Για το "μπαρ"

Όποιος μπήκε γιατί νομίζει ότι είναι υποχρεωτικό...
Να την "κάνει"!
ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!

(Εκτός από όταν δεν έχουμε βιβλία... Τότε είναι υποχρεωτικό... Για γκελ μπουρντά, καμάρια μου!)

Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2015

Το τραγούδι της ημέρας για σένα, μάνα: "Τη θάλασσα τη γαλανή"

   Σαν σήμερα ήταν η τελευταία φορά που σου μίλησα.... "Καλά, είμαι μην ανησυχείς" μου είπες με τραγουδιστή σου φωνή λές κι ήμουν εγώ εκείνος που έπρεπε να τον νοιαστούνε .
Δεν ανησυχούσα.  Για αυτό   αλλά και για να μην αγχωθείς δεν ήμουν εκεί,  και για αυτό και  δε σε πήρα στο τηλέφωνο  εκείνο το πρώι ... Μου είπαν ότι έφυγες χαμογελαστή και χαρούμενη για την εγχείριση από την οποία δεν ξύπνησες ποτε.  Μα στις 22 μέρες που άντεξε ενάντια σε όλες τις προβλέψεις  η δυνατή σου καρδιά, η μαχήτρια, είμαι σίγουρος  πως άκουσες όσα ούτως ή άλλως ήξερες ήδη. Έτσι δεν έχω  κανένα κρατούμενο και κανένα απωθημένο, μονάχα ίσως που δεν έμαθα ποτέ τη συνταγή σου του ψωμιού...Αλλά θα ήταν παράλογο  να φανταστώ χωρίς καμία ένδειξη πως ο χρόνος ήταν τόσος λίγος... 
    Το τραγούδι "Τη θάλασσα τη γαλανή" σ πολλές φορές κατά την διάρκεια των  χρόνων, από πριν ακόμα να αρχίσεις να φοράς όλο και πιο συχνά τα μαύρα μέχρι το τελευταίο καλοκαίρι( που σε ηχογράφησα) σε θυμάμαι να το τραγουδάς με τη σοπράνο, "καλαματιανή" φωνή που συνήθιζες να χρησιμοποιείς όταν τραγουδούσες 


Υ.Γ: Μην ανησυχείς, την μικρή τη φωνάζω  εγώ για σένα "χαϊδούλι" και "κουρκουμπίνι",  και της κάνω "σία σία μποναρία πάμε κάτω στα νησία", "λαγούλι λαγούλι που θα πας να πιείς νερούλι", "μάι" και "πώς βυζαίνει ο λαγός τη μάνα του"

Δεν υπάρχουν σχόλια: