Ντοκουμέντο: Το χαμένο ημερολόγιο της Αρετής (εκ "Του νεκρού αδερφού")

    Καλοί μου άνθρωποι! Σάλος έχει προκληθεί σε ολόκληρη την υφήλιο από το συγκλονιστικό γεγονός που συνέβη στα Μέθανα... Η ιστορία όπως την ξέραμε δεν ισχύει..

Όλοι πιστεύαμε ότι η υπόθεση της παραλογής   " του Νεκρού αδερφού" ήταν πλαστή και διέσωζε απλά αρχαίες δοξασίες για τον μύθο του Αδώνιδος... Τα πράγματα αποδεικνύονται ότι δεν είναι έτσι κατόπιν της συγκλονιστικής ανακάλυψης του χαμένου ημερολογίου της Αρετής, γεγονός που αποδεικνύει περίτρανα ότι τα πρόσωπα και τα γεγονότα του τραγουδιού ήταν πραγματικά. Την ανακάλυψη έκαναν τυχαία οι εφτά μαθητές της Α΄Λυκείου Μεθάνων  σε ηφαιστειακή κοιλότητα, ενώ είχαν κάνει ομαδική κοπάνα για να γλυτώσουν από τα μαρτύρια στα οποία τους υποβάλλει ο ανηλεής καθηγητής τους της Λογοτεχνίας (κατ' απαίτησιν του Νέου Αναλυτικού Προγράμματος, βεβαίως- βεβαίως) κατά τη διάρκεια του μαθήματος... Φαίνεται ότι οι αντίξοες συνθήκες στις οποίες ήταν διατηρημένα καιρό τα χειρόγραφα είχαν επηρεάσει την ανθεκτικότητα του χαρτιού, γιατί λίγο μετά την έκθεση τους στον ατμοσφαιρικό αέρα διαλύθηκε το μεγαλύτερο μέρος τους, μένοντας μονάχα έξι μικρά αποσπάσματα.. Η μέλλουσα Λάρα Κροφτ, Ιωάννα Μ., ήταν η μόνη που πρόλαβε να διαβάσει ολόκληρο σχεδόν το χειρόγραφο και αμέσως μετά την καταστροφή του έσπευσε να γράψει μια σύντομη επιτομή του περιεχομένου του συμπεριλαμβάνοντας και τις εικασίες της για τα υπόλοιπα. Καθένας από τους υπόλοιπους μαθητές ανέλαβε και αποκρυπτογράφησε ένα κομμάτι από τα διασωθέντα σπαράγματα του αρχικού κειμένου, γεγονός που αποκάλυψε ακόμα ένα μυστήριο. Τα διασωθέντα αποσπάσματα όλα αναφέρονται στα γεγονότα της επιστροφής της Άρετής στα Μέθανα από την Βαβυλώνα. Εικάζεται ότι η Αρετή, συγκλονισμένη

από το παράδοξο εκείνο ταξίδι, επανερχόταν συνεχώς στο γραπτά της στα συμβάντα εκείνων των ημερών,  γράφοντας συνεχώς παραλλαγές των γεγονότων, σε μια προσπάθεια να αντιληφθεί στις σωστές του διαστάσεις τι συνέβη...  Στο Διαδίκτυο ωστόσο πληθαίνουν οι φωνές που υποστηρίζουν ότι η καταστροφή του εγγράφου οφείλεται σε παρέμβαση σκοτεινών και και απαιτούν την αποκάλυψη της αλήθειας.  Ο Όλιβερ Στόουν εξέφρασε την πεποίθηση  ότι οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες "απήγαγαν" το ημερολόγιο της Αρετής και αποκάλυψε ότι προτίθεται να μεταβεί άμεσα στα Μέθανα για να ξεκινήσει την έρευνα  για την επόμενη ταινία του. Αίσθηση έχει προκαλέσει η άποψη του Δημοσθένη Λιακόπουλου ότι τα σωζόμενα σπαράγματα είναι ένα είδος  κώδικα που αποκαλύπτει τον αλγόριθμο του σωστού υπολογισμού των ημερολογίων των  Μάγιας, γεγονός που αποδεικνύει  ότι ο κόσμος τελικά όντως θα καταστραφεί σε περίπου 77 λεπτά και 23 δευτερόλεπτα, όπως προσδιόρισε... Αμερικανοί ερευνητές ωστόσο, βασιζόμενοι στις διαφορετικές χρονικές ενδείξεις των εκδοχών του ημερολογίου, διατύπωσαν την ιδέα ότι τα γεγονότα της επιστροφής της Αρετής διαδραματίστηκαν σε παράλληλα σύμπαντα.
Παρακάτω αποκαλύπτουμε την επιτομή  του πλήρους ημερολογίου από την Ιωάννα και την αποκρυπτογράφηση  από τους υπόλοιπους μαθητές των διασωθέντων αποσπασμάτων, τα οποία,  σημειωτέον, φυλάσσονται στο κτίριο του Γυμνασίου Μεθάνων, στην αίθουσα της Α΄Λυκείου...
  Να ενημερώσουμε τους ενδιαφερόμενους ότι εξαιτίας της παγκόσμιας κινητοποίησης έχει κλείσει ο δρόμος που οδηγεί στα Μέθανα όπως και το λιμάνι της λουτρόπολης. Η πρόσβαση στη χερσόνησο είναι δυνατή μόνο με αλεξίπτωτο ή αιωροπτέρηση από τον Πόρο...
Ακολουθούν τα ντοκουμέντα: 
Ιωάννα 

   Σύμφωνα με το κείμενο η Αρετή κράταγε ημερολόγιο στο οποίο έλεγε κι έγραφε τις σκέψεις της,  τα συναισθήματα της και τις ανησυχίες της . Μέσα εκεί  έγραφε για τα αδέρφια της, την μάνα της και για τον αδερφό της, τον Κωστή. Λέγεται ότι η Αρετή ήταν λυπημένη που δεν ήξερε νέα τους και αν είναι καλά. Εικάζεται ότι το βασικότερο που την λύπησε μετά ήταν που δεν ήξερε ότι τα αδέρφια της και ο μεγάλος ειδικά αδερφός, ο Κωστής είχαν πεθάνει. Εκεί που έμενε ο άνδρας της, που δεν ξέρουμε αν τον ήθελε κι αν αισθανόταν κάτι γι' αυτόν, ήταν πολύ μακριά  κι ένιωθε πολύ μόνη και απόμακρα από τον υπόλοιπο κόσμο και συγκεκριμένα από τους δικούς της ανθρώπους, τους γονείς της και τ' αδέλφια της. Ανησυχούσε για το τι θα αντίκριζε όταν θα έφτανε σπίτι της. Αν θα ήταν όλοι εκεί. Διερωτόταν πως θα αντιδρούσε η μάνα της όταν θα την έβλεπε. Με χαρά και νοσταλγία πίστευε, που θα έβλεπε την κόρη της μετά από τόσο καιρό. Επίσης, σκεφτόταν πως θα αντιδρούσαν τα αδέρφια της. Ήταν πολύς ο καιρός που έλειπε.  Από τις τόσες της ανησυχίες στο δρόμο άκουγε τα πουλάκια να λένε πως περπατάει η ζωντανή με τον νεκρό αδελφό της. Τα άκουγε τα πουλάκια, αλλά δεν μπορούσε να της πάει το μυαλό ότι μπορεί και να ήταν εκείνος όντως πεθαμένος, γιατί αυτά τα πράγματα γίνονται μόνο στη φαντασία .  Όταν έφτασε στο σπίτι της η Αρετή αντίκρισε την  πραγματικότητα, την αλήθεια σε όλη της την έκταση. Τα συναισθήματα  και της ίδιας και της μάνας της δεν ήταν τελικά αυτά που πίστευε... Μέχρι εδώ πρόλαβα να διαβάσω...

Χριστίνα

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

  Δυστυχώς  χθες το βράδυ δεν πρόλαβα να σου γράψω. Είχε έρθει ο μεγάλος μου αδερφός , ο Κωσταντής, σου έχω γράψει αρκετές φορές γι’ αυτόν, για να με πάρει και να γυρίσουμε πίσω στο σπίτι. Ξαφνιασμένη αλλά και ενθουσιασμένη παράλληλα που θα γυρνούσα στο σπίτι ξανά, τον ρώτησα τον λόγο για την επιστροφή μου αυτή. Αλλά όπως συνήθως δεν μου απάντησε. Ελπίζω μόνο να μην είναι κάποιο δυσάρεστο γεγονός η αφορμή για αυτόν τον γυρισμό.

  
 Έχει περάσει μόνο μια μέρα από την ημέρα που ήρθε ο Κωσταντής για να με πάρει και ήδη νιώθω κουρασμένη και εξαντλημένη.  Ίσως  αυτό να οφείλεται και επειδή δεν κοιμήθηκα καθόλου χθες βράδυ. Αυτό όμως δεν με πείραξε τόσο όσο το ότι σε κάποιο σημείο της διαδρομής , ένα πουλί άρχισε να μιλάει. «Αρετή! Πού πηγαίνεις με τον πεθαμένο;» φώναξε. Τρόμαξα με τα λόγια του και παρ' όλη την προσπάθειά μου να κάνω τον Κωσταντή να μου μιλήσει, αυτός απέφευγε κάθε ερώτηση μου, τονίζοντας μου να μην δίνω σημασία στα λόγια του πουλιού και λέγοντας άσχετα. Τα πουλιά δεν το έβαζαν κάτω όμως και αυτό συνεχίστηκε για αρκετή ώρα ακόμα, τα πουλιά να φωνάζουν και ο Κωσταντής να παραμένει ψύχραιμος και αδιάφορος σε αντίθεση με μένα. Ας τα ξεχάσω τώρα όμως αυτά, γιατί αύριο γυρνάω στο σπίτι μου, στην οικογένειά μου και επιτέλους θα δω τους δικούς μου μετά από τόσο καιρό και κυρίως την μανούλα μου που μου έχει λείψει πολύ. Εύχομαι να είναι όλοι τους καλά, όπως και εγώ.

 
Τώρα που ο Κωσταντής έχει πάει για να φέρει  νερό από την πηγή, βρήκα την ευκαιρία να σου γράψω. Χθες το βράδυ στον ύπνο μου είδα έναν απαίσιο εφιάλτη ο οποίος με κράτησε ξύπνια για το υπόλοιπο της βραδιάς. Είδα πως ήμουν σε ένα νεκροταφείο. Τέλος πάντων σε λίγες ώρες φτάνουμε σπίτι, μου το είπε ο αδερφός μου. Είμαι πολύ χαρούμενη και κατενθουσιασμένη. Λοιπόν σε αφήνω και το βράδυ θα σου γράψω όλα όσα θα γίνουν όταν θα φτάσω σπίτι.

Μαρίνα

26 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
 Είμαι πολύ χαρούμενη! Ήρθε ο αδερφός μου ,ο Κωσταντής, να με πάρει.Αρχικά φοβήθηκα,ο νους μου πήγε στο κακό, άλλα εκείνος μου εξήγησε πως η μάνα ήθελε να με δει. Σαν χτες μου φαίνεται, πριν τέσσερα χρόνια,που η οικογένειά μου με έδωσε στα ξένα.Κι εγώ εδώ τέσσερα χρόνια είμαι και κυρά καμία δεν έχω βρει για να μιλώ.Μόνη μου ζω, ο άντρας μου ήταν έμπορος και σε ένα ταξίδι αρρώστησε σοβαρά και πέθανε.Μα τώρα είναι πια καιρός να βγάλω τα μαύρα,αφού γυρίζω πίσω στην πατρίδα. Ο Κωσταντής μου είπε πως θα ξεκινήσουμε τα χαράματα.
27 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

 Ο Κωσταντής ποτίζει το άλογο στο ποτάμι κι εγώ  στέκομαι κάτω από ένα δένδρο και  τον κοιτώ. Έχει αλλάξει, πολύ διαφορετικός μου φαίνεται. Το πρόσωπό του είναι πολύ άσπρο σαν νεκρού και είναι πολύ λεπτός σαν να έχει εβδομάδες να φάει. Ξεκινάμε πάλι την διαδρομή, ο Κωσταντης μιλάει πολύ λίγο και μόνο για να με ρωτήσει αν κουράστηκα.
28 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
  Τα πουλιά λένε περίεργα πράγματα, λένε ''πεθαμένος σέρνει όμορφη κυρά'' και μας κοιτούν με τρόμο και περιέργεια.Όταν ρωτώ τον Κωσταντή για τι πράγμα μιλούν, μου λέει να μην τα ακούω και αυτό κάνω.Σε εφτά ημέρες θα είμαι στην πατρίδα μου.
2 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
   Έχουν περάσει πέντε μέρες που ξεκινήσαμε και όσο φτάνουμε φοβάμαι όλο και περισσότερο, για το τι συμβαίνει στην οικογένειά μου. Τα πουλιά που συναντάμε λένε τα ίδια πράγματα και η λέξη ''νεκρός'' έχει κολλήσει στον νου μου.Φοβάμαι να ρωτήσω τον Κωσταντή.
4 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
  Φτάνουμε, ήδη έχω αρχίσει να βλέπω τα πρώτα σπίτια στο απέναντι βουνό.Θυμάμαι, παιδί ακόμα , όταν περίμενα τον Κωσταντή να έρθει και να μου πει ιστορίες από τα παιχνίδια με τα άλλα παιδιά,αφού εγώ δεν επιτρεπόταν να βγω απ' το σπίτι.Ο Κωνσταντής! Ο πιο μεγάλος γιος,στήριγμα της μητέρας μου στις δύσκολες στιγμές και παρηγοριά δική μου για όλα εκείνα που στερήθηκα σαν
παιδί.Αργότερα εκείνος ήταν που θέλησε να με παντρέψει στα ξένα. Ήταν έμπορος κι είχε δει το χωριό του μελλοντικού άντρα μου.Και μου είπε ότι ήταν ομορφότερο και μεγαλύτερο απο το δικό μας. Με συνόδευσε μέχρι το καινούργιο μου σπιτικό και από τότε τον είδα μια ακόμη φορά. Φτάνουμε, τα κελαηδήσματα των πουλιών γίνονται όλο και πιο έντονα και αυτό το βάρος στην καρδιά μου γίνεται όλο και πιο ασήκωτο.Φτάνουμε, στο πρώτο φώς της ημέρας θα είμαι σπίτι. Φοβάμαι πως κάτι κακό έχει συμβεί.

Νατάσα

Μέρα πρώτη

Αγαπητό ημερολόγιο,
σήμερα ήρθε στο σπίτι του αντρός μου ο αδερφός μου.Ήρθε να με πάρει, να πάμε στη μάνα μας, αλλά δεν μου είπε αν είναι για καλό ή για κακό.Μήπως έπαθε κανείς κάνα κακό,μήπως αρρώστησε η μάνα ή απλά με πεθύμησαν;
Μέρα δεύτερη
Αγαπητό ημερολόγιο,
ξεκινήσαμε για το σπίτι.Καθώς προχωράμε ακούω τα πουλιά να λένε διάφορα περίεργα πράγματα, αλλά ο αδερφός μου λεεί να μην δίνω σημασία, πουλιά ειναι και κελαηδούν.
Μέρα τρίτη
Αγαπητό ημερολόγιο,
έχουμε διασχίσει σχεδόν τη μισή απόσταση. Τώρα έχουμε κάνει στάση σ' ένα χωριό για να ξεκουραστούμε.Σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού τα πουλιά δεν σταμάτησαν να μιλούν κι έλεγαν πως είναι κρίμα μια όμορφη κόρη να ταξιδεύει με έναν νεκρό..Τι εννοούσαν;
Μέρα τέταρτη
Αγαπητό ημερολόγιο,
ο αδερφός μου μου φαίνεται αλλιώτικος.  Μήτε τρώει, μήτε πίνει.  Το πιο περίεργο όμως είναι ότι μυρίζει λιβάνι και πια δεν έχει τα ξανθά μαλλιά του και το μουστάκι του. Ο ίδιος μου είπε πως απλώς δεν έχει όρεξη και ότι πριν έρθει να με βρει είχε πάει στο εκκλησάκι του Άϊ Γιάννη γι' αυτό μυρίζει λιβάνι. Όσο αφορά τα μαλλιά λέει πως είναι καιρό τώρα άρρωστος και του έχουν φύγει.
Μέρα πέμπτη
Αγαπητό ημερολόγιο,
όλα αυτά που συμβαίνουν με ανησυχούν πολύ! Κι αν έχουν δίκιο τα πουλιά; Αν όντως ο αδερφός
μου είναι νεκρός τότε εγώ τι δουλεία έχω μαζί του; Είμαι πολύ προβληματισμένη,αλλά αύριο θα
μάθω τι συμβαίνει.
Μέρα έκτη
Αγαπητό ημερολόγιο,
σήμερα που φτάσαμε στο σπίτι έμαθα τι κακό βρήκε την οικογένειά μου. Όλα μου τα αδέρφια είναι νεκρά, κι ο Κωσταντής. Έτσι εξηγούνται όλα.  Κι η μάνα μου έμεινε μοναχή της.  Αλλά τώρα που ήρθα δε πρόκειται να είναι μόνη ποτέ ξανά,θα είμαστε για πάντα μαζί.....

Παναγιώτης

 

Δευτέρα 24 Ιουνίου,
   Πριν μια εβδομάδα ήρθε στο σπίτι μου ο αδερφός για να πάμε στο πατρικό μας,δεν γνώριζα το λόγο αλλά ήλπιζα να είναι για καλό! Ενώ ταξιδεύαμε πάνω στο άλογο του κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας, τα πουλιά μας κοίταζαν περίεργα και έλεγαν:''Πώς είναι δυνατόν να περπατούν οι ζωντανοί μαζί με τους νεκρούς;'' Όταν ρώτησα τον αδερφό μου γιατί τα πουλιά λένε αυτά τα πράγματα, μου είπε να μην δώνω σημασία και έτσι τα αγνόησα.
   Όταν σταματούσαμε για να ξεκουραστούμε, παρατηρούσα κάποιες διαφορές πάνω στο αδερφό μου. Έμοιζε διαφορετικός... Το χρώμα του ήτωνε ωχρό,τα μαλλιά του είχαν λιγοστέψει, επίσης ήτωνε ξεθωριασμένα και φαινόταν πολύ αδύνατος.
Με ανησυχούσανε πολύ τα λόγια των πουλιών. Συνέχεια σκεφτόμουν αυτά που λέγαν και μου δημιουργούσανε υποψίες, αλλά όταν τον ρώταγα,κάθε φορά μου έλεγε να μην ανησυχώ,να αδιαφορώ και να μην τα σκέφτομαι.
Όλες οι σκέψεις και οι απορίες μου λύθηκαν ύστερα από τρεις ημέρες ...όπου έφτασα σπίτι μου και συνάντησα τη μητέρα.
Αγκαλιαστήκαμε κι εκείνη μου τα εξήγησε όλα!
Αχ! Κωσταντή μου....

Κωνσταντίνος 

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΡΕΤΗΣ

3 Μαρτίου   
  Σήμερα έζησα την καλύτερη στιγμή της ζωής μου,είδα τον αδερφό μου μετά από πολλά χρόνια. Kι ήρθε για κάποιον συγκεκριμένο σκοπό, για να με πάει πίσω στο σπίτι.Δεν ξέρω ποιος είναι ο λόγος, ο Κωσταντής είπε πως θέλει να με δει η μάνα.  Δεν ξέρω, μπορεί να είναι και αλήθεια, δεν έχει και πολλή σημασία για μένα.  Αυτό που με ενδιαφέρει περισσότερο είναι ότι φεύγω από αυτό το σπίτι. Σ' αυτό το σπίτι έζησα τις χειρότερες στιγμές της ζωής μου, ο άντρας μου μού συμπεριφερόταν λες και ήμουν σκουπίδι, με χτύπαγε και με έβριζε ασταμάτητα χωρίς κανένα λόγο.        

4 Μαρτίου  
 Σήμερα είναι η πρώτη μέρα του ταξιδιού. Ο καιρός δεν είναι και πολύ καλός,  έχει σύννεφα απο το πρωί και ρίχνει ψιλή βροχή.Ο Κωσταντής φαίνεται πάρα πολύ μελαγχολικός σήμερα.  Σαν κάτι να μου κρύβει και δεν φαίνεται  χαρούμενος που θα πάμε σπίτι. Μου θυμίζει τον ουρανό ο οποίος είναι γεμάτος σύννεφα. Ρωτάω τον Κωσταντή πώς είναι το σπίτι , τα άλλα μας αδέρφια και η μάνα Μου απαντάει «όλα μια χαρά είναι», όμως διακρίνω στο πρόσωπό του μια θλίψη και μια αμφιβολία.Θα ήθελα πραγμάτικά να μάθω τι συμβαίνει στο σπίτι και είναι σε τόσο άσχημη κατάσταση ο Κωνσταντής.    

Αλεξάνδρα

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΟΥ
ΤΡΙΤΗ 20 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
 Αγαπητό μου ημερολόγιο, σήμερα είναι η πιο σημαντική ημέρα της ζωής μου.Ήρθε να με πάρει ο αγαπητός αδερφός μου ο Κωνσταντής από τα πικρά τα ξένα και να με πάει πίσω στημάνα μου. Ο ερχομός του μου έδωσε πολλή χαρά. Όταν τον συνάντησα, τον ρώτησα με αγωνία τα νέα της οικογένειας. αλλά εκείνος δεν μου αποκρίθηκε και αυτό με έκανε να ανησυχήσω. Στην αρχή του ταξιδιού δεν είπαμε τίποτα, και αυτό με προβλημάτισε. Προσπάθησα να του μιλήσω αλλά δεν ανταποκρινόταν.
ΣΑΒΒΑΤΟ 25 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
 Περάσαμε δύσκολες μέρες με πολλές εκπλήξεις, αλλά τα καταφέραμε ,όσο κι αν ήταν δύσκολο. Ευτυχώς το τέλος του ταξιδιού έφτασε. Σήμερα μου το ανήγγειλε ο Κωνσταντης. Καθώς προχωρούσαμε με προβλημάτησε το γεγονός ότι κάποια πουλιά λέγαν και ξαναλέγαν: " ποια κόρη σέρνει ο πεθαμένος;" Τότε άρχισαν να μου μπαίνουν κάποιες υποψίες. Με άφησε μετά ξαφνικά στην εκκλησία κι έτσι όπως εξαφανίστηκε, σαν καπνός, κατάλαβα ότι ο Κωνσταντής δεν υπήρχε πια  από
καιρό.        
   

Υ.Γ.: Τα τραγούδια και οι εικόνες - πλην των σχεδίων της αρχής, τα οποία είναι της Νατάσας, και της Λάρα Κρόφτ- προέρχονται από τον παρόμοιου περιεχομένου σύγχρονο αστικό θρύλο του "εξαφανιζόμενου επιβάτη (vanishing hitchhiker)". Σύμφωνα με την γνωστότερη παραλλαγή, σε ορισμένους δρόμους εμφανίζεται να κάνει οτοστόπ ένας άνθρωπος- πολύ συχνά κοπέλα που γυρίζει από τον χορό αποφοίτησης με τα πόδια γιατί μάλωσε με τον καβαλιέρο της. Ζητάει από τον οδηγό να τον πάει σε μια συγκεκριμένη διεύθυνση. Στις μισές παραλλαγές ο επιβάτης εξαφανίζεται ξαφνικά από το κινούμενο όχημα αφού έχει προφητεύσει μεγάλες καταστροφές, Στις υπόλοιπες παραλλαγές,κυρίως αυτές που σχετίζονται με την κοπέλα, ο οδηγός την αφήνει  στην διεύθυνση που του είπε και αφού έχει φύγει αυτή,  βλέπει ότι ξέχασε κάτι. Τα γυαλιά της, το μαντήλι, το τζάκετ της... Χτυπάει την πόρτα του σπιτιού για να γυρίσει το αντικείμενο και πληροφορείται ότι η κοπέλα που μετέφερε είναι πολλά χρονιά νεκρή, σκοτώθηκε σε ατύχημα επιστρέφοντας από τον χορό αποφοίτησης στον δρόμο στον οποίο την πήρε ο οδηγός και τώρα, άρα, προσπαθεί ως φάντασμα να γυρίσει σπίτι της. Η αγαπημένη μου ατάκα είναι αυτή της μάνας της νεκρής κοπέλας, η οποία σε μια παραλλαγή λέει στον εμβρόντητο οδηγό: "Είστε ο δέκατος τρίτος που μου τη φέρνει σήμερα."