω τίποτα
Ίσως να φταίει η ηλικία, ίσως οι παρέες
το μόνο που ξέρω είναι ότι δεν μπορώ να πάψω να
το σκέφτομαι.
Μες στο μάθημα το σκέφτομαι
Μες στο διάβασμα το σκέφτομαι
Μες στο σπίτι στις βόλτες το σκέφτομαι
Μες στον ύπνο μου το ονειρεύομαι
Κι ας έχω ρίξει χίλια δάκρυα για αυτό
Κι ας έχω στενοχωρηθεί, κι ας έχω πληγωθεί.
Ίσως να φταίω και εγώ.
Αλλά μ' αρέσει.
Μ' αρέσει να το σκέφτομαι, να το ονειρεύομαι.
Είναι μέρος της ζωής μου.
Είναι το πιο γλυκό κομμάτι της καρδιάς μου.
Είναι η σκέψη μου, που όταν τη βλέπω πάντα χαμογελάω.
Είναι ένα μέρος του εαυτού μου.
Είναι πράγματι αυτό ο έρωτας;
Είμαι τελικά τόσο ερωτευμένη;
Το ταξίδι μου, Πόπη Μ.
Το όμορφο το ταξιδάκι
το περασα σε καραβάκι
παρέα με ένα αγοράκι
που αγαπούσα για πολύ καιρό.
Μετά αυτό μου έκανε ανάμματα
κι εγώ έβαλα τα κλάματα
μπροστά του, έγινα ρεζίλι
και η ξαδέλφη μου μου έλεγε "Oh really!"
Το ταξίδι, Γιώργος Κ.
Ανέμελο ταξίδι
Θέλω κάποια στιγμή να κάνω,
Σε βάρκα να ανέβω
Ή σε αεροπλάνο.
Στην βάρκα να πηδάω
Τη θάλασσα να αγγίζω
Και με ένα παραγάδι
Τα ψάρια να τραβάω.
Το αγέρι να φυσάει
Τα πανιά μου να γεμίζει
Και οι γλάροι από πάνω
Να με καλωσορίζουν.
[Ταξίδι], Αιμιλία Σ.
Η λέξη "ταξίδι" μου φέρνει στο μυαλό το καλοκαίρι και τους φίλους μου. Ότι είμαστε μέσα σε ένα πλοίο και βλέπουμε το ηλιοβασίλεμα, πάνω από οποιοδήποτε νησί. Μου θυμίζει τον ήλιο, τα σύννεφα, τη θάλασσα, τα κοχύλια...
Μου φέρνει στο μυαλό όλα τα πράγματα που κάνω το καλοκαίρι και όλα αυτά που θα ήθελα να κάνω. Ακόμα, μου θυμίζει την κολλητή μου και εμένα και τα όνειρα που κάνουμε. Ένα όνειρο που θα θέλαμε να πραγματοποιηθεί είναι να γυρίσουμε όλο τον κόσμο μαζί. Τέλος, η λέξη "Ταξίδι" είναι μια λέξη γεμάτη "όνειρα" για μένα και αντιπροσωπεύει τις σκέψεις μου και τα όνειρά μου.
[Ταξίδι], Μάριος Φ.
Όταν ακούω τη λέξη "ταξίδι", σκέφτομαι τα πλοία, τη θάλασσα. Συνήθως ταξιδεύω με πλοίο και πάντα στα "Blue Star Ferries". Όταν σκέφτομαι ότι θα καθίσω για δέκα με δώδεκα ώρες σε ένα πλοίο, ανησυχώ. Όμως, όταν βρίσκομαι μέσα, θέλω να καθίσω στην πολυθρόνα και να κοιμηθώ, να παίξω επιτραπέζια με τον αδερφό μου ή με τον πατέρα μου, να πιω κάτι, να πηδήξω στη θάλασσα, να κολυμπήσω στην πισίνα, να φάω στο εστιατόριο, να νιώσω τον δροσερό άνεμο που έρχεται καταπάνω μου, να δω έναν αγώνα ποδοσφαίρου στην τηλεόραση, να παίξω μπάλα. Θέλω να εξαφανιστούν όλοι οι άνθρωποι που βρίσκονται στο πλοίο και να μείνω μόνος, να πιω ένα αλκοολούχο ποτό ή και περισσότερα μέχρι να μεθύσω, να οδηγήσω το πλοίο και να κάνω ό,τι θέλω. Αφού τελειώσει αυτή η περιπέτεια, να γυρίσω στο σπίτι μου και να συνεχίσω την καθημερινή μου ζωή.
Ταξίδι, Κική Κ.
Ταξίδι στον ουρανό
πάω μακρινό
κοράκια να πετάνε
σπίρτα να γελάνε
Το ταξίδι το ψηλό
κάτω από τον ουρανό
σύννεφο άσπρο και παχύ
είναι μέσα στην βροχή
Πιο ψηλά και από τον
ουρανό το ταξίδι μακρινό
πέτα αετέ ψηλά
χαιρέτα τη γιαγιά
και άντε πάλι απ' την αρχή
το ταξίδι μακρινό
δεν είχε τελειωμό.
Θαλασσινά παιχνίδια, Μαρία Σ.
Η θάλασσα με μαγεύει
και το κύμα με χορεύει
Γλάροι δίπλα μου πετούν
και στο πέλαγο βουτούν.
Τα ψάρια θέλουν να προφτάσουν
κι αμέσως να τα πιάσουν
Εκείνα με χάρη βουτούν
μέσα στο νερό να μπουν
Ένα δελφίνι που περνά
τα ψάρια πλησιάζει και τα βοηθά
Και οι γλάροι οι καημένοι
πάλι μείναν πεινασμένοι...
Το Ταξίδι, Μαριάγγελλα Π.
Όταν ακούω τη λέξη "ταξίδι", μου έρχεται στο μυαλό το ταξίδι στις αναμνήσεις. Σκέφτομαι τα παιδικά μου χρόνια. Τις σκανταλιές που έκανα με τη φίλη μου, Σαββίνα, και τώρα τις θυμόμαστε και γελάμε. Θυμάμαι τις πιο χαρούμενες στιγμές της ζωής μου αλλά και τις πιο λυπημένες.
Πότε ένιωσα τι θα πει αληθινή φιλία. Σκέφτομαι κάποιους ανθρώπους που με έκαναν να γελάω και άλλους που με έκαναν να λυπαμαι. Θυμάμαι το περσινό καλοκαίρι, τότε που όλη η νεολαία του χωριού μου πηγαίναμε θάλασσα. Ήταν τόσο ωραία... Τις σκανταλιές που έκανα με την παρέα μου. Τους έρωτες της παρέας μου. Ακόμη, θυμάμαι ότι αυτό το καλοκαίρι γνώρισα τον πρώτο μου έρωτα. Ήμουν κάθε μέρα σπίτι του. Ήμασταν κολλητοί φίλοι, δηλαδή, σαν αδέρφια. Έχω τόσες αναμνήσεις που έπαιζα μαζί του. Θυμάμαι στο πανηγύρι του χωριού μου, ήμουν μαζί του.
Σκέφτομαι την ημέρα που αποκάλυψε ο ένας στον άλλο ότι τον αγαπάει. Αυτό το καλοκαίρι θα μείνει για πάντα στις πιο χαρούμενες αναμνήσεις μου. Επίσης, όταν κοιτάω τις παιδικές μου φωτογραφίες, ταξιδεύω στα παλιά. Θυμάμαι πώς ήμουν μικρή και μου έρχονται στιγμές από τότε. Αυτές οι αναμνήσεις θα μείνουν για πάντα στο μυαλό και δε θέλω να τις ξεχάσω ποτέ!
[Ταξίδι], Χρυσάνθη Κ.
Πήγα ένα ταξίδι
πέρα μακρινό στη γη
εκείνοι με ρωτούσαν
τι θα έκανα εκεί
εγώ τους απαντούσα
μη σας νοιάζει, ρε παιδιά
Κοιτάτε τη δική σας τη δουλειά.
Στη συνέχεια
προχωρούσα για
να φτάσω μακριά.
Αλλά από πίσω μου
τους έβλεπα όλο πιο
συχνά.
Το ταξίδι, Κική Μ.
Τα μακρινά ταξίδια με ηρεμούν, με γεμίζουν χαρά ή ακόμα και ενέργεια. Θέλω να παίξω και να βγάλω φωτογραφίες με το κινητό μου, να τρέξω στο πλοίο, να το ερευνήσω και ίσως να μιλήσω με κάποιον. Να πιω ένα χυμό, να φάω κάτι και αργότερα να κοιμηθώ στην καμπίνα. Να κάνω ηλιοθεραπεία και να παίξω με τις φίλες μου παιχνίδια, και όταν κουραστώ θα κάτσω για λίγο.
Το ταξίδι για το
χάρο θα είναι πολύ
μεγάλο. Κάθε φορά
σε σκέφτομαι και
μου 'ρχεται να φουντάρω.
Τώρα σε ξανακοίταξα μες
στα γλυκά σου μάτια και
η ψιλή φωνούλα σου
με έκανε κομμάτια.
Αν φύγεις τώρα μακριά
μου, θα σπάσει η καρδιά
μου. Στον τάφο
σου πάνω έκατσα και
σε μοιρολογάω αγάπη μου
γλυκιά, ακόμα σε αγαπάω.
Ένα ταξίδι στην τύχη, Νίκος Κ.
Επιτέλους ξημέρωσε, χάραξε η αυγή.
Τα δυο παιδιά πηγαίνουν γοργά προς
το λιμάνι ακούγοντας τα πουλιά που
κελαηδούσαν, τον ήλιο που τον κάλυπταν
τα ασημένια σύννεφα που έφτιαχνε
μια δροσερή αύρα δημιουργώντας ρίγη
στα δυο παιδιά.
Πήγαν και πήραν απ' το λιμάνι
το καϊκι του πατέρα τους και μήτε
το καλοσκέφτηκαν, πήδησαν μέσα
και σάλπαραν για το πουθενά
Ήθελαν, λέει, να αποδείξουν
πως είχαν μεγαλώσει και δεν
είχαν πια ανάγκη.
Το πλοιαράκι σάλπαρε
και ξεκίνησε για τα ανοικτά.
Ήταν μια θάλασσα γαλήνια
σαν λάδι, ούτε αέρας, ούτε
το παραμικρό κυματάκι
όλα πολύ ήρεμα κι όμορφα.
Τα δυο παιδιά θαύμαζαν
το μεγαλείο της φύσης.
Μετά από λίγο άρχισαν
οι τρικυμίες και η παλίρροια.
Τα παιδιά με το στόμα ανοικτό
και μήτε μπορώντας να αντιδράσουν,
σύρθηκαν με το κύμα της θάλασσας
σε ένα νησάκι που ήταν όμορφο, με
πολλά δέντρα, ένα ουράνιο τόξο
να τα διαπερνά και από ότι φαινόταν
δεν υπήρχε ζωή.
Όλο το πλοίο τραντάχτηκε
Νερά έμπαζαν από παντού.
Η τελευταία ματιά των παιδιών
ήταν εκείνο το μεγάλο κύμα που
σαν ουρανοξύστης, σκέπασε τα
δυο παιδιά.
Ο πατέρας ανησύχησε αφού
είδε ότι τα παιδιά του δε
γύρισαν ακόμα. Πήρε τη βάρκα
του αδελφού του και πήγε να
δει.
Καθώς πορευόταν για ώρες ολόκληρες
είδε από μακριά το διαλυμένο του
καϊκι κατεστραμμένο σε ένα νησί. Μπάρκαρε
στην ακτή και δάκρυσε αφού είδε τα παιδιά
του στην άμμο κοιτώντας με μάτια κλειστά
στον ουρανό.
Το ταξίδι μας, Μιχάλης Α.
Μόλις ξημέρωσε ετοιμαστήκαμε
να πάμε το ταξίδι που θέλαμε,
είχε αεράκι και τα κύματα πηγαίνανε
σαν το τρενάκι του τρόμου στο λούνα παρκ.
Μπήκαμε στο πλοίο για την
μικρή κρουαζιέρα που είχαμε
συμφωνήσει με την ομάδα.
Το πλοίο το έλεγαν Μπλακ που
έβγαινε από το όνομα
Σείριους Μπλακ του Χάρι Πότερ.
Μόλις βγήκαμε στα ανοικτά
και βλέπαμε το κανάλι
EXTRA 3 τα παλιά.
Και το πλοίο ταξίδευε στα
βαθιά.
Και συνεχίσαμε το ταξίδι
σαν τα χρόνια τα παλιά.
A.C.A.B., Αντώνης Λ.
Όχι βία στα σχολεία
Ματζήδες βαρούν μαθητές
σχεδόν σε κάθε πορεία.
Ληστές που περιμένουν
λεία έξω από την πλατεία.
για κινητά ή ψιλά
εξήγηση καμία. Μου
τη σπάει που βλέπω
ενέδρα στημένη από
την κοινωνία, παιδιά
πασχίζουν για να πάρουν
κάποια πτυχία, πιστεύουν
στην αλήθεια, μα η αλήθεια
δεν έχει στοιχεία, μην
γίνετε φλώροι, μην τους
αφήσετε με την καμία.
Λύσε όλα σου τα
δεσμά, γιατί αν πεθάνεις
δεν έχει μετά.
Ζήτα αυτά που σου
ανήκουν για... μια
ζωή που σου πάει
μην την αφήσεις να σε φάει.
Ξέχνα αυτά που σου μαθαίνουν
με το ζόρι. Γράψε, γιατί θα σε γράψουν οι φλώροι.
Ταξίδι στο νησί της αγάπης, Βέρα Λ.
Κατέβασα τη βαλίτσα μου κι έβαλα μέσα τα υπέροχα καλοκαιρινά ρούχα μου και τα καινούρια μου παπούτσια και ό,τι καλλυντικά και αξεσουάρ βρήκα μπροστά μου.
Κατέβηκα και τους ανακοίνωσα πως φεύγω, πάω ταξίδι. Πήρα το πορτοφόλι μου και έφυγα και έτρεξα στο λιμάνι. Ο άνεμος φυσούσε το λευκό φόρεμά μου και ο ήλιος ακτινοβολούσε στα κατακόκκινα γυαλιά μου. Η κορδέλα που φορούσα στα μαλλιά μου ξεδέθηκε και την πήρε μαζί του το αεράκι.
Περίμενα το καραβάκι ενώ τα μαλλιά μου ανέμελα πετούσαν στον αέρα.
Και ναι, φώναξα δυνατά καθώς από μακριά αντίκρισα το καραβάκι θα πήγαινα στο νησί του έρωτα και της αγάπης, να βρω ένα πανέμορφο γλυκό ταίρι.
Μόλις έφτασα στο νησί, πήγα στο ξενοδοχείο και, πολύ κουρασμένη, έβγαλα τα All Starάκια μου και ξάπλωσα στο κρεβάτι.
Η ανατολή του ήλιου με ξύπνησε, το κελάηδημα των πουλιών αντηχούσε μες στο δωμάτιο. Κοίταξα στο παράθυρο για να δω την πόλη μα ξαφνικά αντίκρισα ένα πανέμορφο αγόρι.
Έβαλα γρήγορα ένα τζιν, ένα T-shirt και τα Starάκια μου και έτρεξα σαν αστραπή για να τον προλάβω.
Έκατσα στο παγκάκι, δίπλα από το παρκάκι όπου καθότανε το αγόρι, δήθεν απασχολημένη, διαβάζοντας τη "Super". Έριχνα ματιές ολόγυρα στο πάρκο, μέχρι που ήρθε κοντά μου. Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά, στην κοιλιά μου οι πεταλούδες έστησαν χορό. Δεν το περίμενα. "Τι όμορφος που είναι! Τι ωραία μάτια! Τα μαλλιά του είναι υπέροχα! Ένα πανύψηλο αγόρι!", είπα από μέσα μου.
"Γεια σου", μου είπε μ' αυτήν την υπέροχη, ρομαντική φωνή του.
"Γεια σου", του είπα κι εγώ με τρεμάμενη φωνή. Εκείνη τη στιγμή ήθελα να τον πιάσω, να του δώσω ένα φιλί και να του πω "Σ' αγαπώ".
Νόμιζα πως τον ήξερα χρόνια, πως είμαστε ζευγάρι.
Το νοιώθω, είναι πραγματικότητα.
Έφερε την κιθάρα του και μου τραγουδούσε μπαλάντες.
Εκεί κατάλαβα πόσο ερωτευμένη είμαι μαζί του. Είναι τα πάντα για μένα, το άλλο μου μισό, χωρίς εκείνον δεν ξέρω πώς θα ζήσω.
Καλό, εγγυημένο και με χαμηλά λιπαρά, Δημήτρης Π.
Σε έναν κόσμο μακρινό, υπήρχαν δύο φίλοι, ο Οξυγονούλης και ο Αζωτούλης. Ήταν πολύ καλοί φίλοι που μόλις τους έβλεπες, έλεγες "δεν υπαρχει περίπτωση αυτοί οι δύο να μην είναι φίλοι".
Μια μέρα, εκεί που έκαναν την καθημερινή τους βόλτα, είδαν μια κοντή, χοντρή και με μεγάλα αφτιά αγελάδα. Από περιέργεια, πήγαν κοντά να τη δουν καλύτερα. Ο Οξυγονούλης δεν μπόρεσε να κρατηθεί και ρώτησε την αγελάδα τι ράτσα είναι και η αγελάδα απάντησε: "Δεν το κατάλαβες ακόμα. Είμαι αγελάδα με διασταύρωση ελέφαντα και έχω και λίγο από κυνηγόσκυλο.".
Οι δυο φίλοι γέλασαν με την καρδιά τους και ρώτησαν "Πώς λέγεται το είδος που είσαι;" και εκείνη είπε: "Αγελαδοελεφαντοαφτιά". "Ωραίο είδος για αγελάδα, θα είναι και σπάνιο." Η αγελάδα παραξενεύτηκε και απάντησε: "Όχι, βέβαια, όλες οι αγελάδες light, δηλαδή, με χαμηλά λιπαρά, έτσι είναι από τώρα."
Οι δυο φίλοι έφυγαν με πονεμένο το στομάχι από τα γέλια και είπαν "αποδώ και στο εξής, θα τρώμε μόνο ψωμί, coca-cola και light μπριζόλα". Και για όσους ενδιαφέρονται, υπάρχει σε όλα τα κρεοπωλεία και supermarket. Δοκιμασμένο προϊόν.
Εκδρομή στην Τουρκία, Μιχάλης Μ.
Μια Κυριακή ξυπνήσαμε 07:00 η ώρα, ετοιμαστήκαμε και ξεκινήσαμε η γιαγιά, ο παππούς, ο θείος Βασίλης κι εγώ. Μαζευτήκαμε σε ένα γκρουπ και περιμέναμε το Blue Star.
Περνούσε η ώρα, βαρεθήκαμε, έφτασε το Blue Star και πέταξα ένα αβγό στο τζάμι του καπετάνιου. Πετάω και δεύτερο αβγό, αστόχησα γιατί το έσπρωξε ο αέρας και μπήκε μέσα στο μάτι ενός ανθρώπου.
Τότε μπήκαμε στο Blue Star, κόψαμε εισιτήριο, μπήκαμε στην καμπίνα, πιάσαμε θέσεις και περιμέναμε να ξεκινήσει. Καθώς ξεκινούσαμε, οι μηχανικοί του Blue Star ανεβάζανε την άγκυρα. Η άγκυρα μπλόκαρε στις προπέλες του Blue Star. Ξανασταμάτησε το καράβι. "Φτου! Ζημιά!", λέγανε οι μηχανικοί. Με τις πολλές προσπάθειες, ανεβάσανε την άγκυρα που ήταν 1,5 τόνος.
Έτσι, φτάσαμε στην Τουρκία. Ήταν πολύ μεγάλη πόλη, είχε μαγαζιά με cd, με κεραμικά, με ηλεκτρονικούς υπολογιστές, με ρούχα κι έτσι, αγόρασα μια μπλούζα του Σαν Αντρέα.
Εκεί που γυρνούσαμε, καθίσαμε σε ένα εστιατόριο, φάγαμε, ήπιαμε, μετά πληρώσαμε και φύγαμε. Κάναμε ξανά μια βόλτα στην πόλη και μετά μαζευτήκαμε σε ένα γκρουπ. Περιμέναμε το Blue Star, ήρθε, μπήκαμε, ξανακόψαμε εισιτήρια, μπήκαμε στην καμπίνα, βρήκαμε θέσεις και φτάσαμε στη Ρόδο και πήγαμε σπίτι.
[Ταξίδι], Μαρία Π.
Μια μορφή ταξιδιού είναι και ο έρωτας. Περιμένεις μόνος στη στάση μέχρι να έρθει το τρένο και -δυστυχώς ή ευτυχώς- και τα δυο δεν έρχονται πάντοτε στην ώρα τους... Όταν έρθει η ώρα και μπαίνεις στο τρένο, ένα βαγόνι θα διαλέξεις να κάτσεις και να μοιραστείς μαζί του το ταξίδι σου... Ο προορισμός σου άγνωστος. Άμα έχεις συνταξιδιώτη, είσαι τυχερός. Αν πάλι όχι, περιμένεις να βρεθεί...
Αν πραγματικά είσαι ερωτευμένος, τότε... δεν υπάρχει στάση στο ταξίδι σου, μόνο ο άγνωστος προορισμός μέχρι το τέρμα. Ο έρωτας συνδέεται με χαρά, πόνο, κλάμα, λύπη, ενθουσιασμό, υπομονή και εγωισμό. Η μόνη στάση που θα επμείνεις να κατεβείς και να έχεις ενθύμια και αναμνήσεις είναι αυτή που η ονομασία της είναι "αγάπη"! Σε πειρασμό θα σε βάλει η στάση ονόματι "εγωισμός". Εκεί είναι που λες ότι μπορεί το άγνωστο τέλος αυτού του ταξιδιού να είναι ανώφελο και λυπητερό, οπότε μπορεί να σε σταματήσει η στάση "εγωισμός". Αλλά σκέφτεσαι ότι μετά μπορεί να μην έχει θέσεις το τρένο όταν θα έχεις γυρίσει...
Μπορεί πάλι να σκεφτείς να κατέβεις στη στάση που λέγεται "θάρρος"... και να τολμήσεις να εκφράσεις τον έρωτά σου που μοιάζει με ένα ατέλειωτο μοναχικό ταξίδι. Και συνεχίζεις, και συνεχίζεις... Ο καιρός περνά, όλα κυλάν πολύ αγνά και επίσης πολύ αργά... χωρίς να ξέρεις το αποτέλεσμα... Εκεί που ζεις τον έρωτά σου χωρίς ανταπόκριση.
Όμως, ξαφνικά, το τρένο μένει από καύσιμα. Το τρένο αδειάζει, τα παράθυρα κλείνουν και πρέπει να το πάρεις απόφαση ότι πρέπει να μάθεις να αντιμετωπίζεις την αλήθεια. Οπότε θέλοντας και μη, βγαίνεις από το τρένο. Εκεί σε περιμένει ο έρωτάς σου και εκεί θα ανταμειφθεί όλος ο κόπος και η προσπάθεια. Ή εκεί δε θα είναι κανείς... Και θα κάτσεις στη στάση να περιμένεις το επόμενο. Όμως, να θυμάσαι πάρα πολύ καλά ότι μπορεί να περιμένεις το επόμενο αλλά σίγουρα δε θα είναι το ίδιο γιατί: Σε όλη σου τη ζωή, ένα είναι το ταξίδι που θα σε εντυπωσιάσει και ένας ο έρωτας που θα σου σημαδέψει τη ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου