το τραγούδι της ημέρας. Διαλέγει ο Κώστας Τ. από το Γ3

Αριστεύσας σε διαγώνισμα τριμήνου ήταν και ο Κώστας Τ. από το Γ3. Και μας διάλεξε το "Moves like Jagger" από  τους  Maroon5...

Το τραγούδι της ημέρας. "Sukuhauta" - Routasielu. Διαλέγει η Αντωνία T. από το Γ3

Συνεχίζοντας τη παράδοση που θέλει τα "λυκόπουλα" που αριστεύουν σε διαγώνισμα τριμήνου να διαλέγουν το τραγούδι της ημέρας, η Αντωνία από το Γ3 θα μας πετάξει από το... Μεσολλόγγι (όπου

" Η μεταμφίεση" - Ρέα Γαλανάκη - (Από την Ελισσάβετ Μουτζάν στην Ελένη Αλταμούρα)

  Πολλά κοινά στοιχεία ανάμεσα στα δυο κείμενα που κάναμε στην τάξη, την ""Αυτοβιογραφία της Ελισσάβετ Μουτζάν (συνεχίζω να αρνούμαι να την αποκαλέσω "Μαρτινέγκου") και τη "Μεταμφίεση" της Ρέας Γαλανάκη.  Κεντρικές ηρωίδες είναι και στα δύο γυναίκες, η ίδια η Ελισσάβετ Μουτζάν και η Ελένη Αλταμούρα. (Αναλυτικότερη συνεξέταση των δύο κειμένων εδώ.)

Κάνε το χειμώνα καλοκαίρι... Οι εμπνευσμένες από το "Όλα το πήρε το καλοκαίρι" ζωγραφιές των παιδιών του Α2 και του Α3

Άρα, λοιπόν, όχι "Όλα τα πήρε το καλοκαίρι" αλλά "Όσα δεν πήρε το καλοκαίρι"...  Κι αν αργήσαμε λιγάκι να ανεβάσουμε την ανάρτηση, ήταν για να κάνουμε αυτό που λέει το τραγούδι του Γιάννη Κότσιρα το οποίο δανείζει τον τίτλο της δημοσίευσης ... Μέσα στον χειμώνα, να  "φυτέψουμε" μπουκίτσες καλοκαιριού...

Ποιος αλήθεια είμαι εγώ και πού παω. Ο Μενέλαος στο Α΄Επεισόδιο της "Ελένης"

 Δείτε λίγο την εικόνα κάτω:

Βλέπετε τον κύκλο που σχηματίζουν οι ροζ κουκκίδες;  Κάντε το! [Είναι]
Αν καρφώσετε το βλέμμα σας στο σταυρό, αρκετά σύντομα θα υπάρχει μόνο μία πράσινη κηλίδα που τρέχει γύρω, όλα τα άλλα σημεία θα εξαφανιστούν. [Φαίνεσθαι].                                                   
 Κάπως έτσι την πατάνε και οι ήρωες του Ευριπίδη...  Εστιάζουν σε ένα σημείο των δεδομένων και η εικόνα που αποκομίζουν για την κατάσταση είναι ψευδής. Ο Μενέλαος, στον Πρόλογο, προσηλωμένος στην δική του πραγματικότητα, έχοντας εστιάσει σ΄αυτά που ξέρει, μπορεί να αποδεχτεί μονάχα την "Ελένη" που έχει στην σπηλιά (εκείνη που επανέκτησε με πολύ κόπο και διατηρεί με ακόμα περισσότερο στο δύσκολο ταξίδι της επιστροφής) [Φαίνεσθαι]. Κι όταν η γερόντισσα του ξεφουρνίζει ορθά -κοφτά,

Υπερρεαλισμός ( και λίγα λόγια για τον "Φουτουρισμό" και τον "Ντανταϊσμό")

Δεν είναι ο Ρομπέν των Δασών. Είναι η "Μόνα Λίζα με μουστάκι " του Ντισάν

Κάπου στα 1915-16, κι ενώ  η φρίκη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου έχει καρφώσει  στο λαιμό το κίνημα του Φουτουρισμού (λογοτεχνικό κίνημα με κύρια χαρακτηριστικά την απεριόριστη εμπιστοσύνη στις δυνατότητες του ανθρώπου και της επιστήμης και την αισιοδοξία για το μέλλον της ανθρωπότητας ) το οποίο ψυχορραγεί, ξεπηδά το κίνημα του "ντανταϊσμού", ένα ευρύτερο καλλιτεχνικό μη- κίνημα (ή κίνημα αντί-τέχνης) που ξεκίνησε στην ουδέτερη Ζυρίχη και άλλα κέντρα του υπήρξαν το Παρίσι, το Βερολίνο, η προεπαναστατική Μόσχα και η Νέα Υόρκη. Επηρέασε  και την λογοτεχνία (Τζαρά). Είναι αποτέλεσμα της κατανόησης του παραλόγου του πολέμου (γενικά και ειδικά του Α΄ Παγκόσμιου) αλλά και της άρνησης της φορμαλιστικής μορφικής τελειότητας στην οποία είχε φθάσει τη λογοτεχνία η "καθαρή ποίηση" (= ακραίος συμβολισμός).
Ιδανικό του κινήματος ήταν η συνεχής αταξία και η ακατάπαυστη ανταρσία -και όχι επανάσταση- από την οποία θα βγαίνει μια καινούρια  κάθε φορά ζωή.
Οι ντανταϊστές ήταν εραστές του παραλόγου και αυτό φαίνεται και από το όνομα που έδωσαν στο κίνημα τους. "Ντάντα" σημαίνει άλογο στη γλώσσα των παιδιών.

Από τη γλώσσα στην ποίηση κι ακόμα παραπέρα (στην νεωτερική ποίηση)

Ακολουθώντας μια απλουστευμένη εκδοχή της θεωρίας του Γιάκομπσον για τη γλώσσα, μπορούμε να ξεκινήσουμε λέγοντας ότι για να μιλήσουμε με κάποιον, να κάνουμε μια πράξη επικοινωνίας, απαιτούνται τα εξής: Ένας Πομπός που εκφέρει ένα Μήνυμα, το οποίο έχει μια συγκεκριμένη Μορφή και ένα ορισμένο Περιεχόμενο, απευθυνόμενος προς έναν Δέκτη, χρησιμοποιώντας έναν Κώδικα επικοινωνίας και ένα Κανάλι. Σε κάθε πράξη επικοινωνίας υπάρχουν τα συγκεκριμένα στοιχεία και κάθε ένα απο αυτά σχετίζεται με μια λειτουργία της γλώσσας...

Τα τραγούδια της ημέρας. Πρωτοχρονιά.

Πρώτη μέρα του χρόνου. Συνυφασμένη με καινούρια ξεκινήματα. Σαν να μην έχεις αναμνήσεις ή  μάλλον σαν να 'χουν γίνει όλες οι αναμνήσεις φρέσκες ιδέες, νωπές, όπως αυτές των μικρών παιδιών που δεν έχουν προλάβει να παλιώσουν, να πολυκαιρίσουν, να ξεθωριάσουν. Είναι ολοζώντανες και παλλόμενες σαν τα φώτα των πυροτεχνημάτων και εκκωφαντικά παρούσες σαν τον κρότο την ώρα της εκτίναξής τους.