Η υπέροχη στιγμή όταν το ιστολόγιο έχει κλείσει τα 10 χρόνια ζωής και τις 1100 αναρτήσεις!
Γιορτάζουμε, λοιπόν! Ντυθήκαμε τα καλά μας και θα βάλουμε κι ένα τραγούδι να παίζει για να ντύσουμε μελωδικά την Κυριακή μας.
Κάθε φορά τιμητικά διαλέγω το τραγούδι της ημέρας και δε θα μπορούσα αυτή τη χρονική στιγμή να επιλέξω κάτι άλλο εκτός από Μικρούτσικο. Είναι που η απώλεια είναι ακόμα πρόσφατη, είναι που η απώλεια είναι κατά κάποιον τρόπο προσωπική για μένα και τον Κακό Λύκο, είναι που οι μουσικές του έχουν συνοδέψει ουκ ολίγες από τις 1100 αναρτήσεις μας...
Για την επέτειό μας θα ακούσουμε σήμερα το "Θέλω τη μέρα που θα φύγεις". Λίγο μελαγχολικό, το ξέρω. Αλλά είναι το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό όταν ξεκίνησα να γράφω την ανάρτηση και αποφάσισα να μη λογοκρίνω τους συνειρμούς μου. Πάντα μου άρεσε πώς το τραγούδι αποδίδει εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή κι εκείνο το συγκεκριμένο συναίσθημα της αποδοχής του τέλους. Κάθε φορά που το ακούω φαντάζομαι την πόρτα ενός ξύλινου φράκτη να κλείνει απαλά, σαν να την έσπρωξε ένα ελαφρύ αεράκι.
Χρόνια μας πολλά και δημιουργικά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου