Ο Αντώνης Βεζιρτζής υπήρξε ένας αγωνιστής του αντιδικατορικού αγώνα, πολλά υποσχόμενος γλύπτης και... μέγιστο τρολ.
Γεννήθηκε στην Ζάκυνθο το 1950, πέρασε στη Σχολή Καλών Τέχνων και συμμετείχε στο αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα και την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Το ταλέντο του στην γλύτπική αλλά και στην ποίηση ξεχείλιζε. Οι φίλοι του τον χαρακτηρίζανε γελαστό, σαρκαστικό και πνευματώδη. Μόνο που εντελώς ξαφνικά αυτοπυρπολήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1981.
Μετά τον θάνατό του, ο πατέρας και οι φίλοι του διοργάνωσαν μια έκθεση με τα ημιτελή έργα του και ο Δήμος Μούτσης συμπεριέλαβε στο στον μνημειώδη του δίσκο "Ενέχυρο" (1983) το τραγούδι το οποίο έκανε μεγάλη εντύπωση στον εντεκάχρονο εαυτό μου.
Υπάρχει και ένα μπλογκ που είναι αφιερωμένο στον Αντώνη Βεζιρτζή.
Και για να ελαφρύνουμε λίγο το κλίμα, σε μια συνάντηση στο σπίτι του Αντώνη Βεζιρτζή εμφανίστηκε μια μέρα η Ρενέ, μια κοπέλα κοντοκουρεμένη και γλυκιά η οποία χαρακτηρίστηκε από τον Βεζιρτζή "άφυλα ερωτική" και ονοματίστηκε με χαρίεσσα διάθεση λόγω αυτού του λόγου ως "ήτο δεν ήτο". Είναι η ίδια κοπέλα η οποία αργότερα κέρασε "Μια βραδιά στο Λούκι" στον γοητευμένο Χάρη Κατσιμίχα
Στο ίδιο μπάρ ο Νίκο Ζιώγαλας δουλεύει την ίδια εποχή ως μπάρμαν και ερωτεύεται εις μάτην μια συναδελφισσά του η οποία τον απορρίπτει και την χυλόπιτα να την παρακαλάει να μην ξαναρθεί από τη δουλειά (στο μεταξύ είχε παραιτηθεί), γιατί δεν το αντέχει...
Το τραγούδι γίνεται μεγάλη επιτυχία και μια μέρα το τραγουδάει, ενώ σφουγγαρίζει την σκάλα, η μάνα της gia_des. Η εικόνα αυτή είχε κάνει μεγάλη εντύπωση στην μικρή τότε gia_des.
Δεν ξέρω γιατί ήθελα να πω με την τελευταία παράγραφο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου