"Μυστικός Δείπνος" (Του Θοδωρή Καλουδιώτη )

   Παλαιόθεν το ιστολόγιο έχει την τάση να αργεί τους Ιουλιοαυγούστους, υπό την πρόφαση ότι παραθερίζει εξ αφορμής της σχολικών διακοπών, στην πραγματικότητα όμως γιατί οι συντάκτες του αρεσκόμαστε να μετράμε τα κυματάκια και να απολαμβάνουμε την ομορφιά του να μην κάνεις τίποτα...  Ωστόσο, αυτή η... πανάρχαια (χοχο) παράδοση πρόκειται να σπάσει σήμερα, γεγονός το οποίο, μάλιστα, δεν προξενεί στον γράφοντα την παραμικρή στενοχώρια μιας και πρόκειται για τον Θοδωρή,  στον οποίο αναφέρεται  η πρώτη ever Αυγουστιάτικη ανάρτηση του ιστολογίου, η οποία κάλλιστα, μεταξύ μας, θα μπορούσαν να είναι Μαγιάτικη, Απριλιάτικη, Γεναριάτική και ούτω καθεξής, εφόσον, ως Έλληνες (με την καλή έννοια), μας πήρε λίγο χρόνο να συνεννοηθούμε-...

  Η (καβαφισμός) πρώτες εμφανίσεις του Θοδωρή στο ιστολόγιο στεγάστηκαν στην Ετικέτα "Μικροί Δημιουργοί", καθότι ήταν έφηβος, μαθητής της Γ΄Γυμνασίου  στο 10 Γυμνάσιο Νέου Ψυχικού και μαθητής μου... Τα χρόνια  περάσανε όμως, ο Θοδωρής μεγάλωσε, εγινε εξαίρετος μουσικός, συνάδελφος και συνέχισε να γράφει και ποιήματα και πεζά Κι ευτυχώς που υπάρχει στο ιστολόγιο η ετικέτα "'Οταν έρχονται οι φίλοι μου" ώστε να στεγαστεί το πλέον αγαπημένο μου από τα νέα ποιήματα που - λίαν ευγενικώς και τιμητικώς- μου παραχώρησε ο Θοδωρής να διαβάσω... Αυτό με τίτλο "Μυστικός Δείπνος"...

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

                   Μυστικός Δείπνος

Βρέχει..

Ένας ληστής στέκεται σε ξύλινο υπόστεγο ζητιανεύοντας λίγη θαλπωρή.

Υπάρχει μια τρύπα στον τοίχο

Ακουμπά το βλέμμα του κι άφοβα κοιτάζει

Είναι κάποιες φιγούρες που γευματίζουν σιωπηλά

Πόσες να ‘ναι;

Έχουν τελικά τόση σημασία οι αριθμοί;

Όχι..

Σημασία έχει μονάχα η μυρωδιά του ψωμιού και του οίνου που μεθούν το νεαρό ληστή.

Ευτυχώς υπάρχει μια τρύπα στον τοίχο.

Αποχαυνωμένος από τις πλούσιες μυρωδιές βλέπει την προδοσία σαν ομίχλη

Ζυγώνει απειλητικά το τραπέζι

Ο ληστής είναι πολύ αδύναμος για να ειδοποιήσει , να φωνάξει για βοήθεια.

Μένει άναυδος

Ανοίγει διάπλατα τα μάτια

Στο πρόσωπό του αποτυπώνεται η παράνοια

Ο πόνος.

Δυστυχώς υπάρχει μια τρύπα στον τοίχο.

Φεύγει τρέχοντας προς τη λύτρωση της εξαφάνισης

Μα από ‘κείνη τη στιγμή το στόμα του εξαφανίστηκε από το πρόσωπό του.

Κανείς δεν έμαθε ποτέ το μυστικό της πιο μυστήριας συνάθροισης στην ιστορία του κόσμου.

Ακόμα κι αν υπήρχε μια τρύπα στον τοίχο..