afterschool bar: Χρόνος χαμένος και κερδισμένος...

Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010

Χρόνος χαμένος και κερδισμένος...

Τυπικοί, κατά κάποιον τρόπο, ρομαντικοί χαρακτήρες ο Μενέλαος και η Ελένη, αφού αναγνωρίζονται ,επιδίδονται σε μια προσπάθεια να ξανακερδίσουν τον χαμένο χρόνο, έστω και όχι επίμονη, καθώς, σε αντίθεση με τον Οδυσσέα και την Πηνελόπη, η αναγνώριση των οποίων έγινε στο τέλος των περιπετειών τους και είχαν όλη την άνεση χρόνου και συνθηκών, οι ήρωες μας ακόμα δεν έχουν γλυτώσει και πρέπει να προετοιμάσουν την διαφυγή τους από την Αίγυπτο...

Ας δούμε σε διάφορα τραγούδια πως παρουσιάζεται ο χρόνος, χαμένος και κερδισμένος...

Οι "Τρύπες" καταλήγουν στο μάλλον απαισιόδοξο συμπέρασμα ότι "όλα τελικά ξαναγυρνάν σε μας". Και αυτό ακούγεται σαν απειλή... Που δεν υπάρχει χαμένος καιρός...

Οι ίδιοι λίγο αργότερα θα δουν τον χρόνο σαν τον χειρότερο γιατρό... Που μας ωθεί σε κάθε μάταιη και απέλπιδα "Καινούρια ζάλη".

Κάπως έτσι βλέπουν το χρόνο και οι Pink Floyd στο τραγούδι τους "Time". Σαν έναν αποστασιοποιημένο και παγερό παρατηρητή ατελών και αποσπασματικών προσπαθειών μας να τον γεμίσουμε... (Ο χρόνος πέρασε, το τραγούδι τέλειωσε, νόμιζα πως είχα και κάτι ακόμα να πω.)

Ticking away the moments that make up a dull day

You fritter and waste the hours in an offhand way

Kicking around on a piece of ground in your home town

Waiting for someone or something to show you the way

Tired of lying in the sunshine

Staying home to watch the rain

And you are young and life is long

And there is time to kill today

And then one day you find

Ten years have got behind you

No one told you when to run

You missed the starting gun

And you run, and you run to catch up with the sun, but it's sinking

Racing around to come up behind you again

The sun is the same in a relative way, but you're older

Shorter of breath and one day closer to death

Every year is getting shorter

Never seem to find the time

Plans that either come to nought

Or half a page of scribbled lines

Hanging on in quiet desparation is the English way

The time is gone

The song is over

Thought I'd something more to say

Home, home again

I like to be here when I can

When I come home cold and tired

It's good to warm my bones beside the fire

Far away across the field

The tolling of the iron bell

Calls the faithful to their knees

To hear the softly spoken magic spells

Υπερθεματίζοντας οι Muse ασφυκτιούν αισθανόμενοι ότι "the time is running out", έστω και μέσα στα πλαίσια μιας επίπονης ή/και ατελέσφορης ερωτικής σχέσης.

"Time Is Running Out"

I think I'm drowning

asphyxiated

I wanna break this spell

that you've created

you're something beautiful

a contradiction

I wanna play the game

I want the friction

you will be the death of me

bury it

I won't let you bury it

I won't let you smother it

I won't let you murder it

our time is running out

you can't push it underground

you can't stop it screaming out

I wanted freedom

bound and restricted

I tried to give you up

but I'm addicted

now that you know I'm trapped sense of elation

you'd never dream of

breaking this fixation

you will squeeze the life out of me

bury it

I won't let you bury it

I won't let you smother it

I won't let you murder it

our time is running out

you can't push it underground

you can't stop it screaming out

how did it come to this?

ooooohh

you will suck the life out of me

bury it

I won't let you bury it

I won't let you smother it

I won't let you murder it

our time is running out

you can't push it underground

you can't stop it screaming out

How did it come to this?

ooooohh

Οι Rolling Stones από την πλευρά τους, σαρδόνια αισιόδοξοι πάντα, επιμένουν, γιατί "time is on my side"... TIME IS ON MY SIDE

(Meade)

Time is on my side, yes it is

Now you always say

That you want to be free

But you'll come running back (said you would baby)

You'll come running back (I said so many times before)

You'll come running back to me

Oh, time is on my side, yes it is

Time is on my side, yes it is

You're searching for good times

But just wait and see

You'll come running back (I won't have to worry no more)

You'll come running back (spend the rest of my life with you, baby)

You'll come running back to me

Go ahead, go ahead and light up the town

And baby, do everything your heart desires

Remember, I'll always be around

And I know, I know

Like I told you so many times before

You're gonna come back, baby

'Cause I know

You're gonna come back knocking

Yeah, knocking right on my door

Yes, yes!

Well, time is on my side, yes it is

Time is on my side, yes it is

'Cause I got the real love

The kind that you need

You'll come running back (said you would, baby)

You'll come running back (I always said you would)

You'll come running back, to me

Yes time, time, time is on my side, yes it is

Time, time, time is on my side, yes it is

Oh, time, time, time is on my side, yes it is

I said, time, time, time is on my side, yes it is

Oh, time, time, time is on my side

Yeah, time, time, time is on my side

Ο Διονύσης Σαββοπουλος , διασκευάζοντας και μεταφράζοντας Λούτσιο Ντάλλα, καταλήγει ότι είναι ο "χρόνος που μετράει"

και ιταλιστί

Και οι Χειμερινοί Κολυμβητές, δεν έχουν κανένα ενδοιασμό "εγώ ξυπνάω απ τις 7 κι εσύ το μεσημέρι, έτσι όσο κι αν θέλουμε ποτέ δεν θα βρεθούμε"

Καμιά φορά , όμως, ο χρόνος παίζει τα δικά του παιχνίδια. Ακούστε πως έγινε η ηχογράφηση του παραπάνω τραγουδιού, δια στόματος του τραγουδιστή Αργύρη Μπαρκιτζή...

"Το τραγούδι «Το πολλαπλό σου είδωλο» το είχαμε αφήσει τελευταίο, επειδή ήταν αρκετά δύσκολο για τη φωνή μου. Το παίξαμε μία φορά, δεν μου άρεσε και είπα στον Παπάζογλου να το ξαναγράψουμε. Εκείνος είχε ένα ραντεβού και βιαζόταν. Εξοργίστηκε και μου μίλησε σχετικά άπρεπα. Ενιωσα πολύ άσχημα. Ή έπρεπε να μαλώσω και να μη γίνει ο δίσκος ή να σκύψω το κεφάλι και να το αφήσω να περάσει. Δεν ήξερα τι να κάνω. Οπότε, εκείνη ακριβώς τη στιγμή, η κοπέλα για την οποία είχα γράψει το τραγούδι και με την οποία είχα χαθεί, σαν από μηχανής θεός, κατέβαινε τις σκάλες του στούντιο στο βάθος. Μόλις την είδα, ξεχάστηκα και γράφτηκε η πολύ ωραία, συγκρατημένα δραματική, εκτέλεση του δίσκου."

Για αυτό και ο Γιάννης Μηλιώκας με την Γλυκερία, παρά την πίεση/ έλλειψη του χρόνου είναι αισιόδοξοι... "Δεν μπορεί, δεν μπορεί, κάπου θα συναντηθούμε..."