Για τον Χομαγιούν και τον Βακάρ (Δημιουργικές εργασίες παιδιών από τις Γ΄ Γυμνασίου Παραδεισίου και Μουσικού Σχολείου Ρόδου)

 Και φέτος κλείσαμε τη χρονιά στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας, σχολιάζοντας στα πλαίσια της ενότητας για ανθρωπισμό και τον εθελοντισμό  με τους μαθητές μας στις  Γ Τάξεις του  Γυμνασίου Παραδείσου και του Μουσικού Σχολείου Ρόδου το  τραγούδι του Θανάση Παπακωνσταντίνου "Ο Χομαγιούν και ο Βακάρ" 

Όπως και πέρσι, κάποια παιδιά μας,   έκαναν διάφορες δημιουργικές εργασίες με αφορμή το γεγονός, το τραγούδι ή την προσφυγική κρίση. 

Ας τις δούμε. 

Αλεξάνδρα 

Διάλεξα μαργαρίτες εσκεμμένα γιατί τόσο οι μαργαρίτες όσο και οι παπαρούνες  κάνουν τους ανθρώπους να σκέφτονται το Πάσχα. Και το Πάσχα είναι κυρίως η αγάπη, η αλληλεγγύη και η φιλευσπλαχνία, οι οποίες αντικατοπτρίζονται στην ζωγραφιά μου . 

Αλέξης 

Βαλασία 
Επειδή είμαστε μακρινοί και διαφορετικοί, δεν σημαίνει πως δεν μπορούμε να έχουμε φιλίες μεταξύ μας για να είμαστε ενωμένοι 

Γιάννης 

Οδυσσέας 

Σελίν

1

Ένα παιδί στον δρόμο πεινά

Κι η μάνα του τού λείπει

Κακή ήταν η τύχη του

Που πρόσφυγας γεννήθη

 

Σαν την ρίζα απ’ το δεντρί

Και σαν το λουλουδάκι

Εξεριζώθησαν λαοί

Από της πατρίς τα εδάφη

 

Και μες σ’ αυτόν τον πανικό

Και μες την καταιγίδα

Έσβησε η ελπίδα τους

Σαν μια ηλιαχτίδα 

 2 

Μιλάει η πατρίς στην κόρη της

Που έφυγε στα ξένα:

«Ποια ξενιτιά σε πλανεψε

Και ξέχασες εμένα;»

 

Και ‘κείνη ανάσανε βαθιά

Και είπε το καημένο:

«Πρόσφυγας έφυγα και ‘γω

Σε τόπο ερειπωμένο»

 

Σε θάλασσα ταξίδευε

Μέσα σε μια βάρκα

Θάλασσα και το δάκρυ της

Απ’ τα θολά της μάτια

Σοφία Γ. 

Υ,Γ.: Προβλήματα  του Πρώτου Κόσμου: Το να μη μας ενοχλεί ότι υπάρχουν πνιγμένα παιδιά, αλλά να γίνεται κουβέντα αν πρέπει  ή όχι να δημοσιεύεται η φωτογραφία τους.